..Της ψυχης μου το τραγουδι..

[narnia]

μην το κάνεις για εκείνον. Μην ασχολείσαι.

[weird]

Originally posted by Alterego
Καλημερα!!...
Πως εισαι σημερα;

Σημερα ετοιμαζομαι γιατι το μεσημερι ταξιδευω για Ελλαδα,παω για την εξεταστικη μου..Ειμαι ενταξει,ειχα καλο υπνο και αυτο μου εδωσε δυναμη.
Ελπιζω να εισαι καλα και εσυ..

Έφτασε λοιπόν η μέρα!
Καλό ταξίδι φιλαράκι, να δεις που όλα θα πάνε μια χαρά.
Η έκθεση είναι το καλύτερο πράγμα για τις φοβίες.
Μην σου πω, ακολούθα τον φόβο σου ( εν είδη, ακολούθα την καρδιά σου ενα πράγμα

Είμαι καλύτερα σήμερα, μπορώ να πω οτι είχα μια δυνατή κρίση συναισθήματος χθες, η αλήθεια είναι οτι πρώτη φορά γράφω σε τέτοια κατάσταση, να μην μπορώ να δω το πληκτρολόγιο απο το κλάμα.

Σήμερα πάντως διαβάζω και η λογική με βοηθά να βάλω σε τάξη το συναισθηματικό μου χάος.

Αναλογίζομαι αν τυχόν, παρά την ψυχοθεραπεία που έκανα, χρειάζομαι κι άλλη βοήθεια, για να τα βγάλω πέρα με την κυκλοθυμία μου αυτή τη φορά ( πιο δύσκολο αυτό, παρά το άγχος και οι φοβίες, αν και συνδέονται).

Αν δω οτι δεν μπορώ μόνη, θα ζητήσω βοήθεια και όλα θα πάνε μια χαρα!


Είμαι έτοιμη για μάχες, εξετάσεις, αποφάσεις κτλ.

Φιλάκια πολλά και καλή επιτυχία.

[weird]

Originally posted by narnia
Μία πάνω, μία κάτω. Παλεύω με τον εαυτό μου. Αλλά έχω καινούρια ελπίδα. Αρχίζω να με γνωρίζω. Τα θέλω μου τα ψάχνω, μέχρι χτες δεν υπήρχαν. Αποφάσισα να τα γυρέψω και να τα ικανοποιήσω όσο βαστώ κι όσο μπορώ να την παλέψω.

Πω πω!
τι ωραίες κουβέντες....
μια ηλιαχτίδα που άρχισε να ξεμυτίζει, μέσα απο βαθύ σκοτάδι μου φαίνεται...

Νάρνια, συνέχισε να προχωράς και να κρατάμε όλοι μαζί το χέρι

[weird]

Originally posted by narnia
weird περαστικούλια. Ευτυχώς συνήλθες λίγο. Γιατί τόση βαρύτητα στις σκέψεις-αποφάσεις του μπαμπά? Μεγαλώνουμε όταν για τις αποφάσεις και τα λάθη μας παύουμε να κατηγορούμε τους γονείς μας.
Μακάρι να ήταν απλό να αποφασίζουμε και να πράτουμε ότι μας κατεβαίνει. Αν δεν είχε και συνέπειες θα ήταν θαύμα.
Alter μου έχεις λείψει μικρέ μου. Είσαι καλά?

Αυτό το μεγάλωμα Νάρνιά μου
μου φαίνεται άθλος ολάκαιρος
Δεν τον κατηγορώ για τα λάθη μου
ούτε του φορτώνω την ευθύνη του εαυτού μου
( τον κατηγορώ για την κακοποίηση που έχω υποστέι απο αυτόν στην πιο τρυφερή μου ηλικία)

Απλώς για τον συγκεκριμένο άνθρωπο τα συναισθήματά μου
είναι τόσο ακανθώδη...
που με δυσκολεύουν σε διάφορες πτυχές της ζωής μου
μα κυρίως σε φάσεις που πρέπει εμείς οι δυο να συνεργαστούμε.

