Περισσότερο "μπαμπάς" παρά σύντροφος?

[ΖωήΤ]

Καλημέρα σε όλους,
Είναι η πρώτη φορά που σας γράφω ενώ έχω κατά καιρούς παρακολουθήσει διάφορα θέματα εδώ.
Είμαι μια μητέρα ενός αγοριού 13 ετών, χωρισμένη εδώ και τρία χρόνια. Εργάζομαι πολλές ώρες και λείπω πολύ από το σπίτι αφήνοντας αυτό το παιδί στην ουσία στην τύχη του.
Εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο δημιούργησα σχέση με κάποιον η οποία οδήγησε πολύ σύντομα (σε διάστημα μερικών μηνών) σε συγκατοίκηση.
Ο άνθρωπος αυτός δεν έχει κάνει ποτέ του οικογένεια και είναι 48 ετών.
Η συγκατοίκηση εξελίχθηκε πολύ ομαλά και προέκυψε και έντονο συναισθηματικό δέσιμο με το γιο μου ο οποίος ίσως λόγω της απουσίας του πατέρα του (οι επαφές τους είναι αραιές, βλέπονται κάθε 15 μέρες και μιλάνε ελάχιστα στα τηλέφωνα).
Κάνουν πολύ καλή παρέα μαζί, βγαίνουν και μαζί οι δύο τους έξω, συζητούν και νιώθω απόλυτη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του αναφορικά με το γιο μου.
Όμως…
Η σχέση η δική μου μαζί του έχει σοβαρά θέματα. Κατά καιρούς έχουν διαδραματιστεί διάφορα ευτράπελα για χαζούς και μη λόγους.
Να αναφέρω ένα παράδειγμα με μήνυμα που νόμιζε ότι ήρθε στο κινητό μου νωρίς το ξημέρωμα και εγώ προσπάθησα να το απαντήσω (στην πραγματικότητα έφτιαχνα το ξυπνητήρι του κινητού μου), αποφάσισε ότι τον κοροϊδεύω και σηκώθηκε και έφυγε από το σπίτι.
Αυτό το σηκώνομαι και φεύγω το έχει πολύ εύκολο, την κοπανάει κάθε φορά που νιώθει πίεση ή φαντάζεται ότι κάτι συμβαίνει που το κρύβω.
Μου προσάπτει διάφορους χαρακτηρισμούς και νιώθω ότι δεν μου έχει καμία εμπιστοσύνη.
Δικαιώματα έχει πάρει ακριβώς γιατί ξέρει ότι ο γάμος μου τελείωσε εξαιτίας δικής μου απιστίας κάτι που μάλλον δουλεύει στο μυαλό του ότι μπορεί να ξανασυμβεί.
Αποκορύφωμα το προηγούμενο ΣΚ που βγήκα με μια φίλη. Φύγαμε από το σπίτι μετά τις 21.00. Ήρθε η φίλη μου και με πήρε με το αυτοκίνητό της. Πήγαμε σε κάποιο μπαρ καφέ στη γειτονιά της. Μακριά από το σπίτι μου. Βρήκαμε καλή δική της παρέα (ήταν θαμώνας στο μαγαζί εκείνη από παλιά). Ήπιαμε κιόλας. Εκείνη ήπιε παραπάνω από όσο άντεχε. Δεν μπορούσε να με γυρίσει σπίτι. Η ώρα ήταν ήδη 14.00. Της είπα να μου υποδείξει πιάτσα ταξί να γυρίσω. Προσφέρθηκαν κάποιοι φίλοι από τους ανθρώπους – φίλους της εκεί στο μαγαζί να με γυρίσουν πίσω να μη χρεώνομαι.
Περίμενε στη βεράντα να επιστρέψω. Δεν τον είδα. Ανέβηκα πάνω και με ρώτησε αν είναι όλα καλά και ποιος με γύρισε. Φοβήθηκα να του πω ότι ήταν 2 άνδρες άγνωστοι και ότι η φίλη μου με κρέμασε. Γνωρίζω ότι ζηλεύει πολύ. Προσπάθησα να το καλύψω όλο αυτό και του είπα ότι με έφερε εκείνη. Θύμωσε γιατί με είχε δει. Άρχισε να λέει σε εντονο τόνο ότι τελειώσαμε, ότι τον κοροϊδεύω ότι δεν τον υπολογίζω, οτι δεν ειναι ο πρωην ανδρας μου που τον δούλευα κανονικότατα, ότι θα περάσει την επόμενη να πάρει τα πράγματα του. Έφυγε άρον-άρον από το σπίτι, πριν προλάβω να καταλάβω καλά-καλά τι έγινε…
Και είχα περάσει τόσο καλά εκείνο το βράδυ! Έβγαινα έξω μετά από μήνες που είμαι σπίτι-δουλειά- σπίτι. Έβγαινα με κάποια φίλη μου και ήταν όμορφα και χαλαρά. Δεν πήρα τηλέφωνο να πω ότι θα αργήσω (αυτό ναι είναι μάλλον λάθος μου).
Δεν δικαιολογώ όμως σε καμία περίπτωση το τελεσίδικο της απόφασής του και αυτό το φεύγω που εκπληρώνει κάθε τόσο, αγνοώντας ότι τον έχω βάλει σπίτι μου και ότι είναι δίπλα στο γιο μου όσο δε γίνεται.
Το παιδί τον έψαχνε την επομένη του έστειλε (όπως εκείνος λέει) δεκάδες μηνύματα.
Εντέλει γύρισε σπίτι μέσα σε 24ωρες με μούτρα κατεβασμένα εξηγώντας μου ότι το κάνει για το παιδί και όχι για μένα γιατί εγώ δεν σέβομαι την αξιοπρέπεια του και του λέω ψέματα και τον κοροϊδεύω!
Δεν ξέρω εσείς πως τα βλέπετε όλα αυτά, είμαι τόσο λάθος, γιατί νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν με αγαπάει και δεν χαίρεται όταν χαίρομαι χωρίς αυτόν?
Είναι περισσότερο μπαμπάς παρά σύντροφος! Και φυσικά η ευκολία με την οποία σηκώνεται και φεύγει και βάζει τελεία ενώ υπάρχει στη μέση ενα παιδί με προβληματίζει πολύ.
Και επειδή το παιδί μου έχει ζήσει ήδη μια απώλεια με τον πατέρα του να φεύγει από το σπίτι αναρωτιέμαι εγώ που είμαι και τι κάνω τώρα?
Δεν ξέρω ειλικρινά…
Αναμένω τα σχόλια σας και σας ευχαριστώ προκαταβολικά,

