hopeless

[bubbling]

Καλή Χρόνια σε όλους!
Είμαι καινούρια στο forum και ο λόγος που ανοίγω αυτό το θέμα είναι γιατί θα ήθελα να γνωρίσω και άλλα άτομα που παθαίνουν κρίσεις πανικού ή γενικότερα δυσκολεύονται στην καθημερινότητα τους. Είμαι 25 χρονών και εδώ και 3 χρόνια παλεύω κυριολεκτικά κάθε μέρα- παλεύω για να συνεχίσω να ζω. Οι κρίσεις πανικού είναι καθημερινό φαινόμενο πλέον και νιώθω να τρελαίνομαι. Κάνω ψυχοθεραπεία και σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή έχω καταφέρει να βρω όλα αυτά τα γιατί.. Γιατί σε μένα; Γιατί να νιώθω έτσι.. Ο σκοπός του μηνύματός μου είναι να μάθω πως ο καθένας σας παλεύει, τι σκέφτεστε, πώς σας αντιμετωπίζει το περιβάλλον σας οι φίλοι σας η οικογένειά σας και γενικότερα τον αγώνα που καταβάλλετε να σταθείτε στα πόδια σας.. Ξέρω πως όλοι μας νιώθουμε μόνοι σε αυτό.. Δεν είμαστε όμως..
Θα χαρώ πολύ να μάθω πώς τα κατάφεραν κάποιοι από μας να ξεπεράσουν το πρόβλημα τους και να σταθούν στα πόδια τους..

[forsaken]

Καλως ηρθες bubbling και καλη χρονια! εγω πασχω απο καταθλιψη εδω και μερικα χρονια.Τα τελευταια 3 χρονια ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη και με βοηθαει παρα πολυ! εχω πολυ καλα πεθερικα και συζηγο και μου συμπαραστεκονται οσο μπορουν.Οι γονεις μου δεν μπορουν να μου συμπαρασταθουν (ειδικα η μητερα μου).Προσπαθω να εχω δυναμη και κουραγιο,ασχολουμαι με πραγματα που με ευχαριστουν και με κανουν να ξεχνιεμαι πχ να ακουσω μουσικη,να καθαρισω το σπιτι και να το διακοσμησω κλπ.Φοβαμαι οταν ερθει η ωρα που θα πρεπει να κοψω τα φαρμακα οτι η καταθλιψη θα ξαναγυρισει και δεν θελω να το ξαναζησω αυτο.

[bubbling]

Γεια σου forsaken. Είναι και δικός μου φόβος αυτός, η διακοπή των φαρμάκων... Προσπαθώ όμως μέσω της ψυχοθεραπείας να σταθώ στα πόδια μου και να μην χρειάζομαι κανένα βοήθημα... Εγώ δε μπορώ να ξεχαστώ ότι κι αν κάνω... Έχω μια εμμονή με την τάξη και την καθαριότητα αλλά ακόμα και όταν ασχολούμαι με αυτό δε ξεχνιέμαι... Το περίεργο είναι ότι πριν ξεκινήσουν οι κρίσεις ζούσα το ακριβώς αντίθετο απ' ότι τώρα... Να σε ρωτήσω κάτι αν θες μου απαντάς.. Θεωρείς ότι η στήριξη από τους γονείς σου θα ήταν πιο σημαντική από εκείνη του συζύγου σου; Νιώθεις ότι χάνεις στιγμές; Εγώ νιώθω ότι η κατάσταση αυτή με έκανε να δω πράγματα και να εκτιμήσω καταστάσεις που δεν θα έκανα αλλιώς.. Όσο και να υποφέρω αν υπήρχε ένα κουμπί που αν το πάταγα δε θα πονούσα πια δε θα το έκανα... Τρελό...; Δε ξέρω... Το έχεις νιώσει; Το νιώθει κανείς άλλος;

[Lacrymosa]

Forsaken εχω περασει διαφορα σχετικα με το αγχος.. πλεον εχω σε πολυ ηπιο βαθμο.. εμενα ξεκινησε στα 16 λογω τελειομανιας κ επειδη αγχωνομουν για τα μαθηματα κ εκλαιγα, εμφανιζα δυσφορια, πολλες φορες εβγαινα απο την ταξη γιατι ενιωθα οτι πνιγομουν.. επαιρνα αγχολυτικα τοτε, τωρα δν παιρνω, εφυγε το αγχος ηρθαν αλλα τωρα.. τι φαρμακα παιρνεις εσυ??