Άγχος, φοβία.....παθολογικό ή ψυχολογικό?

[PsychoOrnot]

Καλησπέρα σας.

Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε forum και πόσο μάλλον για τόσο προσωπικά θέματα.

Παρόλα αυτά, ας όψεται η ανάγκη.

Έιμαι 31 έτους, γυναίκα. Πριν από 3 περίπου χρόνια, ένα βράδυ ενώ ήμουν στο σπίτι άρχισα να έχω σπασμούς σε όλο το σώμα και επειδή τρόμαξα νοσηλεύτηκα σε ιδιωτική κλινική. έμεινα μέσα 5 ημέρες κατά τις οποίες έκανα όλων των ειδών τις εξετάσεις όπως εγκεφαλογραφήματα, καρδιογραφήματα, μαγνητικές εγκεφάλου, ...τα πάντα. Με ξετίναξαν κυριολεκτικά. Το αποτέλεσμα των εισαγωγής ήταν...Ψυχολογικό. Όλοι οι γιατροί ειπαν ότι δεν βρέθηκε και έτσι με έστειλαν σπίτι μου.

Από εκείνη την ημέρα όμως άλλαξαν τα πάντα. Έχω φοβίες, πιστεύω ότι κάτι υπήρχε και δεν το βρήκαν, έχω διάφορα συμπτώματα όπως ζαλάδες, μουδιάσματα στο κεφάλι, έχω πολύ άγχος αυτό το γνωρίζω. Ένα παράδειγμα είναι ότι διεγνώσθη ότι έχω αυχενικό. Αυτό δεν γνωρίζω εάν προκαλεί μουδιάσματα στα χέρια, πονοκεφάλους τρομερούς κλπ. Όλοι μου λένε ότι αυτά είναι συμπτώματα του αυχενικού, εγώ πιστεύω όμως ότι κάτι έχω στο κεφάλι. Όσο και να θέλω να το σταματήσω δεν μπορώ.

Επισκέφτηκα και έναν χρόνο ψυχολογους, και έναν ψυχίατρο..τιποτα. Οι φοβίες και οι αρρωστοφοβίες περισσότερο επιμένουν. Πραγματικά η ζωή μου έχει γίνει κόλαση και δεν ήμουν έτσι σαν παιδί. Είχα πολύ παιδικά ανέμελα χρόνια και χαρούμενα και τώρα όλα είναι άνω κάτω. Από την μια θέλω να πάω να εξεταστώ πάλι, και από την άλλη οι δικοί μου δεν με "αφήνουν".

Υπάρχει κανείς που να ζει ή να έχει βιώσει την ίδια κατάσταση?
Ευχαριστώ πολύ!
Μαρία.

[ioannis2]

Πρωτα να ξεδιαλύνεις μεσα σου αν υπάρχουν συγκεκριμενες αιτίες που σου προκαλούν το φόβο, δλδ κάποια πράγματα, κάποιες καταστασεις πχ αγοραφοβία, φοβος ότι καποιοι θα με βλάψουν, ότι εχω πρόβλημα υγειας, ότι δεν θα επιτυχω σε κατι κλπ. Ο φόβος είναι με τη σειρα του αιτία του αγχους.
Ο ψυχλογος τι σου ειπε?

[PsychoOrnot]

Γιάννη καλησπέρα.

Πιθανόν το ιστορικό που έχω σαν παιδί, τα βιώματα (βλ. έχω χάσει τον πατέρα μου από καρκίνο, τον κολλητό μου από ατύχημα) να οφείλονται για ότι νιώθω.

Αυτό που φοβάμαι έίναι μην έχω κάτι, και πεθα΄νω και δεν προλάβω να ζήσω πράγματα που τόσο μου έχουν λείψει...

Είναι χαζό...ίσως...αλλά αυτό με έχει καθηλώσει. έχει κόψει όλες μου τις κινήσεις προς κάτι καλό. Ο φόβος ότι κάτω έχω, ότι από κάτι πάσχω μου κόβει τα πόδια. Και μένω σταθερή. Και φοβάμαι να εκδηλώνομαι. και να κάνω όνειρα. Και το χειρότερο φυσικά είναι αυτό που νιώθω....φόβος, φόβος και ξανά φόβος