[μαρκελα]

Καλημέρα Ζωή :)
πιστεύω ότι η σχέση σου έχει πρόβλημα, γιατί εκτός από μπαμπά για το γυιό σου, έχεις ανάγκη από τα συναισθήματα του μπαμπά κι εσύ, αυτό μου έδωσε
να καταλάβω κι ο τίτλος στο θέμα σου με την πρώτη ματιά. Όμως συναισθήματα, που ίσως δεν πήραμε.. καλείται να μας καλύψει η συντροφική σχέση;

[ΖωήΤ]

Καλημέρα Ζωή :)
πιστεύω ότι η σχέση σου έχει πρόβλημα, γιατί εκτός από μπαμπά για το γυιό σου, έχεις ανάγκη από τα συναισθήματα του μπαμπά κι εσύ, αυτό μου έδωσε
να καταλάβω κι ο τίτλος στο θέμα σου με την πρώτη ματιά. Όμως συναισθήματα, που ίσως δεν πήραμε.. καλείται να μας καλύψει η συντροφική σχέση;

Μαρκέλα μου σε ευχαριστώ για την απάντηση. Δεν το είχα σκεφτεί ακριβώς έτσι...
με θεωρω μαλλον ανεξαρτητο άτομο που βρήκα το κουράγιο και σταματησα εναν γαμο μετα από 15 χρόνια γιατί ειχε τελματώσει συναισθηματικά.
Σε αυτόν τον ανθρωπο δεν εψαξα να βρω εγω εναν μπαμπά, μαλλον ομως εψαξα μπαμπα για το γιο μου και οχι σύντροφο για μένα, εβαλα τις αναγκες του γιου μου που ειναι στην αρχη της εφηβείας πάνω απο τις δικές μου.
Το ψάχνω και εγώ για αυτό και τα γράφω όλα αυτά, τα διαβάζω και προσπαθώ να βρω την άκρη μου, να καταλάβω και το κυριότερο να δω τι θα κάνω γιατί δεν μπορώ να παίζω με τη ζωή του παιδιου μου που ήδη εζησε μια απωλεια και μια αλλαγή ζωής (μετακόμιση, αλλαγή περιβάλλοντος, σχολείου κλπ).

