Results 16 to 22 of 22
-
29-12-2012, 08:48 #16
- Join Date
- Apr 2011
- Location
- ανταρκτικη τζαμαικα, κουβα , βραζιλια, κατω μαγουλινιτ
- Posts
- 417
sandy οταν λεω διαφωνουμε στην ουσια δεν αναφερομαι σε φαρμακα, πιθανως δεν εκφραστηκα σωστα, εννοω οτι το δικο σου σκεπτικο ειναι κατευθειαν ψυχιατρος , το δικο μου πρωτα ψυχολογος ο οποιος (αν ειναι σοβαρος) θα κρινει αν χρειαζεται και φαρμακευτικη αγωγη απο ψυχιατρο. Λοιπον καποια περιοδο πηγαινα σε ψυχιατρο που κανει και ψυχοθεραπεια με την οποια τα σπασαμε για λογους που δεν ειναι του παροντος να εξηγησω. Θεωρουσα οτι η ψυχοθεραπεια που μου εκανε ηταν αυτο που κανει ενας ψυχολογος. Λαθος μεγα λαθος. Εδω και ενα μηνα αφου ξαναγυρισα στον πρωτο ψυχιατρο που πηγα ο οποιος ειναι ευθυς στα λεει στα ισα και οταν δινει θεραπεια ξερει τι δινει και γιατι εκανα και μια αλλη κινηση. Η μανα μου δεκαετιες καταθληπτικια ηθελε να την παω σε ψυχολογο. Την πηγα και παραλληλα παω και εγω στην ιδια ψυχολογο (εχω παει δυο φορες). Αυτο που εχω να πω ειναι οτι υπαρχει τεραστια διαφορα ενος ψυχολογου απο εναν ψυχιατρο που θεωρει οτι μπορει να σου κανει και ψυχοθεραπεια. Ο ψυχολογος λειτουργει τελειως διαφορετικα και καλυτερα απο εναν ψυχιατρο που επειδη ειναι ψυχιατρος νομιζει οτι μπορει να κανει ψυχοθεραπεια.
katharmataki ολα αυτα τα ερωτηματα που βασανιζουν εσενα βασανιζουν ολους τους ανθρωπους. Με οσα εχω βιωσει το θεμα και η ουσια ειναι ΜΕ ΤΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Θελω να πω οτι καπου υπαρχει μια ...λεπτη κοκκινη γραμμη. Οταν ειχα παθει την αγχωδη διαταραχη ειχα ξεπερασει την κοκκινη γραμμη και δεν ειχα δυναμεις να αντιμετωπισω τιποτα. Ειχα αρχισει να παρατιεμαι ολα μου ηταν βουνο καμμια διαθεση να ζησω. Τοτε το ειχα πει και στον ψυχιατρο που πρωτοπηγα. "Καποιος κατι καπως να με βοηθησει να σταματησω στην κατηφορα και να βρω δυναμεις να ξανασκαφαλωσω " Θυμαμαι οταν του το ειπα χαμογελασε εγνεψε καταφατικα το κεφαλι και μου ειπε "Η αγωγη που θα σου δωσω θα σε βοηθησει ακριβως σε αυτο να βρεις δυναμεις να ξανασκαρφαλωσεις". katharmataki Θυμαμαι του ειχα πει και ολα οσα γραφεις στο μηνυμα σου, που θα παει ετσι η ζωη μου , πως θα επιβιωσω τι θα γινει στο μελλον. Μου απαντησε ξεκαθαρα και στα ισα, "να μη σε νοιαζει τι θα γινει στο μελλον κανενας μας δεν ξερει τι θα γινει , κοιταξε να μπορεις να ζησεις οσο γινεται πιο καλα το παρον". Και νομιζω εχει δικιο γιατι αν βρεις τις δυναμεις να αντιμετωπισεις το παρον, τα προβληματα που ζεις στην καθημερινοτητα σου τοτε και το μελλον δεν θα σε προβληματιζει τοσο ουτε θα σου φαινεται τοσο μαυρο.Δυο εκατομμυρια ευρω και θα μου περασουν ολα...
