....Μαθήματα ζωής από ένα 10χρονο τετραπληγικό κοριτσάκι....

[Lacrymosa]

Γεια σας.
Ηθελα να ανοιξω το συγκεκριμενο θεμα πριν μερες, αλλα το τρεναρα λογω εξελιξεων κ ελλειψης χρονου.
Πριν καμια βδομαδα περιπου ημουν για καφε στο σπιτι μιας φιλης μ η οποια ειναι διορισμενη κανονικα εχει μεγαλη εμπειρια κ αρκετα μεγαλυτερη μου. Anyway. Συνεβη κατι π με σοκαρε κ με εκανε να προβληματιστω, ενω η φιλη μ δν το αντιμετωπισε με τον ιδιο τροπο, αντιθετως ο τροπος π μου το παρουσιασε σημαινει οτι οντως κ εκεινης της εκανε εντυπωση, αλλα πιο πολυ "αξιοπεριεργο" κ "σπανιο" το βρηκε, παρα να την προβληματισει κ συγκινησει. Anyway.

Η ιστορια εχει ως εξης : Φετος διδασκει ενα τμημα της τεταρτης ταξης. Στην ταξη υπαρχει κ ενα κοριτσακι το οποιο ειναι σε αναπηρικο αμαξιδιο, ειναι τερταπληγικο με μονιμη παραπληγια στα ποδια, στα χερια δν εχει προβλημα, αλλα κανει φυσιοθεραπειες αρκετες ωρες καθε μερα σε ενα κεντρο αποκαταστασης απ ο,τι μ ειπε. Στα ποδια ειναι σοβαρο το προβλημα, δν προκειται να περπατησει ΠΟΤΕ, ειναι στανταρ αυτο. Γεννηθηκε ετσι λογω ανωμαλιων τεσπα μ ειπε κατι σε σχεση με οξυγονωση δν πολυκαταλαβα. Πηγαινει σε γενικης εκπαιδευσης σχολειο, δν εχει νοητικο προβλημα, ισα ισα. Λοιπον τους εβαλε η φιλη μ εκθεσουλα στο μαθημα της Γλωσσας "Τι θελω να γινω οταν μεγαλωσω". Μ λεει η φιλη μ "Τα εβαλα εκθεση κ δες ενα τι μ γραψε". Λεω "Φερε". Φερνει τα χαρτια ντοσιε κ μ βρισκει το συγκεκριμενο. Λοιπον το τι εγραψε το παιδι αυτο.... (διαβασα κ απο αλλα παιδακια).. Θα το γραψω με δικα μ λογια σε α ενικο ....

"Εγω οταν μεγαλωσω θελω να γινω μπαλαρινα. Θελω να χορευω συνεχεια κ να ειμαι με αλλα παιδια σε παραστασεις. Μ αρεσει πολυ ο χορος να βλεπω στην τηλεοραση. Θελω να ειμαι με τις φιλες μου κ να χορευω. Θελω να δωσω πολλες παραστασεις σε ολον τον κοσμο κ να ειμαι η καλυτερη μπαλαρινα του κοσμου. Να ερχονται η μαμα κ ο μπαμπας να με βλεπουν κ να με καμαρωνουν..."

Παιδια μετα απο αυτο δν ειχα λογια... Μετα απο λιγο αλλαξαμε συζητηση κ πιασαμε αλλα θεματα αλλα εγω αυτο δν το ξεχασα... Ουτε νομιζω οτι θα το ξεχασω ποτε..... Τι κρυβει μεσα στην ψυχουλα του αυτο το πλασμα.... Ποση δυναμη μπορει να εχει.. Ποση ωριμοτητα, ποσο πονο, ποση πικρα, ποση ελπιδα... Να πω πως το παιδι ξερει οτι δν προκειται να περπατησει ποτε, του το χουν πει οι γονεις του..(κακως κατ εμε.) Κ θελει να γινει μπαλαρινα... Ελπιζει οντως βαθια στην ψυχουλα του οτι ισως καποια στιγμη πραγματοποιηθει το ονειρο της, ειναι αφελης κ το γραψε απο αγνοια, η ειναι αυτο που λεμε παραδιδει μαθηματα ζωης κ αυτο λεγεται αναγωγη στη ΖΩΗ κ οχι "αναγωγη στη μοναδα"? Κανει ποσες ωρες τη μερα φυσιοθεραπειες, παει σχολειο, εχει καλους βαθμους, αραγε πως νιωθει?? Ελπιζει πραγματι σε κατι καλυτερο, η εκφραζει αυτο π εγραψε μια πικρα κ ειναι τροπον τινα "τραγικη ειρωνια"??

