Μόνο εγώ είμαι έτσι???

[_CASA_]

Δυστηχως Αphelia δεν ειχα τις δυναμεις να δωσω και 3η φορα!Και όταν είπα στην μητερα μου καποια στιγμή να φύγω απο εδώ να ξαναδώσω και αν δεν πετύχω να ξαναγυρίσω μου είπε πως αν φύγω και δεν πετυχω τότε δεν ξαναγυρναω.Πίστευε ότι μου έκανε καλό γιατί σπουδαζω διατολογία και είναι ενα καλο επαγγελμα και καινούριο απλά εγω δεν το αγάπησα.
dodoni δεν βιάζομαι να βγαλω συμπεράσματα και ακόμα το ψάχνω!
και ναι σήμερα πήγα και μόνη μου στο syper market ()και εκεί που πήγαινε να με πιάσει ζαλάδα λόγω του ανοιχτού χώρου και του κόσμου πίεσα τον εαυτό μου να μη δώσει σημασια!!!οτι το είχα όμως ένα χάσιμο το είχα....χεχε!
Και δεν είναι ότι έψαξα τυχαία και με το που τα διαβασα ταυτίστηκα...2 χρόνια τώρα περίπου το παθαινω και τώρα σκέφτηκα να το ψάξω.
Μακάρι να μην είναι τίποτα!

[Aphelia]

Υπάρχει όμως κάτι άλλο που να θέλεις να κάνεις; Αν έδινες πάλι εξετάσεις θα στόχευες σε ένα συγκεκριμένο ή θα πετύχαινες κάπου και θα κοίταζες πάλι αν σου αρέσει στην πορεία; Αν υπάρχει κάτι που σου αρέσει μήπως δε χρειάζεται σπουδές;

[_CASA_]

Aισθητική ήθελα να περάσω αλλά πλέον να φάω άλλα τέσσερα χρόνια στη σχολή δεν το κάνω...
Εντάξει τώρα στο θέμα της δουλειάς κάτι θα κανω θα δούμε...κάτσε να φύγω από εδώ τώρα που τελειώνω αυτή τη σχολή ,να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου και βλέπουμε.

[i-love-me]

πόσο μου θυμίζεις εμένα...τα κ.ε.σ.υ.π.(κέντρα επαγγελματικού προσανατολισμού και συμβουλευτικής νέων) με βοήθησαν πάάάάρα πολύ,αν και δημόσια υπηρεσία, ασχολούνται φοβερά με εσένα!!!βρες πληροφορίες για κάποιο κ.ε.σ.υ.π. στην περιοχή σου!θα με θυμηθείς πραγματικά!!

[_CASA_]

λες ε???ρε συ ασε.........λεω μα τι στο δι@ολο ολοι γουσταρουν να κανουν κατι και εγω ακομα ψαχνομαι ενω βγαζω τωρα μια σχολη?

[Aphelia]

Και γιατί να μην ψάχνεσαι; Επειδή μας έχουν υποβάλλει ότι πρέπει να έχουμε προαποφασίσει τι επάγγελμα θέλουμε να κάνουμε και μετά να κολλήσουμε σε αυτό εφ \' όρου ζωής; Δεν θέλω να πιστεύω σε ταμπέλες και πρέπει. Θέλω να κάνω αυτό που με ευχαριστεί την περίοδο που το θέλω. Και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μεταπηδάνε από επάγγελμα σε επάγγελμα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει αυτό σε άλλους όχι, είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας.

[lupus30]

casa απο την μικρη μου εμπειρια στο χωρο ως παθων αλλα και λιγακι διαβασμενος στο ιντερνετ, θα θελα να σου πω οτι εμφανιζεις απλα καταθλιπτικη συμπεριφορα, και δεν εννοω πεσιμιστικη.. ετσι και αλλιως το 50% των περιπτωσεων με αγχωδεις διαταραχες εμφανιζουν και καταθλιψη.. δεν ειναι τιποτα ομως που να μην διορθωνεται.. καποια στιγμη θα συνειδητοποιησεις και εσυ τη δυναμη του μυαλου μας, μεχρι τοτε καλο θα ηταν να επισκεφθεις ενα καλο ψυχιατρο, εστω δυο φορες το μηνα(το κοστος γυρω στα 100 ευρω) και ας θυσιασεις οικονομικα κατι αλλο, το οφελος θα ειναι πολυ μεγαλυτερο.. μπορουν αν εισαι απο αθηνα να σου προτεινουν καποιο καλο τα παιδια απο εδω μεσα.. και μην παραλειψεις να του αναφερεις αυτο με τις ναρκωτικες ουσιες γιατι πολλες φορες ολα αυτα βγαζουν τετοια συναισθηματα αργοτερα...
οσο για τα υπολοιπα, δεν εχεις τιποτα να φοβασαι..η ζωη παντοτε ξεκινα και ποτε δεν σταματα.. και εγω αργησα να βρω τον εαυτο μου, αλλα οταν τον βρηκα ημουν πολυ πιο σιγουρος απο πολλους που υποτιθεται οτι απο μικροι ηξεραν τι τους γινεται.. αντε, καλο κουραγιο, δυναμη και υπομονη (3 πραγματα τα οποια σιγουρα τα κατεχεις οπως ολοι μας)