- 29-12-2012, 14:02 #17
- Join Date
- Mar 2006
- Posts
- 144
τι ειναι τουτο παλι ,οντως μπερδευτηκαμε λιγακι .
απλα απο προσωπικη εμπειρια ,ισως να το εχεις ξαναδιαβασει το εχω ξαναγραψει ,εκανα ψυχοδυαναμικη για 4 χρονια η ψυχολογος με διαβεβαιωνε οτι θα γινω καλα γιατι εφτασα στο σημειο να μην μπορω να σηκωθω απο το κρεβατι με τρομερο αγχος ?
δεν ημουν ειδικος για να ξερω πως δουλευει η ψυχοθεραπεια ,αλλα οταν εχεις αγχος οπως στην περιπτωση μας η ολγα δεν μπορεις να κρινεις τι ειναι σωστο και τι οχι ......
παντως δεν μου απαντησες με πιο φαρμακο ειδες βελτιωση και με πιο τυπο ψυχοθεραπειας ?
στειλε μου πμ .
επειδη δεν ιεμαι ειδικος για αυτο και ρωταω τους αλλους που εχουν παρομοια προβληματα με εμενα τι κανουν ,μηπως κανω κατι λαθος ,μηπως η ψυχιατρος μου δεν το εχει.
25-02-2015, 00:06 #18
- Join Date
- Feb 2015
- Posts
- 2
Γειά σας , λέγομαι Νίκος και είμαι 15 χρονών . Είμαι μαθητής μέτριας απόδοσης (δλδ βγαζω 14με15) , πιστεύω πως δεν έχω μέλλον διοτί προέρχομαι από μια "προβληματική" οικογένεια η οποία αποτελήτεται από δύο να ρκωμανοίς γονείς οι οποίοι ευτυχώς τα τελευταία 2 χρόνια απουσιάζουν από την ζωή μου και μας μεγαλώνει η γιαγιά μου ( δεν προανέφεραι πως έχω δύο αδέρφια ) . Η σύνταξη που παίρνει δεν ξεπερνάει τα 1000 ευρώ , άρα αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί με 1000€ ευρώ τον μήνα να πλωρώνη 200€ για το φροντηστήριο μου . Αλλά αυτό που φοβάμε είναι πως δεν θα μπορέσω να περάσω σε μια καλή σχολή ή να μην περάσω σε καμία σχολή αλλά επίσης με φοβίζει η ιδέα πως όταν πεθάνει η γιαγιά μου δεν θα έχω τίποτα κυριολεκτικά παρά μόνο 2 σπίτια τα οποία θα πρέπει να μοιραστώ με τα αδέρφια μου τα οποία δεν είναι πολύ μεγάλα .
Σας παρακαλώ βοηθήστε και πές τε μου τι μπορώ να κάνω με την ζωή μου γιατί βρήσκομαι σε απόγνωση ( έχω σκεφτή πολλές φορές την ιδέα της αυτοκτωνίας , αλλά πιστεύω πως είναι η μόνη λύση που θα έχω μάλλον στο μέλλον) .