Εχω παρατηρησει γενικα οτι ανθρωποι π εχουν σοβαροτατα προβληματα υγειας, κ κυριως ατομα με οποιασδηποτε μορφης κ αιτιολογιας αναπηρια, ειναι τα πιο δυνατα στη ζωη κ καταφερνουν τοσα πραγματα κ βαζουν πραγματικα τα "γυαλια" στους "υγιεις" κ "αρτιμελεις"... Helen Heller, Steven Howking, ενας αλλος στο utube που ειναι ακρωτηριασμενα πανω κ κατω ακρα κ δινει θαρρος κ ενθαρρυνση σε κοριτσια με διατροφικες διαταραχες, μια αλλη π εχει την ασθενεια του Χοκινγκ κ ειναι φοιτητρια νομικης στο Harvard κ ποσοι αλλοι... Γιατι αυτοι οι ανθρωποι καταφερνουν τοσα πραγματα π θα λεγε κανεις οτι ειναι "υπερανω" των αντικειμενικων δυνατοτητων τους? Ειναι τροπος αμυνας? τροπος εναντιωσης? Κ πως αραγε να νιωθουν? Οπως δειχνουν με τα λογια κ τις πραξεις τους? Ποτε δεν θα το μαθουμε...

[Lacrymosa]

Αμα το βαλα σε λαθος ενοτητα μεταφερετε το εκει που νομιζετε οτι ταιριαζει (πχ στο "Γενικα" ξερω γω)

[julias]

Γεια σας.
Ηθελα να ανοιξω το συγκεκριμενο θεμα πριν μερες, αλλα το τρεναρα λογω εξελιξεων κ ελλειψης χρονου.
Πριν καμια βδομαδα περιπου ημουν για καφε στο σπιτι μιας φιλης μ η οποια ειναι διορισμενη κανονικα εχει μεγαλη εμπειρια κ αρκετα μεγαλυτερη μου. Anyway. Συνεβη κατι π με σοκαρε κ με εκανε να προβληματιστω, ενω η φιλη μ δν το αντιμετωπισε με τον ιδιο τροπο, αντιθετως ο τροπος π μου το παρουσιασε σημαινει οτι οντως κ εκεινης της εκανε εντυπωση, αλλα πιο πολυ "αξιοπεριεργο" κ "σπανιο" το βρηκε, παρα να την προβληματισει κ συγκινησει. Anyway.

Η ιστορια εχει ως εξης : Φετος διδασκει ενα τμημα της τεταρτης ταξης. Στην ταξη υπαρχει κ ενα κοριτσακι το οποιο ειναι σε αναπηρικο αμαξιδιο, ειναι τερταπληγικο με μονιμη παραπληγια στα ποδια, στα χερια δν εχει προβλημα, αλλα κανει φυσιοθεραπειες αρκετες ωρες καθε μερα σε ενα κεντρο αποκαταστασης απ ο,τι μ ειπε. Στα ποδια ειναι σοβαρο το προβλημα, δν προκειται να περπατησει ΠΟΤΕ, ειναι στανταρ αυτο. Γεννηθηκε ετσι λογω ανωμαλιων τεσπα μ ειπε κατι σε σχεση με οξυγονωση δν πολυκαταλαβα. Πηγαινει σε γενικης εκπαιδευσης σχολειο, δν εχει νοητικο προβλημα, ισα ισα. Λοιπον τους εβαλε η φιλη μ εκθεσουλα στο μαθημα της Γλωσσας "Τι θελω να γινω οταν μεγαλωσω". Μ λεει η φιλη μ "Τα εβαλα εκθεση κ δες ενα τι μ γραψε". Λεω "Φερε". Φερνει τα χαρτια ντοσιε κ μ βρισκει το συγκεκριμενο. Λοιπον το τι εγραψε το παιδι αυτο.... (διαβασα κ απο αλλα παιδακια).. Θα το γραψω με δικα μ λογια σε α ενικο ....

"Εγω οταν μεγαλωσω θελω να γινω μπαλαρινα. Θελω να χορευω συνεχεια κ να ειμαι με αλλα παιδια σε παραστασεις. Μ αρεσει πολυ ο χορος να βλεπω στην τηλεοραση. Θελω να ειμαι με τις φιλες μου κ να χορευω. Θελω να δωσω πολλες παραστασεις σε ολον τον κοσμο κ να ειμαι η καλυτερη μπαλαρινα του κοσμου. Να ερχονται η μαμα κ ο μπαμπας να με βλεπουν κ να με καμαρωνουν..."

