διαχείριση θυμού

[anitak]

Originally posted by interappted
anitak δεν προκειται να χαθει ο γιος σου απο σενα εισαι η μανα του η πηγη της ζωης του ..οσο θυμο και να νιωθει..μεσα του τα παιδια αντιλλαμβανονται πολλα περισσοτερα απο αυτα που δειχνουν η που εμεις νομιζουμε(λογια του παιδοψυχιατρο του γιου μου)απλα αντιδραει..δειξε του ποσο διπλα του εισαι κ γραψε ολους τους αλλους

ασε, ο κακομοιρης χθες, πανω στο θυμο του μου ειπε οτι δε θελει να με ξαναδει μεχρι να γερασω και να γινω σκελετος και πως δεν τον πειραζει καθολου να με βλεπει δυστυχισμένη και αλλα πολύ σκληροτερα. Η πλακα ειναι οτι μετα με ειδε καπως πεσμενη, ισως και βουρκωμενη [οχι λογω των λογων του φυσικα] και αρχισε να μου λεει \"μη με κοιτας ετσι!\". Μάλιστα το χρυσο μου συνεργαστηκε πρωτοφανως στο να ετοιμαστει για υπνο... Νά του παει μη πραγματοποιηθουν οι απειλες του

[interappted]

ειδες μωρε τα παιδια?λενε για να αντιδρασουν αλλα τα ξεχνανε!χμ..να θυμηθω λιγο το θρησκευτικο?να μιμουστε τα παιδια!!
για αυτο το λογο..δεν κραταν κακια κι αγαπουν αδολα,γνησια
αληθεια εχεις πει καθολου στον τεως τι κακο κανει με το να χρησιμοποιει τα ιδια του τα παιδια για να πικαρει εσενα?μαλλον θα προσπαθησες ματαια..αλλα αποκλειεις καθε ενδεχομενο να το χωνεψει ο εκγεφαλος του οτι κανει κακο στα παιδια?

[Existir]

Originally posted by alexandros3
Από την πλευρά μου το μόνο μου εύχομαι είναι να κάνω μια ευτυχισμένη οικογένεια. Και βέβαια είναι εγγυημένο ότι θα είμαι Ο χαζομπαμπάς.
Η αυτοκριτική η δική μου έγκειται στο ότι ψάχνω ίσως υπερβολικά πολύ. Απλά δεν θέλω να κάνω λάθος. Θέλω να γνωρίσω, να ζήσω, να δω, να ξεψαχνίσω καλές και κακές καταστάσεις στις σχέσεις, να νοιώσω ώστε όταν έρθει το κατάλληλο πρόσωπο, γιατί κάποια στιγμή θα έρθει, να είμαι έτοιμος, να μπορώ να τη δω, να την αναγνωρίσω και να πω εδώ είμαστε. Ίσως, λόγο του παρελθόντος να είμαι πιο προσεκτικός από ό,τι κάποιος άλλος. Να είμαι πιο \"δύσκολος\", ίσως ακόμα και λίγο άδικος, μερικές φορές.

Αλέξανδρε στο εύχομαι. Απλώς για μας που έχουμε ένα ιστορικό σκιασμένο απο δυσάρεστες καταστάσεις, τείνουν οι καταστάσεις να γίνουν πολύπλοκες κι εγώ θα σου πρότεινα να ζήταγες κάποια συμβουλή απο κάποιον ειδικό. Εγώ αν το χα κάνει πριν παντρευτώ, ίσως να είχαμε γλιτώσει μερικά θύματα.

