Πως θα φύγει αυτό το μαύρο βάρος;

[sumpall]

Καλημέρα.. Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω στην παρέα σας και θέλω πραγματικά να μιλήσω με ανθρώπους που ίσως μπορούν να με καταλάβουν.

Είμαι 27 χρονών, με μια όμορφη σχέση, ζούμε μαζί εδώ και 2 χρόνια, έχω τους γονείς μου που τους λατρεύω, τις φίλες και τους φίλους μου.. Αν και τον καλυτερο μου φίλο τον έχασα πριν 2 χρόνια σε δυστύχημα. Πριν λίγους μήνες κατάφερα να μην πονάω τόσο. Έχω σπουδάσει. Εμφανισιακά, μου αρέσω.. Έχω τα θέματα μου αλλά νιώθω καλά κοιτάζοντας με. Κυρίως όταν είμαι περιποιημένη. Δεν εργάζομαι αυτή την εποχή αλλά έχει βρεθεί κάτι και σύντομα θα εργάζομαι. Είμαι κοινωνική.. Μου αρέσει πολύ να κανονίζω μαζώξεις στο σπίτι με φίλους ή πάρτυ με κάθε ευκαιρία. Αγαπώ πολύ τα ταξίδια εσωτερικό ή εξωτερικό. Ξεφεύγω και μαθαίνω ταξιδεύοντας. Είμαι σωματικά υγιής και εγώ και οι αγαπημένοι μου. Βλέπω το μέλλον μάλλον με αισιοδοξία. Πιστεύω ότι θα κάνω όσα ονειρεύομαι. Δεν θέλω και πολλά.. Κυρίως ηρεμία και αγάπη θέλω. (Τι λέω τώρα ε Γενικώς, φαινομενικά... Είμαι καλά!

Υπάρχει όμως ΠΑΝΤΑ αυτό το γνωστό σε κάποιους από εσάς, βάρος στο στέρνο.. Ένα μαυρο τεράστιο βάρος.. Υπάρχει φόβος, ανασφάλεια, κριτική από όλους και από όλα.. Υπάρχει συνέχεια.. συνέχεια... Ακόμη και όταν γελάω. Όταν κάτι καλό συμβαίνει. Όταν μιλάω ή όταν συμβουλεύω ή όταν διαβεβαιώνω τους γύρω μου πως όλα θα πάνε τέλεια. Όταν προσπαθώ να φάω γιατί συνήθως δεν έχω όρεξη. Όταν χορεύω. Όταν απαντάω "είμαι πολύ καλά". Πάντα.

Και μέχρι εκεί μπορώ να πω ότι αντέχω.. Μάλλον δεν αντέχω αλλά ειμαι σε καταστολή.. Όταν συμβεί κάτι που να με στεναχωρεί, που συνήθως μπορεί να είναι και ανευ σημασίας, παραλύω αμέσως, πονάει η καρδιά μου, έχω ταχυπαλμίες που ισως κρατήσουν μέρες. Θέλω να κοιμάμαι ή να μην κοιμάμαι. Ανάλογα. Δεν τρώω για καιρό. Και μαυρό βάρος. Μαύρο ασήκωτο βάρος.

Την τελευταία φορά, συνέβη κάτι σημαντικό για εμένα.. Έχω αποφασίσει να βγάλω από τη ζωή μου κάποιους ανθρώπους που μου την χαλούσαν και τύχαινε να είναι στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον. Τους αγαπούσα πολύ οπότε καταλαβαίνετε ότι η απώλεια ήταν μεγάλη. Ξέρω πως πίσω από την πλάτη μου έχουν ειπωθεί τέρατα για εμένα από ανθρώπους που είχα πολύ ψηλά σε κάποιους που ποτέ δεν εκτίμησα.. και όλοι αυτοι έχουν το δικαίωμα να μου σκίζουν την ψυχολογία... Στο τελευταίο περιστατικό και ενώ έχω πεισει τον εαυτό μου πως δεν με αγγίζει τίποτα σε σχέση με αυτούς, πέρασα το βράδυ μου με εφιάλτες, σπασμούς και ταχυπαλμία. Και φυσικά, μαυρο βάρος... πάντα εκει..

Συγνώμη που μακρυγορώ πραγματικά.. συγνώμη..

