..Της ψυχης μου το τραγουδι..

[Alterego]

Καλημερα...ομορφα λογια,ομορφοι ανθρωποι.
Θα μπρω στην σελιδα που εβαλες να την ψαξω γιατι ειναι πολυ ενδιαφερων.
Ελπιζω να εισαι καλα.
Να εχεις μια ομορφη μερα.

[narnia]

Originally posted by weird



Είμαστε ένα. Από το τυφλό σκουλήκι στο βυθό του ωκεανού ως την απέραντη παλαίστρα του Γαλαξία, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, ο εαυτός μας. Και στο μικρό, το χωματένιο στήθος μας, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, το Σύμπαντο.

Κορυφαίο.

[weird]

Αλτερ μου...
νιώθω οτι δεν είμαι και στα καλύτερά μου.

Εχει αρχίσει να με πονάει πάλι η απώλεια, έχουν αρχίσει να με πιάνουν πάλι οι απελπισίες μου, αλλά προσπαθώ.

Και θα προσπαθώ.

[weird]

Originally posted by narnia

Originally posted by weird



Είμαστε ένα. Από το τυφλό σκουλήκι στο βυθό του ωκεανού ως την απέραντη παλαίστρα του Γαλαξία, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, ο εαυτός μας. Και στο μικρό, το χωματένιο στήθος μας, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, το Σύμπαντο.

Κορυφαίο.

Σε άγγιξε ε?

Εμένα όλο το κείμενο με αναστάτωσε με την καλή έννοια.

Το θεωρώ φωτισμένο, δημιούργημα ενός γνήσια πνευματικού ανθρώπου.

Μέσα στην ενότητα
χάνονται οι ενοχές
μέσα στο Ένα σβήνουν
οι πληγές
χάνεται το εγώ
χάνεται το εσύ
είμαστε το ίδιο
όλοι μαζί.

Απο όμοιο υλικό φτιαγμένοι.

Κι αλλοίμονο, αν δεν σε αγαπάς,
σαν να τα βάζεις είναι με ολάκερη την Πλάση

Πώς είσαι Ναρνια?

[narnia]

Χωρίς τις \"απελπισίες\" σου αυτές θα ήταν το forum φτωχότερο. Δεν ξέρω τι να προτιμήσω καλή μου weird. \"Γράφεις\" υπέροχα στις μαύρες σου. Αλλά νιώθω καλύτερα όταν είστε όλοι καλύτερα.
Υ.Γ. πως σας φαίνεται το καινούριο μου nick?

[Alterego]

Κι αλλοίμονο, αν δεν σε αγαπάς,
σαν να τα βάζεις είναι με ολάκερη την Πλάση

Τοσο ομορφο,τοσο δυνατο μα και αληθινο..

Γλυκεια μου...τι σε τυρρανησε και παλι;Τι αρχισες να πολεμας;..Πες μου..μιλα μου γιαυτη την απωλεια.Θελω να την γνωρισω καλυτερα.
Πως στεκεσαι απεναντι της;Πως την νιωθεις;..
Ακομη και το οτι λες οτι θα προσπαθεις ειναι τοσο δυνατο που μπορω να το νιωσω ακομη και εγω.Ο προσωπικος αγωνας οσο κι αν σε κανει να υποφερεις αφηνει κατι πολυ γλυκο πισω του.Οσο κομματια κι αν σε κανει σε φερνει αντιμετωπο με την αληθεια και ο ανθρωπος που κοιταει την αληθεια καταματα δεν φοβαται,ειναι ελευθερος.Ειμαι εδω και θα σε ακουσω..Απλα ψυθιρισε μου.

Ναρνια?.....Μμμμ...καλο ειναι Που πηγε το αλλο;;
Την καλησπερα μου

[Alterego]

Βιαστηκαμε να μεγαλωσουμε
Αρπαξαμε το πλεγμα της ζωης
νομισαμε πως ηταν τριανταφυλλο και γεμισαμε τα νιατα μας πληγες
Αν υπαρχω θα σε θυμαμαι,
κι αν χαθω να μην με ξεχνας..

[Alterego]

\"Τι θορυβο κανουν τα ονειρα οταν γινονται κομματια..;\"

[weird]

Originally posted by narnia
Χωρίς τις \"απελπισίες\" σου αυτές θα ήταν το forum φτωχότερο. Δεν ξέρω τι να προτιμήσω καλή μου weird. \"Γράφεις\" υπέροχα στις μαύρες σου. Αλλά νιώθω καλύτερα όταν είστε όλοι καλύτερα.
Υ.Γ. πως σας φαίνεται το καινούριο μου nick?