Δεν καταλαβαίνω τον λόγο να γίνεσαι άδικος. Γιατί;

[alexandros3]

Είμαι κοντά στο να λύσω τα θέματα με τον \"πατέρα\" μου, μέσα μου, σε σημείο που δεν θα μπορεί να επηρεάζει τον ψυχισμό μου καθόλου. Έως ότου αυτό ολοκληρωθεί έχω μία αίσθηση \"αδικίας\" (που με παράτησε) συνδυασμένη με \"ενοχή\" (μήπως φταίω εγώ;) σε ό, τι αφορά αυτόν. Αυτό με κάνει, κάποιες φορές, να έχω λιγότερα \"θέλω\" από τον εαυτό μου (κάτι που γυρνάει μπούμερανγκ) και επίσης με κάνει να είμαι λιγότερο ανεκτικός/ ήρεμος στις σχέσεις μου.

Αυτή η αίσθηση αδικίας - μερικές φορές - βγαίνει στους άλλους. Ιδίως στις σχέσεις μου.

Το περίφημο \"closure\" που λένε κι αγγλοι είναι πολύ κοντά, έχει σχεδόν γίνει, οπότε σύντομα θα απαλαγώ κι από αυτό το τελευταίο αγκάθι. Θέλω να πιστεύω αλλά αλήθεια νομίζω ότι έτσι είναι.

Έχω πάει σε ειδικό και συμφωνώ ότι είναι πολύ χρήσιμο. Παράλληλα πιστεύω ότι απλά σου δείχνει το δρόμο, που ίσως να μη μπορείς να τον βρεις μόνος σου, αλλά πρέπει εσύ (στην συγκεκριμένη περίπτωση εγώ) να τον περπατήσεις....

Έχει να κάνει με το να μάθεις τι συμβαίνει μέσα σου, να σεβαστείς τον εαυτό σου, να εξηγήσεις/απαιτήσεις, και εν τέλει να συμφιλιωθείς με την κατάσταση.
Τα εφόδια που έχω πάρει από το σπίτι μου είναι απείρως ισχυρότερα από την αίσθηση εγκατάλειψης. Αλλά θέλω να το λύσω κι αυτό... για μένα...

[interappted]

Αλεξανδρε η μητερα σου αναρωτιεμαι πως ηταν κ το καταφερε αυτο?ηταν εκδηλοτικη?συζητουσε μαζι σου πολυ?τι ηταν αυτο που σου δωσε και ηταν τοσο ισχυρο?
ειλικρινα αυτη η πολη σωστα δομημενη σκεψη σου κ αντιληψη σου με κανει να θελω να δωσω τετοια εφοδια στο γιο μου.
Ισως το κενο του πατερα(αληθεια η μητερα σου ξαναφτιαξε τυη ζωη της?)να μην μπορεσω να το καλυψω ποτε αλλα ακριβως για αυτο το λογο θελω να εφοδιασω το γιο μου οσο πιο καλα μπορω να αναπτυξει καλες αμυνες(κατι που εχει ηδη)..αλλα θελω να συμετασχω οσο πιο πολυ μπορω για να τις αυξησει κ να τις διατηρησει.

θα μπορουσα να σου πω πολλα για οσα λες για τις σχεσεις σου .πιστευω οτι ηδη εχεις μιλησει στον ειδικο για τις συμπεριφορες αυτες..αν τα βρεις με τον εαυτο σου (κ εισαι σε πολυ καλο δρομο με πληρη συνειδητοποιση)θα μπορεσεις να φερθεις κ καλυτερα

[anitak]

Originally posted by interappted
αληθεια η μητερα σου ξαναφτιαξε τυη ζωη της?

αλήθεια, για πες..
θυμάμαι εναν φιλο μου που στην ιδια ερωτηση που του εκανα για τη δικη του μαμα, απαντησε αρκετά στενοχωρημένος: με ρωτησε καποτε να ξαναπαντρευτει, κι εγω της ειπα οχι. δεν επρεπε να με ρωτησει...

