αναπάντητο θέμα για κοινωνική απομόνωση

[ioannis2]

Originally posted by Boltseed


Καποτε σε μια παρεα ειχαμε 2 ατομα καρα-αστεια(πεθαινες κυριολεκτικα απο τα γελια!!!) , μια ιδιοφυια , μια που μιλαγε πολυ ωραια και εναν που ... ηταν συγκατοικος του ενος απο τους παραπανω και...εε.. νταξει, καλο παιδακι... τον παιρναμε μαζι μας μερικες φορες για να μη νοιωθει μονος...εε.. ησηχος... δε μιλαγε και πολυ...εβλεπε λιγο μπαλα.... εε... καλο παιδακι... εε....

μαντεψε ποιος αποκοπηκε απο την παρεα στο τελος απο τους παραπανω.


Originally posted by Paolo_1
Αποκόπηκε ή τον αποκόψατε οι άλλοι χωρίς να το θέλει αυτός;Γιατί αν βλέπει κάποιος ότι οι άλλοι τον γράφουν και δεν του δίνουν σημασία αποκόβεται μονος του.Αλλά δεν κατάλαβα,γιατί να είναι αυτός ο σκάρτος της παρέας δηλαδή και όχι όλοι εσείς οι υπόλοιποι;

Σε πληροφορω οτι ΠΑΝΤΑ τον καλουσαμε μαζι μας οταν βγαιναμε, του καναμε χάρες (που ποτε δεν ελεγε ευχαριστω) , τον περιμεναμε 20λεπτα ολοκληρα οταν μας εστηνε (ποτε δεν ελεγε συγνωμη) , τον ακουγαμε , προσπαθουσαμε (οχι ολοι μαζι ταυτοχρωνα εννοειται) να του λυσουμε τα οποια θεματα του...


καποια στιγμη αυτο κουραζει, ειδικα αμα προσφερεις συνεχεια και δε βλεπεις ανταποκριση.
Λιγο λιγο αρχισαμε να απομακρυνομαστε απο αυτον, αλλα οχι συντονισμενα λες και το ειχαμε συμφωνησει. Παραλληλα εκανε πισω και αυτος. Εγινε εντελως φυσικα και ομαλα αυτο,σιγα σιγα, δε ξερω πως να στο εξηγησω, ελπιζω να καταλαβαινεις.

Θα ελεγα οτι λυπομουν οταν τον εβλεπα οτι τον λυπομασταν και θελαμε να τον κραταμε χαρουμενο και καναμε τα παντα να τον μπασουμε μεσα στο κλιμα, αλλα αργοτερα οταν καταλαβα τι π@π@ρας ηταν και ποσο πληγωσε καμποσα ατομα για τους δικους του καρα-εγωιστικους σκοπους (ποτισμενους με την κουτοπονηρια του του και καλα "ειμαι πανεξυπνος και σας κανω οτι θελω" )δεν ηθελα ουτε να τον ξαναδω. Μεγαλη ιστορια , δεν εχει νοημα να την πω εδω.



To όλο το ζουμι ειναι οτι ηταν ηδη αρνητικο το γεγονος οτι ηταν.. "σκετος" και μη ενδιαφερον ανθρωπος , αλλα το αποτελειωτικο γεγονος ηταν οτι συν τις αλλοις ηταν και κακος , αλλα το εκρυβε πολυ πολυ καλα αυτο..



Boltseed

Paolo_1

Χαίρομαι για την παρατήρηση του Paolo-1 αλλά κα την απάντηση του Boltseed. Χαίρομαι, είναι θετικό αυτό που ο Boltseed και η παρέα του - απ ότι φαίνεται - εξάντλησαν όλους τους τρόπους και τα μέσα για να τον κρατήσουν στην παρέα τους. Αν είναι όντως έτσι συμφωνώ με την τακτική αυτή.

«Αποκόπηκε ή τον αποκόψατε οι άλλοι χωρίς να το θέλει αυτός;Γιατί αν βλέπει κάποιος ότι οι άλλοι τον γράφουν και δεν του δίνουν σημασία αποκόβεται μονος του.Αλλά δεν κατάλαβα,γιατί να είναι αυτός ο σκάρτος της παρέας δηλαδή και όχι όλοι εσείς οι υπόλοιποι;»

Συμφωνώ!