[void]

Μαρκέλα μου σε ευχαριστώ για την απάντηση. Δεν το είχα σκεφτεί ακριβώς έτσι...
με θεωρω μαλλον ανεξαρτητο άτομο που βρήκα το κουράγιο και σταματησα εναν γαμο μετα από 15 χρόνια γιατί ειχε τελματώσει συναισθηματικά.
Σε αυτόν τον ανθρωπο δεν εψαξα να βρω εγω εναν μπαμπά, μαλλον ομως εψαξα μπαμπα για το γιο μου και οχι σύντροφο για μένα, εβαλα τις αναγκες του γιου μου που ειναι στην αρχη της εφηβείας πάνω απο τις δικές μου.
Το ψάχνω και εγώ για αυτό και τα γράφω όλα αυτά, τα διαβάζω και προσπαθώ να βρω την άκρη μου, να καταλάβω και το κυριότερο να δω τι θα κάνω γιατί δεν μπορώ να παίζω με τη ζωή του παιδιου μου που ήδη εζησε μια απωλεια και μια αλλαγή ζωής (μετακόμιση, αλλαγή περιβάλλοντος, σχολείου κλπ).

Ζωή καλωσήρθες στο φόρουμ :-)
..δε θέλω να φανώ επικριτική αλλά δεν νομίζω ότι το χειρίστηκες και τόσο σωστά.

Ο τωρινός σου σύντροφος καίτοι κοντά στα 50 είναι απίστευτα ανώριμος..διότι ακόμα και στην περίπτωση που εσύ όντως δεν ήσουν άξια εμπιστοσύνης, έχει την επιλογή να φύγει, δεν είναι δικό του το παιδί. Δε διαφωνώ ότι μπορεί να το αγαπάει, αλλά δεν το αγαπάει τόσο ώστε να μην το βάζει στη διαδικασία να τον ψάχνει.
Αντιστοίχως κι εσύ βέβαια, ναι θα στα πω κι εσένα, έχεις επιβάλλει στο παιδιί σου, σε πολύ κρίσιμη μάλιστα ηλικία, έναν άντρα ασόβαρο και ανώριμο. Σαφώς και έχει ανάγκη από ένα πρότυπο το παιδί, ιδίως αντρικό εφόσον από οτι καταλαβαίνω δεν εισπράττει και καμια φοβερή αποδοχή από τον βιολογικό πατέρα.
Και εσύ νέα γυναίκα είσαι, έχεις ανάγκη και κάποιον άντρα στη ζωή σου..αλλά προφανώς όχι να σου δημιουργεί προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Δεν είσαι ανεξαρτητη όμως, έχεις την ευθύνη ενός εφήβου..αυτό οφείλει να το σεβαστεί ο σύντροφός σου. Αλλά αν δεν του το επιβάλλεις εσύ τότε ποιος θα το κάνει; φαντάζομαι κι εσυ θεωρείς άδικο για το παιδί, που δεν έχει επιλέξει ουσιαστικά τίποτα από όλα αυτά, να είναι δεύτερη φορά εκτεθειμένο σε ένα λάθος αντρικό πρότυπο.
Πραγματικά δε θέλω να φανώ επικριτική αλλά βρε Ζωή μου...πρέπει να ανασκουμπωθείς λιγουλάκι.
Δε θα σας κάνει κουμάντο ένας τέτοιος άντρας στο σπίτι σας, ούτε θα φεύγει και θα γυρνάει όποτε του καπνίσει.
Ούτε έχει ανάγκη το παιδί από τέτοιον πατέρα.
Προσπάθησε να το κρατήσεις έξω από τις τυχόν "αστάθειες" της προσωπικής σου ζωής...
κι επειδή τώρα ήδη γνωρίζονται, κάτσε κάνε κουβέντα με τον σύντροφο και ξεκαθαρισε του 5 πραγματάκια..και βάλε όρια σιγά σιγά στην οικειοτητά τους. Η ζήλεια δείχνει πράγματα για τον χαρακτήρα κάποιου άντρα...εδικά στα 50!

