φοιτήτρια σε απόγνωση...

[LonGirl913]

Γεια σας... Δε ξερω ουτε πως να ξεκινησω για να το μοιραστω.... αλλα ξερω οτι εχω κουραστει κ δε ξερω τι να κανω επισης...
Απο μικρη ημουν παχουλη σε αντιθεση με την αδερφη κ ξαδερφες μου και παντα φαινοταν η διαφορα... εμαθα απο πολυ μικρη να νιωθω ασχημα με το σωμα μου και να τρεμω στη ιδεα οτι καποιος θα με κοροιδεψει...ετσι υψωσα τους τοιχους μου.. απεφευγα τα παντα... κ απλα ονειρευομουν οτι μια μερα θα ξυπνησω κ θα χουν αλλαξει ολα.... ξεκινουσα διαιτες που παρατουσα παντα μετα απο λιγο καιρο... γτ κουραζομουν... στη πρωτη λυκειου μονο ειχα καταφερει να χασω τα πιο πολλα κιλα κ απο 100 ειχα φτασει τα 80 ειμαι (ειμαι 1,78 τρομαρα μ..κ αναρωτιεμαι απο πηρα περναω σε υψος κ τον πατερα μ..) ειχε φτιαξει η διαθεση μου ολα καλα κ μετα απο μια ερωτικη απογοητευση (ο τυπος δε με ηθελε γτ ημουν στρουμπουλη για τα γουστα του) πηρα παλι το κατηφορο...στραφι ολα... αφου εφτασα τα 120... αγχος με πανελληνιες ετρωγα με πιαναν τα ψυχολογικα μου που ειχα φαει κ πως ειχα γινει ετρωγα παλι...κλεινομουν με τις ωρες στο δωματιο μου κ εκλαιγα με τα χαλια μ...για να μη καταλαβαινουν τπτ οι δικοι μου... δε τους μιλουσα γτ το πως ενιωθα...το παιζα ολα καλα...μεγαλο λαθος μου...
περασα λοιπον στο πανεπιστημιο.... σε μια ξενη για μενα πολη δεν ειχα ξαναβρεθει εδω ποτε και 6 ωρες μακρια απο το σπιτι μου.... αγχος...τι θα κανα τωρα σε μια ξενη για μενα πολη ?? που δε ξερω κανεναν?? ειχα στησει πολυ καλους τοιχους... αρχισα να πιστευω οτι δε με συμπαθουσαν για τα κιλα μ.... ετρωγα παλι παρα πολυ καθε μερα ενοχες που εφαγα τοσο εμετο.... ουτε καν ειχα ανεβει σε ζυγαρια τοτε....εξεταστικη παλι τα ιδια....οποτε ξαναπηγα σε διαιοτολογο.... ουτε καν προσπαθησα τοτε.... τα παρατησα......
σημερα καπως καλυτερα πια ψυχολογικα... κ με την υποστηριξη καποιων φιλων (λεμε τωρα....γτ νιωθω παλι πολυ μονη κ που να σε καταλαβει καποια 45 Kg?? ) ξεκινησα μια προσπαθεια κ τα παω σχετικα καλα... ξεκινησα 7/11/2012 με 120,4 kg και στη τελευταια μετρηση 7/1/2013 ημουν 111,8 kg .. δεν ειναι λιγες οι φορες ομως που με πιανουν τασεις υπερφαγιας και βουλιμιας... κ μια απο αυτες ηταν σημερα.... κ αυτο με ωθησε να γινω μελος σε αυτο το φορουμ και να γραψω το προβλημα μου... Ηθελα να φαω οτι υπηρχε κ δεν υπηρχε στο ψυγειο.... ενιωθα τετοια ενταση... τα χερια μ ετρεμαν... ενιωθα λες κ περνουσε ρευμα απο μεσα τους... επειτα συνειδητοποιησα τι κανω... τα βαλα με τον εαυτο μου αρχισα να νιωθω απιστευτα πολλες ενοχες.... ετρεξα αμεσως στο μπανιο... αλλα δε μπορεσα πολυ...κ αρχισε να με πιανει πανικος για τις θερμιδες που εμειναν μεσα μ πηρα..... κ τι θα πω πως θα εξηγηθω τη δευτερα που θα ρθει για το ραντεβου.... δε ξερω τι να κανω για να το σταματησω... δε με αφηνει να κανω τπτ ολο αυτο... θελω απλα να κλειστω σπιτι μου... γραφω αυριο προοδο στη σχολη κ δεν εχω διαβασει τπτ... δε με αφηνει να προοδευσω πουθενα....
υ.γ μολις συνειδητοποιησα ποσα εχω γραψει.....συγγνωμη αν σας κουρασα...

[sweetOctober]

Καλησπέρα, ποιό ραντεβού τη Δευτέρα δεν κατάλαβα? Αν θε μου λες, καλωσήρθες κούκλα μου, έχεις περάσει πολλά. Καιρός να ηρεμήσεις. Δες εδώ http://www.eatingdisorders.gr/forum/...id=3090&page=1
Αν θέλεις να ελέγξεις τη βουλιμία σου είναι ένα κι ένα το βιβλίο αυτό. Διατροφικη νοημοσύνη λέγεται του Ευάγελλου Ζουμπανέα.