25-02-2015, 01:46 #19
- Join Date
- Jan 2015
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 319
Καλημέρα φιλε μου.Το να σκέφτεσαι το παρελθόν είναι ανούσιο,το να ανησυχείς για κάτι που ακόμα δεν έχει έρθει επιζήμιο.Ζήσε το παρoν.Δεν θα είσαι ποτε ξανά δεκαπέντε χρονων και πραγματικά σε αυτήν την ηλικία δεν θα έπρεπε να σκέφτεσαι τόσο σοβαρά τα πράγματα.Εκεί έξω υπάρχουν παιδιά που οι κηδεμόνες τους δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε,ούτε φως να διαβάσουν και παρόλα αυτά θα περάσουν στις σχολες με τις υψηλότερες βάσεις.Πραγματικά αν διαβάσεις,θα περάσεις άνετα σε μια καλή σχολη.Σίγουρα το φροντιστηριο βοηθάει αλλα στα πανεπιστήμια περνάνε αυτοί που δουλεύουν πιο πολύ.Αν διαλέξεις σαν επάγγελμα κάτι που αγαπάς θα είναι πολύ εύκολο να περάσεις στην αντίστοιχη σχολη και να πετύχεις επαγγελματικά.Κι εγώ μαθητής του 15 ήμουν στα δεκαπέντε.Είχα και εγώ προβλήματα στο σπίτι.μια μέρα αποφάσισα ότι πολλά από αυτά που κάνω είναι ανώφελα,ότι θέλω να πετύχω επαγγελματικά και να μην έχω ανάγκη τους γονείς μου.Σήμερα 20 χρονια μετά,έχω πάρει το πτυχίο μου και έχω διδακτορικό.Αν σκεφτόμουν τι θα γίνει "αν" και τα έβλεπα όλα αδύνατα,δεν θα έκανα τίποτα.Αυτό για την γιαγιά/παππου το σκεφτόμουν και εγώ.Ότι αν πεθάνουν τι θα κάνω και τα λοιπά.Τελικά η γιαγιά πέθανε στα 86 της και ο παππούς ζει και βασιλεύει στα 91 του.Χίλια euro τον μηνα που παίρνει η γιαγιά σου δεν είναι λίγα,για να έχεις να φας,να ζεις στην ζεστη και να έχεις όλα τα εφόδια να διαβάσεις και να περάσεις ΌΠΟΥ θες.Το γεγονός ότι έχετε δυο σπίτια,σε εξασφαλίζει ότι δεν θα μείνεις ποτε στον δρόμο,ούτε εσύ ούτε τα αδέρφια σου.Ακόμα και αν δεν περάσεις κάπου και δεν γίνεις επιστήμονας,θα κανεις μια άλλη δουλειά όπως όλος ο κόσμος και θα ζεις όπως όλοι οι άνθρωποι.Κάποτε ο κόσμος φοβόταν μην πεθάνει.Τώρα φοβόμαστε να ζήσουμε.Μικρέ μου φιλε ζήσε...
Διάλεξε μια δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να εργαστείς ούτε μια ημέρα στη ζωή σου. ΚομφούκιοςLast edited by white; 25-02-2015 at 02:23.
real eyes realise real lies
25-02-2015, 02:15 #20
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Αφου δε μενεις με τους γονεις σου δεν υπαρχει προβλημα. Οσο για τα φροντιστηρια μπορεις να πας στο κοινωνικο που ειναι δωρεαν. Οι περισσοτεροι δημοι εχουνε. Τ αδερφια σου που μενουνε?
25-02-2015, 20:50 #21
- Join Date
- Feb 2015
- Posts
- 2
Τα αδέρφια μου μένουν μαζί μου , δηλαδή μαζί με εμένα και την γιαγιά μου.
25-02-2015, 21:10 #22
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Βασικα τι δουλειες θα σου αρεσαν πιστευεις?
Similar Threads
-
ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΛΛΟΝ!!!!!!!
By δελφίνι in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 2Last Post: 12-12-2012, 16:11 -
ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
By χαμογελακη in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 3Last Post: 14-04-2012, 20:54 -
Φόβος για το μέλλον μου
By pantzos in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 17Last Post: 26-01-2012, 14:24 -
Zοφερο μελλον.....
By πιεσμενη in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 47Last Post: 10-08-2011, 00:03 -
Φοβαμαι..για το μελλον μασ.. το δικο μου.. το δικο σασ.. ολων μασ..
By Adzik in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 26Last Post: 07-06-2011, 23:06
Με έδιωξαν από το σπίτι.
18-07-2025, 14:01 in Με καφέ και συμπάθεια....