Ωστόσο
επεξεργάζομαι τον λαβύρινθο,
διακρίνω που αλλοιώνω το πραγματικό
με το υπερβολικό συναίσθημα
και πιστεύω θα την βρω την άκρη.

Φιλιά κοπέλα μου καλή
χαίρομαι που νιώθω μια λάμψη απο εσένα
με ζεσταίνει

[anwnimi]

weird
είδες, σήμερα είσαι καλύτερα...
Χρειάζεται να ξεσπάσει το συναίσθημα το έντονο για να ανακουφιστούμε...
Μια νέα μέρα ξημέρωσε για σένα, για μένα, για όλο τον κόσμο.
Ο ήλιος πάλι βγήκε και σου χαμογελά.
Θα την βρεις την άκρη.
Όπως πάντα...
Αρκεί να μη χάνεις την πίστη σου.

[weird]

Ευχαριστώ πολύ Ανώνυμη.

[narnia]

Καλημέρα...
Κάθε φορά που βγάζω φτερά, βρέχει και δεν πετάω.
Κάθε φορά που βγάζω νύχια μου κόβονται τα δάχτυλα.
Θα \'ρθει ο καιρός να γίνω αϊτός. Όσα χρόνια κι αν μου πάρει θα πετάξω ψηλά. Θα φύγω.
ψέμματα...θα μείνω στο κλουβί μου ως......

[weird]

Καλημέρα.

Σήμερα πια το βλέπω το πράγμα εντελώς αντικειμενικά.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
Ο πατέρας μου με νοιάζεται.
Δυστυχώς, σαν τους περισσότερους, δεν ξέρει πώς να αγαπά.
Δεν ξέρει τον τρόπο να νοιάζεται κάποιον χωρίς να τον πνίγει.

Επίσης, πράγμα πολύ άσχημο, με βλέπει σαν μια επέκταση του εαυτού του.
Απο την άλλη, όταν βυθίζομαι στα παιδικής υφής, έντονα συναισθήαμτά μου, με βλέπω κι εγώ σαν προέτκασή του! Παρασύρομαι. Χάνω την εικόνα μου και γίνομαι αυτό που βλέπει εκείνος : η προέκτασή του, το παιδί.

Είναι χαρακτηριστικό οτι σήμερα στο τηλέφωνο μιλόύσε για μένα στο β πληθυντικό \" πρέπει να δούμε τί θα κάνουμε, πού θα πάμε, να ψάξουμε\"
\" γιατί μιλάς στον πληθυντικό?\"
Απάντηση δεν πήρα...

Η αναπνοή του ήταν λαχανιασμένη, η φωνή του βραχνή και ταλαιπωρημένη και τα λόγια του \" είμαι 70 χρονών το έχεις καταλάβει? Πρέπει κάτι να κάνεις γρήγορα! Πρέπει να βρεις τι θα κάνεις στην ζωή σου! Κοντεύεις τα 30\"
\" Σε 4 χρόνια εννοείς θα είμαι 30... μπαμπά, παίρνω τον χρόνο μου, βλέπω τι θέλω και θα το κυνηγήσω, μην με αγχώνεις..\"
\" ε πώς να μην σε αγχώνω, αφού δεν έχεις βρε παιδί μου ένα πλάνο, ψάχνεσαι...\"
\"Ηρέμησε, άκουσα αυτά που μου είπατε και όπως είδες πολλά απο αυτά τα πήρα σοβαρά υπόψην, σας ακούω τι μου λέτε. Μην πανικοβάλλεσαι. Το θεωρώ χαζομάρα να δώσουμε τόσα λεφτά σε φροντηστήρια, σου λέω οτι είμαι αποφασισμένη να διαβάσω μόνη μου\"
\" Στα καλύτερα θα πας! Μην χάνεις χρόνο, πάνε να γραφείς! Και του χρόνου θα πάμε Αθήνα! Στα καλύτερα! Εγώ τα βαζω τα λεφτά, εσένα μην σε νοιάζει!\"

Ζητήματα.
1. ΜΟυ κάνει την καρδιά περιβόλλι με το άγχος του! Εχει και την καρδιά του και έχουν πει οι γιατροί να μην τον αγχώνουμε. Αυτός και μονο που υπάρχω αγχώνεται!