Παιδια μετα απο αυτο δν ειχα λογια... Μετα απο λιγο αλλαξαμε συζητηση κ πιασαμε αλλα θεματα αλλα εγω αυτο δν το ξεχασα... Ουτε νομιζω οτι θα το ξεχασω ποτε..... Τι κρυβει μεσα στην ψυχουλα του αυτο το πλασμα.... Ποση δυναμη μπορει να εχει.. Ποση ωριμοτητα, ποσο πονο, ποση πικρα, ποση ελπιδα... Να πω πως το παιδι ξερει οτι δν προκειται να περπατησει ποτε, του το χουν πει οι γονεις του..(κακως κατ εμε.) Κ θελει να γινει μπαλαρινα... Ελπιζει οντως βαθια στην ψυχουλα του οτι ισως καποια στιγμη πραγματοποιηθει το ονειρο της, ειναι αφελης κ το γραψε απο αγνοια, η ειναι αυτο που λεμε παραδιδει μαθηματα ζωης κ αυτο λεγεται αναγωγη στη ΖΩΗ κ οχι "αναγωγη στη μοναδα"? Κανει ποσες ωρες τη μερα φυσιοθεραπειες, παει σχολειο, εχει καλους βαθμους, αραγε πως νιωθει?? Ελπιζει πραγματι σε κατι καλυτερο, η εκφραζει αυτο π εγραψε μια πικρα κ ειναι τροπον τινα "τραγικη ειρωνια"??

Εχω παρατηρησει γενικα οτι ανθρωποι π εχουν σοβαροτατα προβληματα υγειας, κ κυριως ατομα με οποιασδηποτε μορφης κ αιτιολογιας αναπηρια, ειναι τα πιο δυνατα στη ζωη κ καταφερνουν τοσα πραγματα κ βαζουν πραγματικα τα "γυαλια" στους "υγιεις" κ "αρτιμελεις"... Helen Heller, Steven Howking, ενας αλλος στο utube που ειναι ακρωτηριασμενα πανω κ κατω ακρα κ δινει θαρρος κ ενθαρρυνση σε κοριτσια με διατροφικες διαταραχες, μια αλλη π εχει την ασθενεια του Χοκινγκ κ ειναι φοιτητρια νομικης στο Harvard κ ποσοι αλλοι... Γιατι αυτοι οι ανθρωποι καταφερνουν τοσα πραγματα π θα λεγε κανεις οτι ειναι "υπερανω" των αντικειμενικων δυνατοτητων τους? Ειναι τροπος αμυνας? τροπος εναντιωσης? Κ πως αραγε να νιωθουν? Οπως δειχνουν με τα λογια κ τις πραξεις τους? Ποτε δεν θα το μαθουμε...

Γιατι κοριτσι μου, η λεξη ανθρωπος προερχεται απο τις λεξεις 'ανω' και ΄θρωσκω', και σημαινει 'αυτος που κοιταζει ψηλα'. Σκεψου λοιπον εναν ανθρωπο που θελει να πεταξει, αλλα του εχουν κοπει τα φτερα, οταν τελικα τα καταφερει, θα πεταξει ψηλοτερα απο ολους, γιατι το εχει αναγκη. Εδω ενα τουβλο, που δεν εχει ψυχη, θελει να γινει κατι..θελει να γινει..πχ.Παρθενωνας..και γινεται τελικα..πόσο μαλλον ο ανθρωπος που εχει και ψυχη και καρδια...

[vasso82]