[Θεοφανία]

Ζωή, εγώ θα σου έλεγα να δεις απο μια άλλη οπτική το πως "δουλευει" ο σύντροφος σου το θέμα με το παιδί.
θεωρώ πως όλη αυτή η καλή σχέση που έχει αναπτύξει μαζί του δεν είναι αποτέλεσμα δικών του θέλω, αλλά ένας μοχλός πίεσης και εκβιασμού απέναντι σου. Αυτός είναι και ο λόγος που σου τόνισε πως το παιδί του έστειλε άπειρα μνμ, αλλά και η ευκολία του να φεύγει απ το σπίτι ;)
Ξέρει πως εσυ θα σκιστείς να γυρίσει για να μη στεναχωριέται το παιδί και εκεί πάνω πατάει και φεύγει χωρίς φόβο πως θα χωρίσετε.
Πρέπει να το δεις σοβαρά αυτό, γιατί αν είναι όντως έτσι πρόκειται για έναν ανώριμο και συγχρόνως ύπουλο άνθρωπο που δεν διστάζει να εκμεταλευτεί μια παιδική ψυχή προκειμένου να σε χειρίζεται.
Μίλα με το παιδί σου και κατευθυνέ το προς εσάς. Είναι σε δύσκολη ηλικία και όλα αυτά μπορεί να του αφήσουν μια δευτερη πληγή.

[nick cave]

Ζωή, πέρα από αυτά που σωστά επεσήμανε η βόιντ, διαπιστώνω πως αυτός ο άντρας δεν σου έχει εμπιστοσύνη. Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό φτάνει η δική σου ευθύνη σε αυτό ή αν είναι καθαρά δικό του θέμα ανασφάλειας. Οπως και να χει όμως, δε μπορεί να χτιστεί και να κρατηθεί στη ζωή μιά σχέση χωρίς εμπιστοσύνη. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να ξεκαθαρίσετε οι δυό σας. Το θέμα του παιδιού είναι όντως λεπτό, αλλά αν η σχέση ανάμεσα σ' εσένα και σ' εκείνον δεν είναι λειτουργική, αυτό θα έχει αντίκτυπο και στο παιδί...

[ΖωήΤ]

Ζωή, εγώ θα σου έλεγα να δεις απο μια άλλη οπτική το πως "δουλευει" ο σύντροφος σου το θέμα με το παιδί.
θεωρώ πως όλη αυτή η καλή σχέση που έχει αναπτύξει μαζί του δεν είναι αποτέλεσμα δικών του θέλω, αλλά ένας μοχλός πίεσης και εκβιασμού απέναντι σου. Αυτός είναι και ο λόγος που σου τόνισε πως το παιδί του έστειλε άπειρα μνμ, αλλά και η ευκολία του να φεύγει απ το σπίτι ;)
Ξέρει πως εσυ θα σκιστείς να γυρίσει για να μη στεναχωριέται το παιδί και εκεί πάνω πατάει και φεύγει χωρίς φόβο πως θα χωρίσετε.
Πρέπει να το δεις σοβαρά αυτό, γιατί αν είναι όντως έτσι πρόκειται για έναν ανώριμο και συγχρόνως ύπουλο άνθρωπο που δεν διστάζει να εκμεταλευτεί μια παιδική ψυχή προκειμένου να σε χειρίζεται.
Μίλα με το παιδί σου και κατευθυνέ το προς εσάς. Είναι σε δύσκολη ηλικία και όλα αυτά μπορεί να του αφήσουν μια δευτερη πληγή.

