Ανασφάλεια στη σχέση

[deleted-member141015]

ε στην τελική... κάπως έτσι... Αλλιώς δεν βγαίνει άκρη :)

[tingerbell]

ε στην τελική... κάπως έτσι... Αλλιώς δεν βγαίνει άκρη :)

πλάκα πλάκα... :D :D

[kerasi]

Και καλυτερα να σχετιζεσαι με ατομο που μενει στο ιδιο μερος με σενα. Αν ειναι δυνατον να πηγαινεις με τα ποδια σπιτι της. Εχεις βεβαια κ το θεμα της ανασφαλειας αλλα λαβε υποψη για την επομενη φορα, οσο κ αν σου κακοφαινεται.

[deleted-member141015]

Αααα, σιγά μην είναι και στον από πάνω όροφο βρε κεράσι :p Είδα που έγραφες και στο άλλο θέμα να είναι το πολύ 10 χλμ η απόσταση.... αν τα 10 είναι μίλια πειράζει? :p (με συμφέρει καλύτερα όπως καταλαβαίνεις, χαχαχ)

[kerasi]

Λες για μιλια επειδη εσυ εισαι μαρινα στη θαλασσα ε? Ενταξει για σενα να τ αφησω 10 μιλια. Αφου ξερεις δε σου χαλαω χατηρι. Εδω ο φιλος μιλαει για αθηνα-θεσνικη. Αφου δε βγαινει. Αμα ειναι περπατητο ακομα καλυτερα.

[deleted-member141015]

Χιχι ααα ευχαριστώ κεράσι!! :D Λέω για μίλια γιατί υπολόγισα την απόσταση από το σπίτι μου μέχρι τη θάλασσα! :p

Τώρα, ναι καλό το περπάτημα (εξαρτάται κι από τις αντοχές του καθενός!...), αλλά άμα χρειάζεται και μετρό - ηλεκτρικός - τραμ, τι να κάνουμε, και πάλι οκ!

[tingerbell]

Άρχισε να πέφτει ειρωνία ή μου φαίνεται?? :-p

[kerasi]

Καμμια ειρωνεια φιλαρακι. Το θεμα σου ειναι η ζηλεια, ανασφαλεια κλπ αλλα σε λεω, η σχεση εξ αποστασεως δεν εχει καλο τελος. Ειναι σκληρο αλλα ειναι η αδιαψευστη αληθεια που επιβεβαιωνεται καθημερινα. Παρτο ετσι στο μυαλο σου για να το δεχτεις πιο ευκολα. Ειναι πολυ ειδικες οι προυποθεσεις για να κρατησει κ εν προκειμενω δε συντρεχουν.
Για τις ανασφαλειες σου απανταει πιο πανω η υποπλοιαρχος μαρινα.

[tingerbell]

Καλημέρα..!!!

