Θα μας τρελλάνουνε μου φαίνεται...

[Sofia]

Θα θελες να μου πεις πιο είναι το σωστό μονοπάτι για σένα?

Εγώ πάλι πιστεύω πως η σύγχρονα διαμορφωμένη ζωή είναι μία φάκα, η παλαιότερη διαμορφωμένη ζωή ήταν μία άλλη φάκα....το θέμα πάντα λοιπόν είναι εμεις πώς ανταποκρινόμαστε σε κάθε είδους φάκα...

[Smoky]

Έχεις απόλυτο δίκιο Sofia... Προκλήσεις και φάκες, πάντα θα υπάρχουν. Κοίτα για τη σύγχρονη ζωή, για να μην το κουράσω κιόλας κι αρχίσω και μουρμουράω πράγματα γνωστά, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικός παράγοντας ο βιασμός της φύσης μας... Η απομάκρυνση από τη φύση. Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι αν το πρωί που ξυπνούσα έβλεπα την θάλασσα, ή το βουνό, κι ας έμενα σε ένα σπίτι 5Χ5 θα ένοιωθα πολύ καλύτερα. Π.χ. στις βόρειες χώρες, αποδίδεται μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών στην έλλειψη ηλιοφάνειας. Ε, γυρνώντας από ένα γραφείο και 9 ώρες μέσα σε συνθετικά υλικά και πλήθος πεδίων (ανεμιστήρες pc, καλώδια, στατικός ηλεκτρισμός κάργα και η λίστα δεν έχει τέλος...)... ε, μπορώ να σου πω ότι είμαι καρακαταθλιπτική κανονικότατα! Όρεξη 0. Ατονία. Τα πάντα... Όχι κούραση. Απλά 0. Όποτε ζορίζομαι να πιω ένα καφεδάκι στην πλατεία της Ν.Σμύρνης να λιαστώ (αν κουνήσω το κορμί μου) τα βλέπω με άλλο μάτι, σημαντικά...

[Smoky]

Όταν δω ότι θα κλαίω κάτω από τον ήλιο, θα σημάνει ότι πρέπει να την ψάξω αλλοιώς (το έχω δει από άτομο που είχα σχέση, με πολύ σοβαρό πρόβλημα, μέσα στην παραλία και την τρελλή χαρά, γυαλιά ηλίου και το δάκρυ ποτάμι... δεν ήξερα τί να κάνω... έπρεπε να φύγουμε? έπρεπε να μείνουμε? άσε...)

Οπότε το σωστό μονοπάτι το βλέπω σαν προσπάθεια αντικειμενικής αξιολόγησης των δεδομένων. Ούτε να παραβλέπω τα σημάδια, ούτε να πιάνομαι κορόιδο του εαυτού μου ή του οποιουδήποτε -το κατά δύναμιν εννοείται.

Και όσο αυτό το μυαλό μπορεί να ανταποκριθεί όπως πολύ σωστά είπες... Γιατί καλά τα λέω αλλά μια μέρα μπορεί να με πιάσει ο \"Χ\" δικός μου άνθρωπος και να μου πει... \"έχεις πάρει χαμπάρι ότι δεν πας καλά\"? Και να πρέπει να με τρέχουνε!

Και τονίζω ξανά, ότι το σκεπτικό μου απευθύνεται στην ομάδα των ατόμων που έχουν την αντίληψη της ψυχικής διαταραχής και γνωρίζουν ότι αν δεν προσπαθήσουν μπορεί να αποκτήσουν και την ίδια την διαταραχή. Όπως κάποια παιδιά εδώ ανταλλάσσουν εμπειρίες για φαρμακευτικές αγωγές, έτσι κι εμείς οι υπόλοιποι για τρόπους δράσης -ακόμα-δεν είναι κακό.

Κατά βάση όμως είμαστε σε κοντινό καζάνι όλοι... Γι\' αυτό όμως τονίζω συνέχεια ότι πρέπει να μπορούμε να δούμε αυτόν που \"ζεσταίνεται\" περισσότερο και να το σεβόμαστε. Όχι χαιρέκακα, \"α εγώ έχω μικρότερο πρόβλημα\" αλλά πιο πολύ σαν \"κοίτα προσπάθεια! κι εγώ φέρνω την καταστροφή γι\'αυτό (οτιδήποτε), ντροπή μου δηλαδή\".