Ναι Θεοφανία μου το εχω και εγω σκεφτεί αυτό. Ξερει που υπάρχει ανάγκη, ξερει οτι υπάρχει ελλειψη τον έχω για έξυπνο ανδρα και δεν αμφισβητώ οτι οι κινήσεις του εχουν και μια κίνηση σκοπού.
Μου ειναι σχεδον ξεκάθαρο οτι αν δεν υπήρχε ο γιος μου ισως εγω να μην ήμουν μαζί του τώρα...
Δεν σου κρύβω οτι με εχει προβληματίσει πολύ και με εχει προβληματίσει ακριβώς επειδή αγαπώ πολυ το γιο μου και οι αναγκες του ειναι πάνω από τις δικές μου (καλώς ή κακώς). Νιωθω ενοχές απεναντι του και για την απουσία μου (εργαζομαι πολλες ώρες) και για τις απώλειες της σταθερότητας του. Και γιατί βλέπω πόσο "κολλητάρια" έχουν γίνει τόσο ευκολα και γρήγορα. Ο γιος μου τον ρωτάει ακόμη και πως θα ντυθεί για να βγει εκτός σπιτιου!
Παρόλα αυτά μαζί μου ειναι ο ανθρωπος που θα τσεκάρει τα πάντα και που θα δείξει το πιο ανασφαλές του πρόσωπο. Μου τηλεφωνεί καθοδον οταν γυρίζω σπίτι για να δει που βρίσκομαι (συνήθως ειναι σπίτι πριν από μένα).
Εχει θέμα με την είσοδο μου σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, σχολιαζει αρνητικά τις κινήσεις μου ή τους διαλόγους μου ακόμη και τις αλλαγές φωτογραφίας που κανω κατά καιρούς...
Δεν ξέρω τι θα κάνω τελικά μαζί του, σκέφτομαι διάφορα...και κυρίως το γιο μου!
Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου!

[ΖωήΤ]

Nick το ξερω το ζω αυτό στο πετσί μου! Και αυτό ειναι το μεγάλο μου πρόβλημα. Περα από ενδεχόμενα δικά μου λάθη νομίζω οτι ειναι ιδιώμα του χαρακτήρα του και ισως εξηγεί γιατί τελικά εμεινε μονος στα 48 του.
Είναι τρομερά καχύποπτος και επικριτικος και δεν σου κρυβω οτι καποιες φορές ακριβως γιατί ειναι ετσι σε βαζει στη διαδικασία να του κρύψεις πράγματα. Αυτό που θελει να αποφύγει τελικά το προκαλεί!
Σε ευχαριστώ και εσένα που διαβασες και ασχολήθηκες...

[ΖωήΤ]

Ζωή καλωσήρθες στο φόρουμ :-)
..δε θέλω να φανώ επικριτική αλλά δεν νομίζω ότι το χειρίστηκες και τόσο σωστά.

Ο τωρινός σου σύντροφος καίτοι κοντά στα 50 είναι απίστευτα ανώριμος..διότι ακόμα και στην περίπτωση που εσύ όντως δεν ήσουν άξια εμπιστοσύνης, έχει την επιλογή να φύγει, δεν είναι δικό του το παιδί. Δε διαφωνώ ότι μπορεί να το αγαπάει, αλλά δεν το αγαπάει τόσο ώστε να μην το βάζει στη διαδικασία να τον ψάχνει.
Αντιστοίχως κι εσύ βέβαια, ναι θα στα πω κι εσένα, έχεις επιβάλλει στο παιδιί σου, σε πολύ κρίσιμη μάλιστα ηλικία, έναν άντρα ασόβαρο και ανώριμο. Σαφώς και έχει ανάγκη από ένα πρότυπο το παιδί, ιδίως αντρικό εφόσον από οτι καταλαβαίνω δεν εισπράττει και καμια φοβερή αποδοχή από τον βιολογικό πατέρα.
Και εσύ νέα γυναίκα είσαι, έχεις ανάγκη και κάποιον άντρα στη ζωή σου..αλλά προφανώς όχι να σου δημιουργεί προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Δεν είσαι ανεξαρτητη όμως, έχεις την ευθύνη ενός εφήβου..αυτό οφείλει να το σεβαστεί ο σύντροφός σου. Αλλά αν δεν του το επιβάλλεις εσύ τότε ποιος θα το κάνει; φαντάζομαι κι εσυ θεωρείς άδικο για το παιδί, που δεν έχει επιλέξει ουσιαστικά τίποτα από όλα αυτά, να είναι δεύτερη φορά εκτεθειμένο σε ένα λάθος αντρικό πρότυπο.
Πραγματικά δε θέλω να φανώ επικριτική αλλά βρε Ζωή μου...πρέπει να ανασκουμπωθείς λιγουλάκι.
Δε θα σας κάνει κουμάντο ένας τέτοιος άντρας στο σπίτι σας, ούτε θα φεύγει και θα γυρνάει όποτε του καπνίσει.
Ούτε έχει ανάγκη το παιδί από τέτοιον πατέρα.
Προσπάθησε να το κρατήσεις έξω από τις τυχόν "αστάθειες" της προσωπικής σου ζωής...
κι επειδή τώρα ήδη γνωρίζονται, κάτσε κάνε κουβέντα με τον σύντροφο και ξεκαθαρισε του 5 πραγματάκια..και βάλε όρια σιγά σιγά στην οικειοτητά τους. Η ζήλεια δείχνει πράγματα για τον χαρακτήρα κάποιου άντρα...εδικά στα 50!

