Θα ηθελα την γνωμη σας

[Ναβουχοδονόσωρ]

Καλησπερα παιδια
Θα ηθελα την γνωμη σας σχετικα με το θεμα μου καθως εχω αγχωθει αρκετα.
Κατα αρχας ειμαι 22 χρονων και τα τελευταια χρονια οπως ολοι οι ανθρωποι αντιμετωπισα καποιες δυσκολιες στην ζωη μου.Προβληματα οικογενειακα ,υγειας κοντινων ανθρωπων και σχεσεων καταστασεις που συμβαινουν στην ζωη.Ενω λοιπον ημουν αισιοδοξος απο την φυση μου,υστερα απο αυτες τις δυσκολιες αρχισα να αλλαζω και να αγχωνομαι πιο ευκολα για καποια πραγματα και να ανησυχω πολυ πχ οταν πονουσε καπου ο πατερας μου η η μανα μου και εψαχνα στο ιντερνετ μηπως ηταν κατι σοβαρο,η κοπελα μου ειχε 15 μερες καθυστερηση και φοβομουν μηπως ειναι εγκυος αν και ειχαμε χρησιμοποιησει προφυλακτικο.Επισης οταν ειχα ενα προβλημα το σκεφτομουν παρα πολυ στο μυαλο μου και με απορροφουσε παρα πολυ.Μου γινοταν εμμονη ιδεα (ας πουμε) και το σκεφτομουν πολυ μεχρι να το ξεπερασω.Δεν μπορουσα ευκολα να συνυπαρξω με αυτο.Ετσι λοιπον αυτο το καλοκαιρι μου δημιουργηθηκε ενα θεμα.Ενω γενικα ειμαι πολυ κοινωνικος και εξω καρδια αρχισα να φοβαμαι μηπως κοκκινισω μπροστα σε αλλους.Αυτο ξεκινησε βασικα οταν μικρος στην ταξη πειραζαμε ο ενας τον αλλο για το κοκκινισμα αλλα δεν ειχα θεμα γιατι κυριως πειραζα τους αλλους.Ομως σιγα σιγα μερικες φορες μου λεγανε οτι κοκκινισα και αρχισα να το σκεφτομαι.Το καλοκαιρι αρχισα να το σκεφτομαι πολυ μεχρις οτου σε ενα μαθημα της εξεταστικης αρχισα να ιδρωνω απο την ζεστη και ελεγα μεσα μου δεν θελω να ιδρωσω και να κοκκινισω και επαθα κριση πανικου.Απο κεινη την μερα τα πραγματα ενταθηκαν και κοκκινιζα πολυ ευκολα και με ενοχλουσε.Μου ειχε γινει εμμονη ιδεα και με ειχε ριξει ψυχολογικα πολυ.Και μια νυχτα εκει που καθομασταν με 2 φιλους σκεφτομαι αν μου δημηιουργηθει και θεμα με την στυση μου τωρα,τι θα κανω?Και αγχωθηκα παρα πολυ.Ομως δεν μου ειχε συμβει κατι για να το σκεφτω αυτο.Μου ηρθε ουρανοκατεβατο.
Εχω κοπελα 5 χρονια (η οποια λειπει στο εξωτερικο για δουλειες) και αρκετες εμπειριες.Ποτε δεν το ειχα σκεφτει αυτο.
Το ειδος της κοινωνικης φοβιας ας πουμε το ξεπερασα μονος και ευκολα κατα 95% και οσο προσπαθουσα η σκεψη για την στυση μου ηταν πολυ ελαχιστη γιατι το μυαλο μου το ειχα στο αλλο θεμα.Ηταν μια ανησυχια μικρη.Ομως καποια στιγμη βγηκα με μια κοπελα με την οποια δεν ηθελα να κανω κατι απλως το εκανα γιατι κατι εγινε με την κοπελα μου και ηθελα να ξεπερασω επισης και αυτη την ανησυχια της στυσης η οποια ηταν μικρη.Ομως εκεινη την μερα δεν ειχα ορεξη καθολου για τιποτα και για πολλους αλλους λογους (μερος,,κοπελα,αυνανισμος) δεν ειχα στυση.Απο κεινη την στιγμη ενταθηκε το θεμα αυτο και μου εγινε εμμονη ιδεα.1μιση μηνα το σκεφτομαι συνεχως και με ταλαιπωρει αρκετα.Σκεφτομαι τις συνεπειες αν γυρισει η κοπελα μου και εχω θεμα η τι μπορει να γινει αν βρεθω με κοπελα με με ριχνει ψυχολογικα.Μου εχει γινει εμμονη ιδεα και πηγα σε ενα ψυχολογο για να μπορεσω με το αντιμετωπισω το θεμα αυτης της σκεψης.Ομως απο το αγχος μου δεν τα εξηγησα καλα και κατι μου ανεφερε για φοβικη εμμονη ιδεα και οχι πολλα γιατι ηταν η πρωτη συνεδρια.
Γι αυτο εψαξα και βρηκα για τις εμμονες ιδεες ιδεοληψιες.Γενικα ξερω οτι ειμαι ενας ψυχαναγκαστικος χαρακτηρας απλως δεν ξερω αν αυτη η σκεψη ειναι ιδεοληψια η οχι.Και το λεω γιατι μια κοπελα ανεφερε εδω οτι οταν καποιος εχει ιδψ κανει συγκεκριμενες σκεψεις και τον βασανιζουν.Εμενα με βασανιζουν απλως δεν ξερω κατα ποσο ειναι συγκεκριμενη αυτη η ιδεα το να μην εχω στυση.Με προβληματιζει και το σκεφτομαι συνεχως γιατι παντα σκεφτομουν το σεξ και οταν βλεπω μια κοπελα αναρωτιεμαι μηπως εχω θεμα και μου το θυμιζει.Ετσι ειναι κολλημενο συνεχως στο μυαλο μου σε αυτο.Θα δωσω και αλλες λεπτομερειες σχετικα με μενα η το θεμα μου απλως τα εχω ολα συγκεχυμενα στο μυαλο μου απο την πολυ σκεψη.

