Κοντεύω να τρελαθώ!!!

[Swan]

Δεν ξέρω από πού ν' αρχίσω και τι να πρωτοπώ..
Καταρχήν, είμαι 21 χρονών και στα 13 εμφάνισα τα πρώτα συμπτώματα αγχώδους διαταραχής. Ταλαιπωρούμαι ακόμη και με κατάθλιψη, παρόλες τις χρόνιες θεραπείες με ψυχολόγο. Από μικρή ήμουν πολύ εσωστρεφής και ντροπαλή, χωρίς αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
Τη ρίζα των προβλημάτων μου την εντοπίζω στον τρόπο που μεγάλωσα και κυρίως στη σχέση μου με τη μητέρα μου. Έχει κι αυτή παρόμοια προβλήματα και μια έντονη προσκόλληση στη θρησκεία. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ, σ' ένα έντονα θρησκευόμενο περιβάλλον, που οι λέξεις "αμαρτία", "είσαι του αντίχρηστου", "θα πέσει φωτιά να σε κάψει" κτλ ΄είναι καθημερινές. Μεγάλωσα διαφορετικά από τ' άλλα παιδιά. Τα παιχνίδια, τα πάρτυ και τα τραγούδια ήταν απαγορευμένα γιατί ήταν αντιχριστιανικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω φίλους και να είμαι ένα παιδί μόνο του και κλεισμένο στον εαυτό του.
Προσπαθώ να τα περιγράψω όσο πιο περιληπτικά μπορώ για να καταλάβετε την κατάσταση.

Στα 16 μου γνώρισα ένα αγόρι, τον πρώτο μου έρωτα. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τις απόψεις που μου μάθανε σχετικά με το άλλο φύλο και το σεξ. Αυτό που άκουγα σε όλη μου τη ζωή είναι ότι είναι τεράστια αμαρτία, χειρότερη κι από φόνο, όπως τόνιζε η μητέρα μου. Επίσης να αναφέρω ότι όταν ήμουν πολύ μικρή είχαν συμβεί κάποια περιστατικά που με έκαναν να νιώθω άσχημα και να ντρέπομαι.
Γνώρισα λοιπόν, αυτό το αγόρι και εγώ ήμουν ένα τελείως άβγαλτο κοριτσάκι, χωρίς φίλες και κυρίως χωρίς καμία αυτοπεποίθηση. Εκείνος κατάλαβε ότι δεν θα του καθόμουν και άρχισε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα έτσι κι άρχισα να τρέχω από πίσω του. Εκείνος μου φερόταν άσχημα, εγώ έκλαιγα, ήθελα να πεθάνω και δεν είχα κανέναν.
2 χρόνια αυτή η ιστορία και σιγά σιγά οι δικές μου προσπάθειες είδαν φως και ήμασταν επιτέλους μαζί κανονικά. Ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του και ο πόνος που ένιωθα κάθε φορά που χωρίζαμε ήταν αφόρητος. Και χωρίζαμε κάθε λίγο. Εκείνος με χώριζε δηλαδή, αλλά μετα από δικιά μου επιμονή τα ξαναβρίσκαμε. Αμέτρητες φορές έγινε αυτό.
Τη μέρα που έκλεινα τα 18 αποφάσισα τελικά να προχωρήσω μαζί του και στο σεξ. Αλλά εκείνος δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος απ' αυτόν τον τομέα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεζε και το έκανα μόνο γι' αυτόν, γι' αυτό και κάθε φορά έβρισκα χίλιους λόγους για να το αποφύγω. Πονούσα και δεν έβρισκα καμία απόλαυση, πράγμα που οφειλόταν στο άγχος και στα ψυχολογικά μου. Εκείνος δεν με βοήθησε ποτέ να νιώσω καλύτερα μ' αυτό, παρόλο που ήξερε τα πάντα για τα προβλήματά μου. Με έλεγε συνέχεια ξενέρωτη και άχρηστη και ότι κανείς άλλος δεν θα άντεχε μαζί μου.
Πάντα μου έλεγε ότι δεν μ' αγαπάει, δεν μου κρατούσε το χέρι στο δρόμο και δεν εισέπραττα την τρυφερότητα που ονειρευόμουν. Αλλά έμενα μαζί του και τα δεχόμουν όλα γιατί ήμουν εξαρτημένη, γιατί δεν είχα καμία αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και κανέναν άλλο φίλο-η.
Πέρασαν έτσι 5 χρόνια κ ήμασταν μαζί, αλλά πέρσι έφυγε λόγω δουλειάς μακριά απ' την πόλη μας. Χωρίσαμε τυπικά, αλλά μιλάμε κάθε μέρα και όταν έρχεται βρισκόμαστε. Δεν μπορώ να κόψω κάθε επαφή. πια δεν νιώθω ερωτευμένη μαζί του, ούτε τρελαίνομαι όπως παλιά, αλλά δεν μπορώ να ξεκόψω πάλι.

