Νιώθω σκουπίδι

[Αόρατη]

Γεια σας! Είμαι 36 χρονών και νιώθω σκουπίδι. Δεν θα τολμούσα ποτέ να πάω σε ειδικό καθώς με σιχαίνομαι και δεν θέλω να με σιχαίνεται ακόμα ένας άνθρωπος (ο ψυχολόγος ή ο ψυχίατρος). Είμαι χοντρή, άσχημη και το κυριότερο: πολύ αντιπαθητική. Γι' αυτούς τους λόγους δεν έχω σχέση αλλά ούτε φίλους. Οι γονείς μου σχεδόν δεν με αντέχουν. Κάθε φορά που τους επισκέπτομαι μου λένε ότι είμαι ανυπόφορη και από πού στο διάολο έρχομαι και τους ταράζω κάθε φορά. Μερικές φορές σκέπτομαι ότι ίσως έχουν κι αυτοί άδικο αλλά δεν είναι έτσι: στο κάτω κάτω αυτοί είναι ζευγάρι που σημαίνει ότι έχουν βρει τουλάχιστον έναν άλλον άνθρωπο που τους αγαπά. Μια φορά θυμάμαι που ήμουν με τη μαμά μου και κοίταζα μια γυναίκα, κοντή, ξεπλυμένη ξανθιά, ασχημούλα, χωρίς καθόλου καμπύλες και λέω "μα καλά, γυναίκα είναι τώρα αυτή;" και μου λέει η μαμά μου "ναι αλλά αυτή έχει άντρα- εσύ;" και με αποστόμωσε φυσικά. Από τότε παρατηρώ γύρω μου ανθρώπους που μου φαίνονται πραγματικά κατακάθια της κοινωνίας και βλέπω ότι είναι μια χαρά ενταγμένοι σ' αυτή την κοινωνία με οικογένειες, φίλους και αναγνώριση. Σε αντίθεση με εμένα. Άρα; Ποιος είναι ο άχρηστος, ποιος είναι η σκουπιδοδακούλα, ποιος είναι ένα σκουλήκι; Εγώ. Είμαι κακός άνθρωπος. Η τελευταία μου σχέση δεν θέλει ούτε ζωγραφιστή να με βλέπει, λέει ότι του έκανα κακό γιατί του μίλησα για τις προηγούμενες σχέσεις μου και τον έβαλα σε διαδικασία σύγκρισης. Δίκιο έχει αν και δεν το ήθελα. Τώρα με σιχαίνεται κι αυτός. Είναι ο πρώτος που μου είπε ότι δεν είμαι όμορφη και είμαι χοντρή (αντικειμενικά, 171 και 97 κιλά). Και μάλλον έχει δίκιο γιατί έτσι εξηγούνται επιτέλους πολλά από αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μου από... πάντα. Παλιότερα με πλησίαζαν άντρες, μου έλεγαν ότι είμαι όμορφη (ήμουν και 20 κιλά πιο αδύνατη βέβαια) και μετά εξαντλούσαν τον θαυμασμό τους σε γρήγορο σεξ παράλληλα με την επίσημη σχέση τους που την κυκλοφορούσαν και την παντρεύονταν ενώ εγώ ήμουν η κρυφή. Αυτό συνέβαινε για 2 λόγους: πρώτον γιατί εγώ από πάντα δεν εκτιμούσα τον εαυτό μου και νόμιζα ότι αν δεν κάνω γρήγορα σεξ μαζί τους θα τους χάσω αλλά και επειδή ήμουν άσχημη πάντα οπότε δεν ήθελαν να με κυκλοφορούν. Όμως από τοτε που πάχυνα κι αυτοί ακόμα που μόνο σεξ ήθελαν τώρα ούτε που με κοιτάνε πια. Το πιστεύει κανείς ότι έχει να μου την πέσει άντρας, έτσι, αυθόρμητα, επειδή απλά του άρεσα, από το 2004; Η τελευταία μου σχέση γοητεύτηκε από τα γραπτά μου σε ένα χαζό τσατ που εξελίχθηκε σε μακροσκελείς διαλόγους και έτσι τα φτιάξαμε- αλλά ποτέ δεν με είδε όμορφη. Όπως οι περισσότεροι άντρες έχει κάνει κι αυτός απίστευτα πράγματα για γυναίκες που του φέρθηκαν εξαιρετικά άσχημα μόνο και μόνο επειδή ήταν όμορφες! Και παρ' όλο που είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος, σας πληροφορώ ότι τελικά εμένα με αποστρέφεται πιο έντονα κι από τη γυναίκα με την οποία στο παρελθόν έκανε ένα παιδί που υπεραγαπά κι αυτή του το στερεί μήνες ολόκληρους! Δεν αξίζω τίποτα. Είμαι κενή και νιώθω υπερφίαλη που σας απασχολώ με τα κόμπλεξ μου και πολύ γλοιώδης που απολογούμαι για την ύπαρξή μου. Γμτ, δεν μου πάει να αυτοκτονήσω, σιχαίνομαι τη βία- αλλά την αλήθεια; Μακάρι να με έσβηνε κάποιος σαν λάθος γραμμή με μια γόμα από τη ζωή και κανείς ποτέ να μη θυμόταν ότι υπήρξε τέτοιο τέρας ανάμεσά στους άλλους...