Και είμαι και πολύ οπαδός του όλα στο μυαλό μας είναι και αποδεδειγμένα το μυαλό έχει απίστευτες δυνατότητες που πολλές φορές μαλθακώνουμε και παραβλέπουμε...

Όπως πολύ σωστά είπε κι ένα παιδί πιο πάνω \"με βοήθεια ή χωρίς, το θέμα είναι να θες\".

[Smoky]

Παράδειγμα για το πώς λειτουργώ... Και εννοείται αν κάποιος έχει βρει κάποιο... κολπάκι, να το πει να το πει, πολλές φορές στα πιο απλά πράγματα δεν πάει το μυαλό μας κι αν μας τα πει κάποιος μας ανάβει ένα φωτάκι...

Μετά από άλλα, αντιμετωπίζω φοβία οδήγησης, πράγμα το οποίο έχει επιμείνει αρκετά. Έχω βρει λίγες πληροφορίες σχετικά -γιατί συνήθως αποδίδεται σε μετατραυματικά σοκ ατυχήματος που δεν είχα ποτέ.

Κατ\' αρχάς έχω την εντύπωση ότι είναι εκδήλωση του πανικού και της αγοραφοβίας που ήδη έχω καταπολεμήσει με μεγάλη επιτυχία. Και τσουπ, βγήκε εδώ. Είναι μεγάλο θέμα γιατί έχωαυτοκίνητο -και λατρεία στα αυτοκίνητα και την οδήγηση- και δεν μπορώ να ταξιδέψω! Καλό ε??? :P

Σε τελευταίο ταξίδι κατάλαβα καλά ότι είμαι ψιλοεπικίνδυνη, μην πάρω στο λαιμό μου και κανέναν άνθρωπο ε?
Ξηροστομία, κόμπος, ταχυπαλμία, ταραχή, αίσθηση ότι το όχημα γλιστράει, τρέμουλο, ίλιγγος, κατά τα γνωστά... Μου συμβαίνει όμως κατά βάση στην Εθνική Οδό (καμμιά φορά σε μικρό βαθμό και αλλού αλλά πιστεύω είναι επειδή έχει συμβεί στα ταξίδια και μου καρφώθηκε), οπότε λέω... Αφού δεν ταξιδεύω συχνά και αφού κάθε μέρα βλέπω μόνο την οθόνη του pc στη δουλειά άντε και το μπροστινό αμάξι στο μισό μέτρο στην κίνηση... Ε τί περιμένω...

Τα πήρα λοιπόν με τη σειρά...

Τσέκαρα μάτια στον οφθαλμίατρο γιατί έχω μυωπία μήπως άλλαξε κάτι, μπα. Τσέκαρα αυτιά σε ΩΡΛ γιατί έχω ιστορικό με ωτίτιδες, τίποτα καμμιά φλεγμονή που να φέρνει ιλίγγους, μπα.
Οπότε κανονίζω με ένα... γενναίο φίλο να κάνουμε κοντινά ταξιδάκια μαζί, που ξέρει το θέμα και νοιώθω άνετα να μην έχουμε... εκπλήξεις και να το παλέψω... Να σου πω την αλήθεια βέβαια μου φαίνεται πολύ δύσκολο, τραβάει καιρό... Αλλά πιστεύω θα το τσακίσω, όπως τα άλλα, τί στο καλό...

[Sofia]

περι συνθηκων: (έπρεπε να ξέρεις και το επαγγελμα μου...χεχε), οντως το περιβάλλον συνηγορεί στην ασχημη διαθεση μας, την επιτεινει, αλλα και πάλι (θα μιλήσω για μενα) όπου και αν πηγαινα η κακή διαθεση ή ή καταθλιψη ήταν μαζί μου...Δεν καθιστά παράγοντα για μια πιο ομορφη ζωή το μολισμενο και προβληματικο περιβαλλον, καθε αλλο...το ξέρω ΠΑΡΑ πολυ καλα...προκαλει (αποδεδειγμενα πλεον) προβλήματα στην υγεια, και μάλιστα σοβαρότατα όμως αν δεν εχω ενα περιβάλλον φυσικο που μου δίνει μια ποιότητα ζωής, ας φτιαξω εγω ενα περιβάλλον που θα το αντεξω....και στη συνεχεια που θα το κανω ομορφο και θα το αγαπησω.....Εγώ πρώτα....ας ξεκινήσω απο εμενα... το περιβάλλον στο σπίτι μου, να βρω μια διαδρομή που μ αρεσει κ να την κανω συχνα, να περπατήσω σε ενα πάρκο (στο Αλσος της Ν.Σμύρνης...) να ηρεμίσω....μπορώ να βρώ τρόπους....αν μαθω μαζί με το άσχημο να βλεπω και το όμορφο:) Κι αν βλεπω μόνο το ασχημο, καποιο λογο θα έχω....κάτι θα με πειράζει μεσα μου που με κολλαει στο ασχημο κ δεν θα μ αφήνει να δω το όμορφο....

