Σοβαρά οικογενειακά προβλήματα

[ETGD]

Καλησπέρα! Λέγομαι Ρίτα. Το πρόβλημά μου ξεκινάει από την οικογένειά μου αλλά έχει επεκταθεί σε όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής μου. Γενικά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα προβλήματα με την οικογένειά μου που μου δημιουργούσαν συνεχώς ψυχολογικά. Κατά καιρούς εχω περάσει κόμπλεξ κατωτερότητας, κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, και συνεχώς εμφανίζεται κάτι άλλο. Από μικρή ήμουν ανήσυχη και το μυαλουδάκι μου τρομερά ταραγμένο. Ζω στο σπίτι με τα αδέρφια και τους γονείς μου. Η μητέρα μου πάντα ηταν πολύ κουρασμένη και αρνητική απέναντι στη ζωή αν και μας αγαπάει πολύ. Ο πατέρας μου είναι τρομερά εγωιστής και αδιάφορος για όλους μας και το μόνο που κανει είναι να φέρνει χρήματα στο σπίτι αλλά μας κατακρίνει συνεχώς για όλα. Με τα αδέρφια μου δεν μιλάμε αν και ζούμε στο ίδιο σπίτι. Η μια έχει σοβαρα ψυχολογικά προβλήματα και παίρνει ψυχοφάρμακα και οι άλλοι έχουν πιο απλά ψυχολογικά αλλα είναι δυσλειτουργικοί στη ζωή τους. Γενικά αδιαφορεί ο ένας για τον άλλο και ζουν απ τους γονείς μου σαν παράσιτα (ξέχασα να πω πως είμαστε όλοι ενήλικοι και εγώ μόνο και φοιτήτρια). Δεν είχα νιώσει ποτέ τι θα πει αγάπη και αυτό μου δημιούργησε προβλήματα και με τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους έξω από το σπίτι καθώς ήμουν πολύ επιθετική ή τους απέφευγα. Γενικά έχω αφιερώσει τη ζωή μου στο διάβασμα στο οποίο μπορώ να πω πως τα πηγαίνω εξαιρετικά καλά, όπως και στις σπουδές μου.
Πριν 2 χρόνια γνώρισα ένα αγγελούδι με το οποίο είμαστε μαζί. Μου έμαθε τι θα πει αγάπη και με προστάτευει και με αγαπάει πάρα πολύ. Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι μου χαμογέλασε η ζωή και οτί από δω και πέρα όλα θα είναι καλύτερα. Γενικά σας μιλαω για ένα υπέροχο άτομο. Και merphy's law: φέτος έφυγε για σπουδές και δουλειά στο εξωτερικο για 3 χρόνια και δυστυχώς δεν μπορώ να τον ακολουθήσω γιατί σπουδάζω εδώ. Είμαστε βέβαια ακόμη μαζί και μάλιστα είπαμε ότι όταν γυρίσει δεν θα ξαναχωριστούμε και μάλιστα κάνουμε σχέδια να παντρευτούμε. Γενικά ήταν κάτι τόσο καλό στη ζωή μου και γι αυτό για ακόμη μια φορά νιώθω τρομερά άτυχη και αδικημένη. Σκέφτομαι οτι τα μαρτύριά μου δεν θα τελειώσουν ποτέ. Χωρίς αυτόν φοβάμαι πολύ να εμπιστευθώ τη ζωή. Ακόμη και το κομμάτι τον σπουδών μου που πηγαίνει καλά, ξέρω οτι αν δεν έχω μια έστω μέτρια προσωπική ζωή δεν αρκεί από μόνο του για να με γεμίσει και δεν θα αρκέσει ούτε στο μέλλον από μόνο του.
Θέλω πολύ να απολαύσω τη ζωή μου από δω και πέρα. Απλά έχω κουραστεί τρομερά να προσπαθώ τόσο πολύ. Συνεχώς εύχομαι να έβρισκα μια καινούργια οικογένεια που να με αγαπάει και να έμπαινα απλά σε μια ομαλή ζωή και δεν θα ζητούσα τίποτα άλλο. Το έχω τρομερή ανάγκη. Η μητέρα του φίλου μου που ζει μόνη της στην πόλη μου έχει προσφερθεί να με φιλοξενήσει και γενικά έχουμε πολύ καλή σχέση αλλά διστάζω, δεν νομίζω πως είναι η καλύτερη λύση. Γιατί ανά πάσα στιγμή αν χωρίσω με το παιδί θα πρέπει πάλι να γυρίσω στην οικογένεια μου που τόσο απεχθάνομαι. Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο να ζήσω σε ένα σπίτι μόνη μου - με μεγάλες βέβαια οικονομικές δυσκολίες γιατι η δουλειά μου μου δίνει λίγα χρήματα- αλλά δεν το σκέφτομαι σοβαρά γιατι φοβάμαι και να αποκοπώ τελείως απ τους δικούς μου. Γενικά αυτό που μου χρειάζεται είναι αγάπη και όχι απομόνωση.
Επίσης δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω τη σχέση με το φίλο μου. Δεν θέλω να τον χάσω με τίποτα αλλά τα 3 χρόνια μπροστά μας μου φαίνονται βουνό . Επίσης φοβάμαι πως ίσως τον κρατάω μόνο απο ανάγκη- αν και τον αγαπώ πολύ- για σταθερότητα στη ζωή μου. Θα ήθελα απλά να τον παντρευόμουν τώρα και όλα τα άσχημα να τελείωναν. Επίσης να ξέρετε οτι έχω επισκεφθε'ι ψυχολόγους κατά καιρούς αλλά δεν βοήθησαν. Το μόνο που βοήθησε είναι η αίσθηση οικογένειας που μου πρόσφερε το αγόρι μου καθώς και η αγάπη που μου έδειχνε και μου δείχνει ακόμη. Ακούω τις συμβουλές σας :)