- Το να αποκόψεις κάποιον από την παρέα για είναι έτσι ή δεν «προσφέρει» είναι ότι χειρότερη μπορείς να του προσφέρεις. Του δημιουργείς μεγαλήτερη ζημιά ακόμα και από τους εχθρούς του.

Μήπως ήταν σκάρτος επειδή δεν ήταν χαϊβάνη όπως τους υπόλοιπους; μήπως δεν πέταγε αρλούμπες όπως τους υπόλοιπους ώστε να τον θαυμάζουν ή να διασκεδάζει τους υπόλοιπους;
Γι αυτό ήταν στα μάτια τους ο σκάρτος της παρέας; Ενώ για κάποιον που πραγματικά τον πλησιαζε και πραγματικά συναναστρεφόταν μαζί του να ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, με βάθος στο χαρακτήρα, ώριμος πνευματικά με πολλά που θα μπορούσε να προσφέρει και στην παρέα και στην κοινωνία; αλλά έμενε εκτός παρέας γιατί δεν ήταν του πιο πάνω που λέω σκάρτου κλίματος στην παρέα;

Πιστεύω ότι όποιον παρουσιάζει τέτοιες ιδιομορφίες δεν τον απομονώνεις, τον αγκαλιάζεις, του δείχνεις αγάπη και ενδιαφέρον. Γιατί ο ίδιος μπορεί να μην εκφράζεται, η μη αποδοχή όμως να του κοστίζει έντονα ψυχικά, να τον τραυματίζει.

Βοίωσα τέτοιες καταστάσεις γι αυτό εκφράζομαι με τέτοιο τρόπο. Μου έχουν κοστίσει αρκετά τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην επαγγελματική και νοιώθω οίκτο κι απέχθεια προς τα άτομα που μου συμπεριφέρθηκαν με τέτοιο τρόπο, νοιώθω να θέλω να μου δοθεί ευκαιρία να τους βλάψω, να τους κάνω κακό, να ανταποδώσω. Αυτή θα είναι για μένα η δικαιοσύνη.

Θα θελα να ακούσω τις Απόψεις σας ........

[keep_walking]

H χημεια μιας παρεας ειναι πολυ δυσκολη περιπτωση. Παρεες γκρεμιζονται και δημιουργουνται συνεχεια οπως και τσακωμοι.

Ποιος φταιει , τι φταιει δηλαδη πρεπει να υπαρχει καποιος ενοχος? Φταιξαμε εμεις , εφταιξε ο ησυχος που αποκοπηκε ειναι ισως ανευ νοηματος.

Φυσικα υπαρχουν καποια στανταρ οπως για τη διατηρηση της φιλιας οπως στις χαρες και στις λυπες φαινονται οι φιλοι.

Γιατι αν σε βλεπουν να καταφερνεις κατι δεν πρεπει να φθονουν οπως και στην δυσκολη στιγμη να σε στηριξουν. Βεβαια αν δεν ισχυουν αυτα τοτε τι φιλοι ειναι?

Φυσικα τωρα εαν παρεις το συναισθηματικο τομεα.....ολοι νομιζουν εχουν δικιο λολ.

[Boltseed]

Whoopsy δεν ειχα δει αυτες τις ερωτησεις. Νομιζα οτι ηταν προβληματισμοι, ξες, αυτοι ειναι που ειναι χωρις απαντηση..! ;d

Originally posted by ioannis2

- Το να αποκόψεις κάποιον από την παρέα για είναι έτσι ή δεν «προσφέρει» είναι ότι χειρότερη μπορείς να του προσφέρεις. Του δημιουργείς μεγαλήτερη ζημιά ακόμα και από τους εχθρούς του.

Ναι οντως και εγω πιστευω επισης οτι του προκαλεις ζημια.

Παρολα αυτα δε ξερω τι ειναι το χειροτερο πραγματικα,

να αποκοψεις καποιον επειδη δεν ταιριαζεις μαζι του ή να τον κρατησεις επειδη τον λυπασαι , και αρα τον θεωρεις κατωτερο σου? Εχεις ακουσει τον ορο \"υποκειμενικος ρατσισμος\" ?

Εσυ τι θα θεωρουσες χειροτερο απο τα 2?

