Αναζητώντας το σωστό μονοπάτι...

[mixalis1985]

Καλησπέρα στην κοινότητα,

Ονομάζομαι Μιχάλης. Αναρωτιέμαι αν αρμενίζω σωστά(ή ο γυαλός είναι στραβός) αλλά ψάχνω και απαντήσεις σε πολλά προβλήματα που απασχολούν το μυαλό μου.
Ας τα πάρουμε με την σειρά, ξεκινώντας απο τα προσωπικά μου, είμαι 28 χρονών και έχω κάνει μόλις 2 σχέσεις και μάλιστα πριν αρκετά χρόνια. Και η μεν και η δε, έληξαν απο μένα, και μάλιστα άσχημα παρόλο που το έτερον ήμισυ και στις δύο περιπτώσεις δεν το ήθελε και το πίκρανα. Ο λόγος ήταν η ζήλεια, ίσως σε υπερβολικό βαθμό γιατί πραγματικά δεν συνέβαινε τίποτα, και το καταλάβαινα όταν την κάθε περίπτωση την πίκραινα και μου ανοιγόταν σε βαθμό να κλαίνε αλλά για εγωϊστικούς λόγους δεν ήθελα να πιστέψω τίποτα,μέχρι που ηρεμούσα και ήμουν σίγουρος ότι έκανα μαλακεία.(συγνώμη για την φράση) Η πρώτη σχέση έγινε στα 19 και η 2η στα 22.

Απο τότε δεν εχω σχέση και νιώθω πολύ μόνος, σε βαθμό που έχω συμβιβαστεί και έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Έχω αφήσει και τον εαυτό μου(έχασα πολλά μαλλιά), και δεν είμαι πιά ελκυστικός, αλλά μάλλον αποκρουστικός. Ο λόγος που άφησα τον ευατό μου ήταν κυρίως οικονομικός και με έκανε να ντρέπομαι για την εμφάνιση μου, αλλά και γιατί είχα θέσει και άλλες προτεραιότητες, να τελειώσω την σχολή που παρακολουθούσα(ηλεκτρονικ� �ς) γιατί οικονομικά δεν με έπερνε να είμαι βάρος.Τελικά τελείωνω με την σχολή μου(κάνω την πρακτική μου τώρα), αλλά ψάχνω να βρώ τι κάνω λάθος, για να μπορώ να ισοροπήσω και στον βασικότερο τομέα που είναι οι σχέσεις, που θεωρώ ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα μεγάλο.

Πρόσφατα εχασα και τον ένα γονέα μου και με είχε καταβάλει ακόμα περισσότερο η κατάσταση, παρόλο που εχω συμβιβαστεί με την ιδέα(λόγω της δυνατότητας του μυαλού μου να μπορεί να ξεχνάει εύκολα, απασχολώντας μονίμως την σκέψη μου). Το πρόβλημα είναι ότι όλα προσπαθώ να τα αντιμετωπίσω σαν προβλήματα μυαλού. Μάλλον σκέφτομαι παραπάνω απο όσο πρέπει. Είμαι πολύ έξυπνος, και πολυμήχανος, καταπιάνομαι με πολλά πράγματα σε βαθμό που τα βλέπω σαν εναλλακτική στην ανιαρή ζωή μου. 'Εχω αφεθεί στην αυτοικανοποίηση, και κομπλάρω σε κάθε επαφή με κάποια γυναίκα που μου αρέσει. Επίσης έχω ολοκληρώσει μόνο μία φορά και αυτή δεν την θυμάμαι πάνε χρόνια.

Επίσης δεν κάνω εύκολα φιλίες, παρόλο που είμαι φιλικός, απλά θεωρώ ότι δεν τις χρειάζομαι ενώ ξέρω ότι κάνω λάθος.

Επειδή όμως θέλω να το συζητήσουμε τι βλέπετε ως συμπέρασμα απο αυτά που λέω;

[μαρκελα]

Καλησπέρα στην κοινότητα,

Ονομάζομαι Μιχάλης. Αναρωτιέμαι αν αρμενίζω σωστά(ή ο γυαλός είναι στραβός) αλλά ψάχνω και απαντήσεις σε πολλά προβλήματα που απασχολούν το μυαλό μου.
Ας τα πάρουμε με την σειρά, ξεκινώντας απο τα προσωπικά μου, είμαι 28 χρονών και έχω κάνει μόλις 2 σχέσεις και μάλιστα πριν αρκετά χρόνια. Και η μεν και η δε, έληξαν απο μένα, και μάλιστα άσχημα παρόλο που το έτερον ήμισυ και στις δύο περιπτώσεις δεν το ήθελε και το πίκρανα. Ο λόγος ήταν η ζήλεια, ίσως σε υπερβολικό βαθμό γιατί πραγματικά δεν συνέβαινε τίποτα, και το καταλάβαινα όταν την κάθε περίπτωση την πίκραινα και μου ανοιγόταν σε βαθμό να κλαίνε αλλά για εγωϊστικούς λόγους δεν ήθελα να πιστέψω τίποτα,μέχρι που ηρεμούσα και ήμουν σίγουρος ότι έκανα μαλακεία.(συγνώμη για την φράση) Η πρώτη σχέση έγινε στα 19 και η 2η στα 22.