Αποφάσισα τότε πως χρειάζομαι βοήθεια. Μια φίλη μου έδωσε το τηλ και χωρίς να το σκεφτώ κάλεσα τη γιατρό. Πίστευα πως θα κάνω ψυχανάλυση. Αυτό που κάνω έμαθα πως λέγεται "προσωπική ανάπτυξη" . Έμαθα πολλά και είμαι μολις στην δεύτερη μου επίσκεψη. Πραγματικά αυτό το εκτιμώ πολυ! Το μαύρο βάρος δεν φεύγει αλλά έχω αρχίσει να επιβάλλομαι στο μυαλό μου και να το σταματάω όταν κάνει μόνο κακές σκέψεις. Και αναπαράγει όσα ζω τον τελευταίο καιρό. Σταματάω και τις φωναχτές συζητήσεις με τον εαυτό μου..
Νομίζω όμως πως παραπλάνησα τη γιατρό.. Έχω συνηθίσει να γελάω και να λέω σε ολους πως είμαι καλά.. και δυστυχώς νομίζω πως δεν έχει καταλάβει το δύσκολο της περίπτωσης. Μου λέει πως είμαι σε ανώτερο επίπεδο από άλλους που ξεκινούν την "ανάπτυξη" τους τώρα και πως είμαι πολύ κοντά στο να κάνω πραγματικότητα όσα θεωρητικά ξέρω και χωρίς να χρειαστεί να μου τα πει εκείνη... Το βάρος όμως... το βάρος δεν φευγει..... και εγώ χαμογελάω ικανοποιημένη με αυτά που ακούω κοροιδεύοντας τον εαυτό μου.

Σας κουρασα.... χιλια συγνώμη... και να φανταστείτε δεν είναι όλα όσα έχω στο μυαλό μου.. Υπάρχει κάποιος από εσάς που να μπορεί να μου πει κάτι... ότι θα περάσει.. η τι να κάνω για να περάσει... Υποφέρω... θέλω να φύγει...

[μαρκελα]

Καλημέρα sumpall
συμφωνώ με το Ξωτικό, ότι δηλ. χρειάζεται να νιώθεις ευγνωμοσύνη, που είσαι αρκετά ευνοημένη απ' τη ζωή, σε σχέση μ' άλλους συνανθρώπους μας.
Πιστεύω, ότι μέσω της "προσωπικής ανάπτυξης" θα καταφέρεις να γνωρίσεις σε βάθος τον εαυτό σου κι αυτή η γνώση θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις
και το μαύρο βάρος που νιώθεις, μόνο που ξέρεις, θα χρειαστεί να υπάρχει απόλυτη ειλικρίνεια με την θεραπεύτρια σου, γιατί έτσι καθυστερείς μόνη σου
την όποια διαδικασία. Χρειάζεται να σκεφτείς, γιατί άραγε να παραπλανείς τη θεραπεύτρια; Είναι μόνο επειδή από συνήθεια έμαθες να δείχνεις μια καλή
εικόνα προς τα έξω; Οπωσδήποτε κι αυτό που προέχει είναι μ' εκείνη να μιλήσεις για το βάρος που νιώθεις, για να σου εξηγήσει έτσι, τα όποια αίτιά του.

[sumpall]

Ναι συμφωνω απόλυτα. Πιο απόλυτα δεν γίνεται.. Για αυτό ακριβως δεν αντέχω αυτό το πράγμα άλλο.. Γιατί έχω ζήσει στο παρελθόν τα μεγάλα ζόρια σε θέμα υγείας και απώλειας ή βλέπω στους γυρω μου τι συμβαίνει.. κ για αυτό νιωθω άσχημα. Ευγνωμοσύνη... φυσικά. Νιώθω ευγνωμοσύνη. Και για αυτό προσπαθώ να βοηθώ όσο πιο πολύ μπορώ. Ξυπνάω και κοιμάμαι με ένα ευχαριστώ για όλα.. Αλλά εκεί.. ακόμα και εκεινη τη στιγμή που γαλήνη θα έπρεπε να νιωθω, το βάρος δεν με αφηνει.. με την πρώτη ευκαιρία κάνει την παρουσία του πιο αισθητή.. και πιο αισθητη μέχρι να με ρίξει εντελώς... με το παραμικρό.

Ευχαριστώ πραγματικά που απαντήσατε και καταλαβαίνω ότι έχετε την καλυτερη πρόθεση να με "ξυπνήσετε".. και συγνωμη αν προκαλω. Αυτό δεν το θέλω καθόλου. Ο καθένας όμως ξέρει τι περνάει. Όταν μένεις μόνος-η πως το παλεύεις.. Ευχαριστώ κ πάλι.