[sweetOctober]

Για την ώρα ξέχασε τα, διάβασε για την πρόοδο σου, και από αύριο αρχίζεις τη μάχη με τον εαυτόσου.

[LonGirl913]

Καλως σας βρηκα!!
Λογικο να χαθεις ετσι οπως τα χω γραψει ολα...ειναι ολα μπερδεμενα κ σε μενα...Στο ραντεβου με τον διατροφολογο τη δευτερα για τη μετρηση....

[LonGirl913]

Προσπαθω να ηρεμησω για να διαβασω αλλα δε μπορω...σκεφτομαι ολο αυτο......
ειμαι απο μικρη πολυ αγχωδης... Θα το ψαξω το βιβλιο... ευχαριστω sweetoctober!

[sweetOctober]

Λες την αλήτθεια του διαιτολόγου ότι κανεις βουλιμικά? Τί σου απαντά?

[LonGirl913]

Η αληθεια ειναι οτι δε το μαρτυραω...
δε του το λεω... τη προηγουμενη φορα που εκανα πριν τις γιορτες (γτ μετα ειχα τη δικαιολογια των γιορτων) εκατσα νηστικη δυο μερες επινα μονο νερο... εφαγα μονο τη μια μια μπαρα δημητριακων και την αλλη ενα κριτσινι.. δε θελω να του το πω... κ πιο πολυ γτ ειναι ανιψιος θειας μου... κ φοβαμαι μη της το πει.... :/

[LonGirl913]

*τη μια μερα (εννοω) μια μπαρα και την αλλη μερα ενα κριτσινι

[sweetOctober]

Να αλλαξεις διαιτολογο ή μη πηγαινει καθολου σε αυτον. Μονο κακο σου κανει. Η κανεις μια προσπαθεια απωλειας βαρους και αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου οπως ειναι, η μη την κανεις καθολου.
Επισης αυτο το να μη τρως για χαρη του να μη καταλαβει, κανενα νοημα δεν εχει! Δεν τρως να μη καταλαβει η θεια σου, και μετα κανεις υπερφαγικο επειδη εισαι νηστικη.
Μα ειναι δυνατον να φας μονο μια μπαρα 100 κιλα ανθρωπος?

[kellyjo92]

καλως ηρθες!σε καταλαβαινω πολυ καλα!φοιτητριες βουλιμικες ενωμενες!μπορει εγω να ειμαι σχετικα χαμηλα στα κιλα αλλα πιστεψε με περναω πολυ παρομια φαση με εσενα!σημερα εγραφα σε ενα αλλο τοπικ ποσα καταβρχθησα λογο ανχους και ποσο χαλια νιωθω!κρουασαν τυροπιτες πατατακια σοκολατακια σοκολατες..αστα!εκανα εμετο,δεν βγηκαν ολα,ειμαι χαλια ψυχολογικα!σε καταλαβαινω γτ και εγω λογο ανχους ξεσπαω στο φαι!και τα αφηνω ολα πισω γιατι σκεφτομαι μονο το φαι!τι θα φαω τι δεν θα φαω μπλα μπλα μπλα και μενω πισω σε οοοοοοοολα τα αλλα!αυτο που με εχουν συμβουλευσει εδω ειναι να μην μενω χωρις να τρωω.γενικα παντως επειδη ειναι κυριως ψυχολογικο θα σου ελεγα να πας σε καποιον!εχεις παει ποτε?εγω απο οτι εχω καταλαβει σε εμενα τα παθαινω ολα λογο τελειωμανιας,λογο φοβου αποτυχιας.μηπως εχεις και εσυ κατι παρομοιο?το πως αισθανεσαι με τον εαυτο σου ειναι τελειως ψυχολογικο!ειμαι 51 κιλα στο περιπου γιατι ανεβοκατεβαινω συνεχεια 1,68 υψος και δεν μου αρεσω και δεν με δεχομαι και νομιζω οτι με απορριπτουν λογο κιλων!παντως αυτο που γενικα ισχυει ειναι οτι τα κιλα χανοντε αργα σταθερα και σιγουρα με μια καλη ψυχολογια.οσο και να προσπαθουμε με διαιτες αν δν κανουμε κατι ουσιαστικο θα παθαινουμε τα ιδια και τα ιδια και τα ιδια..ειμαι και εγω απελπισμενη!κλαψ!

[LonGirl913]

Δεν θελω να τον αλλαξω γτ ειναι καλος...εχω δει διαφορα.... οταν δε με πιανουν τα ψυχολογικα μου...
η αληθεια ειναι οτι ο ανθρωπος μου μιλησε μια χαρα κ μου πε οτι απο αυτο δε θα μαθευτει κουβεντα κλπ κ να του λεω οτι θελω....
κ ισως κ για μενα ειναι μια δικαιολογια.... δε θα το πω ισως ουτε σε αλλον αν παω....
δεν εχω μιλησει σε κανεναν περα απο δω..... κ μαλλον αυτο ειναι το λαθος που κανω... το παιζω παντα ολα καλα..βαζω μια ωραια βιτρινα μπροστα κ απο πισω χαλια μαυρα...
αλλα δε μου βγαινει να το πω...παρ'ολο που το καταλαβαινω οτι ειναι λαθος δε μπορω να το διορθωσω... δε ξερω κ εγω πως κρατηθηκα....την επομενη μολις εφαγα λιγο ενιωσα λες κ βγηκα απο ληθαργο.....