Γράφεις υπέροχα στις μαύρες σου!
χα~!
το πιο πρωτότυπο κοπλιμέντο που μου έχουνε κάνει!
))
Χαίρομαι που έχω δύναμη, ακόμα και όταν νιώθω αδύναμη, να αγγίζω ψυχές άλλων.
Γιατί η επικοινωνία, είναι πρωτίστως κοινωνία και τι άλλο είναι η αγάπη, αν όχι μια \"κοινωνία\"?

Το καινούργιο σου νικ, μου φαίνεται σηματοδοτεί κάτι καινούργιο.
Κάτι που έχει περισσότερο απο εσένα, απο τον κόσμο σου, απο την αίσθηση την δική σου μέσα.

Μέσα απο τα άγνωστα χιλιόμετρα απόστασης που μας χωρίζουν, πίσω απο τόίχους, δρόμους, γειτονιές, που είμαστε ριγμένοι ο καθένας, μέσα απο καλώδια και ηλεκτρικές ώσεις, φτάνει ένα νέο άρωμα στην μύτη μου.

Πρέπει να είναι το άρωμα της αλλαγής σου καλή μου Νάρνια!
Πόσο εσωτερική αλλαγή αλλά και πόσο ορατή αλήθεια

Χαίρομαι.

[weird]

Originally posted by Alterego
Κι αλλοίμονο, αν δεν σε αγαπάς,
σαν να τα βάζεις είναι με ολάκερη την Πλάση

Τοσο ομορφο,τοσο δυνατο μα και αληθινο..

Γλυκεια μου...τι σε τυρρανησε και παλι;Τι αρχισες να πολεμας;..Πες μου..μιλα μου γιαυτη την απωλεια.Θελω να την γνωρισω καλυτερα.
Πως στεκεσαι απεναντι της;Πως την νιωθεις;..
Ακομη και το οτι λες οτι θα προσπαθεις ειναι τοσο δυνατο που μπορω να το νιωσω ακομη και εγω.Ο προσωπικος αγωνας οσο κι αν σε κανει να υποφερεις αφηνει κατι πολυ γλυκο πισω του.Οσο κομματια κι αν σε κανει σε φερνει αντιμετωπο με την αληθεια και ο ανθρωπος που κοιταει την αληθεια καταματα δεν φοβαται,ειναι ελευθερος.Ειμαι εδω και θα σε ακουσω..Απλα ψυθιρισε μου.

Ναρνια?.....Μμμμ...καλο ειναι Που πηγε το αλλο;;
Την καλησπερα μου

Δεν άρχισα νέα παλη, στην παλιά είμαι ακόμα.
Ξέρεις η απώλεια είναι περίεργο πράγμα.

Την νιώθω σαν ένα αντικείμενο
που το σχήμα του αλλάζει,
το βάρος του,
ο όγκος,
μέσα στον χρόνο.
Και είναι σαν εγώ να χρειάζεται κάθε φορά
να του δίνω χώρο μέσα μου
σαν να παίρνει μέσα μου νέες διαστάσεις
κάθε μέρα
κάθε ώρα...

Θέλω να μείνει ακίνητο
για να το δω καθαρά
αλλά αυτό όλο τοποθετείται μέσα μου.

Κι έτσι ακόμα δεν \"γνωρίζω\", δεν έχω νιώσει
το ακριβές βάρος του συναισθήματος .
Την ακριβή επίπτωση που θα έχει αυτή η απώλεια στην ζωή μου.

Μια έτσι, μια αλλιώς.

Ετσι νιώθω.
Να τώρα έγινε κι αυτό με την άλλη απώλεια.
Και μπροστά στην θέαση του γυμνού
θανάτου,
πάντα αγριεύομαι
απο ένα δέος παγωμένο.

Σαν να ρίχνομαι σε ιλλιγγώδη κενά και
αναρωτήσεις.

Όσο κι αν εχω συμφιλιωθεί με την ιδέα.

Είναι κι αυτό το ίδιο.
Σαν κάθε φορά, με κάθε απώλεια,
να \"επανασυμφιλιώνομαι\"
με τρόπο αλλιώτικο.

Τι είναι το μεγάλωμα τελικά...
ένα ταξίδι στην ροή του χρόνου.

Και το ίδωμα
των ίδιων πραγμάτων
με μάτια διαφορετικά.