[Existir]

Originally posted by alexandros3
Είμαι κοντά στο να λύσω τα θέματα με τον \"πατέρα\" μου, μέσα μου, σε σημείο που δεν θα μπορεί να επηρεάζει τον ψυχισμό μου καθόλου. Έως ότου αυτό ολοκληρωθεί έχω μία αίσθηση \"αδικίας\" (που με παράτησε) συνδυασμένη με \"ενοχή\" (μήπως φταίω εγώ;) σε ό, τι αφορά αυτόν. Αυτό με κάνει, κάποιες φορές, να έχω λιγότερα \"θέλω\" από τον εαυτό μου (κάτι που γυρνάει μπούμερανγκ) και επίσης με κάνει να είμαι λιγότερο ανεκτικός/ ήρεμος στις σχέσεις μου.

Απίστευτο. Ξέρεις τι; Νόμισα οτί όση ώρα διαβάζω για την εγκατάλειψη, νόμισα οτί μιλάς για τις σχέσεις σου κι ήμουν έτοιμη να πω \"έτσι λειτουργώ κι εγώ\". Και ξαναδιαβάζω καλύτερα και συνειδητοποιώ οτί λες για την σχέση σου με τον πατέρα σου. Κι ύστερα λες πως αυτό καταλήγει να έχει αντίκτυπο στις σχέσεις σου, και έρχομαι στα ίσα μου.

Originally posted by alexandros3
Αυτή η αίσθηση αδικίας - μερικές φορές - βγαίνει στους άλλους. Ιδίως στις σχέσεις μου.

Οτί σε αδικήσαν ή οτί αδικήθηκες;

Originally posted by alexandros3
Έχω πάει σε ειδικό και συμφωνώ ότι είναι πολύ χρήσιμο. Παράλληλα πιστεύω ότι απλά σου δείχνει το δρόμο, που ίσως να μη μπορείς να τον βρεις μόνος σου, αλλά πρέπει εσύ (στην συγκεκριμένη περίπτωση εγώ) να τον περπατήσεις....

Έχει να κάνει με το να μάθεις τι συμβαίνει μέσα σου, να σεβαστείς τον εαυτό σου, να εξηγήσεις/απαιτήσεις, και εν τέλει να συμφιλιωθείς με την κατάσταση.
Τα εφόδια που έχω πάρει από το σπίτι μου είναι απείρως ισχυρότερα από την αίσθηση εγκατάλειψης. Αλλά θέλω να το λύσω κι αυτό... για μένα...

Πάρα πολύ σωστά.

[Existir]

Originally posted by anitak

Originally posted by interappted
αληθεια η μητερα σου ξαναφτιαξε τυη ζωη της?

αλήθεια, για πες..
θυμάμαι εναν φιλο μου που στην ιδια ερωτηση που του εκανα για τη δικη του μαμα, απαντησε αρκετά στενοχωρημένος: με ρωτησε καποτε να ξαναπαντρευτει, κι εγω της ειπα οχι. δεν επρεπε να με ρωτησει...

Εμένα πάντως όχι. Και με έχει πρήξει με ....την \"ζωή που δεν έζησε\". Ουφ. Αμάν. Λες κι εγώ δεν το θελα αυτό ή δεν υποστήριξα τις σχέσεις της κατόπιν γάμου.

[anitak]