2. Τόσα χρόνια που ήμουν στην εφηβεία μου, και μετά τα 18 που είχα ανάγκη κάποια στήριξη απο αυτόν, τσιγκουνευόταν, τα μάζευε για το φροντηστήριο!!! Και τώρα πρέπει ντες και καλά να τα δώσει, τόσα λεφτά έβαλε στην άκρη.

3. Το οτι στέκεται έτσι πάνω απο το κεφάλι μου και με παρατηρεί μου είναι τρομερά δυσάρεστο! Με αγχώνει διπλά και τριπλά. Ασε που πιστεύω οτι θα μου το πετάει αργότερα, εγώ τόσα λεφτά έδωσα για σένα, αν κάτι πάει στραβά που λέει ο λόγος.

4. Εχω κάνει μεγάλη προσπάθεια να πάρω απόσταση. Με το να δουλεύω μόνη μου σε δικηγορικό πχ τον τελευταίο χρόνο. Κι όμως αυτός θέλει να είναι κολλημένος πάνω μου. Ολο το χρόνο λύσσαξε οτι χάνω τον καιρό μου και πρέπει να δω το μέλλον μου και και και....


Αχ δεν τον αντέχω!

Εντωμεταξύ δεν έχει παρά αμυδρή ιδέα για το τι έχω περάσει και για τα 4 χρόνια θεραπείας και για το οτι τα συναισθήματά μου απέναντι του είναι ένα απο τα βασικά στοιχεία των νευρώσεών μου. Δεν έχει ιδέα για το τι έχω περάσει και ξεπεράσει.

Πώς θα το διαχειριστώ αυτό το βουνο?

Προσπαθώ να μην βουτήξω πάλι στο συναίσθημα, να διατηρώ δηλ επαφή με την ενήλικη πλευρά μου.

5. Όσον αφορά το επαγγελματικό. Έβαλα την αντιδραστικότητά μου στην άκρη και έκατσα και τους άκουσα κι αυτόν και την μητριά μου. Κράτησα πολλά απο αυτά που μου είπανε. Αποφάσισα, τώρα που είμαι καλά απο απόψεως φοβιών και πανικών, να θέσω έναν υψηλό στόχο. Με τον πατέρα μου μες τα πόδια μου να μου διπλασιάζει τα άγχη και να νιώθω οτι το κάνω και γι αυτόν όμως, κάνω δεύτερες σκέψεις..

Αυτά.

Την καλημέρα μου

[Illusion]