[nick cave]

Καλή μου, έχεις δουλέψει επί χρόνια συστηματικά, επίμονα και με συνέπεια για να αποδομήσεις τον εαυτό σου. Από όλα όσα γράφεις φαίνεται πως κάνεις ότι μπορείς για να αποσπάσεις από τους γύρω σου την επιβεβαίωση οτι είσαι ένα σκουπίδι. Γιατί είναι βέβαιο πως αν αυτή την εικόνα προβάλλεις προς τα έξω, αυτή την αντιμετώπιση θα εισπράττεις.

Μου έπεσε το σαγόνι όταν διάβασα για τη στάση των γονιών σου απέναντί σου. Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν ότι μπορούσαν για να συντρίψουν την αυτοεκτίμησή σου.

Θα μπορούσα να σου απαριθμήσω πολλούς λόγους για τους οποίους ο κάθε άνθρωπος -και εσύ κατά συνέπεια- έχει μιά αξία, και ο τρόπος που θα τη διαχειριστεί είναι καθαρά δική του απόφαση. Κανένας δε γεννήθηκε άχρηστος. Ο Θεός δεν ξύπνησε μιά μέρα και είπε "ας φτιάξω μιά σκουπιδοσακούλα". Η αξία του καθενός είναι μέσα στην ίδια του την ύπαρξη.

Μετά από διαδρομή τόσων χρόνων με ανύπαρκτη ατοεκτίμηση, πιστεύω πως ελάχιστα μπορεί να σου προσφέρει μιά ιστοσελίδα υποστήριξης. Η άποψή μου είναι να επισκεφτείς ένα ψυχολόγο. Αυτά που γράφεις οτι φοβάσαι πως και αυτός ακόμα θα σε σιχαθεί, καταλαβαίνεις οτι δε στέκουν. Ο ψυχολόγος δεν είναι δίπλα σου για να σχηματίσει άποψη για σένα ή για οποιονδήποτε άλλον, αλλα για να σε βοηθήσει. Το κυριότερο όμως είναι να θέλεις ΕΣΥ να βοηθήσεις τον εαυτό σου...

[kerasi]

Προσπαθεια να χασεις κιλα εκανες? Κ για ποιο λογο πιστευεις ξεφυγες στο φαγητο?

[angelos]

Πρεπει να τονωσεις λιγο την αυτοπεποιθηση σου.
Και για να γινει αυτο χρειαζεται η βοηθεια ενος ψυχολογου, θα συμφωνησω με τον nick cave.
Οσο για τα κιλα, αυτο διορθωνεται ευκολα με την βοηθεια ενος καλου διαιτολογου.

Ολοι οι ανθρωποι εχουμε αξια, ανεξαρτητα απο το αν ημαστε ομορφοι ή λιγοτερο ομορφοι.
Μην τα βλεπεις πεσιμιστικα τα πραγματα...

[Lacrymosa]

Δεν διαβασα ολο το ποστ σου γιατι δεν εχω πολυ χρονο στη διαθεση μου για την ακριβεια μονο τον τιτλο κ καπου ειδα τις λεξεις "ασχημη", "χοντρη" κ "αντιπαθητικη". οποτε σορρυ αν πω κατι ακυρο.
Αλλο τι νιωθουμε κ αλλο τι ειμαστε. Το οτι νιωθεις σκουπιδι δεν σημαινει οτι εισαι. Κ εγω μπορει να νιωθω πριγκιπισσα αλλα δεν σημαινει οτι ειμαι. Επειτα κοιταμε τις αιτιες που νιωθουμε ετσι. Δηλαδη, για ποιο λογο πχ εσυ να νιωθεις σκουπιδι, κ γιατι εγω πχ να νιωθω πριγκιπισσα. (τροπος του λεγειν, προσπαθω να σου δωσω να καταλαβεις). Το "αντιπαθητικη" ειναι βαρια λεξη κ καλο ειναι να μην αυτοταμπελωνεσαι. Αλλωστε ειναι κατι γενικο κ υποκειμενικο κατα μια εννοια, πχ υπαρχουν ατομα που οι μισοι θα τους λατρευουν κ θα τους πανε με τα χιλια, κ οι αλλοι μισοι θα τους αντιπαθουνε με τα χιλια (αμφιλεγομενα ατομα δλδ). δεν ξερω αν ανηκεις σ αυτην την κατηγορια αλλα δν ειναι κακο. επειτα σχετικα με το χοντρη κ ασχημη, το οτι το αναγνωριζεις ειναι πολυ θετικο. εχεις κανει ενα κομματι της διαδρομης για την αλλαγη, αλλα δεν εφτασες στον τερματισμο, δεν "εκοψες την κορδελα". Επομενως σκεψου τι μπορεις να κανεις για να αλλαξεις αυτη την κατασταση, κ κατα ποσο ΘΕΛΕΙΣ να αλλαξεις τον εαυτο σου στους συγκεκριμενους τομεις! Ελπιζω να βοηθησα εστω κ λιγο!!