έχουν περάσει τρεις ώρες και νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω ήρεμα....
η καθημερινή συγκατοίκηση με τον εν διαστασει, είναι ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί. το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουμε στη φύλαξη των παιδιών. βασικά, θεωρεί δεδομένο ότι θα πάει στη δουλειά του και όπου αλλού θέλει, και για τον επιπλέον λόγο ότι του ζήτησα διαζύγιο, δε με υπολογίζει σχεδόν καθόλου. Αντίθετα εγώ, αναγκάζομαι να ακυρώνω διάφορες σημαντικές υποχρεώσεις μου. Να μην περιγράψω τί συμβαίνει όταν βγαίνω για διασκέδαση.. θα βρει τροπο να με φερει πισω ή να μου χαλασει τη διαθεση [οταν ειμαι μονη, οχι με τα παιδια]. Σήμερα, αφού χθες έλειπε σε 24ωρη βάρδια, αποφάσισα να μην κρατήσω την ίδια παθητική στάση και να διεκδικήσω λίγες ώρες για μένα. Τον ρώτησα για το προγραμμα του, δεν χωρούσαν πουθενα αυτές οι ώρες. Του είπα κι εγώ σαφώς ότι θα λείψω το μεσημέρι την ώρα που ήθελε να φύγει εκείνος. και θα ήμουν εδώ απόγευμα-βράδυ, να κάνει-πάει όπου θέλει..
είμαι η καλή σου ξάπλα σε μια καταπληκτική παραλία 5 χλμ από το σπίτι, αγκαλιά με τον Καρυωτάκη μου, και χτυπά το τηλέφωνο: πού είσαι; δε σου πα ότι θέλω να πάω κάπου;
αποφασίζω να δείξω σταθερότητα..: θα είμαι πίσω σε μία ώρα.
Απάντηση: ευχαριστώ πολύ! εγώ φεύγω, τα παιδιά μένουν μόνα τους.

ήρθα σε 20 λεπτά, και τα παιδιά ήταν μόνα τους. μάλιστα καταλαβα ότι είχε πει στον 8χρονο να φροντίσει το 3,5 χρονο.. Α! και αν πω και τίποτα, είμαι η κακιά που θυμώνει του μπαμπα...

[anemos]

[quote]Originally posted by anitak

[i

χμ...
οι γονεις μου ηταν γιατροι μεχρι προπερσι που συνταξιοδοτηθηκαν. Ο πατερας μου ειναι πολυ ισχυρη προσωπικοτητα και κοινωνικα, μαλιστα επελεξε να γινει ιερεας μετα τη συνταξη. Εχει εναν μεγαλο κυκλο που τον υποστηριζει και τον θεωρει σπουδαιο. Τα υπολοιπα αδερφια, 6 τον αριθμο, μια χαρα σπουδαγμενα και αποκατεστημενα συμφωνα με τις επιταγες του αστικου εθιμικου δικαιου, απλα δεν μπορουν να χαλασουν τη σχεση με τον μπαμπα-φαμιλια κι ετσι ολα δεν ειναι στο πλαι μου. Το τελευταιο με διακυμανσεις απο την πληρη εχθροτητα στο \"νιπτω τας χειρας μου\"

Χε.. στο δικαστηριο δεν παρουσιαστηκε ο ιδιος, επειδη λεει ειναι ιερεας. εξουσιοδοτησε ως αντιπροσωπο τον αδερφό του, γιατρο επισης, που επικαλεστηκε την ειδικοτητα του αυτη για τα περι μελαγχολιας..
μην το ψαχνεις. καποια πραματα δεν εχουν σχεση με μορφωση και κοινωνικη ταξη

Anitak την μπούργκα την έκαψες ή την έχεις κρύψει? (πλάκα κάνω )
Είσαι από τις σπάνιες περιπτώσεις για τα Ελληνικά δεδομένα .
Συνήθως οι έλληνες λένε λένε αλλά στο τέλος πάντα αγκαλιάζουν το παιδί τους. Μ΄εσένα φαίνεται παράξενο ,τόσα αδέλφιά και κανείς δίπλα σου ? Αρά πρεπεί να έχεις κάνει κατά την ηθική τους και την ιδεολογία τους κάποιο <<ΈΓΚΛΗΜΑ>> και μάλιστα κατά συρροήν .
Έμεναν κοντά σου ?
Σε βοηθούσαν ?
Είχαν άμεση αντίληψη των γεγονότων ?
Τώρα πώς σου φέρονται? (εννοώ άν τους συναντάς)