[Ναβουχοδονόσωρ]

*1)η σκεψη μου ηρθε ουρανοκατεβατη οταν ημου ψυχολογικα χαλια αλλα παρεμεινε ως ανησυχια
2)εγινε εμμονη οταν εγινε το συμβαν αυτο με την κοπελα
3)Με ενοχλει πολυ και το σκεφτομαι πολυ κατα την διαρκεια της μερας ισως επειδη το σεξ ειναι σημαντικο για μενα

[jackrabit]

εχεις δηλαδη την ταση οτι σκεφτεσαι να το κανεις πραγματικοτητα,,

[Ναβουχοδονόσωρ]

εχεις δηλαδη την ταση οτι σκεφτεσαι να το κανεις πραγματικοτητα,,

Οχι δεν εχω την ταση να το κανω πραγματικοτητα.Ισα ισα.Δεν θελω να γινει πραγματικοτητα.απλως οταν εχω καποιο προβλημα το εχω συνεχως στο μυαλο μου και θελω να το ξεπερασω για να νιωσω ανακουφιση και καλα.Απλως αυτη την φορα
ανησυχησα μηπως μου δημιουργηθει το προβλημα στυσης και αγχωθηκα(χωρις ομως να μου συμβει κατι για να με αγχωσει σχετικα με αυτο).Στην αρχη βεβαια το σκεφτομουν λιγο και το χα στο πισω μερος του μυαλο μου σαν ανησυχια.Μετα το περιστατικο με την κοπελα αρχισα να το σκεφτομαι εντονα και συνεχως και με ενοχλουσε.Πιστευω δηλαδη οτι αν μερικες φορες διαπιστωσω οτι δεν εχω θεμα οτι θα μου φυγει.Συνεχεια σκεφτομαι λυσεις για να το ξεπερασω.δεν ειναι ακριβως οτι δεν μπορω να σταματησω την σκεψη απλως συνεχιζω να το σκεφτομαι λογω του οτι το αναλυω.Αλλα δεν ξερω αν ειναι ιδεοληψια (λογω συχνοτητας και ενταση σκεψης)η οχι και ισχυει αυτο.Εχω μπερδευτει και σκεφτομαι μηπως εχω ιψδ.