Ξαναγυρνάω στο ίδιο post μετά από πολύ καιρό και αυτό γιατί πριν από δύο μέρες είχαμε μια κουβέντα που κάπως άνοιξε το τοπίο...όταν πρωτοξεκίνησε το Post είχε να κάνει με το ότι με άγχωνε που μου ζητούσε συνέχεια να της επιβεβαιώσω ότι θα είμαστε πάντα μαζί και λοιπά...
Όπως και να το κάνουμε όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανασφάλειες... άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο... η απόσταση λοιπόν στη σχέση είναι ο καλύτερος καταλύτης για να βγάλει τις ανασφάλειες στην επιφάνεια... έτσι, αν αυτή είχε 5 ανασφάλειες εγώ είχα 10 (ας πούμε)... Από μέρους μου όταν ξεκίνησε η απόσταση, άρχισα να έχω αμφιβολίες του στυλ "γιατί το κάνω αυτό... γιατί μπαίνω σε κάτι τόσο δύσκολο...". Οπότε το μυαλό μου άρχισε να παίζει παιχνίδια του στύλ "κοίτα αυτή τι έχει κάνει στη ζωή της...πόσες σχέσεις είχε...εσύ δεν τα έχεις κάνει... πρέπει να χωρίσεις για να κάνεις και εσύ κάτι τέτοιο". Κοινώς το μυαλό μου έψαχνε μια αφορμή για να χωρίσει (ακούγεται άκυρο παιδιά αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μπορεί να σε ξεγελάει το μυαλό καμιά φορά) και δεν επικεντρωνόταν απλά στο ότι δεν ήθελα να έχω τέτοια σχέση... αυτή η σκέψη όμως άρχισε να εδραιώνεται δραματικά.. πολύ δραματικά ... σε φάση που είχα χάσει την αυτοεκτίμηση μου και άρχισα να κάνω πολύ εσφαλμένες σκέψεις!! π.χ. "αυτή έκανε πολλά πράγματα ----> εγώ όχι ---> άρα εγώ δεν είμαι καλός"
ή "οι πιο λογικοί άνθρωποι θα χαλούσαν τη σχέση από απόσταση ---> εγώ όχι ---> άρα εγώ δεν είμαι καλός σαν τους άλλους και είμαι αδύνατος γιατί φοβάμαι να χάσω την κοπέλα μου". Οπότε η ψυχολογία ήταν στο ναδίρ και άρχισα να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους και να λέω "γιατί αυτοί περνάνε καλα και εγώ όχι...?"
Και τέτοιες λοιπές "όμορφες" σκέψεις... :-) Αυτό το πράγμα πήγε για περίπου 2,5-3 μήνες και μου καταρράκωσε τη σκέψη, την ακεραιότητα, την κρίση και το λογικό... έτσι όταν μπορέσαμε να είμαστε τελικά μαζί για κάποιο πολύ εύλογο χρονικό διάστημα εμένα αυτά τα "δαιμόνια" δεν με είχαν αφήσει καθόλου με αποτέλεσμα όταν μαλώναμε για το παραμικρό και ήξερα ότι έφταιγα να συνέχιζα να σκέφτομαι στο ίδιο μοτίβο.. εγώ "έφταιγα ---> άρα δεν είμαι καλός" κλπ κλπ κλπ αυτή η εσωτερική διαμάχη όμως που ήδη με βάραινε, επιβαρυνόταν επιπλέον και απο τις δικές τις ανασφάλειες συν τους μικροτσακωμους (που στην τελική όλα τα ζευγάρια έχουν - εμείς είμαστε και καλά και περνάνε πολύ όμορφα μαζί) με αποτέλεσμα να έχω ένα βάρος που δεν σηκωνόταν πλέον ... οπότε μετά ήρθε ένας γερός τσακωμός που μας κράτησε λίγο μακριά πάλι (ευτυχώς όχι πολύ .. διορθώθηκε).
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ακόμη έχω μερικά τέτοια "δαιμόνια".. σαν αν τρέφεται από αυτά το "εγώ" μου ... σαν αν ειναι καταστροφικό από μονό του... σαν να ήθελε να πονάει για να νιώσει σημαντικό... Πήγα και σε ψυχολόγο αλλά δεν έγιναν και πολλά... άσε που μου τα έτρωγε κανονικά...
Για να επιστρέψω στην αρχική αφορμή του post, το ότι συζητήσαμε κάποια πράγματα, μου είπε ότι είχε καταλάβει ότι όταν γίνεται το παραμικρό εγώ το σκέφτομαι ιδιαίτερα και το υπεραναλύω, πράγμα που οδηγεί σε αρνητικά αποτελέσματα όπως αυτά που περιγράφω πιο πάνω.. και το γεγονός ότι μου ζητούσε συνέχεια επιβεβαίωση να είμαστε πάντα μαζί (κάτι που εγώ επίσης το έβλεπα βαρύ από του - whaever) οφειλόταν απλά στο ότι φοβόταν να μη ξαναγίνουν τα ίδια πράγματα που έγιναν όταν άρχισα να καταρρέω και απομακρυνθήκαμε ξανά, δηλαδή από την υπερανάλυση μου χαλάσω τη σχέση μας...
Άρα αρχίζω μου φαίνεται πως ότι αρνητικό στη σχέση μας γυρνάει πάνω μου είναι επειδή το προκάλεσα με την υπερανάλυση...
Εν κατακλείδι πιστεύω τελικά ότι αυτή η σχέση λειτούργησε σαν καθρέφτης για το τι κουβαλούσα μέσα μου... το ότι δηλαδή είχα απωθημένο (?) με τις σχέσεις, βρήκε τροφή εδώ, υπετράφηκε όμως και έσκασε στο τέλος....

Η εύλογη ερώτηση βέβαια που ακολουθεί είναι "τι σκοπεύετε να κάνετε τώρα...?". Η ανεργία τη "διώχνει" στο εξωτερικό προς το παρόν αρα πρέπει να πάρω την απόφαση να δω αν θα πάω και εγώ, γιατι αλλιώς δεν υπάρχει κάποια άλλη λύση. Η υπερανάλυση συνεχίζεται βέβαια στο στυλ "να πάω... να μη πάω... είναι για μένα αυτό δεν ειναι..?" Κάπως έτσι... και έτσι βλέπω ότι απο το ένα "δαιμόνι" πάω στο "άλλο"... :-)

Αυτά τα λίγα.... :-)
Περιμένω μια γνώμη σας! :-)

[kerasi]

Ρε φιλαράκι, σωστοί και εύλογοι οι προβληματισμοί σου. Γιατί δε τα φτιάχνεις με κάποια που να μένετε κοντά να σταματήσει αυτός ο ατέρμων προβληματισμός? Οι σχέσεις είναι να περνάς καλά, αμα γίνοντε πρελούδιο για ψυχολογικά δεν έχει νόημα. Χώρισε φιλικά και κοίτα να βρεις ένα γκομενάκι με το οποίο να χετε προοπτική για να μην είσαι αιθεροβάμων. Εδώ κόντεψα να πάθω ιδψ εγώ που σε διάβασα, οχι εσύ που τα σκέφτεσαι και βαυκαλίζεσαι. Kαι πάω και στοίχημα οτι με τέτοιο στρες, η ερωτική σας ζωή έχει πιάσει πατο. Το πολύ το κύριε ελέησον, το βαριέται κ ο παπάς!