Void σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.
δεν σε παρεξηγώ μην ανησυχείς, δέχομαι τις απόψεις σου, αλλωστε για αυτό και εγραψα εδω μεσα για να δεχτώ απόψεις και οχι για να "χαιδεψω τα αυτάκια μου". Δεν γίνεται να φαινομαστε και να ειμαστε σωστοι παντού.
Είμαι σε σκέψεις σοβαρές για το τι θα κάνω γι αυτο και ανοιχτηκα ετσι εδώ, δεν το συνηθίζω πίστεψε με. Το συνηθίστετερο μου ειναι να απομονώνομαι και να βρίσκω λύσεις μόνη μου. Καλές ή όχι φαίνονται εκ του αποτελέσματος.
Αλήθεια όμως, τι δείχνει αραγε η ζήλεια για έναν ανδρα στα 50???

[void]

Αλήθεια όμως, τι δείχνει αραγε η ζήλεια για έναν ανδρα στα 50???

Η ζήλεια εκ προοιμίου ο χειρότερος σύμβουλος σε μια σχέση..είτε είναι άντρας είτε γυναίκα αυτός που ζηλεύει.
Είδα πιο πάνω που λες ότι έχει θέμα με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και με τις φωτογραφίες που ανεβάζεις, σου κάνει επικριτικά σχόλια κλπ.
Αυτό ας πούμε και εντός εισαγωγικών φυσικά, ότι το θεωρώ πιο πιθανό να το κάνει μια γυναίκα, διότι και από κοινωνικής απόψεως υποτίθεται αυτή είναι που θα μουρμουρίσει και θα κάνει σκηνές κλπ..από το οποίο, όταν φυσικά είναι σε ένα νορμαλ βαθμό εννοείται, οι άντρες κολακεύονται.
Αντιθέτως, όταν ο άντρας ζηλεύει η γυναίκα ξενερώνει..και εκεί γιγαντώνει και η ζήλεια του άντρα.
θεωρώ και απο προσωπική εμπειρία, ότι η ζήλεια στον άντρα παίρνει πολύ χειρότερη μορφή από ότι η ζήλεια στη γυναίκα. Πόσο μάλλον εάν μιλάμε για κοτζαμ άντρα σχεδόν 50 ετών...δείχνει, πως να το πω χαμηλονοήμωνα άνθρωπο..και κάτι τέτοιοι τύποι σε βάζουν σε απίστευτες περιπέτειες, σε δηλητηριάζουν ψυχικά.
Εσύ μου ακούγεσαι μια πετυχημένη γυναίκα, κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με τη δουλειά σου και το παιδί σου, κατάφερες να φύγεις από ένα γάμο που δε σου προσέφερε τίποτα..έχεις ανάγκη από έναν δερβεναγα;;
όχι..επειδή όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν περιθώρια βελτίωσης και δικαίωμα να τους κάνεις διάλογο, γι'αυτό και σου είπα πιο πάνω να του ξεκαθαρίσεις πέντε πράγματα..και φυσικά, εάν δεις ότι συνεχίζει το δικό του τροπάρι, γείωσέ τον.
Και στο παιδί θα εξηγήσεις σιγά σιγά τι έφταιξε.
"όξω πούστη απ'την παράγκα" που έλεγε και η Μαλβίνα :-)

[ΖωήΤ]