Στην μια περιπτωση εχουμε την απομακρυνση καποιων ατομων που δε ταιριαζουν και στην δευτερη εχουμε την σμιξη καποιων αλλων με βαση το ψεμα,τον οικτο,την λυπηση (\"βρε τον καημενο..\") ,καθως και αρκετα συμπτωματα υποκειμενικου ρατσισμου (\"ειμαι ανωτερος απο αυτον, για αυτον τον βοηθαω\")

Μήπως ήταν σκάρτος επειδή δεν ήταν χαϊβάνη όπως τους υπόλοιπους; μήπως δεν πέταγε αρλούμπες όπως τους υπόλοιπους ώστε να τον θαυμάζουν ή να διασκεδάζει τους υπόλοιπους;

Αρλουμπες σε πληροφορω μια χαρα πεταγε (ηταν φαν του λιακοπουλου , αληθινος) και παντα προσπαθουσε να φανει ο πιο

-εξυπνος
-αστειος
-διασκεδαστης
-παντογνωστης

σε οτι θεμα μπορουσες να φανταστεις.

Οπως καταλαβαινεις αν πιεζεις πολυ να γινεις τα παραπανω και δεν το διασκεδαζεις συνηθως καταληγεις

-εξυπνακιας (με την κακη εννοια)
-\"αστειατορας\"
-αντι-διασκεδαστης

Γι αυτό ήταν στα μάτια τους ο σκάρτος της παρέας; Ενώ για κάποιον που πραγματικά τον πλησιαζε και πραγματικά συναναστρεφόταν μαζί του να ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, με βάθος στο χαρακτήρα, ώριμος πνευματικά με πολλά που θα μπορούσε να προσφέρει και στην παρέα και στην κοινωνία; αλλά έμενε εκτός παρέας γιατί δεν ήταν του πιο πάνω που λέω σκάρτου κλίματος στην παρέα;

Περα απο τον συγκατοικο του, ημουν ο μονος που τον πλησιασε πολυ πολυ ωστε να δω τι ακριβως συμβαινει. Αυτο που ειδα -δυστηχως μετα απο καιρο- ηταν ενας πολυ πολυ κακο ανθρωπακι που αναβλυζε απο ζηλια και κουτοπονηρια , αλλα ειχε την ικανοτητα να τα κρυβει πολυ καλα ολα αυτα. Ξερεις, ειχε το υφος του \"σας ελεγχω... ειμαι ο πιο εξυπνος και σας κανω οτι θελω...\"


Δεν αμφιβαλω αν θα μπορουσε να προσφερει στην κοινωνια ή οχι, αλλα ο συγκεκριμενος ειχε μονο ενα πραγμα στο μυαλο του : τον εαυτουλη του. μονο. Ηταν πραγματικα skill το πως καταφερε και μεσα σε τοσο λιγο καιρο τσακωθηκε με ολη του την σχολη ή η καταπληκτικη του ικανοτητα να διημιουργει εχθρους με τοσο γρηγορο ρυθμο..! Οταν ο αλλος νοιαζεται μονο για τον εαυτουλη του και θεωρει τους αλλους \"υπο\" , αυτες ειναι συνηθως οι παρενεργειες.


Και δε το λεω αυτο τωρα για ειδικα αυτον τον τυπο, σιγα αυτος μπορει να ειναι απλα μια περιπτωση , δε νομιζω οτι ειναι και το καλυτερο πραγμα να μελετησουμε εναν ανθρωπο και να βγαλουμε συμπερασματα για την ζωη,

παρολα αυτα αυτο που θελω να πω ειναι οτι καλο θα ηταν να κοιταμε και αλλους παραγοντες σε τετοια ζητηματα, περα των επιφανειακων οπως πχ αν ο αλλος ηταν καλιεργημενος.

Βοίωσα τέτοιες καταστάσεις γι αυτό εκφράζομαι με τέτοιο τρόπο. Μου έχουν κοστίσει αρκετά τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην επαγγελματική και νοιώθω οίκτο κι απέχθεια προς τα άτομα που μου συμπεριφέρθηκαν με τέτοιο τρόπο, νοιώθω να θέλω να μου δοθεί ευκαιρία να τους βλάψω, να τους κάνω κακό, να ανταποδώσω. Αυτή θα είναι για μένα η δικαιοσύνη.

Θα θελα να ακούσω τις Απόψεις σας ........

Aντι να γινεις Punisher , δε προσπαθεις να κανεις ενα ρεζουμε το τι εμαθες απο αυτες τις εμπειριες και πως μπορεις να εχεις καλυτερα αποτελεσματα στο μελλον, λεω εγω?

[keep_walking]

Α και κατι αλλο ο χαμενος της υποθεσης αν ψαχνουμε για καποιον ειναι φυσικα ο ησυχος.