[tingerbell]

Ναι δεν αντιλέγω... δεν τα λες και άσχημα... δεν τα χειρίζομαι καθόλου καλά τα πράγματα η αλήθεια ειναι.... όταν είμαστε μαζί όλα τέλεια... όταν ειμαστε χώρια... με τρώνε όλα αυτά που σου λέω...δεν με βλέπω να μπορώ να πάρω μια απόφαση.... ή θέλω να είμαι σε αυτή τη φάη ή δε θέλω... τώρα π.χ. που θα φύγει έξω είπα να πάω και εγώ... αλλά απο μέσα μου νιώθω ανασφάλεια... WTF ?
πάντως η ερωτική ζωή είναι κομπλε.. :-) :-)

[kerasi]

Παλι μπερδευεσαι φιλε. Δεν εννοω οτι κακως τα σκεπτεσαι ολα αυτα. Εννοω αφου ξερεις οτι το εξ αποστασεως σε στρασαρει κ σου κανει το μυαλο κιμα κ με το δικιο σου, μη το προτιμας. Γι αυτο λεμε οχι στο εξ αποστασεως πλην ειδικων περιπτωσεων. Κατασταλαξτε τωρα που θα μενει ο καθενας και κοιταχτε αν θα εισαστε στο ιδιο μερος. Διαφορετικα τι νοημα εχει? Δηλ θα περνανε τα χρονια και στο ζευγαρι ο ενας θα μενει στην ταδε πολη και ο αλλος στη δεινα? Τι σχεση θα ειναι αυτη?
Τωρα για ερωτικη ζωη κομπλε μακαρι να ναι ετσι. Δηλαδη οταν ειναι να το κανετε δε τα σκεπτεσαι ολα αυτα? Για πες το μυστικο γτ το στρες ειναι ο χειροτερος συμμαχος στον ερωτα.

[tingerbell]

Παλι μπερδευεσαι φιλε. Δεν εννοω οτι κακως τα σκεπτεσαι ολα αυτα. Εννοω αφου ξερεις οτι το εξ αποστασεως σε στρασαρει κ σου κανει το μυαλο κιμα κ με το δικιο σου, μη το προτιμας. Γι αυτο λεμε οχι στο εξ αποστασεως πλην ειδικων περιπτωσεων. Κατασταλαξτε τωρα που θα μενει ο καθενας και κοιταχτε αν θα εισαστε στο ιδιο μερος. Διαφορετικα τι νοημα εχει? Δηλ θα περνανε τα χρονια και στο ζευγαρι ο ενας θα μενει στην ταδε πολη και ο αλλος στη δεινα? Τι σχεση θα ειναι αυτη?
Τωρα για ερωτικη ζωη κομπλε μακαρι να ναι ετσι. Δηλαδη οταν ειναι να το κανετε δε τα σκεπτεσαι ολα αυτα? Για πες το μυστικο γτ το στρες ειναι ο χειροτερος συμμαχος στον ερωτα.

Μυστικο..?? Δεν υπαρχει ... απλά γίνεται... σου λέω όταν είμαστε μαζί όλα τελεια.. μακριά... δυυυσκολα...
Τωρα για το που θα είναι ο καθένας: αυτή έκανε μια προσορινή κίνηση για μια πόλη εξωτερικό και αφού δεν θα έχω κάτι και εγω να κάνω σκέφτομαι να ακολουθήσω και εγώ... χωρίς να έχω κάτι στα υπόψιν βέβαια... αλλα το αρχικό σχέδιο είναι να πάει εκει με μια σύμβαση και μετά βλέπει... όπως και εγώ.. εμένα βέβαια όλο αυτό το στρές μου έχει δημιουργήσει αμφιβολίες για το αν θέλω ή όχι... κοινώς μου έκανε τομυαλό κιμά που λες και εσυ... :-) δηλαδή μετά απο τόσο καιρό κάτι αχνοφαίνεται στον ορίζοντα αλλα εγώ κάνω το δύσκολο...

Ενώ λοιπόν δεν έχει κανεις απο τους δύο σταθερή βάση, λέγαμε ο ένας να ακολουθεί τον άλλον... και εγω βλέπω να δυσκολέυομαι/κάνω πίσω... κατάλαβες ?

[kerasi]

Ωραια, αφου οταν ειστε μαζι ειναι ολα τελεια, κοιταξε να μην υπαρχει αποσταση. Ποτε θα κατασταλαξει η κοπελια στο που θα μεινει? εστω δοκιμαστικα.

[tingerbell]

Ωραια, αφου οταν ειστε μαζι ειναι ολα τελεια, κοιταξε να μην υπαρχει αποσταση. Ποτε θα κατασταλαξει η κοπελια στο που θα μεινει? εστω δοκιμαστικα.

Η κοπελιά φευγει σε 20 μερες. Εγω τελειώνω τη δουλεια τέλη Μαρτιου και αν ειναι να παω και εγω εκει, θα ειναι κάπου μεσα Απριλίου... Η δουλειά της θα ειναι για 5 μήνες...