Καλημέρα weird !
πωπω.....νομίζω ότι καταλαβαίνω αρκετά καλά πως νιώθεις. Έχω κι εγώ παρόμοια προβλήματα στη σχέση μου με τους γονείς. κ ειδικά σ αυτό το κομμάτι που λες κι εσύ για την παιδική κ ενήλικη πλευρά και κατα πόσο μερικές φορές νιώθεις κι εσύ προέκταση του πατέρα σου.
Τέλος πάντων....
Αυτό που έχω να σου πω σαν συμβουλή είναι να κοιτάξεις αυτό που πραγματικά πιστεύεις ότι ειναι καλό για σένα και θέλεις πραγματικά και να το κυνηγήσεις χωρίς να αφήνεις να το δηλητηριάζει η προσδοκία ή οι επιθυμίες του πατέρα σου που είναι πιεστικές και σε κάνουν τελικά να μη το θες κ τόσο. Γιατί τελικά μ αυτό τον τρόπο θα ζημιωθείς εσύ η ίδια και θα είναι κρίμα.
Δεν ξέρω αν το εξηγώ καλά απλά είναι σκέψεις που είχα κάνει για μένα και ήθελα να στις πω μήπως βοηθήσουνε.
πχ εμένα η μητέρα μου ξέρω ότι θα θελε πάρα πολύ να κάνω ένα μεταπτυχιακό για διάφορους λόγους (οι περισσότεροι κατα τη γνώμη μου είναι λάθος αλλά τεσπα) ......ωραία.....ας ήθελε.......εγώ δεν ήθελα..........
Κάποια στιγμή όμως βρήκα ένα που μου άρεσε και θέλησα να το κάνω...για δικούς μου λόγους..... Μόλις βέβαια το ανακοίνωσα στους γονείς μου η μάνα μου κατενθουσιάστηκε, ταυτίστηκε, καταχάρηκε κι αρχισε να σχεδιάζει όλες τις λεπτομέρεις λες και θα το έκανε εκείνη! εμένα αυτό με διέλυσε, σιγά σιγά ένιωθα αυτό που λες κι εσύ ότι θα το έκανα για εκείνη κι όχι για μένα. ε....κι εκει προσπάθησα να κολλίσω στη σκέψη που σου πρότεινα, ότι αν το κάνω θα το κάνω για μένα , επειδή το θέλω εγώ , και δεν αξίζει το κόπο από αντίδραση στη μάνα να σταματίσω να θέλω κάτι που θα είναι καλό για μένα....κι έτσι σιγά σιγά προσπάθησα να αρχίσω να αγνοώ το γεγονός του πόσο υπέρ ήταν εκείνη και το πόσο το ήθελε, και να επικεντρώνομαι μόνο στη δική μου επιθυμία και όρεξη.
καλά το τι έκανα βέβαια τελικά έιναι άλλη ιστορία γιατί μπλέχτηκαν κι άλλοι παράγοντες αλλά απλά το ανέφερα για να αναδειχτεί κάπως καλύτερα το κομμάτι του τρόπου σκέψης που πρότεινα...
όπως και να χει σου εύχομαι να πάρεις την απόφαση που θα σου ταιριάζει περισσότερο και που θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για εσένα κ μόνο

[weird]

Illusion
με βοηθάς πολύ με αυτά που γράφεις.
Θέλω να επανέλθω αφού τα επεξεργαστώ πρώτα καλά!
Σε υπερευχαριστώ

[weird]

Αλτερ
πως είσαι ?
Σε είχα στο μυαλό μου.
Πώς ήταν το ταξίδι?

[Alterego]