στον στενό μου οικογενειακό μου κύκλο έχω 2 ανάλογες περιπτώσεις με κινητικά προβλήματα όχι τόσο σοβαρά αλλά παραμένουν δυσλειτουργικά για την καθημερινότητα τους με 2 διαφορετικές οπτικές!
Το 1ο άτομο απέκτησε τόσο μεγάλη δύναμη που και οικογένεια έκανε και δημιούργησε σε αντίθεση με όσα του λέγανε πολύ καλοπροαίρετοι!!Όμως είχε πάντα την υποστήριξη των δικών της παρόλο που προερχόταν από επαρχία και όχι τώρα,δεκαετίες πριν, που την "έσπρωξαν" γιατί πίστεψαν στο μυαλό της και στις ικανότητες της και για αυτό της είπαν "φύγε,άνοιξε τα φτερά σου και μην ακούς κανέναν"!!Είχε και απογοητεύσεις πάρα πολλές αλλά πάντα είχε αυτά τα λόγια μέσα της...
Το 2ο άτομο αρχίζει τώρα την ζωή του αλλά δυστυχώς όχι μόνο δεν έχει υποστήριξη αλλά εμμέσως του φορτώνουν ενοχές!!Κι μιλάμε για ένα μικρό κορίτσι που είναι πανέξυπνο,ζωηρότατο απλά έχει κάποια δυσλειτουργία!!Δυστυχώς αυτό το παιδί δεν έχει καθόλου θάρρος, έχει συνειδητοποιήσει εν μέρει την κατάσταση του και φτάνει στο σημείο να λέει στον ίδιο του τον πατερα ότι δεν φταίει που αυτό που γεννήθηκε έτσι!Κι αυτό το παιδί αποζητά καθημερινά την προσοχή των δικών του!
Δεν έχει σχέση η κινητική αναπηρία αλλά η αναπηρία του μυαλού αυτή είνα η πιο δύσκολη!!
Είναι σημαντικό για αυτό το κορίτσι στο αναπηρικό καροτσάκι να έχει δίπλα του ανθρώπους που θα το παροτρύνουν να προχωρήσει να μην ακούει κανένα, θα είναι δύσκολο το ξέρω αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι αν η οικογενεια του και το περιβάλλον την ενθαρρύνει θα καταφέρει πάρα πολλά!!Κι της το εύχομαι ολόψυχα !!

[Lacrymosa]

Γιατι κοριτσι μου, η λεξη ανθρωπος προερχεται απο τις λεξεις 'ανω' και ΄θρωσκω', και σημαινει 'αυτος που κοιταζει ψηλα'. Σκεψου λοιπον εναν ανθρωπο που θελει να πεταξει, αλλα του εχουν κοπει τα φτερα, οταν τελικα τα καταφερει, θα πεταξει ψηλοτερα απο ολους, γιατι το εχει αναγκη. Εδω ενα τουβλο, που δεν εχει ψυχη, θελει να γινει κατι..θελει να γινει..πχ.Παρθενωνας..και γινεται τελικα..πόσο μαλλον ο ανθρωπος που εχει και ψυχη και καρδια...

Julias ελιωσα με τις παρομοιωσεις! Πραγματικα συγκινηθηκα κ βουρκωσα αυτη τη στιγμη! Οντως δυο τουβλα πχ που ουσιαστικα εχουν την ιδια δομη, συσταση, χαρακτηριστικα κτλ, μπορει το ενα να μεινει πεταμενο σε ενα χωραφι κ να βρωμισει κ το αλλο να ειναι μερος ενος μνημειου! Αυτοι ειναι πραγματικοι "αγγελοι" κ αυτοι μας διαδασκουν, εμεις πρεπει απο αυτα τα παιδια να παρουμε κ οχι να δωσουμε μαθηματα. Νιωθω προσωπικα πολυ λιγη μπροστα σε τετοια δυναμη ψυχης κ θεληση κ αγωνιστικοτητα, σκεπτομενη ποσες φορες τα εχω παρατησει με μια μικρη δυσκολια η εχω αναλωθει σε ασημαντα πραγματα............ να σαι καλα....................

[Lacrymosa]

στον στενό μου οικογενειακό μου κύκλο έχω 2 ανάλογες περιπτώσεις με κινητικά προβλήματα όχι τόσο σοβαρά αλλά παραμένουν δυσλειτουργικά για την καθημερινότητα τους με 2 διαφορετικές οπτικές!
Το 1ο άτομο απέκτησε τόσο μεγάλη δύναμη που και οικογένεια έκανε και δημιούργησε σε αντίθεση με όσα του λέγανε πολύ καλοπροαίρετοι!!Όμως είχε πάντα την υποστήριξη των δικών της παρόλο που προερχόταν από επαρχία και όχι τώρα,δεκαετίες πριν, που την "έσπρωξαν" γιατί πίστεψαν στο μυαλό της και στις ικανότητες της και για αυτό της είπαν "φύγε,άνοιξε τα φτερά σου και μην ακούς κανέναν"!!Είχε και απογοητεύσεις πάρα πολλές αλλά πάντα είχε αυτά τα λόγια μέσα της...
Το 2ο άτομο αρχίζει τώρα την ζωή του αλλά δυστυχώς όχι μόνο δεν έχει υποστήριξη αλλά εμμέσως του φορτώνουν ενοχές!!Κι μιλάμε για ένα μικρό κορίτσι που είναι πανέξυπνο,ζωηρότατο απλά έχει κάποια δυσλειτουργία!!Δυστυχώς αυτό το παιδί δεν έχει καθόλου θάρρος, έχει συνειδητοποιήσει εν μέρει την κατάσταση του και φτάνει στο σημείο να λέει στον ίδιο του τον πατερα ότι δεν φταίει που αυτό που γεννήθηκε έτσι!Κι αυτό το παιδί αποζητά καθημερινά την προσοχή των δικών του!
Δεν έχει σχέση η κινητική αναπηρία αλλά η αναπηρία του μυαλού αυτή είνα η πιο δύσκολη!!
Είναι σημαντικό για αυτό το κορίτσι στο αναπηρικό καροτσάκι να έχει δίπλα του ανθρώπους που θα το παροτρύνουν να προχωρήσει να μην ακούει κανένα, θα είναι δύσκολο το ξέρω αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι αν η οικογενεια του και το περιβάλλον την ενθαρρύνει θα καταφέρει πάρα πολλά!!Κι της το εύχομαι ολόψυχα !!

