..Της ψυχης μου το τραγουδι..

[carrie]

αμα ενας ανθρωπος πιστευει κατι για εσας κι εσεις οχι, να του το επιβεβαιωσετε!!

[Alterego]

Carrie συμβαινει κατι;θες να μιλησεις;...

[Alterego]

Δηλαδη..;

[carrie]

Δηλαδη μερικες φορες οι οι ανθρωποι βλεπουν πραγματα για τα οποια εμεις πολλες φορες εθελοτυφλουμε, κι αλλες φορες μπορει να βλεπουν αλλα ανταλλων, αλλα αμα τους τα επιβεβαιωσεις, ε σου λεω πολυ μεγαλη φαση!!!!!!!!

[Alterego]

Εθελοτυφλουμε για πολλους λογους..αλλα καποια μερα θα δουμε καθαρα τα πραγματα..Πες μου περισσοτερα..οσα θες.

[carrie]

Απλα η αληθεια ειναι μεγαλο πραγμα.. Και δυστυχως πολλες φορες ποναει, επειδη οι ανθρωποι μεταξυ μας εχουμε συνηθισει να σκεπαζουμε καταστασεις, και δεν εχουμε αντισωματα αληθειας. Αλλα η αληθεια ειναι απελευθερωτικη, ειδικα στις σχεσεις. Αμα θες να δεις αν μια σχεση αξιζει, πες ολες τις αληθειες σου. Αμα μεινει θα αξιζει, δε μπορει.. Αλλα ειναι οδυνηρη διαδικασια αμα δεν εχει συνηθισει ο αλλος να ακουει, να ειναι ανοιχτος, να αγαπαει και να καταλαβαινει..

[Alterego]

Συμφωνω.....Η αληθεια οσο φαρμακι κι αν σταζει πρεπει να λεγεται..να ακουεται.Και ετσι βλεπεις τι αξιζει και τι οχι.Την αληθεια δεν την δεχομαστε γιατι ποναει και δεν θελουμε να περασουμε απο τετοια δοκιμασια,ειναι ειναι οτι καλυτερο και οτι υγιεστατο.

[krino]

Originally posted by carrie
Απλα η αληθεια ειναι μεγαλο πραγμα.. Και δυστυχως πολλες φορες ποναει, επειδη οι ανθρωποι μεταξυ μας εχουμε συνηθισει να σκεπαζουμε καταστασεις, και δεν εχουμε αντισωματα αληθειας. Αλλα η αληθεια ειναι απελευθερωτικη, ειδικα στις σχεσεις. Αμα θες να δεις αν μια σχεση αξιζει, πες ολες τις αληθειες σου. Αμα μεινει θα αξιζει, δε μπορει.. Αλλα ειναι οδυνηρη διαδικασια αμα δεν εχει συνηθισει ο αλλος να ακουει, να ειναι ανοιχτος, να αγαπαει και να καταλαβαινει..

ωχχχχ τι ειπες τωρα λαιμαι ε???


Πρωτη φορα βλεπω κατι τετοιο γραμμενο,
Θα πιω σε αυτο!

[carrie]

:-P
φχαριστω!

χικ!! ;-)

[krino]

ολο το κρασι ριγμενο στα ποδια μας,
ολες οι αληθειες μεσα στην καρδια μας.


ενα ποτηρι κρασι ακομα.

[Alterego]

Ετσι....ενα ποτηρι ακομη για να συνεχισουμε το ταξιδι.....

[weird]