Καλησπερα..δυστηχως δεν εχω καλο ιντερνετ εδω που ειμαι και γιαυτο αργησα να μπω.
Ειχες δικαιο τελικα οταν μου ειπες οτι τιποτα απο οσα σκεφτομαι δεν μπορουν να συμβουν.Τελικα το μυαλο ειναι μεγαλο μπερδεμα.Το ταξιδι πηγε καλα,εκατσα στο αεροπλανο,πηρα βαθεια αναπνοη και ειπα οτι οτι και να γινει θα γινει.Ειχα αρκετο τρεμουλο στα χερια και ενιωθα οτι δεν ειμαι ηρεμος..ομως εκανα μεγαλη παλη μεσα μου και νομιζω νικησα.Ηπια μια μπυρα,αρχισα λιγο να χαλαρωνω..Σηκωθηκα πηγα και στην τουαλετα εβαλα νερο στο προσωπο μου..αργοτερα ανοιξα τον υπολογιστη ειδα λιγο ταινια και περασε η ωρα.Ημουν αρκετα καλα μπορω να πω αν και δεν μπορεσα να ηρεμησω τελειως.Το θετικο ειναι οτι δεν με επιασε πανικος.Οταν πατησα το ποδι μου εδω ενιωθα ηδη αλλος ανθρωπος.Φρεσκος...Δεν ενιωσα τιποτα αρνητικο...και ελπιζω να συνεχισω ετσι...θα δειξει.
Τελικα το να εισαι μαχητης σου ανοιγεται η ψυχη.Μπαινει το φως μεσα της.Οταν εχεις πιστη...Και εχω. Ευχαριστω που εισασταν μαζι μου.Ειλικρινα...αυτο που ζω εδωμεσα ειναι λυτρωτικο.Ανθρωποι να σε εχουν στο μυαλο τους.Να σε νιωθουν..Αυτα ουτε οι δικοι σου ανθρωποι δεν τα κανουν.
Ελπιζω να μπορεσω να μπω συντομα ξανα.
Πως εισαι εσυ;...Ενιωσα ομορφα οταν ειδα οτι προσπαθεις τοσο πολυ και τα καταφερνεις σιγα σιγα..ενα μικρο βημα καθε φορα.Μου δινεις θετικη ενεργεια,ευχαριστω.Δεν θα τα παρατησουμε ποτε και για κανεναν.

[weird]

Originally posted by Alterego
Καλησπερα..δυστηχως δεν εχω καλο ιντερνετ εδω που ειμαι και γιαυτο αργησα να μπω.
Ειχες δικαιο τελικα οταν μου ειπες οτι τιποτα απο οσα σκεφτομαι δεν μπορουν να συμβουν.Τελικα το μυαλο ειναι μεγαλο μπερδεμα.Το ταξιδι πηγε καλα,εκατσα στο αεροπλανο,πηρα βαθεια αναπνοη και ειπα οτι οτι και να γινει θα γινει.Ειχα αρκετο τρεμουλο στα χερια και ενιωθα οτι δεν ειμαι ηρεμος..ομως εκανα μεγαλη παλη μεσα μου και νομιζω νικησα.Ηπια μια μπυρα,αρχισα λιγο να χαλαρωνω..Σηκωθηκα πηγα και στην τουαλετα εβαλα νερο στο προσωπο μου..αργοτερα ανοιξα τον υπολογιστη ειδα λιγο ταινια και περασε η ωρα.Ημουν αρκετα καλα μπορω να πω αν και δεν μπορεσα να ηρεμησω τελειως.Το θετικο ειναι οτι δεν με επιασε πανικος.Οταν πατησα το ποδι μου εδω ενιωθα ηδη αλλος ανθρωπος.Φρεσκος...Δεν ενιωσα τιποτα αρνητικο...και ελπιζω να συνεχισω ετσι...θα δειξει.
Τελικα το να εισαι μαχητης σου ανοιγεται η ψυχη.Μπαινει το φως μεσα της.Οταν εχεις πιστη...Και εχω. Ευχαριστω που εισασταν μαζι μου.Ειλικρινα...αυτο που ζω εδωμεσα ειναι λυτρωτικο.Ανθρωποι να σε εχουν στο μυαλο τους.Να σε νιωθουν..Αυτα ουτε οι δικοι σου ανθρωποι δεν τα κανουν.
Ελπιζω να μπορεσω να μπω συντομα ξανα.
Πως εισαι εσυ;...Ενιωσα ομορφα οταν ειδα οτι προσπαθεις τοσο πολυ και τα καταφερνεις σιγα σιγα..ενα μικρο βημα καθε φορα.Μου δινεις θετικη ενεργεια,ευχαριστω.Δεν θα τα παρατησουμε ποτε και για κανεναν.

Φιλε μου,
χαίρομαι τόσο πολύ για αυτά που γράφεις!
Φυσικά και έχω περάσει αυτόν τον αγώνα.
Ξέρεις πώς τον ονόμασα?
Ο αγώνας μου ενάντια στις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.