Σε ευχαριστω για το σχολιο σου κ που ανοιχτηκες κ μας μιλησες κ για την δικη σου, πιο "αμεση" εμπειρια. Να σου ευχηθω καλη δυναμη κ ολα να πανε καλα στα 2 αυτα συγγενικα σου προσωπα, κ οπως ειπες η κινητικη αναπηρια δν σχετιζεται με την ευφυια κ την ψυχικη δυναμη κ την καρδια (με ολη τη σημασια της λεξης). Εγω προσωπικα πιστευω οτι το παιδι αυτο σε 10 + χρονια θα φτασει πολυ ψηλα στη ζωη του, πιο ψηλα απο οτι ειναι ηδη τωρα. Μακαρι να παραδειγματιζομασταν απο τετοια περιστατικα, κ να μην τα προσπερνουσαμε κλεισμενοι στο μικροκοσμο μας. Διοτι δν προκειται για μεμονωμενες περιπτωσεις σε μια αλλη χωρα, αλλα για ατομα π εχουμε διπλα μας, γυρω μας. Ο,τι κ να πεις λιγο θα ειναι....

[julias]

Julias ελιωσα με τις παρομοιωσεις! Πραγματικα συγκινηθηκα κ βουρκωσα αυτη τη στιγμη! Οντως δυο τουβλα πχ που ουσιαστικα εχουν την ιδια δομη, συσταση, χαρακτηριστικα κτλ, μπορει το ενα να μεινει πεταμενο σε ενα χωραφι κ να βρωμισει κ το αλλο να ειναι μερος ενος μνημειου! Αυτοι ειναι πραγματικοι "αγγελοι" κ αυτοι μας διαδασκουν, εμεις πρεπει απο αυτα τα παιδια να παρουμε κ οχι να δωσουμε μαθηματα. Νιωθω προσωπικα πολυ λιγη μπροστα σε τετοια δυναμη ψυχης κ θεληση κ αγωνιστικοτητα, σκεπτομενη ποσες φορες τα εχω παρατησει με μια μικρη δυσκολια η εχω αναλωθει σε ασημαντα πραγματα............ να σαι καλα....................

Το να ζεις, καλη μου, με ενα παιδι με δυσκολιες, ειναι το μεγαλυτερο μαθημα ζωης! Εσυ να εισαι καλα που ανεβασες τετοιο θεμα..

[Lacrymosa]

Το να ζεις, καλη μου, με ενα παιδι με δυσκολιες, ειναι το μεγαλυτερο μαθημα ζωης! Εσυ να εισαι καλα που ανεβασες τετοιο θεμα..

Σε ευχαριστω! Πολλες φορες αυτα τα παιδια τα "λυπομαστε" κατα μια εννοια, η υποτιμαμε τις δυνατοτητες τους κ τα εχουμε "ξεγραμμενα" κ "κατεστραμμενα". Αλλα μαλλον "κατεστραμμενο" ειναι το δικο μας μυαλο, κ οχι το ποδι η το χερι του παιδιου. Διοτι δεν προσδιοριζεται μεσα απο αυτο, αλλα απο αυτο που βγαζει κ που κατορθωνει στη ζωη! Δεν πρεπει να λυπομαστε αυτα τα παιδια, αλλα μαλλον να λυπομαστε τη δικη μας ανεπαρκεια μπροστα τους! Σου χει τυχει κ εσενα παρομοια περιπτωση? Εργαζεσαι με τετοια παιδια? πες μου αν θες :)