Περι μονοπατιού
Ξέρεις οι ανθρωποι που έχουν καποιες διεγνωσμένες ψυχικες διαταραχες (οπως βλεπω και σε αυτο το φορουμ) πιο σοβαρές ισως (πχ σχιζοφρενεια), μπορει πιο εύκολα να αποδεχτουν το προβλημα τους και να καταφύγουν είτε σε φαρμακευτικη αγωγή είτε σε ψυχολογο....Μ αυτο τον τρόπο μπορει να αποβάλλουν κ πιο εύκολα συμπεριφορες που τους μπλοκαρουν...Οι υπολοιποι, όντας πιο \"καλα\", το αποδεχονται δυσκολοτερα και αντιστέκονται περισσοτερο στην βοηθεια απο ειδικο.Καποιος είπε το θεμα ειναι \"αν θες, με βοηθεια ή χωρίς\" αλλα το θεμα είναι \"να αποδεχτεις οτι δεν μπορεις μόνος σου, ακομα κι αν θες\". Χρειαζεσαι τη βοηθεια τη ρημαδα...κλαταρες, ρεταρεις, κουράστηκες....
Ειναι τελικα πολύ δύσκολο να μπουμε στο 2? Σε δυαδικη σχέση ερωτική, φιλική, πόσο μαλλον θεραπευτικη.........?

Περι φοβίας: Smoky, μπραβο σου που τα καταφερες με την αγοραφοβια, που την καταπολεμησες με μεγάλη επιτυχια...:))
Αλλά όπως βλεπεις τώρα έχεις κάποια άλλη φοβία...Μάλλον κάτι θέλει να σου πει το σώμα σου κ η ψυχή σου,ε? Πιστεύεις ότι ειναι τυχαιο που μετά τη μία φοβία, βγήκε μια αλλη στην επιφάνεια? Εγω θα έλεγα να ακους με μεγαλυτερη αγαπη τον εαυτο σου και τί θελει να σου πει...καλά τα κολπακια που θες να βρεις...αλλά μηπως να σε αφουγκραστεις καλύτερα?Γραφεις \"Αλλά πιστεύω θα το τσακίσω, όπως τα άλλα, τί στο καλό... \" πολύ σκληρότητα βλέπω στον εαυτό σου...δική σου φοβία είναι ομως, δικο σου σημαδι, του οργανισμου σου, που μπορει κατι να θελει να ακουσεις....

Φιλικά:)

Υ.Γ. Σε ευχαριστώ που γράφεις τόσο παραστατικα τις σκεψεις σου:)

[Smoky]

Sofia, εγώ να σ\'ευχαριστήσω για την επικοινωνία που έχουμε εδώ πέρα και που κάνεις τον κόπο να διαβάσεις τις σκέψεις μου. Μήπως είσαι από Ν.Σμύρνη? Βλέπω αναφορά στο Άλσος.

Ξέρω μια κοπέλα από Γερμανία που η δουλειά της είναι περιβαλλοντολογική μελέτη χώρων (γραφεία κλπ... όχι στην Ελλάδα βέβαια :( ), μη μου πεις ότι ασχολείσαι με κάτι παρόμοιο?

Βρε καλά τα λες, να επιδιώκουμε το γέμισμα μπαταρίας από τον προσωπικό χώρο ή άλλες επιλογές δραστηριοτήτων... Αλλά πόσο στο \"έλεος\" της αναλογίας ωρών που ξοδεύουμε σε κάθε χώρο είμαστε τελικά? Και όντως αυτό που μετράει περισσότερο είναι αυτή η αφηρημένη \"οχύρωση\" που λέμε η \"λιακάδα του μυαλού\" (ό,τι κι αν είναι για τον καθένα) γιατί όπως λες κι εσύ \"έπαιρνες την κατάθλιψη μαζί σου\" και δεν πα να ήσουνα στα καλύτερα... Σύνθετα καμμιά φορά τα πράγματα Sofia μου, σύνθετα, πρέπει να εντοπίζουμε την αντικειμενική αλήθεια που μας ταιριάζει και γερά το προσωπικό κλειδί στο χέρι... Κι ο Θεός βοηθός!