[jackrabit]

μπορει και να ειναι ιψδ οπως λες,,ψαξε το

[το αγχος προσωποποιημενο!]

προσωπικα δεν πιστευω οτι η ιδψ ειναι τοσο απλη και προφανως απαιτει πολλα περισσοτερα συμπτωματα για να γινει μια τετοια διαγνωση.Απλα επειδη εισαι αγχομενος ,το σκεφτεσαι παραπανω απο το φυσιολογικο.Μπορει να επροκειτο για μια ιδεοληψια απλα.Αν δεις οτι σε δυσκολευει στν καθημερινοτητα σου,πανε σε εναν ψυχολογο για να το ξεπερασεις μια και καλη.Μην στεναχωριεσαι,δεν ειναι τιποτα !:-)

[ioannis2]

Να εκπαιδευσεις το μυαλο σου να μην το σκέφτεται. Οταν σου ερχεται τετοια σκέψη για τη στυση, αναγνωριζε τη σκεψη αυτη σαν εμμονη και τοτε παύε να την αναμοχλευεις κατευθυνοντας τη σκέψη σου αλλού. Καπως ετσι το μυαλο αντιμετωπιζει από μονο του τις εμμονες ιδεες.

[Ναβουχοδονόσωρ]

Παιδια σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας.Επισης μια φιλικη παρατηρηση για οσους πασχουν απο ιψδ.Ολα αντιμετωπιζονται απλως θελει υπομονη επιμονη και ψυχοθεραπεια για αρκετο διαστημα.Και δεν το λεω εγω αυθαιρετα,βρηκα μια αποτελεσματικη θεραπεια ενος ανθρωπου που δεν ηθελε τα φαρμακα.Τα φαρμακα δεν αλλαζουν τον τροπο σκεψης.Δεν ξερω να ανεβαζω και αρχεια για να σας δειξω το pdf.Επειδη εχω την αποψη οτι δεν χρειαζεται να βασανιζομαστε και οτι ολα ξεπερνιουνται πηγα ηδη σε ψυχολογο απλως ηταν η πρωτη συνεδρια και δεν ειπαμε και πολλα.Κυριως εγω μιλουσα για το θεμα μου.Γενικα το θεμα το εχω ψαξει πολυ αυτες τις μερες.Απλως σκεφτομαι πρωτα να αντιμετωπισω την σκεψη μου και μετα να προσπαθησω για σεξ.Γιατι αν το δοκιμασω με προοπτικη να αποδειξω οτι δεν ισχυει η σκεψη αυτη που εχω ισως εχω αντιθετα αποτελεσματα.

[Πυρρων]

Αντιλαμβανομαι οτι το κυριαρχο συναισθημα σου ειναι η απελπισια. Βρισκεσαι σε μια κατασταση απωλειας ελεγχου με αποκορυφωμα την απωλεια ελεγχου του ιδιου του σωματος σου που τωρα φαινεται να σε προδιδει...

[Ναβουχοδονόσωρ]

Να εκπαιδευσεις το μυαλο σου να μην το σκέφτεται. Οταν σου ερχεται τετοια σκέψη για τη στυση, αναγνωριζε τη σκεψη αυτη σαν εμμονη και τοτε παύε να την αναμοχλευεις κατευθυνοντας τη σκέψη σου αλλού. Καπως ετσι το μυαλο αντιμετωπιζει από μονο του τις εμμονες ιδεες.

