καλησπερα σε ολους!θα ηθελα να μοιραστω μαζι μας μια φοβια που απεκτησα νομιζω προσφατα και αφορα τους αποχωρισμους!αυτο που στην πραγματικοτητα νιωθω καθε φορα που πρεπει να αποχωριστω ανθρωπους,ή πρεπει να φυγω,να αλλαξω τοπο κατοικιας ή οτιδηποτε παρομοιο,ειναι ενα συναισθηματικο κενο.και λεω προσφατα γιατι αυτο το κενο αρχισα να νιωθω οταν τελειωσα το σχολειο,εφυγα απο το σπιτι μου,αποχωριστηκα τους δικους μου και τους συμμαθητες μου.με τρομαζει το ποτε και το παντα.με τρομαζει να ξερω πως υπαρχουν καποιοι ανθρωποι που ισως δεν θα ξαναδω ποτε,που πρεπει να ζησω μακρια τους για παντα,και ας μη με ενοιαζε και τοσο οταν τους ειχα κοντα μου.με τρομαζει η αποσταση που χωριζει τους ανθρωπους,με κανει να νιωθω μοναξια.πως να πεις αυτο το αντιο?τωρα πλησιαζουν χριστουγεννα και παλι πρεπει να φυγω απο το μερος απο οπου σπουδαζω , και να επιστρεψω στα παλια,κατι που με κανει να νιωθω ιδιαιτερα περιεργα,ενα συναισθημα κενο,μια θλιψη,μοναξια..γιατι μου συμβαινει αυτο?νομιζω πως κανεις αλλοσ δε το νιωθει.