Τώρα θυμήθηκα το
\"χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια,
μόνο τρόπο να κοιτάνε\".

Συγχωρήστε μου την πολυγραφία μου.
Είμαι στα περίεργά μου

[Παστελι]

pifffff

[weird]

Originally posted by Alterego
Βιαστηκαμε να μεγαλωσουμε
Αρπαξαμε το πλεγμα της ζωης
νομισαμε πως ηταν τριανταφυλλο και γεμισαμε τα νιατα μας πληγες
Αν υπαρχω θα σε θυμαμαι,
κι αν χαθω να μην με ξεχνας..

Alter, τι μου θύμησες...

ορίστε λοιπόν.

Μεγαλώσαμε
περιμένοντας να ανθίσει
της νιότης το τραγούδι.
Να αποφέρει
καρπούς ροδοκόκκινους
σαν φιλιά σχιστά
Προσμένοντας
της ζωής μας τα ολόγιομα φεγγάρια

Μεγαλώσαμε
παλεύοντας να μείνουμε νέοι
με όλες τις πιθανές εκδοχές
της ενηλικότητας
να αιωρούνται
πάνω απο τα κεφάλια μας
σαν πουλιά ανέμελα

Στο συρτάρι σκονισμένος
όλος ο αβίωτος βίος μας
ξεχασμένος σε κορνίζα
Μεγαλώσαμε
αναπόφευκτα
τόσο
που δεν ακούσαμε
του Χρόνου
τα πατήματα.

[weird]

Originally posted by panikoula
pifffff

Τι συμβαίνει Μαρία ?

[Alterego]

Καλημερα..
Ειπες πως ειναι σαν να χρειαζεται καθε φορα να του δινεις χωρο μεσα σου.Νιωθω οτι αυτο πρεπει να γινεται για να ειναι αυτο το συναισθημα δικο σου.Σαν ενα μπαλονι που καποτε φουρκωνει καποτε οχι.Οταν φουσκωνει να σε κρατα σε εγρυγορση και αν το αισθανεσαι περισσοτερο.
Ισως τωρα στην συγκεκριμενη στιγμη να ειναι φουσκωμενο και να το νιωθεις τοσο εντονα.Ξερεις ομως οτι θα φυγει και παλι ο αερας του..
Ειπες κατι που μου αρεσε...για τα ματια και το πως βλεπουμε τα πραγματα διαφορετικα.Ειναι οντως περιεργο.Ομως νομιζω τα ματια σε αυτην την περιπτωση δεν ειναι αυτα που κανουν την διαφορα.Ειναι η ωριμανση της σκεψης σου και πως λιγο ως πολυ καταφερες να τυθασευσεις το συναισθημα της απωλειας..Μπορεις να εισαι πιο φιλικη μαζι του,να το πλησιαζεις αθορυβα,χωρις περιπλοκες.

Το νιωθεις εντονα γιατι εγινε και αυτο το τελευταιο και αθελα ολα επιστρεφουν και παλι εκει..σε εκεινο το περιεργο και πολυπλοκο συναισθημα της απωλειας.Δεν ξερω αν μπορεις να συμφιλιωθεις ακριβως με ενα τετοιο συναισθημα αλλα γιατι οχι..;

.....

[narnia]

Originally posted by Alterego
Καλημερα..

Το νιωθεις εντονα γιατι εγινε και αυτο το τελευταιο και αθελα ολα επιστρεφουν και παλι εκει..σε εκεινο το περιεργο και πολυπλοκο συναισθημα της απωλειας.Δεν ξερω αν μπορεις να συμφιλιωθεις ακριβως με ενα τετοιο συναισθημα αλλα γιατι οχι..;

.....

Είναι νωρίς κι η απώλεια θέλει το χρόνο της, θέλει να ασχοληθείς μαζί της για να σου γίνει αισθητή έντονα και καταλυτικά. Καμιά φορά την περιμένεις τόσο πολύ , τόσο καιρό, την έχεις ζήσει και την έχεις κατανοήσει από πριν που η ίδια η πραγματική της διάσταση έχει λιγότερο πόνο, αφήνει μικρότερη πληγή, περνάει απαρατήρητη.
Καλή σας μέρα...
Είμαι ακόμα εδώ, είμαι ακόμα εγώ, ανέλπιδη, ανερμάτιστη και εγωιστικά, επιλεκτικά άχρωμη.
Να ΄χε χρώμα η επαφή, στην οθόνη που κοιτάζω να την βλέπω θαλασσί κι εγώ κάτι από γαλάζιο.