Εκανα και εγώ πάρα πολλά σενάρια, για το πώς θα είναι εκείνη ή η τάδε ώρα, σενάρια που τελικά, μόνο η άμεση εμπειρία μου τα διέψευδε.

ΜΗΝ ακούς αυτό που σου υπαγορεύουν οι σκέψεις σου ως πιθανό.
Μην το μπερδεύεις με το πραγματικό.Μην το αντιμετωπίζεις μέσα σου σαν να έχει κιόλας συμβεί. Ξέρω, συχνά είναι μπερδευτικό.

Ξέρεις πόσες φορές έπεσα στην παγίδα, για να μάθω τελικά να σφυρίζω αδιάφορα απέναντι στις φοβικές σκέψεις? ΠΟλλές.

Αλλά έμαθα, όπως κάνεις και εσύ τώρα.

Σε συγχαίρω για την τόλμη σου και εύχομαι όλα να σου πάνε καλά.

Είμαι καλύτερα.
Συνεχίζω σθεναρά να συνέρχομαι απο το συναισθηματικό μου ξέσπασμα, που σίγουρα ξεκινά απο τις δύο απώλειες που έζησα αυτό το καλοκαίρι.

Φιλιά πολλά!

[Alterego]

Αυτες οι φοβικες σκεψεις σε αιχμαλωτιζουν και δεν ζεις..Θες να κανεις πραγματα αλλα δεν σε αφηνουν.Ειναι σχεδον τρελλα.Με βασανιζει αρκετα,γιατι ειναι τοσα αυτα που θελω να κανω.Θα μπορεσουν ποτε να φυγουν τοσο απλα οσο ηρθαν; Γιατι τοση συνομιλια με τον μεσα μου κοσμο;
Σημερα περπατησα πηγα να παρω ενα καφε και ξαναμπηκα σπιτι και ενιωσα σχεδον ελευθερος.Μερικες φορες αναρωτιεμαι απο που βρισκω δυναμη..Προσπαθω να μην ακουω αυτη την παρανοια γιατι με τρελλαινει.Προσπαθω οσο δεν προσπαθησα ποτε για τιποτα αλλο στην ζωη μου.Περιεργο....πιστευω πολλες φορες οτι τα καταφερνω.

[weird]

Originally posted by Alterego
Αυτες οι φοβικες σκεψεις σε αιχμαλωτιζουν και δεν ζεις..Θες να κανεις πραγματα αλλα δεν σε αφηνουν.Ειναι σχεδον τρελλα.Με βασανιζει αρκετα,γιατι ειναι τοσα αυτα που θελω να κανω.Θα μπορεσουν ποτε να φυγουν τοσο απλα οσο ηρθαν; Γιατι τοση συνομιλια με τον μεσα μου κοσμο;
Σημερα περπατησα πηγα να παρω ενα καφε και ξαναμπηκα σπιτι και ενιωσα σχεδον ελευθερος.Μερικες φορες αναρωτιεμαι απο που βρισκω δυναμη..Προσπαθω να μην ακουω αυτη την παρανοια γιατι με τρελλαινει.Προσπαθω οσο δεν προσπαθησα ποτε για τιποτα αλλο στην ζωη μου.Περιεργο....πιστευω πολλες φορες οτι τα καταφερνω.

Αλτερ,
αυτές οι σκέψεις
έχουν όση εξουσία τους δίνεις εσύ.
Αρχισε να γελάς μαζί τους! Να λες, εντάξει, το τροπάρι σας εσείς, εγώ δεν σας παίρνω στα σοβαρα.

Δεν ξέρεις πόσο με βοηθησε.

Οσο για τον ατέρμονο εσωτερικό μονόλογο, που σου αποσπά την προσοχή, προσπάθησε να συγκεντρώνεσαι σε κάτι.
Ταινία, βιβλίο, δραστηριότητα, για να ελαττώνεις την ροή της σκέψης