Υπάρχει κάποιο chatroom με θεμα την ψυχολογία;Αν οχι γιατί δεν φτιάχνουμε ένα;

[panicgirl]

Να σου πώ Shifter πέραν του ψυχολόγου που βγαίνετε μαζί, δεν έχεις κάποιο φίλο με τον οποίο ας πούμε αισθάνεσαι σχετικά ασφαλής να βγαίνεις λίγο μαζί?Δηλαδή, να έρθει κάποιος ας πούμε με το αμάξι να σε πάρει να σε πάει μια βόλτα μέσα στην πόλη έστω για πέντε λεπτάκια ή να πάτε κάπου που εσύ θα αισθάνεσαι έστω και λίγο άνετα?Στην αρχή πρέπει να το κάνεις με άλλους μαζί.

[shifter]

Οι φίλοι μου είναι παντρεμένοι με παιδία οι μισοί και οι άλλοι στην κοσμάρα τους ασε.Συν του οτι δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχω.Αφου με βλέπουν ορθιο και μιλάω παει να πει πως είμαι καλα.Δεν τους παρεξηγω ομως.Ισως και γω να μη μπορούσα να το καταλαβω αν δεν το χα.

[panicgirl]

Α ρε shifter,άμα ήμουνα Βόλο θα ερχόμουν να σε πάρω να πάμε βόλτα.Για κάποιο περίεργο λόγο το βράδυ αισθάνομαι πολύ καλύτερα,άσε που νιώθω και μεγαλύτερη ασφάλεια,ίσως επειδή δεν έχει τόση κίνηση,ζέστη.Δεν ξέρω σοβαρά...Πάντως έχω αρχίσει και επικοινωνώ με το περιβάλλον,δηλαδή μου κάνει αίσθηση να μιλήσω σε ένα άνθρωπο για δέκα λεπτά.Απίστευτο.Τουλάχιστο ν μπορώ να σκεφτώ λίγο πιο λογικά.
Πριν αρχίσω τα φάρμακα είχαν έρθει τα ξαδέρφια μου να με δουν και να κάτσουμε,και είχαν φέρει ένα επιτραπέζιο μαζί που παιζόταν με κάρτες,πολύ ωραίο παιχνιδάκι,έπρεπε λοιπόν να έχει ο καθένας πάνω του 12 κάρτες μάξιμουμ,ε άμα σου πώ ότι τις μετρούσα και μετά από τέσσερα δευτερόλεπτα τις ξαναμετρούσα.Το χρυσόψαρο του άγχους!!!χαχαχα.Καλά και τώρα παθαίνω ακόμη τα ίδια απλά έχει μεγαλώσει το χρονικό διάστημα συγκέντρωσης.Εγώ άρχισα και καταλάβαινα κανά 2 μηνο πριν τις κρίσεις ότι δεν είμαι καλά από την μνήμη μου.Πάντα μπορούσα να σου πώ τι έχω φάει για ένα μήνα,τώρα αυτό μπορεί να είχε κλατάρει και από την αφαίρεση του θυροειδή μέχρι να σταθεροποιηθούν οι ορμόνες.Δεν ξέρω,με έπιασε πολυλογία.Σόρρυ.
Καλά οι φίλοι σου που έχουν οικογένεια-σχέση οκ,πες τραβάνε λούκι,γιατί μπαίνεις στο τρυπάκι δουλειά-σπίτι-σχέση και πάλι τα ίδια και ζείς την μέρα της μαρμότας και νομίζεις πως είσαι χαρούμενος,μέχρι που μια μέρα παθαίνεις κρίση πανικού γιατί τελικά απλά δεν τα άντεχες όλα αυτά.
Οι άλλοι που δεν έχουν οικογένεια θα τους πέσει ο κώλος να έρθουν για ένα καφέ?Να πώ πως είναι και καμιά τεράστια πόλη ο Βόλος να πάει στο καλό.

[shifter]

Και γω το βράδυ νιώθω πολύ καλύτερα.Δεν ξερω γιατι συμβαίνει αυτό.Σχεδόν καθε βράδι λεώ πωπω τι μαλακίες σκεφτόμουν το απογευμα πχ.

Οσο για τους φίλους κάπου φταιώ και γω.Δεν θέλω να με βλέπουν σε ασχημη κατάσταση γενικα.Κουράστηκα να τους λεω τοσο καιρό οτι να ξερεις ακόμα δεν εγινα καλα και δεν εγινα καλα.Και κουράστικα επίσης να λεω ψέματα σε αυτους που δεν ξέρουν τίποτα.Απο την άλλη ειμαι ο μοναδικός που νοιαζεται γενικα.Εγω έτρεχα παντα για όσους ειχαν πρόβλημα.Δεν ξερω αυτη την περιοδο δε με απασχολεί αυτο.Εχω κολλήσει να σκεφτομαι τι θα κάνω με την κατάσταση αυτη.Και γενικά περισσότερο μου εχουν σταθεί 1 2 άτομα απο δω μέσα.Βιώνουν και αυτοί το πρόβλημα τους και καταλαβαινόμαστε.Μεγάλη υπόθεση να σε καταλαβαίνει κάποιος.