[_CASA_]

Σε ευχαριστώ lupus30 πραγματικα μου εδωσες κουράγιο....και εγω αυτό πιστευω ότι καποια στιγμη θα βρω το δρόμο μου έστω και αν αυτό είναι να είμαι πωλήτρια σε κανενα μαγαζι με ρούχα...(δεν με ενοχλεί ισα ίσα αυτό έκανα και πρίν περάσω εδώ!)
Οσο για τον ψυχίατρο,δεν θα ήθελα να πάω...το πολυ πολύ κάποια στιγμή να μου σκασει να παω σε κανενα ψυχολογο...θα δείξει....!

[serotonin]

fili casa. an den niotheis kala kai exeis apokleisei oles tis priptoseis tis pathologikes kalo tha itan na pas se kapoio eidiko. kanto tora pou einai noris. ego den to ekana kai tora tha xreiasto mallon perissotero xrono gia na kseperaso pragmatikes kriseis kai zalades kai agorafovies. skepsou omos oti gia na iparxoun autoi oi \"eidikoi\" iparxei kai logos. oso gia tin sxoli kai tis anisixies sou? sou milaei o xeiroteros fititis (tourista me fonazane) kai tora o kaliteros epggelmatias. otan exaskeis ena epaggelma einai diaforetiko apo to otan to spoudazeis. den mporo na po oti mou aresei san epaggelma alla stin erotisi ti tha mou arese na kano diaforetiko pali apantisi den exo, opote min se pairnei apo kato. fasi einai kai min xehnas oti mporeis na gineis oti theleis. exoyme megali dinami kai na xereis oti, tolmo na po oloi mas edo mesa pou ipoferoume, ipoferoume giati eimaste drastiria atoma kai sinexos skeftomaste( mellon , paron, parelthon, epitixia, agapi, monaxia, ton kosmo ktlp.) kai erxete mia stigmi to agxos kai mas leei parta tora na \'xeis. prosexe ton eayto sou ki ola tha pan kala. oso gia farmaka? ena einai to farmako grapsarx.......ini (signomi sto foroum alla eprepe na to po). xairome tous sinanthropous mas pou oti kai na ginei einai xontropetsoi.

[_CASA_]

serotonin με βοηθάει να μου λένε οτι δεν είμαι η μονη....χωρίς αυτό να σημαινει φυσικά ότι χαιρομαι που υποφερουν κ άλλοι...όσο να \'ναι αν άκουγα ότι είμαι η μοναδική στον πλανήτη που το έχει αυτό θα ήταν ενα σοκ!!!
Οσο για τις σπουδες μου...ξέρεις δεν είναι ότι αν δε στρωθω δεν σκαμπαζω....ίσα ίσα....απλά αυτό που μου λείπει είναι η αυτοπεπίθηση και ενω κάποτε δεν ήμουν έτσι στεναχωριέμαι που το έπαθα τώρα...εννοώ με το που πάτησα στη σχολη γιατί διαπιστωσα ότι με το που μπηκα πρέπει να γνωρίζεις πολυ καλα χημεια πραγμα που δεν το κατείχα(γιατι ήμουν από τεε και αυτη η σχολη εκτος απο πολυ χημεία πρεπει να είσαι και μαθηματικό μυαλο και εγω είμαι πολυ του θεωρητικου )...και ετσι με θεωρησα αυτόματα κατώτερη των άλλων....και ενω το μεγαλυτερο ποσοστο παρακολουθουσε και περνουσε τα μαθηματα εγω σηκωσα τα χερια ψηλα...
Το αστείο είναι βεβαια ότι όταν το πήρα αποφαση γιατι δεν πηγαινε άλλο πλεον τα περασα με τη μια και με πολυ καλο βαθμο μάλιστα...(μη σου πω καλυτερο βαθμό και από αυτους που όταν μάθαινα ότι περνούσαν μαθήματα που είχαν σχέση με τη χημεία έμενα με το στομα ανοιχτο....χιχι!)....
Αλλά αυτό που μου έμεινε από όλο αυτό είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση των δυνατοτητων μου...
Ξέρω ότι μπορω να κανω πολλα αλλα κολλαω!
Τώρα για το θέμα ειδικου που λες σε λιγο καιρό που θα παω Αθήνα θα δω πως θα εξελιχθεί το πραγμα και αν χειροτερέψει θα δω τι θα κάνω...γιατι πιο πολυ εδω το παθαινω.
Στην Αθηνα ένα περίεργο πραγμα οχι σε τετοιο βαθμο όσο εδω...πολυ ελαχιστα και αν....
Είναι πραγματικά περίεργο γιατί στην Αθήνα και αγοραφοβικός να μην είσαι ........γίνεσαι....χεχε!