Σε αυτό που λες για τις περιπτώσεις σοβαρών διαταραχών δεν έχεις κι άδικο, ίσως συντομεύεται ο δρόμος προς τη λύση ενώ οι υπόλοιποι κάνουμε οχτάρια... Έχω φτάσει 2-3 φορές κοντά στο να επισκεφτώ ειδικό αλλά δεν ξέρω, αισθάνομαι ότι αν το παραδεχτώ θα είναι σαν να το... \"ταϊζω\". Πιθανώς έχω ακόμα την ευχέρεια να πω όχι.

Έχεις δίκιο που λες ότι είμαι σκληρή με τον εαυτό μου, για την ακρίβεια μόνο με αυτόν κατά κανόνα, για τους υπόλοιπους συνήθως χαλί! Εθελοντικά πάντα, δεν το λέω και καλά σαν \"θύμα\". Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε σε συνεχή \"εκπαίδευση\" του εαυτού κι ότι οι βελτιώσεις δεν χαρίζονται, ούτε είναι θέμα dna και μόνο... Αποκτώνται και χρειάζεται επαγρύπνιση! Τώρα, τί θέλει να μου πει ο... εαυτός... όλο κάτι θέλει να μου πει, οκ, να τον ακούσω αλλά θα με ακούει κι αυτός!:P Τί ότι περνάει και κάποια δύσκολα ο γκρινιάρης?! Εντάξει, περνάει, εδώ είμαστε να τον βοηθάμε!

Θέλεις να μου πεις λίγο για σένα? Κατάθλιψη βασικά είχες? Πώς προέκυψε? Πώς το αντιμετώπισες? Διακρίνω ένα άτομο πάντως με πολύ οξεία αντίληψη, δυναμικό, θετικό και προσγειωμένο. Good job :)

[Sofia]

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια:)) Εχω πολύ δουλεια ακομα όμως:)...Να πώ ευτυχώς, θα το πω!

Οχι, δεν ειμαι απο Ν.Σμύρνη, εχω συγγενεις ομως εκει κ πηγαινω κατά καιρους...

Ναι ασχολουμαι και με το αντικειμενο της φίλης σου και με παρομοια:))

Θα θελα να σου πω ότι ειχα κατάθλιψη ή εντονο καταθληπτικο επεισοδιο ( εμενα λίγο με νοιαζει η ταμπελα), προεκυψε μετά από μια σειρα επώδυνων γεγονοτων....εχασα πολυαγαπημενο ατομο του περιβαλλοντός μου, τη δουλεια μου, χρηματα...σαν να εμεινα στον ασσο δηλαδή....αποκοπηκα σταδιακα απο την οικογενεια μου, φιλους, τους παντες και τα παντα...

Οτι κι αν εχασα, το εχασα με πολυ επώδυνο τροπο, παρα πολυ...ειδικα το ατομο που αναφέρω...δεν θέλω να μπω σε λεπτομερειες εδω...

Για καποιους ομως ήμουν παντα η δυνατή, αυτή που δεν το βάζει κάτω, η επιμονη, αυτή που δεν της εχει χαριστεί τιποτα και τα καταφέρνει ολα μετά από προσπαθειες...και τη θαυμαζουν γι αυτό...Ειχα πάρει πολλες ευθύνες, ειχα πετύχει πολλα, αλλα κουράστηκα...Και ήταν πολύ δύσκολο να πω, το απλο:κουράστηκα...δεν μπορώ άλλο, θέλω να ξεκουραστώ...Να μου δωσω χρόνο και να με φροντίσω...ενώ ήμουν έτοιμη να το κανω για αλλους, δεν ημουν καθόλου έτοιμη να το κανω για μενα...Κι έτσι φόρτωσα μεσα μου, πολυ πόνο, πολυ προσπάθεια, πολλες απογοητεύσεις μικρες και μεγαλύτερες κι ελεγα θα το ξεπεράσω...Μέχρι που έγινε ενα ακομα γεγονος και δεν μπορεσα αλλο....εμεινα μεσα στο σπιτι μου και πολυ μεσα μου κ εκλαιγα συνεχως, μαλωνα με ολους...και πιο πολυ με τον εαυτό μου...

