Νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου!

[mimikaki]

nick cave εχεις δικιο, πρεπει να αποστασιοποιηθω και απο τους δυο για να καταλαβω ομως! δε γινετε αναγκαστηκα συνανταω και τους δυο (οκ το φιλο περισσοτερο), αν δυο-τρεις μερες δε βρεθω με κανενα ισως θα καταλαβω τι μου λειπει περισσοτερο!

[kerasi]

Ο μποιφρεντ αναγνωριζει την αναγκη ανανεωσης, τη φθορα της σχεσης που οφειλεται σε χ λογους, ή ειναι στο δικο του ροζ συννεφακι και βαυκαλιζεται?

[mimikaki]

kerasi μου τη καταλαβαινει και μαλιστα παραδεχτηκε και τα λαθη της σχεσης, τι εκανε λαθος και τα σχετικα! Εγω βεβαια δε ξερω κατα ποσο οι ανθρωποι αλλαζουν και ξαφνικα γινει ενας ανθρωπος που εχει διαθεση να ζησουμε, τωρα δε με εχει δεδομενη κανει τα παντα, μετα δε ξερω, ακομη πιστευω οτι θα με φοβαται μη ξαναπαθω κανα τετοιο ξεσπασμα! Δε θελει να χωρισουμε παντως, το βλεπω, μου το δειχνει, εχθες βρεθηκαμε και το πηρε νομιζω θετικα, ηταν ηρεμος μετα! Δε ξερω, επισης ειρωνευτηκε τον εαυτο του και ειπε: εβλεπα μηνυματα που ανταλλασαμε (φιλοσοφησε τη σχεση μας αυτη τη βδομαδα μωρε), εσυ μου ελεγες μωρο μου, αγαπη μου και εγω σου απαντουσα οτι κερδισα 30 ευρω στο στοιχημα (εδειχνε την αγαπη του αλλιως, ημουν περισσοτερο η ναντα του, αλλα ηθελα κι εγω καποιες φορτες εναν να με ντατευει, να ειναι αμφιδρομο ολο αυτο)! Τουλαχιστον αναγνωριζει πραγματα, τι να πω μωρε! Το γεγονος οτι δακρυζε οταν με φιλησε με φρικαρε, με πιεζει ολο αυτο, που να΄ξερε τι εκανα πισω απο τη πλατη του! Νιωθω ηδη πολυ ασχημα και το χειροτερο ειναι οτι μου αρεσε η συντροφια του φιλου μου, με εκανε να νιωσω αρκετα γυναικα, και αυτο με στεναχωρει ακομη πιο πολυ, και εχω τυψεις που μου αρεσε τοσο!

[kerasi]

Εισαι σε δυσκολη θεση. Οτι σε φωτισει ο θεος.

[mimikaki]

τελικα εχθες χωρισα, ασχημο πραγμα! φυσικα δε ξερω αν ηταν η σωστη επιλογη αλλα δε μπορουσα να ειμαι ετσι, εφοσον με τον φιλο επαναληφθηκε το σκηνικο δε μπορουσα να κοροιδευω εναν ανθρωπο που ημουν 4 χρονια μαζι απλα για να ειμαι εγω καλυμενη! τωρα με το φιλο δ ξερω, δε μου βγαζει απολυτη εμπιστοσυνη, ολο λογια ερωτικα εινι που πολυ φοβαμαι πως τωρα θα ξεφουσκωσουν που ειμαι ελευθερη! εξαλλου δε ξερω και αν θελω να ειμαι μαζι του! Τεσπα ξανα το ιδιο μπερδεμα μεσα στο κεφαλι μου! Αλλα αν ειναι λαθος ειναι για να μαθω και αυτα δε γινοντε τυχαι, πληρωνονται! Θα φανει!

[kerasi]

Χωρισες με τον 4ετη ή με τον αλλο? Φανταζομαι τον 4ετη. Πως το πηρε? Τι του πες κ τι σου πε?

[ioannis2]

τελικα εχθες χωρισα, ασχημο πραγμα! φυσικα δε ξερω αν ηταν η σωστη επιλογη αλλα δε μπορουσα να ειμαι ετσι, εφοσον με τον φιλο επαναληφθηκε το σκηνικο δε μπορουσα να κοροιδευω εναν ανθρωπο που ημουν 4 χρονια μαζι απλα για να ειμαι εγω καλυμενη! τωρα με το φιλο δ ξερω, δε μου βγαζει απολυτη εμπιστοσυνη, ολο λογια ερωτικα εινι που πολυ φοβαμαι πως τωρα θα ξεφουσκωσουν που ειμαι ελευθερη! εξαλλου δε ξερω και αν θελω να ειμαι μαζι του! Τεσπα ξανα το ιδιο μπερδεμα μεσα στο κεφαλι μου! Αλλα αν ειναι λαθος ειναι για να μαθω και αυτα δε γινοντε τυχαι, πληρωνονται! Θα φανει!

Οι αμφιβολίες συνοδευουν για πάντα.... εκτός κι αν τα χαρακτηριστικά για τα οποία αμφιβάλλεις είναι τετοια που μπορουν να αλλάξουν ριζικά στην πορεία.
Κάτι για το οποίο εξαρχής αμφιβάλλεις απλά δεν το ξεκινάς.

[mimikaki]

στεναχωρηθηκε, αλλα ενιωσε καλυτερα γιατι τη τελευταια εβδομαδα ηταν πολυ εγωιστικο που τον ειχα στο περιμενε! τωρα ξερει, ειναι λεει ακομη ομως ερωτευμενος μαζι μου και δε μπορουσε να φανταστει τη ζωη του χωρις εμενα γιατι ολα τα σχεδια του με περιειχαν (δε το εδειχνε βεβαια αλλα το λεει)! με τον φιλο δεν ειμαι σιγουρη γιατι 4 χρονια συνηθησα να ειμαι με εναν ανθρωπο που δεν εκφραζεται συναισθημτικα και επρεπε να φτασει το τελος για να το κανει! ο φιλος ειναι εκδη΄λωτικος και συνεχεια μου εκφραζει τι νιωθει και αυτο με τρομαζει οτι θα ειναι παροδικο! δεν εχω σχεση με τον φιλο απλα ειμαστε ατυπα μαζι, περναω καλα μαζι του δε μπορω να πω αλλα ξερω και πραγματα (σαν φιος που ηταν) που δε με τρελαινουν, ξερω σχεδον τα παντα για αυτον! δεν ειναι του γουστου μου εμφανισιακα αλλα ισως ολα τα αλλα εξισταθμισουν αυτον τον παραγοντα! απο τον τροπο που με φιλα και με κοιτα νιωθω ποσο με θελει αλα σκεφτομαι οτι ισως ημουν ενα επαθλο και αν αφεθω θα του περασει! δε ξερω αν σκεφτομαι σωστα... αλλα ετσι εχω τις αμυνες μου! οσο για το πρωην αγορι μου τα συναισθηματα ειναι δυφορουμενα γιατι καταβαθος πιστευω πως αν θελησω να ειμαι μαζι του θα δεχτει, ισως επρεπε να μεινω να προσπαθησω και να κρατησω μεσα μου οτι εγινε με τον φιλο αλλα ποτε δε θα ημουν ολοκληρωμενη, παντα θα ενιωθα ενοχη η μετα απο καιρο θα ηθελα ξανα να σκεφτω να κανω κατι με αλλον (κατα καιρους το σκεφτομουν εντονα), οποτε οσο καλο παιδι και τελειο κι αν το βλεπω τωρα απο τυψεις, καπου δε θα κολλουσαμε για να νιωθω ετσι! τι λετε?