[Alterego]

Γεια σας..Θα θελα να αρχισω με καποιες ερωτησεις θα με βοηθουσες αρκετα.Πρωτη ερωτηση που θα θελα να σου κανω ειναι αφου δεν κανεις εκεινο που σου αρεσει και νιωθεις καπως μειονεκτικα αν αυτο σε επηρεαζει και σε αλλα επιπεδα;Δηλαδη αν αυτη η μικρη μειονεξια εμφανι ζεται και σε αλλους τομεις του εαυτου σου;Επηρεαζει τον δεσμο σου αυτο;

Κανω και εγω κατι που δεν με γεμιζει,δεν με αγγιζει καν.Ειμαι στον 3ο χρονο και ακομη το παλευω.Στις αρχες ελεγα αποκλιεται ειναι μια περιοδος και μετα θα φτιαξει ομως δεν εμεινε μια απλη περιοδος.Εφτασα σε σημειο να σκεφτω να τα παρατησω μα δεν εχω την δυναμη,οχι την δυναμη να ξεκινησω κατι αλλο,την δυναμη να αντιμετωπισω την στεναχωρια των γονιων μου.Για να μπω στην σχολη που ειμαι τωρα εδωσα δυο φορες εξετασεις,αρα δυο χρονια το ιδιο εκανα,διαβασμα.Αρα θα ειναι γιαυτους μια μικρη απογοητευση. Αργοτερα ανακαλυψα πως και για μενα θα ειναι μια αποτυχια αν το αφησω,γιαυτο αποφασισα αφου δεν μου αρεσει να το αγαπησω.Οταν αγαπας κατι που στην ουσια δεν σε αγγιζει καν γινεται πιο ευκολο,πιο προσιτο για σενα.Προσπαθησα να το αγαπησω,ισως να μην τα καταφε ρα μα τουλαχιστο θελω να το τελειωσω για να φυγω,τουλαχιστο ομως θα πω οτι το παλεψα.Γιαυτο σου λεω αν το αγαπησεις,μπορεις και να το ξεπερασεις..Παλεψε το ομως,που ξερεις ισως τελικα να σου αρεσει..
Οσο για την ψυχολογο που αναφερες οτι με τιποτα δεν θα μπορεσεις να το πεις στους γονεις σου ειχα ακριβως την ιδια αποψη.Η οικογενεια μου ποτε δεν εμαθε ουτε και θα μαθει συντομα τι με απασχολει τι μου συμβαινει..ομως επρεπε να ψαξω το προβλημα μου πιο βαθεια.Ενταχθηκα στην κοινοτητα εδω και απο τοτε εμαθα ολο και περισσοτερο πως δεν ειμαι μονος.Ισως να ακουγεται εγωιστικο αυτο,μα οταν βλεπεις πως καποιοι ανθρωποι υποφερουν σαν και εσενα σε κανει να νιωθεις συντροφια και κατανοηση,γιαυτο και ο φοβος του αποκλεισμου περιοριζεται.Σε λιγο που θα ανακαλυψεις περισσοτερα για το οποιο προβλημα σου,απο μονη σου θα θελησεις να πας,θα σου γινει μεγαλη αναγκη,πιστεψε με.Απο τοτε που αρχισα το ψαξιμο η αναγκη μου να παω να μιλησω μεγαλωνε ολο και πιο πολυ.Πηγα και στην μητερα μου το ειπα και αντεδρασε διαφορετικα απο οτι πιστευα.Το δεχθηκε και μαλιστα η ιδια με παροτρυνε να παω,χωρις φυσικα να γνωριζει την πραγματικη αιτια.Τα πραγματα δεν ειναι παντοτε ετσι οπως φαινονται...