[panicgirl]

Θες να σου πώ τι πιστεύω?Πιστεύω πως σε κάνα 3μηνο θα έρθεις εσυ να με πάρεις από το Βόλο γιατί εγώ μάλλον μέχρι τότε δεν με βλέπω να οδηγώ μέχρι την δουλειά ή μέχρι τα μακρυνά σπίτια των φίλων.Εδώ στην ψυχολόγο πάω με ταξί.Έχω σκεφτεί όταν αρχίσουν να με πιάνουν τα φάρμακα να πηγαίνω από άλλο δρόμο, γιατί φοβάμαι το κωλοφαναρι που έπαθα κρίση εν ώρα οδήγησης.Πώ πώ χάθηκε ρε γαμώτο να με έπιανε αλλού,ας με έπιανε την ώρα που πλενομουν ε του πο**στη κάποια στιγμή θα ξαναπλενομουν δεν θα εμένα μες την βρώμα από το φόβο,έπρεπε να με πιάσει την ώρα που οδηγώ???Οι άλλες 2 με πιασαν στην δουλειά και μέχρι στιγμής 3 μέρες που έχω πάει το υποσυνείδητο μια χαρά κρατεί.Βρε του λέω "είσαι σίγουρο?σ αρέσει πουλάκι μου εδώ?εδώ πάθαμε κρίσεις και δεν μου απαντάει".

[panicgirl]

Και μην σε βλέπω να κατηγορείς τον εαυτό σου για αυτά τα ζητήματα.Ότι και να είναι,είναι κάτι που σε απασχολεί και όσο και να θέλουμε όταν θέλουμε να λεγόμαστε φίλοι είμαστε δίπλα στον άλλο.Και στο κάτω κάτω αυτά είναι μέσαστην ανθρώπινη φύση,ούτε μόνος είσαι,ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος και δεν υπάρχει ντροπή για αυτό.Εμένα η φίλη μου που έρχεται και με παίρνει και πάμε μαζί δουλειά έχουμε φάει ψωμί και αλάτι μαζί.Είμαστε μαζί από φοιτήτριες και αυτή ας πούμε όταν μια φορά είχε αρρωστήσει βαριά και η οικογένεια της ήταν στο Βόλο,ποιός την ξεσκάτιζε και την έκανε μπάνιο στο νοσοκομείο.Εγω.Έτσι πάει, καλά εμένα μου έκατσε και περίπτωση.Αλλά συνήθως άτομα σαν και εμάς με κρίσεις πανικού,πιο πολύ δινόμαστε παρά να κάνουμε κάτι για εμάς.

[shifter]

Γιατί να μην πας στην ψυχολόγο με ταξί;Πήγαινε για κάποιο καιρό.Ελεος τώρα σου εμφανίστηκε αυτη η κατάσταση.Κάτσε πρώτα να σε πιάσουν τα χάπια.Να ηρεμήσεις λιγάκι.Ακόμα δεν εχεις συνελθει απο το σόκ.Βασικά εσυ πιεζόσουν ενα χρόνο πρίν παθεις τον πρώτο πανικό και τωρα του δίνεις περισσότερο αντι να χαλαρώσεις ε;

Και ναι οκ για να παθεις διαταραχή πανικού πρεπει να εισαι καλός/ευαισθητος μέχρι βλακείας πιστευω.

[panicgirl]