[μαρκελα]

Υπάρχει όμως ΠΑΝΤΑ αυτό το γνωστό σε κάποιους από εσάς, βάρος στο στέρνο.. Ένα μαυρο τεράστιο βάρος.. Υπάρχει φόβος, ανασφάλεια, κριτική από όλους και από όλα.. Υπάρχει συνέχεια.. συνέχεια... Ακόμη και όταν γελάω..

Αν μιλήσεις ανοιχτά και για όλα με την ειδικό κυρίως για το μαύρο βάρος.. αλλά και γι' αυτά, τ' αρνητικά συναισθήματα που αρχικά ανέφερες..
τότε σιγά-σιγά θα καταλάβεις, που οφείλεται αυτή η έντονη ενόχληση που νιώθεις.. Όλα ερμηνεύονται..

[sumpall]

Αυτό πρέπει να κάνω. Να της δείξω κυρίως. Οι λέξεις τα λένε αλλά το μόνιμο χαμόγελο μου μπροστά της, την παραπλανεί προφανώς. Ίσως γιατί προσπάθησα να της πω αλλά μου είπε πως θέλει να βρει την ρίζα του προβληματος. Ακόμα μάλλον δεν την έχουμε βρει. Οικονομικά αυτή τη στιγμή δεν την παλεύω να ξαναπάω σύντομα. Αλλά δεν θέλω να περάσει ούτε μια μέρα και να είμαι σε αυτη την κατάσταση.

Ευχαριστώ τόσο..

[μαρκελα]

Αυτό πρέπει να κάνω. Να της δείξω κυρίως. Οι λέξεις τα λένε αλλά το μόνιμο χαμόγελο μου μπροστά της, την παραπλανεί προφανώς. Ίσως γιατί προσπάθησα να της πω αλλά μου είπε πως θέλει να βρει την ρίζα του προβληματος. Ακόμα μάλλον δεν την έχουμε βρει. Οικονομικά αυτή τη στιγμή δεν την παλεύω να ξαναπάω σύντομα. Αλλά δεν θέλω να περάσει ούτε μια μέρα και να είμαι σε αυτη την κατάσταση.

Ευχαριστώ τόσο..

Η ρίζα των προβλημάτων είναι δύσκολο να βρεθεί μέσα από μερικές επισκέψεις. Χρειάζεται δουλειά για να "σκάψεις" σε βάθος.. Πάντως, καλό θα ήταν να υπήρχε μια συνέχεια.. δηλ. όχι μια
συνεδρία τώρα κι η επόμενη μετά από αρκετό καιρό, έτσι δεν μπορείς να βοηθηθείς.. Αν το θέμα τώρα είναι το οικονομικό, δεν ξέρω που μένεις.. αλλά ρίξε μια ματιά στην ενότητα του φόρουμ
Γενικά και στο πρώτο θέμα Δωρεάν Υποστήριξη.. Εκεί υπάρχουν διάφοροι φορείς όπου μπορείς ν' απευθυνθείς.. και θάθελα να σου πω, ότι καλό θα ήταν να μην το αφήνεις, αφού είναι έντονο.

[sumpall]

Μμμ.. λογικό.. Θέλει μια συνέχεια και επιμονή. Την κρίση μου.. Αν συνεχίσω εκεί, θα εξαντληθώ οικονομικά. Ήδη είμαι στα όρια μου.
Το αστείο είναι πως όταν κάποιος κοντινός μου ή οι γονείς μου τις περισσότερες φορές, χρειαστεί βοήθεια, απευθύνεται σε εμένα... Αυτό δεν ξέρω αν μου κάνει καλό. Μπαινω μέσα στο πρόβλημα 100%. Ωστόσο, στα λόγια τουλάχιστον, φαίνεται να έχω εμπαιδώσει όσα έχω μάθει, όσα διαβάζω..
Μαρκέλα, ευχαριστώ και πάλι γιατί η αλήθεια είναι πως φρίκαρα στην αρχή. Δεν μπορεί αυτό που νιώθω να είναι τόσο επιφανειακό. Αλλά ακόμα και εαν είναι για κάποιους, είναι η καθημερινότητα μου τα τελευταια 2 χρόνια.

Ευχομαι να πάνε τα πράγματα καλά για όλους μας εδω.. σημαντικά και ασήμαντα.