Γιατι οι αλλοι παρεα κανει διαλογο μεταξυ της...και το ξεπερναει...ο αλλος κανει διαλογο με τον εαυτο του λολ...η δυναμη του πληθους.

Εξωστρακισμος.

Δεν κολλαμε φυσικα προχωραμε...:)


Σκεφτομαι λιγο τα δικα μου...

[ioannis2]

Boltseed

Αφού ο τύπος ήταν, όπως λες, τόσο υποκειμενιστής, έπαιζε τον καμπόσο και τσακωνόταν με όλους τότε καλά κάνατε που τον αποκόψατε.

Εγώ μιλώ για ανθρώπους στους οποίους κάθε άλλο παρά ταιριάζει τέτοια περιγραφή, που εντούτοις είναι χαμηλών τόνων, λίγο κλειστοί, που αφήνουν στους άλλους τις πρωτοβουλίες ή που είναι πίσω στα πράγματα ζωής λόγω ποιος ξέρει τι έχουν περάσει ,αλλά είναι σοβαρά άτομα. Τέτοιους χαρακτήρες γιατί να τους αποκόψει η παρέα; μπορεί να παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό κόσμο, τη δική τους εφυία, χαρίσματα, απλότητα κλπ αλλά και μια ευαισθησία ώστε να πληγώνονται ή να νοιώθουν έντονο το συναίσθημα της μοναξιάς όταν αποκοπούν και λόγω ιδιοσυγκασίας να τους δημιουργείται χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μιλώ για άτομα που δεν τα χαρακτηρίζει ο αυθυρμητισμός και ο δυναμισμός στη΄συναναστροφή. Γιατί να μην αγκαλιάσεις τέτοια άτομα;
Γιατί να χαρακτηρίζονται ως « ήσυχα» και έτσι να μπαίνουν στο περιθώριο;

Μήπως έχω δίκαιο όταν λέω ότι πολλές φορές σε τέτοιες παρέες οι σχέσεις είναι πολύ ρηχές και αυτό που μετρά είναι το να παρουσιάζεται ο άλλος ως ευφηία, ως δυναμικός ή έξυπνος ή όποιος δεν έχει τα ίδια ακριβώς ενδιαφέροντα με τους άλλους αποκλείεται από την παρέα.

Όσον αφορά το κατώτερος μόνο αν σωματικά και νοητικά υστερεί οπότε τον βλέπεις σαν τον «καημένο», του δείχνεις συμπαράσταση κλπ.
Διαφορετικά το να λες κάποιος είναι κατώτερος νοείται ότι ισχύει όταν εσύ είσαι σίγουρος ότι σε όλα είσαι πραγματικά ανώτερος του. Όχι όταν τον βλέπεις απλά ως κλειστό και ήσυχο.

Τιμωρός και εκδικητής θέλω να γίνω όταν νοιώθω αδικημένος, πληγωμένος από τη στάση των ανθρώπων που μου συμπεριφέρθηκαν έτσι παρά το ότι εγώ τους έδωσα τον καλήτερο μου εαυτό που καμιά σχέση δεν έχει με τον τύπο στην παρέα σου. Η συμπεριφορά αυτή μου στοίχισε, μου δημιούργησε αρκετές φορές αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης, μοναξιάς , σε βαθμό να μην μπορώ να αποδώσω είτε ως φοιτητής είτε ως επαγγελματίας όταν βοίωνα τέτοια κατάσταση.
Σίγουρα από την άλλη έχω αποκομίσει και κάποια διδάγματα και βελτιώσεις συνεχώς γίνονται.

(ευχαριστώ για τη δημιουργική συζήτηση)

[keep_walking]

Εγω θα ελεγα οτι σημασια εχει ποσο ενδιαφεροντας ειναι. Εαν ειναι ησυχος και....χασμουριεσαι δεν προκειται ποτε να δεσει στην παρεα δεν πα να\'ναι και ο Αϊνσταϊν με ταυτοχρονα τον πλουσιοτερο ψυχικο κοσμο.

Θα τον αντιμετωπιζεις...σαν παρια ή θα του χαριζεις το χρονο σου.

Δεν εχει σημασια η ησυχια...ο αλλος μπορει να μιλαει χαμηλοφωνα και να συντονιζονται ολοι , μπορει να ανοιγει το στομα του μια στις τοσες και να νεκρωνει η φυση.