[Αόρατη]

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις!
Πρώτη φορά μιλάω σε κάποιον για το πρόβλημά μου και είναι απελευθερωτικό... :)
Νικ, δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε ένα ποστ βέβαια, αλλά το τι νιώθω πως είμαι και το τι δείχνω πως είμαι μπορεί να απέχουν αρκετά. Σίγουρα δεν είμαι ελκυστική ούτε σαν γυναίκα ούτε σαν άνθρωπος αλλά δε νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συνανθρώπων μας υποψιάζεται πώς βλέπω τον εαυτό μου. Εργάζομαι μάλιστα σε έναν τομέα όπου έρχομαι σε καθημερινή επαφή με ανθρώπους και χρειάζεται μάλιστα να τους πείθω να ακολουθούν τις συμβουλές μου οπότε ελπίζω να κρύβω καλά την έλλειψη αυτοπεποίθησης... :)
Όσον αφορά στους γονείς μου: σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι αν ποτέ στην παιδική μου ηλικία με είχαν προσβάλει, με είχαν βρίσει... Ποτέ. Ίσα ίσα που όταν πριν μερικά χρόνια πέρασα επαγγελματικά μεγάλο ζόρι (τότε ήταν που πάχυνα για ευνόητους λόγους) αυτοί ήταν που με στήριζαν καθημερινά και με τη βοήθειά τους ήταν που τα κατάφερα να περάσω την καταιγίδα. Τώρα γιατί νευριάζουν μαζί μου... Είμαι εκνευριστική, τι να πω άλλο... Είμαι αυθόρμητα και ειλικρινα εκνευριστική... :)
Κοίτα, είμαι σε θέση, λόγω συναφούς επαγγέλματος, να γνωρίζω ότι γιατροί και ψυχολόγοι δεν είναι μηχανές- υπάρχουν ασθενείς που γουστάρουν και ασθενείς που τους γυρνάν τα άντερα και δεν θέλω να υποβάλλω κανέναν στο μαρτύριο να με ακούει (με πιάνει κι εμένα την ίδια πονοκέφαλος όταν μιλάω πολλή ώρα!) αν τουλάχιστον δεν μπορώ να τον αμείψω καλά (it 's a dirty job but someone has to do it)- και δεν μπορώ.
Τα τελευταία χρόνια, επειδή η προσωπική μου ζωή υπήρξε κάθε άλλο παρά ικανοποιητική, έχω συνδέσει την αυτοπεποίθησή μου με το επάγγελμά μου. Εκεί δε, τυχαίνει να έχω πολύ διαφορετικές απόψεις σε σχέση με τους συναδέλφους μου με αποτέλεσμα να είμαι σε μόνιμη σύγκρουση με το περιβάλλον μου. Όσο μπορώ πολεμάω για τα πιστεύω μου αλλά ξέρεις, κάποια στιγμή κουράζομαι στη μάχη ενάντια σε τόσους πολλούς άλλους και στρέφομαι εναντίον του εαυτού μου. Παράλογο, ε;
Πρακτικά, την ασχήμια μου δεν μπορώ να την αλλάξω- μπορώ μόνο να μην την αντιλαμβάνομαι ως τέτοια εφόσον υπάρχει στην ομορφιά ένα συν-πλην υποκειμενικότητας στο οποίο χωράνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμένα. Όσο για τα κιλά, το ψιλοελέγχω τώρα πια καθώς είμαι σε φάση (πολύ αργού) αδυνατίσματος. Διαιτολόγοι αποκλείονται, είπαμε, αρνούμαι να περιφέρω τη μιζέρια μου από δω κι απο κει :)

[Αόρατη]

Εννοείς ότι μπορώ να είμαι ξεχωριστή μέσα από την ασχήμια μου;
Δεν είναι καθόλου ασχημη ιδέα, χαχαχαχα
Αλήθεια, μ' αρέσει, τσίαρς ξωτικό, τσίαρς

[agnatha]

Εννοείς ότι μπορώ να είμαι ξεχωριστή μέσα από την ασχήμια μου;
Δεν είναι καθόλου ασχημη ιδέα, χαχαχαχα
Αλήθεια, μ' αρέσει, τσίαρς ξωτικό, τσίαρς

kι εγω θα σου ελεγα να πας σε ψυχολογο θα σε βοηθουσε πολυ.Αληθεια πως καταφερνεις να χανεις τα κιλα εστω και αργα;