Γαμώτο είμαι λίγο ψυχαναγκαστική με τον εαυτό μου.Πάντα in control,μην με κακοχαρακτηρίσει κάποιος,μην μεθύσω και με κουβαλήσει κάποιος,εδώ όταν με έπιασαν οι κρίσεις 1.δεν πήγα στο νοσοκομείο πρώτον γιατί ντρεπόμουν 2.γιατί φοβόμουν μην κάνω διάρροια πάνω μου 3. σκεφτόμουν τους κακόμοιρους τους νοσοκόμους που θα με κουβαλούσαν 4.δεν ήθελα να με κουβαλήσει κανένας γνωστός 5.όταν με έπιασε στο αμάξι σταμάτησα 2 φορές έξω από φούρνους και δεν κατέβηκα καν να ζητήσω λίγο νερό για να μην λιποθυμήσω μέσα στο μαγαζί των ανθρώπων. Μιλάμε για περιπτωσάρα.Ευτυχώς που ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και έχω την ψυχολόγο να μου τα χώνει, και μου την λέει κιόλας επίτηδες γιατί πιστεύει ότι είναι από τους λίγους ανθρώπους που με εκνευρίζουν (επειδή είμαι θύμα και έχω την τάση να δικαιολογώ μέχρι και την πιο μαλακισμένη συμπεριφορά απέναντι μου).Και γενικότερα τώρα με έχει σε mode για ένα μήνα-δύο θα εξαρτάσαι από τους άλλους ή θα κάνεις ότι μπορείς.Και εγώ έχω χεστεί επάνω μου φυσικά γιατί πιστεύω πως με αυτό θα επαναπαυθώ ή κάποια στιγμή θα με γράψουν όλοι.Τώρα αυτή το είπε αυτό μάλλον για να ηρεμήσω λίγο γιατί με την κατάθλιψη που με έλουσε τους τελευταίους μήνες δεν έχω προλάβει να ηρεμήσω καθόλου καθώς και να συνειδητοποιήσω πόσο σκατά έχω περάσει τα τελευταία 2 χρόνια,εδώ ευτυχώς που έχω αρχίσει και κάνω yoga και δουλειά,από tv ακόμη τίποτα,όταν είμαι σπίτι δεν έχω δεί και πολύ αλλαγή.
Απλά φοβαμαι το χρόνο,να περάσει ένας μήνας και μην έχω πρόοδο?Και άμα γίνω χειρότερα ψυχολογικά και φοβικά?

[shifter]

χαχα ειναι σαν να διαβάζω για μένα.Και γω τέτοιος ειμαι.Control freak να μην δώσω δικαίωμα πουθενά.Ποτέ δεν μπορώ να χαλαρώσω,Το σίγουρο ειναι οτι έτσι όπως σκέφτεσαι και συ δεν βοηθας.Όποια σκέψη αρχίζει με "κι αν" καλύτερα να μην της δίνεις και τόση σημασία.Όλοι οι ανθρωποι με αγχος ζουν στο μέλλον ενω οι καταθληπτικοί ζουν στο παρελθον.Εγω πλεον προσπαθω να ζω και να σκέφτομαι μόνο το σήμερα.Ευκολο να το λεω και πολυ δυσκολο στην πράξη αλλα ολα αυτα τα άσχημα σενάρια δεν βοηθάνε πουθενα.

[panicgirl]

Σήμερα πάλι δεν είμαι και στα υπέροχα μου...Πήγα στο σπιτάκι μου,στο ομορφοσπιτάκι μου που συζούσα 4 χρόνια μια ζωή που δεν ξέρω αν τελικά μου έκανε καλό ή κακό.Πήρα το πι-σι μου,πήρα και.κάποια φθινοπωρινά ρούχα.Τρομαρα μου που να τα φορέσω...Τέλος πάντων,μάζεψα με στριμμένο στομάχι τα πράγματα του αγοριού μου.Το σπίτι έχει ψιλοαδειάσει.Τα μισά στις κούτες ,τα μισά στο σπίτι των γονιών μου.Δεν ξέρω...Κανονικά έπρεπε να μείνω εκεί,αλλά πολύ φοβάμαι πως ο μόνος που θα με έβλεπε θα ήταν ο κήπος και η αδερφή μου που μένει σε άλλο όροφο.Δεν ξέρω αν φοβάμαι να αντιμετωπίσω το άδειο σπίτι με τις αναμνήσεις ή εμένα,που άμα με αφήσεις εκεί μέτα βίας θα βγαίνω έξω και θα τρώω.Τουλάχιστον τώρα ξέρω πως έχω να δώ έναν άνθρωπο όταν γυρίσω σπίτι από την δουλειά.Πρέπει να βγάζω το σκύλο βόλτα και όχι να του ανοίγω την πόρτα να βγαίνει στο κήπο.
Το αγόρι μου ερχεται την Δευτέρα,δεν ξέρω αν θέλω να τον δώ ή να με δεί αυτός σε αυτή την κατάσταση.Ξέρω πως μάλλον είναι η τελευταια φορά που θα τον δώ,αλλά δεν θέλω άλλες ελπίδες.Κουράστηκα να πονάω.Και έμεινα μόνη να παλεύω με τους φόβους των κρίσεων.Η ψυχολόγος μου ήταν κάθετη πως άμα τον δώ θα χάσω εντελώς την μπάλα και μέτα καλό Μάρτιο...Πότε θα μάθω επιτέλους να λέω όχι?Να σταματήσω να έχω οδηγό την καρδιά και να μπεί και το κεφάλι μου μια φορά μπροστά,ότι έχει απομείνει από αυτό.
Το απόγευμα έχω να πάω και σε μία εκδήλωση,ευτυχώς open space,θα πάω με την οικογένεια μου.Αγχώνομαι...Έχω και αυτή την διάρροια που μου έχει γίνει κολλητή από το άγχος.Θα πάω όμως.Ε άμα πάθω κάτι ας με κουβαλήσει το σόι.Τα έχω πάρει πολύ με την πάρτη μου.Είμαι ένα μυρμηγκάκι...
Συγνώμη βρε shifter μου που στα γράφω όλα αυτά,προσπαθώ να ξαλαφρώσω την ψυχή μου,αλλά τίποτα δεν πετυχαίνει.