Συγνωμη αν σας κουρασα!Ευχαριστω

[Alterego]

Και κατι αλλο που ειχα ξεχασει..Το οτι αδυνατεις να παρουσιασεις κατι ενοποιων ολων αυτο δεν ειναι παντοτε προβλημα.Το οτι αδυνατεις να παρεις την κατασταση στα χερια σου ειναι ισως επειδη σου λειπει αυτοπεποιθηση και απουσιαζει γιατι δεν σε αγγιζει αυτο που κανεις,δεν το αγαπας αρα λειπει το σθενος..Αν εκανες εκεινο που αγαπουσες θα το υποστηριζες οπως ακριβως του αξιζει.Θα ειχες το σθενος ακομη και να το διδαξεις.Ευχαριστω

[i-love-me]

Επιμένω και σου ξαναλέω να ενημερωθείς για τα κ.ε.σ.υ.π. και να τα επισκευτείς.Ο άνθρωπος που με ανέλαβε, συν οτι με βοήθησε πολύύύ στο να σκεφτώ και να αναζητήσω με τι ακριβώς θέλω να ασχοληθώ στη ζωή μου, με στήρηξε και αρκετά ψυχολογικά και μάλιστα κατάλαβε οτι κάτι μου συμβαίνει...ήμουν στα φόρτε της κατάθλιψης αυτή την εποχή.Οι ανθρωποι εκεί μέσα γνωρίζουν απο ψυχολογία καθώς είναι βασικός παράγοντας για να καθοδηγήσεις έναν νέο.Είναι εκπαιδευμένοι στο να το κάνουν αυτό.Συστήνω κεσυπ ανεπιφύλακτα...άκουσε με..πήγαινε έστω δοκιμαστικά...θα με θυμηθείς...ήμουν ΑΚΡΙΒΩΣ στην δική σου θέση.καρμπόν σου λέω!εγώ κι αν έχω χρυσοπληρώσει μα κωλοσχολή που τελικά δεν ακολούθησα αυτό που διδάχτηκα...ε και;είμαι μόλις 22..΄περιμένω νέα σου..

[_CASA_]

Originally posted by Alterego
Γεια σας..Θα θελα να αρχισω με καποιες ερωτησεις θα με βοηθουσες αρκετα.Πρωτη ερωτηση που θα θελα να σου κανω ειναι αφου δεν κανεις εκεινο που σου αρεσει και νιωθεις καπως μειονεκτικα αν αυτο σε επηρεαζει και σε αλλα επιπεδα;Δηλαδη αν αυτη η μικρη μειονεξια εμφανι ζεται και σε αλλους τομεις του εαυτου σου;Επηρεαζει τον δεσμο σου αυτο;

Όχι στην προσωπική μου ζωή δεν είμαι καθόλου έτσι...ίσα ίσα είμαι πολύ σίγουρη και δεν επιρεάζει όλο αυτό τη σχέση μου....

[CANDY]

Γεια σε ολους!Ομοιοπαθης κ εγω,περασα σε μια σχολη που δεν καταφερα ποτε να αγαπησω κ τωρα στα 25 μου αποφασιζω να ξαναδωσω για καποια αλλη που με ενδιαφερει.Ομολογω οτι πηρα πολυ ενθαρρυνση απο την ψυχολογο μου κ παρόλο που εχω ακομα καποιες αναστολες λογω ηλικιας κυριως, αποφασισα να το προσπαθησω κ οτι γινει..Απλα δεν πρεπει να μας απασχολει το τι θα πουν οι αλλοι για τις αποφασεις μας,αν θεωρουν οτι ειναι αργα,οτι δεν θα τα καταφερουμε ή οτιδηποτε αλλο.Μονο να κανουμε αυτο που λεει η καρδια μας.Αυτο προσπαθω να κανω κ εγω οσο δυσκολο κ αν μου φαινεται..