Απο τότε δεν εχω σχέση και νιώθω πολύ μόνος, σε βαθμό που έχω συμβιβαστεί και έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Έχω αφήσει και τον εαυτό μου(έχασα πολλά μαλλιά), και δεν είμαι πιά ελκυστικός, αλλά μάλλον αποκρουστικός. Ο λόγος που άφησα τον ευατό μου ήταν κυρίως οικονομικός και με έκανε να ντρέπομαι για την εμφάνιση μου, αλλά και γιατί είχα θέσει και άλλες προτεραιότητες, να τελειώσω την σχολή που παρακολουθούσα ( ηλεκτρονικός ) γιατί οικονομικά δεν με έπερνε να είμαι βάρος.Τελικά τελείωνω με την σχολή μου ( κάνω την πρακτική μου τώρα ), αλλά ψάχνω να βρώ τι κάνω λάθος, για να μπορώ να ισοροπήσω και στον βασικότερο τομέα που είναι οι σχέσεις, που θεωρώ ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα μεγάλο.

Πρόσφατα εχασα και τον ένα γονέα μου και με είχε καταβάλει ακόμα περισσότερο η κατάσταση, παρόλο που εχω συμβιβαστεί με την ιδέα(λόγω της δυνατότητας του μυαλού μου να μπορεί να ξεχνάει εύκολα, απασχολώντας μονίμως την σκέψη μου). Το πρόβλημα είναι ότι όλα προσπαθώ να τα αντιμετωπίσω σαν προβλήματα μυαλού. Μάλλον σκέφτομαι παραπάνω απο όσο πρέπει. Είμαι πολύ έξυπνος, και πολυμήχανος, καταπιάνομαι με πολλά πράγματα σε βαθμό που τα βλέπω σαν εναλλακτική στην ανιαρή ζωή μου. 'Εχω αφεθεί στην αυτοικανοποίηση, και κομπλάρω σε κάθε επαφή με κάποια γυναίκα που μου αρέσει. Επίσης έχω ολοκληρώσει μόνο μία φορά και αυτή δεν την θυμάμαι πάνε χρόνια.

Επίσης δεν κάνω εύκολα φιλίες, παρόλο που είμαι φιλικός, απλά θεωρώ ότι δεν τις χρειάζομαι ενώ ξέρω ότι κάνω λάθος.

Επειδή όμως θέλω να το συζητήσουμε τι βλέπετε ως συμπέρασμα απο αυτά που λέω;

Γειά σου Μιχάλη, ωραίος ο τίτλος στο θέμα σου!!
Νομίζω, ότι κι ένα μονοπάτι που θα σε βοηθούσε από δω και πέρα, είναι η κοινωνικοποίηση κι η επαφή σου με τους άλλους.. ακόμα και μέσα από δραστηριότητες.

[mixalis1985]

Θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να βρώ τι φταίει με μένα, μιλάω με άλλους ανθρώπους αλλά σπάνια τους "ακούω", θεωρώ σε μεγάλο βαθμό αυτά που ακούω χαζά. Είναι σαν κάποιος να μου έδωσε μυαλό και στροφάρω.

Πραγματικά με απασχολεί πολύ που δεν με μπορώ να ακούσω τους γύρω μου, ή τέλοσπάντων δεν μπορώ να είμαι στους ρυθμούς τους.

[μαρκελα]

Ναι το να μην παρακολουθείς τους άλλους είναι ένα θέμα, γιατί τελικά μένεις μόνος.. Κάπου χρειάζεται να βάλεις κι εσύ νερό στο κρασί σου.
Εξάλλου κανένας μας δεν είναι τέλειος! Εσύ είσαι προικισμένος με μυαλό, ο άλλος με κάτι άλλο, που ίσως εσύ υστερείς..

[nflu]

φιλε μου....αυτο με το πολυ μυαλο κοιτα το......
ακομα και απο τον πιο χαζο...μπορεις να μαθεις σπουδαια πραγματα....
η μεγαλυτερη τεχνη...ειναι να ακους...να ακους πραγματικα....τους αλλους....και να φιλτραρεις....
οταν θεωρεις οτι ξερεις ηδη τα παντα...σε βαθμο που οι αλλοι απλα δεν εχουν να σου πουν κατι...εγκλωβιζεις ο ιδιος τον εαυτο σου.....και χανεις αρκετη απο την ουσια....

[μαρκελα]

φιλε μου....αυτο με το πολυ μυαλο κοιτα το......
ακομα και απο τον πιο χαζο...μπορεις να μαθεις σπουδαια πραγματα....
η μεγαλυτερη τεχνη...ειναι να ακους...να ακους πραγματικα....τους αλλους....και να φιλτραρεις....
οταν θεωρεις οτι ξερεις ηδη τα παντα...σε βαθμο που οι αλλοι απλα δεν εχουν να σου πουν κατι...εγκλωβιζεις ο ιδιος τον εαυτο σου.....και χανεις αρκετη απο την ουσια....