[wstyron]

γεια σου . κ η δικη μου οικογενεια ειναι δυσλειτουργικη αν κ οχι τοσο οσο η δικη σου ....
εγω στη θεση σου θα περιμενα 3 χρονια αν κ ειναι μεγαλο διαστημα γιατι δεν βρισκεις ευκολα αγγελους σημερα ...... εκτος αν ψαξεις στον ουρανο
το να πας με την μητερα του φιλου σου εμενα μου φαινεται σωστη ιδεα
γιατι φοβασαι να αποκοπεις απο τους δικους σου αφου η κατασταση ειναι τοσο χαλια ???θα μπορουσες μονο με την μητερα σου να κρατας επαφες
μονη να μη μεινεις γιατι δεν εινα καλο για την ψυχολογια σου κ επιπλεον η οικονομικη κριση θα βαθυνει κ αλλο κ θα ναι πολυ δυσκολα ως αδυνατον να μεινεις μονη

[wstyron]

γεια σου . κ η δικη μου οικογενεια ειναι δυσλειτουργικη αν κ οχι τοσο οσο η δικη σου ....
εγω στη θεση σου θα περιμενα 3 χρονια αν κ ειναι μεγαλο διαστημα γιατι δεν βρισκεις ευκολα αγγελους σημερα ...... εκτος αν ψαξεις στον ουρανο
το να πας με την μητερα του φιλου σου εμενα μου φαινεται σωστη ιδεα
γιατι φοβασαι να αποκοπεις απο τους δικους σου αφου η κατασταση ειναι τοσο χαλια ???θα μπορουσες μονο με την μητερα σου να κρατας επαφες
μονη να μη μεινεις γιατι δεν εινα καλο για την ψυχολογια σου κ επιπλεον η οικονομικη κριση θα βαθυνει κ αλλο κ θα ναι πολυ δυσκολα ως αδυνατον να μεινεις μονη

[kerasi]

Πως ειναι η σχεση των γονιων σου?

[ETGD]

Πως ειναι η σχεση των γονιων σου?

Καλή ως προς το ότι δεν μαλώνουν για σοβαρά θέματα, μόνο για ψιλοπράγματα. Κυρίως ο πατέρας μου κατηγορεί δηλαδή την μητέρα μου πχ για το που πάρκαρε το αμάξι αλλά δεν έχει εξωσυζυγικές σχέσεις και δεν έχει τεθεί ποτέ το ζήτημα του διαζυγίου. Η μητέρα μου όταν υπάρχουν προβλήματα τρέχει πισω από όλους και ενδιαφέρεται υπερβολικά και είναι η μόνη που κρατάει ότι έχει απομείνει απ' το ''σπίτι"

[μαρκελα]