[aiglh!]

καλως όρισες! και εγω σε καταλαβαινω απόλυτα! και εγω οταν πέρασα σε μια πολη μακρια απο το σπιτι μου ημουν αρκετα παχουλη και μεχρι να φτασω στα κιλα που ειμαι τωρα και που παλι διατηρουμαι με νυχια και με δοντια ( γτ εχω μια ταση στην υπερφαγία ειδικα οταν δεν ειμαι καλα ) ετσι συμπεριφερομουν και εγω καποιο διαστημα, αλλα εγω δεν ειχα ουτε διαιτολογο,ουτε φιλους...και βασικα ουτε εχω και τωρα!!!!!
να ακολουθεις τον διαιτολογο σου αφου σου εχει δικο σου πλάνο και αμα καμια φορα φας παραπανω συγχωρεσε τον εαυτο σου μην τα βγαζεις μετα ειναι πολυ ασχημο!!!!
και παλι ομως νομιζω οτι με τον εμετο δεν αποβαλεις ολεσ τις θερμιδες, αλλα δεν ξερω, δεν ειμαι συγουρη

[LonGirl913]

KellyJo92 ακριβως αυτο νιωθω...οπως τα περιγραφεις....
με καταλαβαινεις απολυτα πιστευω....
Φοβος αποτυχιας κ τελειομανιας δε λες τπτ.....και μετα σκεφτεσαι ολα αυτα που επρεπε να χες κανει κ τελικα δε καταφερες κ τα βαζεις με τον ευατο σου και φτου απτην αρχη το ολο...
Εχεις συμβουλευτεί καποιον εσυ? σε βοηθησε?

[LonGirl913]

Καλως σα βρηκα aiglh! !!Ναι το κοιταξα πριν λιγο στο Google aiglh! και οντως δε τις χανεις κ με επιασε κ εκει ενας πανικος.... αλλα δε μπορω....

[kellyjo92]

ναι δεν τις χανεις ολες,χανεις καποιες!αλλα ειναι πιο πολυ ψυχολογικο!ολα ψυχολογικα ειναι!ουτος η αλλος οπως δεν προκειτε να αδυνατησεις ουσιαστικα σε μια μερα ετσι δεν προκειτε και να παχυνεις!σκεφτομαι τις εποχες που δεν ειχα εμμονη με το φαι ας πουμε και ημουνα σταθερη στα κιλα μου οτι υπηρχαν φασεις που γουρουνιαζα κατι κυριακες με καμια φιλη ταινιες πιτσες σοκολατες γλυκα παγωτα...και επειδη ουτε καααααααν που μου περναγε απο το μυαλο την επομενη ετρωγα οσο πειναγα,και τελωσπαντων ολα κυλουσαν φυσιολογικα..που λες εγω απο χρονια εχω παει σε διαφορους,διοτι εχω περασει και απο ουσιες,και γενικα τα χω κανει ολα στην ζωη μου,και ειχα παντα μια αντιμετοπιση ως το μαυρο προβατο της οικογενειας οποτε με εστελναν!ξανα αρχισα να παω για ασχετο λογο πιο πολυ λογο του οτι εχω πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση,πραγμα που υποτιθετε οτι δεν συμβαιζει με αυτο που ειμαι!εκει που παω με βοηθαει παααααρα πολυ μα παααααααααρα πολυ!απλα λογο υποχρεωσεων εχω αραιωσει τα ραντεβου γιαυτο και ειμαι ετσι!αν θες μπορουμε να μιλαμε και με u2u!πιστευω,πρεπει να βρεις καποιον να μιλας για να βρεις τι ειναι αυτο που σε βασανιζει!πιστεψε με οτι εχεις δεν ειναι θεμα των κιλων σου!εχω μεινει μονη μου,τους κανω ολους περα,νιωθω σκ...τα,και ειμ 50 κιλα.ολα ειναι μεσα στο μυαλο μας!το θεμα ειναι να μπορεις να αποδεχτεις και το ανχος και την αποτυχια,και το οτι δεν ησουν συνεπεις στις υποχρεωσεις σου,το οτι μπορει να βαριεσαι κτλπ!δεν ειμαστε τελειες,κανενας δεν ειναι!δεν θα γινουμε ποτε!δεν θα ευχαριστησουμε κανεναν ποτε!γαμ...νο ανχος!μας τρωει το μεσα μας,και τελικα?οταν περασει αυτο που επρεπε να κανεις,η εξεταστικη ολα τα σκεφτεσαι κ συνηδητοποιεις οτι τσαμπα η τοση τελειωμανια και το ανχος!τσαμπααααααααααααα