Διάβασα την τελευταία σου καταχώρηση για τον πρώην σου, τι γίνετε μ΄αυτόν ?
Πως μπορείτε και συγκατοικείται ?
Είστε ήρεμοι? Εχετε εντάσεις πώς είναι?
Φαίνεσαί πολύ πληγωμένη και οι πληγές σου ακόμα αιμμοραγούν.
Φέρεσε σαν πληγωμένο θηρίο .
Τους λόγους απλούς ή σύνθετους τους ξέρείς και ίσως να έχεις εκατό της εκατό δίκιο.
ΟΜΩΣ...
εδώ,( ίσως γίνω πικρός ) θα πρέπει να σκευτείς και τον ΑΛΛΟ και εννοώ τον πρώην σου.
Αυτός δεν θα πρέπει να νιώθει θυμό?
Δεν θα νιώθει οργή?
Δεν θα νιώθεί τόσα άλλα για όσα γίνονται μέσα στο σπίτι που μένετε? (πικρό καφε σε κέρασα)
Είναι απολύτως ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
Μιλήστε μεταξύ σας ,επικονωνήστε ,. μην πυροβολείται.
Η λύση στα προβλήματά σου, το κλειδί σου είναι η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Προσπάθησέ το με ηρεμία και κατανόηση .
Όταν ζείς τέτοιες καταστάσείς φταίς δεν φταίς , θέλει πολύ κόπο να λειτουργήσεις χωρίς προκατάληψη , χωρίς εγωισμό, καθαρά.

Όσο για το θέμα τις κατάθεσης του θείου σου, σιγουρά δεν είναι απλό και θα προβλημάτισε πολύ το δικαστήριο. Είναι σοβαρή γνώμη και αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα απο την ιδιότητα του μάρτυρά.


Υ.Γ. Συγνώμη άν σε βομβάρδισα με ερωτήσεις ή άν έγινα δυσάρεστος, δεν κρύβω την γνώμη μου. Πίστευω ότι άν δείς με τα μάτια των άλλων γίνεσαι σοφότερος.

[interappted]

ο ανθρωπος(?)θα το ξαναπω γιατι με τσατιζει τοσο..χργσιμοποιει τ απαιδια του για να σε τσιτωσει!!τα παιδια ΤΟΥ!δλδ τι να περιμενεις απο αυτον καλη μου?
αλλο η προσωπικη σας διενεξη κι αλλο η σχεση που διατηρει ο καθενας σας προσωπικα με τα παιδια του!
καλη δυναμη τι να σου πω?
αυτα οι δικοι σου τα ξερουν?

[anitak]

ο πρώην μου δεν έχει κανένα μα κανένα ελαφρυντικό. Δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να βρεθεί βολικότερος συνεργάτης από μένα σε ένα δίκαιο και ανθρώπινο συναινετικό διακανονισμό. Ο πρώην μου από όταν κατάλαβε ότι συναισθηματικά με έχει χάσει, μου συμπεριφέρθηκε ως να ήμουν ιδιοκτησία του. Τώρα χτίζει σπίτι στην πατρίδα του και βολεύεται στη δεδομένη φιλοξενία των δικών μου [στο σπιτι που θα αφηναν σε μενα υποτιθεται, αν δεν χωριζα] όσο μπορεί για να γλιτώσει καμιά δόση του δανείου (;). Δεν στερείται τίποτα. Κάνει ελέυθερος τη ζωούλα του, βλέπει τα παιδάκια του όποτε θέλει, φαγητό έτοιμο, ρεύμα νερό πληρωμένα, ε, μόνο που δε μας πηδάει πια... έχεις δίκιο, πρεπει να τον σκεφτω κι εγω λιγο τον κακομοιρη..
Με δουλευεις άνεμε;; βρήκες κι εσύ τη μέρα

[kanenas]

Originally posted by anemos
ΟΜΩΣ...
εδώ,( ίσως γίνω πικρός ) θα πρέπει να σκευτείς και τον ΑΛΛΟ και εννοώ τον πρώην σου.
Αυτός δεν θα πρέπει να νιώθει θυμό?
Δεν θα νιώθει οργή?
...
Είναι απολύτως ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
...
Η λύση στα προβλήματά σου, το κλειδί σου είναι η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Προσπάθησέ το με ηρεμία και κατανόηση.