Η ζήλεια εκ προοιμίου ο χειρότερος σύμβουλος σε μια σχέση..είτε είναι άντρας είτε γυναίκα αυτός που ζηλεύει.
Είδα πιο πάνω που λες ότι έχει θέμα με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και με τις φωτογραφίες που ανεβάζεις, σου κάνει επικριτικά σχόλια κλπ.
Αυτό ας πούμε και εντός εισαγωγικών φυσικά, ότι το θεωρώ πιο πιθανό να το κάνει μια γυναίκα, διότι και από κοινωνικής απόψεως υποτίθεται αυτή είναι που θα μουρμουρίσει και θα κάνει σκηνές κλπ..από το οποίο, όταν φυσικά είναι σε ένα νορμαλ βαθμό εννοείται, οι άντρες κολακεύονται.
Αντιθέτως, όταν ο άντρας ζηλεύει η γυναίκα ξενερώνει..και εκεί γιγαντώνει και η ζήλεια του άντρα.
θεωρώ και απο προσωπική εμπειρία, ότι η ζήλεια στον άντρα παίρνει πολύ χειρότερη μορφή από ότι η ζήλεια στη γυναίκα. Πόσο μάλλον εάν μιλάμε για κοτζαμ άντρα σχεδόν 50 ετών...δείχνει, πως να το πω χαμηλονοήμωνα άνθρωπο..και κάτι τέτοιοι τύποι σε βάζουν σε απίστευτες περιπέτειες, σε δηλητηριάζουν ψυχικά.
Εσύ μου ακούγεσαι μια πετυχημένη γυναίκα, κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με τη δουλειά σου και το παιδί σου, κατάφερες να φύγεις από ένα γάμο που δε σου προσέφερε τίποτα..έχεις ανάγκη από έναν δερβεναγα;;
όχι..επειδή όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν περιθώρια βελτίωσης και δικαίωμα να τους κάνεις διάλογο, γι'αυτό και σου είπα πιο πάνω να του ξεκαθαρίσεις πέντε πράγματα..και φυσικά, εάν δεις ότι συνεχίζει το δικό του τροπάρι, γείωσέ τον.
Και στο παιδί θα εξηγήσεις σιγά σιγά τι έφταιξε.
"όξω πούστη απ'την παράγκα" που έλεγε και η Μαλβίνα :-)

Σε ευχαριστώ που επανήλθες! Ναι καταλαβαίνω τι λες πολυ καλά...
Θα δω τι θα κάνω, κρατάω τις απόψεις σου και θα τις δουλέψω μεσα μου.
Σε λίγο θα φύγω από το χώρο της εργασίας μου (καποιες Παρασκευές φεύγω ευτυχώς νωρίς!) και οπως καταλαβαίνεις σπίτι δεν θα μπορω να δω αλλα σχόλια από εδώ, δυστυχώς για μένα :(
Υ.Σ. Η Μαλβίνα ήταν αγαπημένη μου, λόγω μπρίου, θέσης, ευαισθησιών κεκαλυμμένων και φυσικά άποψης! Να σαι καλά που μου τη θύμησες, να ναι καλά και εκεινη εκει που είναι...

[kerasi]

Τη σεξουαλικη ζωη σας πως τη βλεπεις?

[ΖωήΤ]

Τη σεξουαλικη ζωη σας πως τη βλεπεις?

Δεν εχω παράπονο kerasi, αν και πρέπει να ομολογήσω οτι αυτά που γίνονται εμένα με κρατάνε και με πάνε πίσω με αποτέλεσμα να μην τον διεκδικώ ερωτικά, να τον αφήνω σχεδόν πάντα να κάνει αυτός κίνηση.

[kerasi]

Τωρα σε τι φαση εισαστε? Μενετε μαζι ξανα μετα το τελευταιο περιστατικο? Μιλατε? Πως ειστε?

[elis]

Εμένα ζωή μ κανείς ότι σκέφτεσαι πολύ τον εαυτό σου κ την πάρτυ σου κ ότι δίνεις δικαιώματα γτ ακριβώς εστιάζεισ στον εαυτό σου κ δε σε νοιαζουν οι άλλοι ο άλλος δεν είναι χαζός λίγο ανασφαλής είναι κ συ πολύ άνετη