[μαρκελα]

Μμμ.. λογικό.. Θέλει μια συνέχεια και επιμονή. Την κρίση μου.. Αν συνεχίσω εκεί, θα εξαντληθώ οικονομικά. Ήδη είμαι στα όρια μου.
Το αστείο είναι πως όταν κάποιος κοντινός μου ή οι γονείς μου τις περισσότερες φορές, χρειαστεί βοήθεια, απευθύνεται σε εμένα... Αυτό δεν ξέρω αν μου κάνει καλό. Μπαινω μέσα στο πρόβλημα 100%. Ωστόσο, στα λόγια τουλάχιστον, φαίνεται να έχω εμπαιδώσει όσα έχω μάθει, όσα διαβάζω..
Μαρκέλα, ευχαριστώ και πάλι γιατί η αλήθεια είναι πως φρίκαρα στην αρχή. Δεν μπορεί αυτό που νιώθω να είναι τόσο επιφανειακό. Αλλά ακόμα και εαν είναι για κάποιους, είναι η καθημερινότητα μου τα τελευταια 2 χρόνια.

Ευχομαι να πάνε τα πράγματα καλά για όλους μας εδω.. σημαντικά και ασήμαντα.

Λένε πως " η αλήθεια θα σ' ελευθερώσει " ή η γνώση της αλήθειας που είναι δύναμη κάνει πιό εύκολα τη θεωρία, πράξη. Γι' αυτό χρειάζεται να ερμηνεύουμε τα συμπτώματα.
Ακόμα κι ο πόνος είναι μια καλή ένδειξη, είναι ένα καμπανάκι για κάτι που δεν πάει καλά κι εμείς χρειάζεται να δουλέψουμε πάνω σ' αυτό, για να επαναφέρουμε την ισορροπία.
Τώρα το μπολτ δείχνει ότι είσαι δυνατή κι έχεις και την ικανότητα να δίνεις εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν με τους δικούς σου. Μόνο που το να μπαίνεις στο πρόβλημα κι ειδικά
100% δεν βοηθάει ούτε αυτούς, αλλά κυρίως δεν βοηθάει εσένα το να ταυτίζεσαι με τους άλλους, γιατί έτσι και τον εαυτό σου χάνεις σιγά-σιγά κι οι άλλοι σου ξοδεύουν ενέργεια.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να παραμένεις αντικειμενική, γιατί μόνο με αποστασιοποίηση μπορείς και τον εαυτό σου να ελέγχεις και να βοηθήσεις..

[sumpall]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Συγνώμη για το θάρρος και εάν θες απαντάς σε προσωπικό επίπεδο..
Πως κάποιος καταφέρνει να μην τον αγγίζει τπτ.. Ειδικά από ανθρώπους που μέχρι χθες ήταν οικογένεια του. Το ανέφερα στο πρώτο μνμ. Πως βάζεις αυτά τα όρια; Πως σταματάς να τους επιτρέπεις να σε επηρεάζουν; Σκέφτομαι πως απλώς δεν με νοιάζει.. και τα καταφέρνω.. και βρίζω τον εαυτό μου που ανέχομαι να μου χαλουν τις μέρες και τις νύχτες μου. Μέχρι την επόμενη φορά που κάτι θα συμβεί.. Πως θα βρω την ρίζα του προβλήματος όταν με ενοχλεί ακόμα και το άκουσμα του ονόματος τους;

[μαρκελα]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Συγνώμη για το θάρρος και εάν θες απαντάς σε προσωπικό επίπεδο..
Πως κάποιος καταφέρνει να μην τον αγγίζει τπτ.. Ειδικά από ανθρώπους που μέχρι χθες ήταν οικογένεια του. Το ανέφερα στο πρώτο μνμ. Πως βάζεις αυτά τα όρια; Πως σταματάς να τους επιτρέπεις να σε επηρεάζουν; Σκέφτομαι πως απλώς δεν με νοιάζει.. και τα καταφέρνω.. και βρίζω τον εαυτό μου που ανέχομαι να μου χαλουν τις μέρες και τις νύχτες μου. Μέχρι την επόμενη φορά που κάτι θα συμβεί.. Πως θα βρω την ρίζα του προβλήματος όταν με ενοχλεί ακόμα και το άκουσμα του ονόματος τους;

Εξαρτάται τώρα απ' το αν μένεις μαζί τους.. Αν μένεις μαζί τους κι η συμβίωση είναι τόσο δύσκολη για σένα, καλό είναι ν' απομακρυνθείς απ' αυτό το περιβάλλον.