Εκείνος με κατηγορεί για όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν ήμουν φυσιολογική, ότι ήμουν μια ξενέρωτη, μια άχρηστη και κανείς δεν θα αντέξει μαζί μου. κι εγώ είμαι τόσο θυμωμένη και πληγωμένη γιατί νιώθω ότι πάτησε πάνω στις ανασφάλειες μου και τα προβλήματά μου και μ' έκανε να νιώθω ακόμη πιο χάλια.

Να σημειώσω ότι αυτό όλο το διάστημα έκανα κάτι και με άλλους άντρες-όχι σχέση. Απογοητεύτηκα όμως γιατί όλοι ήθελαν μόνο σεξ. Ένιωσα χρησιμοποιημένη, ακόμη πιο μόνη και ακόμη πιο ανασφαλής. Ο ψυχολόγος μου λέει ότι ίσως σκέφτονται μόνο αυτό όταν με βλέπουν γιατί έχω πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση. Γιατί όλοι στέκονται στην εμφάνιση και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να με γνωρίσει παραπέρα; Δεν πιστεύω ότι έχω μόνο αυτό. Και να μιλήσω μπορώ και ν' ασχοληθώ με τόσα πράγματα.

Δεν έχω φίλες, δεν έχω αυτοπεποίθηση και μόνο πια μιλάω με τον πρώην μου και κατηγορούμε ο ένας τον άλλον, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω την επικοινωνία μαζί του.
Τόσο μόνη ...

[betelgeuse]

Γεια σου swan .
Αυτα που περιγραφεις εδω για την οικογενεια σου εξηγουν και τα προβληματα που αντιμετωπιζει η αδελφη σου .Σου εχω απαντησει στο αλλο θεμα ομως για αυτο.

Για το προβλημα που περιγραφεις εδω θα σου πω μονο οτι θα πρεπει να ξεκοψεις απο τον πρωην σου , κατι που μαλλον εχεις συνειδητοποιησει και μονη σου.
Για ποιον λογο συνεχιζεις να εχεις επικοινωνια μαζι του?
Λες οτι δεν εχεις φιλες. Δεν ειχες ποτε ή εχεις απλα ξεκοψει ?
Σπουδαζεις , δουλευεις , ή δεν εχεις ασχολιες?

Αν δεν εχεις ασχολιες θα σου ελεγα να βρεις κατι να απασχολησε πχ καποιο χομπυ , ετσι θα μπορεσεις να γνωρσεις και ατομα για να κανεις παρεα.

[So_Sad]

Καλησπέρα κύκνε. Θα συμφωνήσω με τον χρήστη betelgeuse. Πρέπει να τον αποβάλεις από τη ζωή σου. Η διατήρηση της επικοινωνίας σας το μόνο που κάνει είναι να σε μπλοκάρει και να σου τρέφει μνήμες αρνητικές. Το έχεις αντιληφθεί κι εσύ. Πρέπει να κατεβάσεις ρολά και να τον απομακρύνεις, εξάλλου δε σου προσφέρει τίποτα, δε σε πάει μπροστά, δε σε εξελίσσει σε κάτι, δε σε βελτιώνει σαν άνθρωπο. Θα ρωτούσα κι εγώ, φίλες γιατί δεν υπάρχουν? Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν. Ξαναλέω, το επιτακτικό για μένα είναι να απομακρύνεις τον πρώην σου από τη ζωή σου και θα δεις ότι όλα θα πάνε πολύ πολύ καλύτερα. Καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολη φάση μα πρέπει να ξεκολλήσεις, είσαι μικρή ακόμα για να απογοητεύεσαι έτσι. Όλοι ερωτευτήκαμε, όλοι λίγο πολύ γνωρίσαμε άτομα που δεν μας καταλάβαιναν, δε μας ταίριαζαν, μας έβλεπαν συμφεροντολογικά, ακόμα ακόμα ήθελαν να μας "σπάνε" τον τσαμπουκά συνέχεια και να μας έχουν από κάτω, μόνο και μόνο για να καλύπτουν τις δικές τους ανασφάλειες. Δε σου ταιριάζει αυτή η συμπεριφορά, σε κανέναν δεν αξίζει εξάλλου. Ανοίξου σιγά σιγά , βρες άτομα να κάνεις παρέα, να περνάς καλά, μή μασάς!! Αξίζεις πολλά. Διεκδίκησέ τα! :)
Επιπλέον, η εμφάνιση είναι συνήθως το πρώτο πράγμα που μας ελκύει σε έναν άνθρωπο. Όμως φυσικά και υπάρχουν τόσα περισσότερα πράγματα που έχεις να δώσεις στον άλλον. Δώσε λοιπόν να το καταλάβει το όποιο εν δυνάμει φλερτ σου, ότι δεν είσαι ΜΟΝΟ όμορφη. Κι αν το καταλάβει, έχει καλώς. Αν δεν το καταλάβει, πάμε γι'άλλα...συμφωνείς?? :)