Συμφωνώ απόλυτα! Γιατί ακόμα κι από ένα παιδάκι μπορεί ν' ακούσεις κάτι, που ούτε καν θα το περίμενες! Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα.. Το κυριότερο δεν γνωρίζουμε εμάς τους ίδιους,
διαφορετικά κι εσύ σήμερα, δεν θάχες ανάγκη ν' ακούσεις απόψεις, για τις όποιες προσωπικές δυσκολίες σου..

[nflu]

Συμφωνώ απόλυτα! Γιατί ακόμα κι από ένα παιδάκι μπορεί ν' ακούσεις κάτι, που ούτε καν θα το περίμενες! Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα.. Το κυριότερο δεν γνωρίζουμε εμάς τους ίδιους,
διαφορετικά κι εσύ σήμερα, δεν θάχες ανάγκη ν' ακούσεις απόψεις, για τις όποιες προσωπικές δυσκολίες σου..

μα βεβαια....και δεν ειναι αναγκη να παιρνεις μονο στεγνες γνωσεις...που μπορεις πολυ ευκολα να τις βρεις και σε εγχειριδια...παρατηρωντας και ακουγοντας τους ανθρωπους ...αποκτας γνωσεις για τις λεπτες αποχρωσεις της ανθρωπινης φυσης.....κατι που ισως μονο ενα καλο λογοτεχνικο βιβλιο μπορει να σου προσφερει....με την ιδια σχεδον αμεσοτητα :)

[ALIA]

Θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να βρώ τι φταίει με μένα, μιλάω με άλλους ανθρώπους αλλά σπάνια τους "ακούω", θεωρώ σε μεγάλο βαθμό αυτά που ακούω χαζά. Είναι σαν κάποιος να μου έδωσε μυαλό και στροφάρω.

Πραγματικά με απασχολεί πολύ που δεν με μπορώ να ακούσω τους γύρω μου, ή τέλοσπάντων δεν μπορώ να είμαι στους ρυθμούς τους.

Ο εξυπνος δε θα πει ποτε οτι ειναι εξυπνος γιατι τοτε εγκλωβιζει, κατα καποιον τροπο, τους οριζοντες του για παραπερα αναζητησεις!
Μαθε ν'αφουγκραζεσαι και να λαμβανεις οσες περισσοτερες πληροφοριες μπορεις αφου πρωτα τις ραφιναρεις και μην κλεινεσαι στο καβουκι σου!
Το ταξιδι της αναζητησης ειναι ατερμονο γι'αυτο προσπαθησε να το ακολουθησεις οσο περισσοτερο μπορεις...

[mixalis1985]

Πραγματικά αντιλαμβάνομαι όσα μου λέτε, ίσως όμως δεν εχω την δυνατότητα να το λύσω, είναι σαν να μου έχει γίνει συνήθεια.

Το μυαλό μου κάνει τέτοια παιχνίδια, στην καθημερινότητα μου το παρατηρώ. Σε βαθμό που με κουράζει να σκέφτομαι έτσι, σαν να με ελέγχει η σκέψη μου. Ίσως το πρόβλημα είναι ότι σκέφτομαι συνέχεια λύσεις για προβλήματα. Δεν ξέρω πως να ελέγξω την σκέψη μου, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι.

Νιώθω ανιαρά όταν κάτι δεν με τραβάει στην παρέα, και συνήθως αποκλείω όλα τα ενδεχόμενα συζητήσεων που δεν έχουν να κάνουν με θέματα που με απασχολούν.

[Frini]

Συνεργασία νου και ψυχής, το ένα δεν μπορεί να κάνει χωρις το άλλο για να υπάρξει ισορροπία.
Μήπως εσύ χρησιμοποιείς μόνο το μυαλο σου?
Μήπως κρύβεσαι πίσω από τον ορθολογική σκέψη και τον εγωισμό σου για να νιώθεις ασφάλεια?

[mixalis1985]

Συνεργασία νου και ψυχής, το ένα δεν μπορεί να κάνει χωρις το άλλο για να υπάρξει ισορροπία.
Μήπως εσύ χρησιμοποιείς μόνο το μυαλο σου?
Μήπως κρύβεσαι πίσω από τον ορθολογική σκέψη και τον εγωισμό σου για να νιώθεις ασφάλεια?

Μάλλον αυτό συμβαίνει, ίσως φοβάμαι να πληγωθώ...και μετά έρχεται ο εγωισμός και προέχει η λογική.

[Frini]

Tiς συνηθειες μας δύσκολα τις αλλάζουμε, όταν όμως αυτές μας πονάνε και μας εγκλωβίζουν σε συγκεκριμένα σχήμάτα, προσπαθούμε κάτι να κάνουμε. Άλλωστε είσαι νέος, δες το σαν ένα προσωπικό στοίχημα.
Βάλε ψυχή και πάθος στην ζωη σου

[mixalis1985]

Το χειρότερο είναι να μην έχεις κανέναν να βγείς. Όπως σήμερα για παράδειγμα...