[sumpall]

Όχι δε μένω μαζί τους. Εχω απομακρυνθεί. Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φροντίζουν να μου θυμίζουν την παρουσία τους. Και επειδή την κουτσομπόλα πολλοί εμίσησαν, το κουτσομπολιό ουδεις, γίνονται όλο και περισσότεροι. Αρέσει στον κόσμο να σου κάνει κακό. Εγώ δεν θέλω να το επιτρέπω να συμβαίνει αυτό. Δεν πρόκειται για τους γονείς μου. Αλλά εξ αίματος ήταν η συγγένεια. Τέλος πάντων, δεν θέλω να σε κουράσω είναι μεγάλη κουβέντα. Κρατάω το ότι πρέπει να απομακρυνθώ ακόμη περισσότερο.. Η αλήθεια είναι πως με χαλάει η σκέψη πως κάπου θα τους ξανα δω. Αλλά θα περάσει... Το πως πρέπει να δουλέψω..

[elis]

κοιτα 27 χρονων παιδι να τα πηγαινει καλα με τουσ γονεισ του δεν υπαρχει αυτο σημαινει οτι δεν τουσ ξεπερασεσ ποτε(σε μια ηλικια τουσ ξεπερνασ ωριμαζεισ περισσοτερο απο αυτουσ κι αυτο γινεται το πολυ στα 30)κι αυτο εμενα δεν μ ακουγετε καλο μαλλον εισαι ευαισθητη κ σε χουν καταλαβει ολοι απο το περιγυρω σου κ δεν σε ενοχλουν γενικα στη ζωη σ κατεφερνεισ πραγματα δουλεψεσ ποτε σε ιδιωτικο τομεα???κ αμα λεσ οτι σε πειραζει το κουτσο μπολιο κι αυτο παιδικο μ φαινεται

[sumpall]

Με τους γονείς μου καλά τα πάω.. δεν έχω θέμα.. Μάλλον έχω. με όσους δεν τους φέρονται καλά έχω θέμα... αλλα τεσπα. Δουλεψα στον ιδιωτικό τομέα και σε πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον αλλά αλλο δουλεια και άλλο ζωή.. για να καταλάβεις.. δεν με νοιάζει το "κουτσομπολιό" του οποιουδήποτε.. Με νοιάζει ο αδερφός σου και η οικογένεια του που μέχρι χτες υπέφερες για αυτους, να σε διαβάλλει στο σύμπαν ολόκληρο και να ζητάει και τα ρέστα που δεν ασχολείσαι.. Και για να επιστρέψω στο θέμα.. Είναι και αυτός ένας λόγος που έχω αυτό το βάρος.. Σκάνε διάφορα όπως καταλαβαίνετε.. Δεν με έχει αφήσει αυτή τη διετία.. Σας έχω κουράσει και δεν θέλω..

[μαρκελα]

Με τους γονείς μου καλά τα πάω.. δεν έχω θέμα.. Μάλλον έχω. με όσους δεν τους φέρονται καλά έχω θέμα... αλλα τεσπα. Δουλεψα στον ιδιωτικό τομέα και σε πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον αλλά αλλο δουλεια και άλλο ζωή.. για να καταλάβεις.. δεν με νοιάζει το "κουτσομπολιό" του οποιουδήποτε.. Με νοιάζει ο αδερφός σου και η οικογένεια του που μέχρι χτες υπέφερες για αυτους, να σε διαβάλλει στο σύμπαν ολόκληρο και να ζητάει και τα ρέστα που δεν ασχολείσαι.. Και για να επιστρέψω στο θέμα.. Είναι και αυτός ένας λόγος που έχω αυτό το βάρος.. Σκάνε διάφορα όπως καταλαβαίνετε.. Δεν με έχει αφήσει αυτή τη διετία.. Σας έχω κουράσει και δεν θέλω..

Κοίτα, δεν είν' απαραίτητο νάμαστε απ' όλους αποδεκτοί και να μας αγαπάνε, ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι είναι τ' αδέλφιά μας. Μπορεί να μας μεγαλώνουν με μια τέτοια κοσμοθεωρία,
που τελικά μπορεί όμως ν' αποδειχτεί, ότι όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά και εξυπηρετεί περισσότερο τα θέλω των άλλων. Δες τα πράγματα αντικειμενικά! Συμβαίνουν αυτά και με συχνότητα
κι ειδικά αν θα μπουν στη μέση και τα κληρονομικά. Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι κι ούτε να φτάσεις σε ακρότητητες.. γιατί τα ψυχολογικά σιγά-σιγά σωματοποιούνται κι είναι κρίμα για σένα.

[sumpall]

Είσαι τόσο "to the point" μαρκελα.. Μεγάλωσα πραγματικά με αυτή τη λογική και έχω υποφέρει τόσο πολύ για αυτή την "αγάπη". Η αγάπη δεν πονάει όμως. Η αγάπη σώζει..