Οι βαρετοι λοιπον δεν εχουν ψυχη?

Ναι δυσκολα, ο μονος τροπος να παψεις να εισαι βαρετος ειναι ενασχοληση με πολλα και χτισιμο του εαυτου σου.

Μοιαζει σαν φαυλος κυκλος...οσο πιο βαρετος τοσο πιο μονος και οσο πιο μονος τοσο πιο βαρετος λολ.

Φυσικα βρισκεις ισορροπιες.

[keep_walking]

Βεβαια καποιοι μπορει να ειναι υπερκοινωνικοι και να ασχολουνται με τα παντα...να τους συναντησεις και να λες ποτε να φυγω μακρια...γιατι βαριεμαι , αλλα οκ...χημεια:)

[Boltseed]

Originally posted by keep_walking


Μοιαζει σαν φαυλος κυκλος...οσο πιο βαρετος τοσο πιο μονος και οσο πιο μονος τοσο πιο βαρετος λολ.

Χμμμ ναι, μοιαζει να ισχυει πολλες πολλες φορες στην ζωη το παραπανω, παρολα αυτα εχω γνωρισει κοινωνικα ατομα με παρεες,σχεσεις,οτι θες , που βαριομουν και μονο που τους εβλεπα να ανοιγουν το στομα τους.

Για εμενα ηταν βαρετοι , για τις παρεες τους ομως δεν ηταν. Και προφανως δεν τους ενδιεφερε πως τους εβλεπε ενα ατομο (εγω) , αλλα τα υπολοιπα 20.


Ισως τελικα να παμε παλι με την θεωρια των αγελων ,κοπαδιων οπως θες πες το,


οι ετσι με τους ετσι

οι γιουβετσι με τους γιουβετσι.



Στο προηγουμενο παραδειγμα με τον βαρετο κοινωνικο που ειπα, σχεδον οσα ατομα ηξερα απο τον κυκλο του , εγω προσωπικα, τα εβρισκα επισης μη-ενδιαφερον. Τα αλλα τομα ομως απο εκει τα εβρισκαν ενδιαφερον.

Ποιος απο ολα αυτα τα ατομα εχει δικαιο τελικα οεο?

Εχει σημασια ?

;d

[Θεοφανία]

Και γω θεωρώ πως δεν υπάρχουν κανόνες, παρά μόνο χημεία.
Εμείς στην παρέα, έχουμε κανά δυο κοπέλες που είναι απελπιστικά βαρετές. Ειδικά η μία κόβεις φλέβες μόλις αρχίσει να λέει κάτι. Η άλλη είναι υπερβολικά γκρινιάρα. Δεν σταματά να γκρινιάζει για όλα, (δουλεια/αισθηματικά/οικογένεια).
Παρόλα αυτά κάνουμε παρέα και με τις δυο γιατί είναι πολύ καλές κοπέλες.
Συνήθως έσι γίνεται. Αν δεν σε ενοχλούν πάρα πολύ τα ελλατώματα του άλλου, τα παρακάμπτεις γιατί σου αρέσουν α προτερήματα του.

[ioannis2]

««Ισως τελικα να παμε παλι με την θεωρια των αγελων ,κοπαδιων οπως θες πες το,»»

««Αν δεν σε ενοχλούν πάρα πολύ τα ελλατώματα του άλλου, τα παρακάμπτεις γιατί σου αρέσουν α προτερήματα του. »»

Συμφωνώ με τις πιο πάνω παρατηρήσεις σας.
Πράγματι πολλές παρέες θυμίζουν κοπάδια. Πρόκειται για ρηχές σχέσεις που ενώνει είτε κάποιο κοινό χόμπι ή η πλάκα που γίνεται μεταξύ τους ή οι βόλτες σε μέρη που αρέσει στους πιο πολλούς να συχνάζουν. Αν δεν συνδέεσαι με κάτι από αυτά τότε όποιος και να σαι στο τέλος θα ξεκόψεις ή θα σε αφήσουν απ έξω.

Δεν υπάρχουν και τα τέλεια άτομα για να κάνουμε παρέα, όλο και κάτι θα υπάρχει πάντα που να μας ενοχλεί. Απλά επιλέγεις τον άλλο σφαιρικά σαν προσωπικότητα. Του δίνεις την ευκαιρία.
Ποτέ δε βάζεις όμως κάποιο στο περιθώριο επειδή δεν είναι ανοικτός όσο οι άλλοι.