.. Συνεχώς εύχομαι να έβρισκα μια καινούργια οικογένεια που να με αγαπάει και να έμπαινα απλά σε μια ομαλή ζωή και δεν θα ζητούσα τίποτα άλλο. Το έχω τρομερή ανάγκη. Η μητέρα του φίλου μου που ζει μόνη της στην πόλη μου έχει προσφερθεί να με φιλοξενήσει και γενικά έχουμε πολύ καλή σχέση αλλά διστάζω, δεν νομίζω πως είναι η καλύτερη λύση. Γιατί ανά πάσα στιγμή αν χωρίσω με το παιδί θα πρέπει πάλι να γυρίσω στην οικογένεια μου που τόσο απεχθάνομαι. Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο να ζήσω σε ένα σπίτι μόνη μου - με μεγάλες βέβαια οικονομικές δυσκολίες γιατι η δουλειά μου μου δίνει λίγα χρήματα- αλλά δεν το σκέφτομαι σοβαρά γιατι φοβάμαι και να αποκοπώ τελείως απ τους δικούς μου. Γενικά αυτό που μου χρειάζεται είναι αγάπη και όχι απομόνωση.. :)

Ρίτα μου,
το καλύτερο θα ήταν να ανεξαρτητοποιηθείς και να μείνει μόνη σου τη στιγμή που δουλεύεις. Οι συνθήκες που ζεις δεν είναι κι οι καλύτερες για να σου εξασφαλίζουν ψυχική γαλήνη.
Είσαι μέσα σ' ένα κλίμα που χωρίς λόγο σε δοκιμάζει συνέχεια! Καλύτερα λοιπόν είναι ν' απομακρυνθείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα διαγράψεις τους δικούς σου κι ούτε ότι θ' απομονωθείς,
αλλά αυτό που προέχει στη παρούσα φάση είναι να μην υποστείς άλλη φθορά εσύ, μένοντας σ' αυτό το νοσηρό περιβάλλον καλό μου. Στη θέση σου δηλ. σίγουρα αυτό θα έκανα!
Είσαι το καλό παιδί που αντέχει ακόμα, να σηκώνει τα βάρη των άλλων, αλλά έχεις αναρωτηθεί έως πότε θα μπορείς.. και γιατί να ταλαιπωρείσαι τόσο, ενώ σου αξίζει το καλύτερο; :)

[deleted-member141015]

3 χρόνια μακριά ακούγονται πάρα πολλά... όμως ποτέ δεν ξέρεις πως τελικά έρχονται τα πράγματα. Γι' αυτό θα έλεγα καταρχήν να μην απογοητευτείς πρόωρα και διακόψεις τη σχέση τώρα, μόνο και μόνο από άγχος για το τι πρόκειται να γίνει. Θα πρότεινα να σχεδιάσετε μαζί μόνο αυτή τη χρονιά και σε κάθε συνάντηση σας να συζητάτε μόνο για το πολύ άμεσο μέλλον. Οι δικές σου σπουδές πότε τελειώνουν, έχουν υποχρεωτικές παρακολουθήσεις?

[kerasi]

Για πες ριτα, ριτακι, οταν λες οτι φοβασαι να αποκοπεις απ τους δικους σου, τι εννοεις?

[ETGD]

Αρχικά ευχαριστώ πολύ παιδιά για τις συμβουλές σας :) Γενικά μου αρέσει να έχω σταθερότητα στην ζωή μου και να νιώθω ασφάλεια. Τουλάχιστον στο σπίτι έχω τη μητέρα μου η οποία, παρέλειψα να πω, είναι πολύ καλη και με ακούει και προσπαθεί να με βοηθησει. Γενικά μαζι της έχω πολυ καλή σχέση. Και επίσης είναι διόροφο και εχω το δωμάτιο μου στον ένα οροφο οποτε δεν τους βλέπω και πάρα πολύ μέσα στη μέρα. Και πάλι αυτο δε σημαίνει οτι δεν με στενοχωρούν αλλά έχω πολλές δραστηριότητες εκτόσ σπιτιού και ξεχνιέμαι :) τώρα σχετικά με τη δουλειά ένα χαρτζιλικάκι έχω που θα μ επέτρεπε μόνο να νοικιάσω και να πληρώνω τους λογαριασμούς, αν τρωω κ απ τη λέσχη βέβαια. Και η δουλειά μπορεί, με την κρίση που περνάμε σαν χώρα να σταματήσει ανά πάσα στιγμή, ΑΥΤΑ :)

[kerasi]

Οταν λες διωροφο τι εννοεις? Ειναι διακριτα σπιτια ή οχι?

[elis]

Όλα καλά σ πάνε ηρέμησε μικρή είσαι ακόμα