Ειδα ομως ότι με χανω έτσι...σιγα σιγα, μα πολύ σταθερα....εγινα πολυ σκληρή με τον εαυτό μου, δεν με αφηνα να χαλαρώσω...αλλα αυτο με πήγαινε πισω, ενω εγω ήθελα να παω μπροστα...

Και οταν επιασα πάτο, αποφάσισα να πάρω ένα τηλεφωνο...κι ήταν παρα πολυ δύσκολο...μα το εκανα...Και ξεκινησα ψυχοθεραπεια...πίστεψα πολυ σε μενα απο ότι φαινεται και βρίσκω πάλι εμενα...και μεσα απο μενα ολους τους άλλους...επανακαθόρισα τη σχέση μου με μενα, μαθαινω να με ακουω,να ακουω το σώμα μου, να ακουω και να βλέπω τους άλλους...θέλω να βελτιωσω εμενα...και σ αυτο το ταξίδι ειμαι μόνη μου πάλι, αλλά με παρέα:)))...και ειναι πολυ δύσκολο και όμορφο συναμα:)

Υ.Γ. Στο τηλέφωνημα που εκανα συνεβαλαν και τα παιδια του φόρουμ εδώ, που μετα το thread που χα στειλει με τίτλο \"κουράστηκα\" (η 1η δήλωση έγινε εδω:)))με στήριξαν παρά πολυ και με παρότρυναν να το κανω, όπως και μια γλυκυτατη κοπέλα...για μια ακομα φορά τους ευχαριστώ από την καρδιά μου:) πολύ...

[Smoky]

Wow!Ενδιαφέρον επάγγελμα :) Άντε παιδιά να κάνετε την παρουσία σας επιβεβλημένη στην Ελλάδα να δούμε Θεού πρόσωπο, που ξέρω άτομα που δουλεύουν σε κουτιά χωρίς... παράθυρο -καθόλου όμως- και σε πολύ ονομαστές εταιρείες, τέλος πάντων...

Διάβασα το thread σου σήμερα, η διαφορά που έχεις είναι αναμφισβήτητα τεράστια... Το προφίλ της δυνατής που λες ότι έχει ο περίγυρός σου για σένα πάντως, είναι κάτι που φαίνεται :) Γι\' αυτό και χρειάστηκαν και όλα μαζί τα στραβά που σου έκατσαν για να σε \"καθίσουν\". Δεν ήταν και λίγα τα γεγονότα, ούτε και το πιο συνηθισμένο να τα περνάει κανείς όλα μαζί... ...και πιστεύω ότι είναι χάρισμα και ότι σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του και στην όποια αποκατάσταση χρειάστηκες -έστω κι αν βρέθηκες στη στιγμή που λες \"ώχου παρατήστε με που όλο πρέπει να τα καταφέρνω εγώ δηλαδή...\". Και τώρα καταλαβαίνω και την αρχική αντίδρασή σου στο post μου περί \"προσπαθώ μόνος μου\".
Είσαι ένας άνθρωπος με γερά θεμέλια πάντως και πιστεύω ότι πράγματι από αυτή τη διαδικασία θα βγεις... καλύτερα από πριν που λέμε, γιατί όταν καλλιεργείς και είναι και το έδαφος αυτό που χρειάζεται... φουντώνει ο τόπος!

Η αντίδραση της σχέσης σου τότε, αν κατάλαβα καλά, μου θυμίζει λίγο την περίπτωση της φίλης μου... Δε θέλω να το ταυτίσω γιατί δεν γνωρίζω λεπτομέρειες απλά με την ευκαιρία... Όχι μόνο της είπε \"δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις αλλάξει\" αλλά μετά από 2 χρόνια σχέσης την παράτησε ξερά και της είπε κατάμουτρα ότι... \"οκ, ας πούμε εντάξει με τα ψυχολογικά σου, αλλά έχεις παχύνει...\" ???? Η κοπέλα εν τω μεταξύ είναι μια ψηλή θεά κορμάρα, αλλά και να μην ήτανε σου λέω εγώ... Να περνάει ένας άνθρωπος τον τάραχό του, να κάνει θεραπεία, είναι λογικό να βάλει κιλά και να του δίνεις και μία να πάει παρακάτω? Το καλό είναι ότι έστω με αυτό τον τρόπο γλιτώνεις το να ξόδευες -πιθανώς- τη ζωή σου με ένα άτομο που θα σε πούλαγε αργότερα με κάποια άλλη αφορμή...