Καταρχας μην σταματησετε να ελπιζετε γιατι οσοι πραγματικα εγιναν καλα δεν νομιζω να ξαναμπαιναν στον κοπο να ψαξουν κατι και επομενως να γραψουν.Το λεω γιατι κ εγω για μικρο διαστημα ειχα σε μικρο βαθμο κοινωνικης φοβιας αλλα με προσπαθεια το ξεπερασα και δεν ξαναμπηκα στον κοπο να ψαξω η να γραψω κατι.Επομενως το οτι καποιος δεν γραφει κατι τετοιο σε φορουμ δεν ειναι επειδη δεν ξεπεραστηκε αλλα επειδη το ξεπερασε και δεν θα ηθελε να ξαναασχοληθει με αυτο.ΤωραΙωαννη εκανα ακριβως αυτο που ειπες και μολις το σκεφτομαι παλι το αναγνωριζω σαν μια ανοητη σκεψη δεν δινω σημασια και φευγει.Πραγματικα αυτο με βοηθησε.Πυρρων Δεν αισθανομαι τοσο πολυ απελπισια πλεον και δεν νομιζω να ειναι φοβος απωλειας ελεγχου.Σ ευχαριστω ομως για την απαντηση.Ωραια ας πουμε οτι βρηκαμε ενα τροπο να αναχαιτιζουμε την ιδεα.Με ποιον τροπο και ποιες τεχνικες αλλαζουμε τον τροπο σκεψης ωστε να μην μας απασχολει πλεον καθολου?Και δεν θα ηθελα καποια αρνητικη απαντηση του τυπου παντα θα γινεται αυτο πχ γιατι αναλογως τον βαθμο της εμμονης,τον χαρακτηρα,την υπομονη επιμονη και προσπαθεια ολα ξεπεριουνται.Απλως σε ποιον να απευθυνθω και τι ειδους τεχνικες?Και τι μπορω να κανω μονος?

[Ναβουχοδονόσωρ]

Στα παραπανω απανταει οποιος θελει.κατα λαθος εκανα παραθεση στον ιωαννη.Επισης πιστευω βοηθανε πολυ οι τεχνικες του ιωαννη και παρα πολυ ο αθλητισμος.

[Ναβουχοδονόσωρ]

ΓΙα να μην παρεξηγηθω οταν λεω οτι καποιος που το ξεπερασε δεν θα εμπαινε στον κοπο να γραψει κατι εννοω οτι δεν θα συνεχιζε να το ψαχνει τοσο πολυ οχι οτι δεν θα ηθελε να βοηθησει.Ηταν λαθος διατυπωση

[Πυρρων]

Καταρχην χαιρομαι που ξαναβρηκες το κουραγιο σου. Τα τελευταια σου μηνυματα ειναι εμφανος πιο αισιοδοξα. Οσον αφορα τωρα στην αλλαγη του τροπου σκεψης αν και ειμαι αντιθετος ως προς αυτη τη προσεγγιση παρολα αυτα (και κατοπιν του αιτηματος σου να μην αναφερθει καποιος αρνητικα για αυτο) θα σου προτινα να διαβασεις μερικα βιβλια που αναφερονται στην στωικη φιλοσοφια αλλα και στην επικουρια. Η συγχρονη ψυχολογια, πολυ περισσοτερο δε η γνωσιακη ψυχοθεραπεια (η οποια ενισχυει την αλλαγη στον τροπο σκεψης - πραγμα στο οποιο στοχευεις) εχουν επηρεαστει ιδιαιτερα απο αυοτυς τους αρχαιους φιλοσοφους. Μαλιστα πολλες απο τις συγχρονες ψυχοθεραπευτικες τεχνικες ειναι ιδιες με τεχνικες που χρησιμοποιουσαν οι ιδιοι αυτοι φιλοσοφοι στην καθημερινοτητα τους. Για να μην μακρυγορω και να γινω πιο χρησιμος θεωρω πως το "Εγχειριδιο" του Επικτητου (διατειθεται δωρεαν και στο διαδυκτιο), τα "Εις Εαυτον" του Μαρκου Αυρηλιου αλλα και το "Λαθε Βιωσας" του Χαρη Λυτα για τον Επικουρο (νομιζω και αυτο μπορεις να το βρεις σε μορφη e-book) ειναι μια καλη αρχη. Απο την αλλη, εαν θελεις να παρεις μια γνωμη για την γνωσιακη προσεγγιση και να μαθεις μερικες πρακτικες εφαρμογες για την καθημερινοτητα σου τοτε ψαξε για το βιβλιο του David Burns "Αισθανθητε καλα". Ειναι αρκετα αποτελεσματικο. Ελπιζω να βοηθησα.