[deleted-member-06-05-2016]

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.

Δεν ξέρω όμως ποιό είναι το ορθό στην σχέση σου με το παιδί αυτό. Να διακόψεις αμέσως ή να ζητήσετε την συμβολή εξειδικευμένου σύμβουλου σχέσεων.
Είναι προφανές πως το παιδί αυτό έχει τεράστιες εσωτερικές ελλείψεις αλλά δυστυχώς επίσης έναν, ελάχιστο τουλάχιστον, κακότροπο χαρακτήρα.
ΔΕΝ το κατηγορώ όμως διότι σε όλα, εν τέλει, για την ψυχοπνευματική διάπλαση και διαμόρφωση του χαρακτήρα, συντελεί η Παιδεία την οποία δέχετε
ο άνθρωπος στις αρμόδιες ηλικίες, στις πρώιμες ηλικίες πρώτα από το στενό οικογενειακό περιβάλλον και αργότερα από την κοινωνία καθώς βγαίνει εκεί
ως σχολικός μαθητής.

Το πρώτο και κύριο που θα έπρεπε να ενδιαφέρει το παιδί αυτό είναι για το πως νοιώθεις εσύ, για τα αισθήματα σου και να είχε ως πρώτη αλλά και
μοναδική προταιρεότητα όλα όσα έπραττε να στόχευαν στο να κάνουν εσένα χαρούμενη και ευτυχισμένη. Δυστυχώς αυτό ΔΕΝ του το έμαθαν οι γονείς του
ούτε και η κοινωνία. Κάτι που ισχύει σχεδόν για το σύνολο του αντρικού πληθυσμού, για τις γυναίκες δεν γνωρίζω αν και από την εμπειρία μου ξέρω πως
οι γυναίκες λειτουργούν φυσιολογικά μέσα στην σχέση. Μάθαμε εμείς οι άντρες μόνο να πέρνουμε από μία σχέση και όχι να δίνουμε επίσης.
Και είμαστε και επιδερμικοί, επιφανειακοί, δεν έχουμε ποιοτικό ψυχικό βάθος και πλάτος με πνευματικά χαρίσματα, και στο βαθμό που γνωρίζουμε τον εαυτό μας
εκδηλώνουμε και την ανάπτυξη των σχέσεων μας.




Ρωτάς:

Γιατί όλοι στέκονται στην εμφάνιση και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να με γνωρίσει παραπέρα;

Η απάντηση είναι απλή. Συμβαίνει επειδή κανένας από αυτούς δεν ενδιαφέρθηκε να γνωρίσει τον εαυτό του
παρά μόνο την επιφάνεια του και την εικόνα του, είτε αυτήν που ο ίδιος αντιλαμβάνεται είτε αυτήν που εξωτερικεύει,
ποτέ όμως δεν ενδιαφέρθηκε για τον πραγματικό εαυτό και την ουσία του.

[Swan]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Σπουδάζω, αλλά λόγω των προβλημάτων μου δεν μπορώ να πάω στην πόλη που είναι η σχολή μου, με αποτέλεσμα να χρωστάω πολλά μαθήματα.
Στο θέμα φιλίας, είχα μια φίλη που κάναμε πολύ παρέα πέρσι, αλλά μαλώσαμε εδώ και κάποιους μήνες. Ανακάλυψα ότι με έθαβε και έλεγε παντού τα προσωπικά μου και απογοητεύτηκα πολύ, γιατί εγώ ήμουν σωστή απέναντί της. Τώρα δεν έχω κανέναν. Είναι βδομάδες που είμαι μέσα στο σπίτι..

Όσων αφορά τον πρώην μου δεν μπορώ να ξεκόψω. Είναι μια εξαρτημένη σχέση πια και βρίσκομαι σε αδιέξοδο..