[Soutsi]

Γεια σας και απο εδώ ταλαιπωρημένα ομοιοπαθούντα παιδιά.
ήθελα απλά να συμπηρώσω οτι λίγο πολύ απο αυτά που έχω διαβάσει εδώ μέσα, οι περισσότεροι αν οχι όλοι είμαστε control freaks(Για αυτούς που δεν το χουν το αγγλικό, θέλουμε να τα έχουμε ολα υπο έλενχο).
Στην δική σας περίπτωση αγαπητοί το σωματικό παίζει μεγαλύτερο ρόλο καθώς ο θυροειδής κάνεια την ζημιά κ επηρεάζει τρομερά την ψυχολογία, κ αν είσαι λίγο επηρρεπής στο άγχος διογκώνει το πρόβλημα. Πρώτα πρέπει να ρυθμίσετε το θυροειδή κ μετά να δουλέψετε στον εαυτό σας ψυχολογικά. Είναι καλύτερα να ξέρεις οτι η ζαλάδα το τρέμουλο κλπ δεν οφείλονται σε άλλο παράγοντα εκτός απο το μυαλό μας, οπότε ξέροντας που να εστιάσετε θα το πολεμήσετε καλύτερα.
Σας το λέω αυτό γιατί και εγώ εχω σιδηροπενική αναιμία, κ η οποία αν δεν ρυθμιστεί με χάπια σιδήρου, με κάνει τρομερά αδύναμη, έχω τάσεις λυποθυμίας κλπ κλπ το οποίο σημαίνει ως control freak που μαι οτι θα μου προκαλέσει επεικείμενο πανικιό. Το ρύθμισα και δεν θα το ξαναφήσω ποτέ. Τώρα εστιάζομαι στον τρόπο που σκέφτομαι. Οκ δύσκολη μάχη αυτή αλλά κ τι να κάνεις.

Βασικό: ρυθμίστε λοιπόν πρώτα τον θυροειδή ! Μια μάχη την φορά. Εχει αποτέλεσμα, να το πιστέψετε. Τα άτομα εδώ μέσα έχουμε γίνει ειδήμονες πλέον μετά απο τόσες επισκέψεις σε γιατρούς, κ να θυμάστε οτι είμαστε τα μόνα που μπορούμε να μας καταλάβουμε.

[panicgirl]

Soutsi μου εμένα για 2 χρόνια ακόμη δυστυχώς θέλουν να με κρατήσουν σε αυτά τα επίπεδα,για να μην υποτροπιάσει πάλι ο θυροειδής μου.Κοίτα φυσικά ήταν ένα σοκ για το σώμα μου,γιατί από εκεί που για 11 καλοκαίρια κρύωνα ξαφνικά άρχιζα και ζεσταινόμουν.Όπως έχω ξαναπεί κόπωση και δυσθυμίαι ένιωθα μήνες πιο πρίν,οπότε καταλαβαίνεις ότι παίζει να υπήρχε μια υποβόσκουσα κατάσταση.Το ότι οι δικές μου κρίσεις ενεργοποιήθηκαν από καφεΐνες κυρίως, ξέρω πώς το πανικό μάλλον τον έφερα εγώ από το άγχος μου,μήπως έχει υποτροπιάσει κάτι στην υγεία μου.Το να αφαιρείς ένα τόσο ζωτικό όργανο είναι σοκ για τον οργανισμό.Σημειώνω ομως πώς εξελίχθηκε σε αγχώδη διαταραχή γιατί συνέχισα να είμαι χάλια ψυχολογικά για τους επόμενους 2-3 μήνες.Ξεκίνησα αγωγή και ψυχολόγο και ελπίζω σε 2 χρονάκια να είμαι καλά χωρίς πισωγυρίσματα.

[panicgirl]

Παρεπιπτόντως εχτές ήμουν σε ένα κρητικό γλέντι με 1000+ άτομα,ήταν και η οικογένεια μου,ήρθαν και οι φίλοι μου και καθίσαμε,καμία ένδειξη πανικού.Αμα σας πώ ότι λέω από μέσα μου κάθε φορά που βγαίνω και δεν με έχει ξαναπιάσει ότι θα μου την φέρει πισώπλατα και χοντρά κάποια στιγμή, και ζώ με αυτό το φόβο. Δυστυχώς, ο μεγαλύτερος γιατρός είναι ο χρόνος.Και αυτός θα δείξει.