[Ναβουχοδονόσωρ]

Βασικα πυρρων οταν λεω να μην αναφερθει καποιος αρνητικα εννοω οτι παντα πρεπει να πιστευουμε οτι ολα αντιμετωπιζονται και λυνονται.Με το να ειμαστε αρνητικοι δεν κερδιζουμε κατι,οποτε γιατι να μην ειμαστε θετικοι?Ισως αλλαξει κατι με αυτο.Τωρα λεγοντας τροπο σκεψης εννοω να αλλαξουμε τον τροπο που αντιλαμβανομαστε τα πραγματα γενικοτερα στην ζωη μας και οχι στην αντιμετωπιση των εμμονων κτλ κτλ.Επισης για οσους ξερουν αγγλικα καλο θα ηταν να δουν τι λενε και στα ξενα φορουμ.Εκει στεκονται πιο πολυ σε συγκεκριμενα βηματα και τροπους.Αρκετοι εχουν ξεπερασει τα θεματα τους.Η φαρμακοθεραπεια ερχεται ως συμπληρωμα οταν ειμαστε σε δυσκολη κατασταση και βοηθα να ηρεμησουμε και να προσπαθησουμε.Προσωπικα δεν γνωριζω αν εχω ιψδ η αν ειναι απλα μια εμμονη αλλα αυτο που με ενδιαφερει ειναι τι θα κανω.Τροποι υπαρχουν παντως αρκει να ψαξουμε.Και εγω στο ψαξιμο ειμαι,κυριως στο να βρω ενα ψυχολογο με ορεξη,αισιοδοξο και να γνωριζει γνωστικη συμπεριφοριστικη θεραπεια.Οι προτασεις ευπροσδεκτες σε πμ.

[Πυρρων]

Καταλαβαινω και σεβομαι τον τροπο που εχεις να αντιλαμβανεσαι τα πραγματα. Επιτρεψε μου ομως να αναφερθω σε αυτο που λες αφου ανοιξες ενα τοσο σημαντικο θεμα. Δεν χρειαζεαι να εισαι θετικος, να βλεπεις θετικα τα πραγματα, γιατι αυτο συνεπαγεται οτι ηδη, τα βλεπεις αρνητικα... Δηλαδη, βαφτιζεις τον τροπο σκεψης σου ως "αρνητικο" ή τα πραγματα και τις καταστασεις "αρνητικες" και ετσι εκ των πραγματων η νοηματοδοτηση αυτη των εμπειριων σου ως "αρνητικη" εχεις και αρνητικες συνεπειες στην ψυχοσυνθεση σου με αποτελεσμα να τρεχεις μετα να προσπαθεις να "δεις" τα πραγματα "θετικα"... Καταλαβαινεις το προβλημα; Εν ολιγης ειναι ενας φαυλος κυκλος.
Οι αρχαιοι Ελληνες ελεγαν οτι οποιος ονοματιζει τα πραγματα καθοριζει και την εξελιξη.
Παρακαλω ας μην νοηθει η παεμβαση μου αυτη ως συγκρουσιακη αλλα μονο ως τροφη για σκεψη...