Ποιό \"2\" μου λες μετά ρε Σοφάκι... Έτσι που το πάνε μερικοί θα μείνουμε και στο... μισό μου φαίνεται :D

[Sofia]

Καποιες εταιρείες έχουν κανει μία αρχή πάντως, σημαντική:)

Η αρχική μου αντίδραση στο \"προσπαθώ μόνος μου\", δεν πηγάζει μόνο απο το παρελθον μου....πηγάζει και απο το φιλικό μου περιβάλλον - και όχι μόνο: με μεγάλη ευκολία (τις περισσότερες φορές) κάποιος τρεχει να εξετάσει τα πάντα λ.χ. καρδια, θυροειδή, αιμα κλπ με τεράστια δυσκολία δέχεται να \"εξετάσει\" την ψυχή του.... ακόμα και οταν εχει σοβαρότατες ενδειξεις που του καταμαρτηρουν οτι πρεπει να το κανει...

Η αντιδραση της σχέσης μου, δεν ειχε να κανει καθόλου με την περίπτωση που αναφέρεις...αλλά τέτοιες χιλιαδες περιπτώσεις υπάρχουν, όπως και χειρότερες. Ο καθένας μπορει ανα πάσα στιγμή να \"την κάνει\" από μια σχέση, με διαφορες αφορμες.Οι αιτιες ειναι σαφώς αλλου.....Ομως υπάρχουν και πολύ διαφορετικές περιπτώσεις σχέσεων (φιλικών ή ερωτικών , λίγη σημασία έχει) που δυναμωσαν μετά από τέτοιες \"φουρτούνες\" και μας κάνουν σαφές ότι η ομορφια στη δυαδικότητα υπάρχει και θα υπάρχει:)...μόνο που δεν ερχεται από μόνη της....

[Smoky]

Μακάρι... :)

Έχεις πολύ δίκιο σ\' αυτό... Στο μυαλό μου είσαι, σήμερα σκεφτόμουν αυτό το πράγμα με αφορμή το site. Γιατί δεν κάνουμε και check up εκτός σωματικών? Πόσα θα είχαμε προλάβει? Αντί γι\' αυτό, πρέπει όποιος φτάνει στο (οριακό ίσως) σημείο να ακολουθεί θεραπεία να πρέπει να το κρατάει και μυστικό πολλές φορές :(

Ναι, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα... Και άσχημα και καλά απλά έχω γίνει λίγο μηδενίστρια στο συγκεκριμένο θέμα -αν και έχω υπάρξει κυρίως δυαδικός άνθρωπος με μεγάλη ανάγκη να δίνω :cool:

Μου αρέσει πολύ η επικοινωνία που έχουμε αλλά επειδή αισθάνομαι ότι... πιάνω χώρο ψηλά στη λίστα χωρίς να υπάρχει λόγος, στερώντας τον ίσως από παιδιά με άμεσα και σημαντικά προβλήματα, δεν θα επεκταθώ σε σκέψεις... Φαντάζομαι θα μας δίνεται η ευκαιρία να ανταλλάσουμε απόψεις εδώ.

Κι αν σε φέρει ο δρόμος σου στη Ν.Σμύρνη και θα ήθελες, πίνουμε και κανένα καφέ :) ...να λιαστούμε ;)

[keep_walking]

Προσωπικα το σκεφτομαι και ετσι.
Ο καθε ανθρωπος ειναι ενα κλειστο συστημα και δεν μπορει να αυτοπαρατηρηθει.
Μπορει να αυτοπαρατηρηθει μονο απο ενα αλλο συστημα...με την αλληλεπιδραση που εχει.
Οταν χρειαζεται βοηθεια αυτο το συστημα ισως ο μονος που μπορει να την προσφερει ειναι ενας εξωτερικος παραγοντας...που μπορεις να τον ονομασεις οπως θες...φιλος..γιατρος...γνωστο ς κλπ.
Δεν πρεπει να ντρεπομαστε να ζητησουμε βοηθεια.