Πιστεύω στην αλήθεια που έχει τον τρόπο να λέγεται.
Πιστεύω οτι η ειλικρίνεια έχει όρια που πρέπει να σπάμε.
Οι άνθρωποι δεν αντεχουν όλη την αλήθεια, συχνά προτιμούν το θολό τοπία των ψευδαισθήσεων...
Η μιας φαντασίωσης που δεν εκπληρώθηκε ποτέ και την φτιάχνουν όπως θέλουν με το μυαλό τους... κι ετσι συσσωρεύεται η αβίωτη ζωή, αυτή που ζήσαμε κυρίως μέσα στο κεφαλάκι μας...
Σε μια σχέση οι αλήθειες πονανε διπλά...
Πάντως, το πόσες αλήθειες λέγονται, δείχνει πολλά για το είδος του δεσμού.
Σε πολλές περιπτώσεις, η ειλικρίνεια έχει τα όρια της, όταν αφορά συμβιβασμούς... αλήθειες που και οι δυο γνωρίζουν, αλλά έχουν συμφωνήσει σιωπηλά να μην τις φανερώσουν ποτέ καταματα ο ένας στον άλλο..
τα να πω.
Καμιά φορά σκέφτομαι, αν άφηνα τον εαυτό μου τελείως ελευθερο, να δράσει όσο παρορμητικά θέλει, να κάνει μέχρι και ακρότητες, να πει και να φερθεί οπως θέλει, άραγε αυτό θα ήταν ΑΛΗΘΕΙΑ? Μπορεί εκείνες τις στιγμές, να μην ήμουν στα αλήθεια ολοκληρωτικά εγω, αλλά ενα υποσύνολο του εγώ μου, το πιο ενθουσιώδες..μα αν το έδειχνα σαν πρωτο δειγμα σε κάποιον, μαλλον θα σχημάτιζε την εικόνα του για μένα βασισμένος σε αυτό...
Πάνω εκεί προβληματίζομαι στο πως να ΛΕΜΕ την αλήθεια μας.
Γιατί δεν πιστευω στην αληθεια που δεν καταφερνεις να την επικοινωνήσεις σωστα.
Εσυ μπορεί να μιλάς ή φερεσαι ειλικρινα, αλλα δεδομένων των συνθηκων, του τρόπου και του πως το ερμηνευει ο απεναντι,
αυτο πιθανον να μην οδηγησει στην αληθεια,
αλλα στην παρανόηση,
το ψέμα...
Γι αυτο΄τα πράγματα στις σχέσεις δεν είναι καθόλου μα καθόλου απλά, όσο κι αν είναι όμορφα)
Ούτε η αλήθεια, ούτε η αγάπη αρκούν απο μόνες τους για να τις σώσουν.
Χρειάζονται πολύ περισσότερα, ΜΑΖΙ με αυτά, σε αρμονία και συγχρονισμό με αυτά..

[krino]

Originally posted by weird


Καμιά φορά σκέφτομαι, αν άφηνα τον εαυτό μου τελείως ελευθερο, να δράσει όσο παρορμητικά θέλει, να κάνει μέχρι και ακρότητες, να πει και να φερθεί οπως θέλει, άραγε αυτό θα ήταν ΑΛΗΘΕΙΑ? Μπορεί εκείνες τις στιγμές, να μην ήμουν στα αλήθεια ολοκληρωτικά εγω, αλλά ενα υποσύνολο του εγώ μου

δεν υπαρχει αμφιβολια οτι θα ησουν αυθεντικα ο εαυτος σου και μονο αυτος.
Το τιμημα ειναι το ζητουμενο αν θα το αντεχες...

[weird]

Originally posted by krino

Originally posted by weird


Καμιά φορά σκέφτομαι, αν άφηνα τον εαυτό μου τελείως ελευθερο, να δράσει όσο παρορμητικά θέλει, να κάνει μέχρι και ακρότητες, να πει και να φερθεί οπως θέλει, άραγε αυτό θα ήταν ΑΛΗΘΕΙΑ? Μπορεί εκείνες τις στιγμές, να μην ήμουν στα αλήθεια ολοκληρωτικά εγω, αλλά ενα υποσύνολο του εγώ μου

δεν υπαρχει αμφιβολια οτι θα ησουν αυθεντικα ο εαυτος σου και μονο αυτος.
Το τιμημα ειναι το ζητουμενο αν θα το αντεχες...

Εχω υπάρξει πολλές φορές και ακραία και παρορμητική και καθόλου σπάνιο δεν είναι να ξενίζω με τον αυθορμητισμό μου που μοιάζει ενίοτε κοινωνικά ασυμμάζευτος.
Ωστόσο,
ακριβώς επειδή με έχω αφήσει να το δω κι αυτό πάνω μου,
σου λέω οτι ο εαυτός μου δεν είναι μόνο αυτό αν και είναι σίγουρα και αυτό.

Γενικότερα πιστεύω στην ελευθερία που έχει μέσα της στάλες δεσμευσης αρκετές για να αντισταθμίζει την έννοια της αναρχίας.
Της ελευθερίας που συνάδδει με την ευθύνη.
Φυσικά και πρέπει να αφηνόμαστε ΕΝΤΕΛΩΣ πηγαίοι και γνήσιοι, όπως κι αν είναι αυτό.
Το πότε όμως και σε ποιο βαθμό, αυτό έιναι ενα άλλο μεγάλο κεφάλαιο.

[krino]

Εγω πιστευω στο να αφηνουμε τον εαυτο μας να λειτουργει βασιζομενος στα παθη του, στα θελω του, στην αυθεντικοτητα του και απο κει και περα ο πλανητης ολος ας κανει οτι θελει.

Ενοχλω κανενα?? ε δεν ενοχλω....

Το ποτε και σε ποιο βαθμο,
ποτε?? παντα.
Σε ποιο βαθμο?? σε εκεινο που ειμαι ελευθερος και δεν φοβαμαι τιποτα.