Μπραβο Ανεμε. Επειδη πιστεβο κι εγω στην αξια της επικοινωνιασ, σου προτεινω πριν γραψεις κατι, διαβασε προσεχτικα τι εχει γραψει η αλλη.

Ναι, ειναι πολυ ανθροπινο να αφηνεις τον 8χρονο γιο σου ΜΟΝΟ ΤΟΥ να προσεχει την 3χρονη κορη σου. Μονο κ μονο για να τη σπασεις στη γυναικα σου. Αρκει βεβαια η νοητικη/συναισθηματικη/διανοητικη σου ηλικια να ισουται με 8 συν 3.


Ανιτακ, χωρις παρεξηγηση, ποσα κιλα ζυγιζει ο αντρας σου; Ειναι ολα ατοφια μαλακια φανταζομαι.

[Existir]

Originally posted by anitak
....

ήρθα σε 20 λεπτά, και τα παιδιά ήταν μόνα τους. μάλιστα καταλαβα ότι είχε πει στον 8χρονο να φροντίσει το 3,5 χρονο.. Α! και αν πω και τίποτα, είμαι η κακιά που θυμώνει του μπαμπα...

Ανίτα άκου σκηνικό: έχουμε ήδη χωρίσει και κάποια στιγμή, κι ενώ δε δίνει μια και δεν παίρνει το παιδί ποτέ, τα βάζω μαζί του και τον πείθω να κρατήσει το παιδί να παω για ένα ποτό. Έχει έρθει σπίτι για να κρατήσει το παιδί, εγώ έχω ετοιμαστεί, και σε λίγο φεύγω οπόταν χτυπάει το τηλέφωνό του και μου λεει οτί τον καλέσαν σε πάρτι. Του λεω, ξέχνα το και πάω να φύγω. Με σταματάει και μου λεει τι ώρα θα γυρίσεις; Του απαντώ δεν ξέρω και του υπενθυμίζω οτί στις 11 το παιδί πρέπει να πάρει φάρμακο. Η ώρα είναι 10.15 κι εγώ φεύγω. Κάποια στιγμή στις 11.30 παίρνω τηλέφωνο για να μάθω αν έδωσε στο παιδί το φάρμακο και στο σπίτι δεν είναι κανένας. Τον παίρνω στο κινητό και τον βρίσκω με το παιδί στο σπίτι της μάνας του οπού περιμένει την μάνα του να γυρίσει για να αφήσει το παιδί και να φύγει. Εγώ με την μάνα του εν τω μεταξύ δε μιλιέμαι. Εννοείται εγκαταλείπω τους πάντες, παίρνω το πρώτο ταξί που βρίσκω κι έχω βρεθεί πίσω στο σπίτι. Γυρνάει φυσικά, η ώρα είναι 12, το παιδί δεν έχει πάρει φάρμακο, κι εγώ είμαι τόσο θυμωμένη που τρέχω στην τουαλέττα και ξερνάω!!!! Φυσικά φεύγει και πάει στο πάρτι του.Κι όλα αυτά ενώ είμαστε ήδη χώρια. Και πες μου εσύ τώρα....

[anitak]

δε μιλάμε, δεν πυροβολούμε, δεν υπάρχουμε καν! ο ενας για τον αλλον.
Ξόφεψα υπερβολικό πολύτιμο χρόνο -ημουν 26 οταν ηθελα να χωρισω, πηγα 28- σε προσπαθεια να δω απο τη δικη του ματια. Και ξερεις τι λεω πια; χέστηκα για τη ματια του οσο για τη δικη σοτυ ή του καθε τυχαίου γείτονα ή περαστικού. ψέμα, η δική σου με ενδιαφέρει κάπως. Δεν είναι πια κάποιος ξένος. είναι καποιος που ευχομαι να μη γνωριζα!!!