Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια_Βοήθεια

[eva_22]

Καλησπέρα.Ειμαι νέο μέλος στο forum και γενικά δεν είμαι οπαδός αυτών των καταστάσεων.Όμως,χρειάζομα ι βοήθεια γιατί τα πράγματα έχουν γίνει ανυπόφορα πλέον.Έχω μια φίλη της οποίας η υγεία δεν είναι σε καλή κατάσταση.Έχει νευρική σχεδόν ψυχωτική ανορεξία από τη μέρα που τη γνώρισα.Είχε αρκετές περιπέτειες με την υγεία της αλλά ποτέ δεν έκανε κάτι γι'αυτό.Ήμουν δίπλα της και όλο αυτό που περνούσε με έκανε να την ερωτευτώ.(ναι έχω μια πιο ιδιαίτερη σεξουαλική προτίμηση).Δεν της είχα πει τίποτα όμως.Τα πράγματα είχαν αρχίσει να περιπλέκονται αρκετά καθώς η υπερβολική μου ανησυχία για την καταπονημένη υγεία της είχε αρχίσει να με προδίδει.Στο στάδιο αυτό για λόγους οικογένειακους μείναμε χωριστά (η κάθεμια στην πόλη της) για 2 μήνες περίπου με χαλαρή επικοινωνία.Όταν βρεθήκαμε ξανά στην ίδια πόλη και ενώ ήμουν έτοιμη να της μιλήσω τι ένιωθα για εκείνη,πριν προλάβω μου ανακοινώνει πως ήταν έγγυος και πως με χρειάζεται δίπλα της για να κάνει αποβολή του μωρού.Όπως και έγινε,χωρίς να της πω το παραμικρό.Ο πατέρας του μωρού απο την άλλη είναι σε ένα δικό του κόσμο:Δεν θέλει και δεν έχει συζητήσει τίποτα με την φίλη μου και περιττό να πώ πως δεν ήθελε καν να είναι δίπλα της σε όλη αυτή τη διαδικασία.Και δεν ήταν εξάλλου.Μέτα απο όλα αυτά αντιμετωπίζω μια ποικιλία προβλημάτων:Δε ξέρω πως να βοηθήσω τη φίλη μου να ξεπεράσει,αν το καταφέρει ποτέ,το θέμα του μωρού.Δε ξέρω πως να την πείσω να δεχτεί βοήθεια από κάποιον επαγγελματία γιατρό και για το θέμα του μωρού και για το θέμα της διατροφής της(που περιττό να πω μετά την αποβολή έχει γίνει ακόμα χειρότερο) και δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέχω να μένω δίπλα της,να την βλέπω να πονάει και να την πονάει ο "φίλος" της,να μην μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτά και να προσπαθώ να πνίξω και όλα αυτά που αισθάνομαι για εκείνη.

[husband]

Ευα γειά σου,
2 ερωτήσεις, 2 απαντήσεις, 2 προτάσεις
.................................................. .........................................
22 είναι η ηλικία σου?

Originally posted by eva_22
.......Έχω μια φίλη της οποίας η υγεία δεν είναι σε καλή κατάσταση.Έχει νευρική σχεδόν ψυχωτική ανορεξία από τη μέρα που τη γνώρισα.Είχε αρκετές περιπέτειες με την υγεία της αλλά ποτέ δεν έκανε κάτι γι\'αυτό.Ήμουν δίπλα της και όλο αυτό που περνούσε με έκανε να την ερωτευτώ.....

Εμένα γιατί με φαίνετε περίεργο αυτό που παιρνούσε να σε κάνει να την ερωτευτείς? Να την συμπαθήσεις, να την συμπονέσεις, να θέλεις να την βοηθήσεις, να θέλεις να είναι φίλη σου και να της συμπαρασταθείς ναι. Αλλά όλο αυτό να σε κάνει να την ερωτευτείς?
.................................................. ...............................................

Originally posted by eva_22
1.Δε ξέρω πως να βοηθήσω τη φίλη μου να ξεπεράσει,αν το καταφέρει ποτέ,το θέμα του μωρού.Δε ξέρω πως να την πείσω να δεχτεί βοήθεια από κάποιον επαγγελματία γιατρό και για το θέμα του μωρού και για το θέμα της διατροφής της(που περιττό να πω μετά την αποβολή έχει γίνει ακόμα χειρότερο)
2.και δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέχω να μένω δίπλα της,να την βλέπω να πονάει και να την πονάει ο \"φίλος\" της,να μην μπορώ να κάνω κάτι γι\'αυτά και να προσπαθώ να πνίξω και όλα αυτά που αισθάνομαι για εκείνη.

1. Με ηρεμία, με επιμονή, με επεξήγηση ότι μόνο στην Ελλάδα ότι αρχίζει από ψυχο,,, είναι ταμπού.
2. Δεν είναι κακό κάποια στιγμή να λέμε δεν αντέχω άλλο. Ούτε είναι κακό να λέμε έκανα ότι μπορούσα και γιαυτό είμαι χαρούμενος με τον ευατό μου. Ασχετα αν το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε (εν προκειμένο να βοηθήσεις να ξεπεράσει). Και στο κάτω κάτω ακόμα και το παραμικρό αν της έχεις δώσει την έχεις βοηθήσει.
Όσο για το άλλο για το κρύβομαι σε μία φιλία η ειλικρίνεια είναι απαραίτητη. Μη το ξεχνάς. Και αν θές μπορείς να ελπίζεις ότι θα σε καταλάβει τουλάχιστον αν όχι θα ανταποκριθεί,.
.................................................. ................................................
Αν θυμάμαι καλά εδώ είχαν ειπωθεί πολλά
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=1697
Το κουμπάκι αναζήτηση το βρήκες? Αξιοποίησέ το για διάβασμα

[eva_22]

Ναι 22 ειναι η ηλικία μου.Δεν είναι απόλυτα σωστό αυτό που είπα πως οι περιπέτειες της υγείας της με έκαναν να την ερωτευτώ.Νομίζω οτι ήμουν ερωτευμένη μαζί της και μέσα από όλα αυτά το συνειδητοποίησα.Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου αυτή τη στιγμή δεν είναι το πως θα κρύψω αυτά που νιώθω,αλλά το πως θα την κάνω να νοιώσει καλύτερα.Χρειάζεται βοήθεια και ειλικρινά νιώθω οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο.Και ακριβώς αυτό είναι που με κάνει να νιώθω τόσο άσχημα.Δε με ενδιαφέρει αν θα γίνει ποτέ κάτι μεταξύ μας.Με ενδιαφέρει να αρχίζει να ζει ξανά και να μην είναι όπως σήμερα,ένα ζωντανό φάντασμα μιας κοπέλας που υπήρχε κάποτε.

[emily:)]

η καταλληλη στιγμη για να της πεις εσυ τι νιωθεις δεν ειναι...γιατι ομως σε εκανε η κατασταση να την ερωτευτεις?μηπως δεν την εχεις ερωτευτει και απλα τη συμπαθεις?ξερει η φιλη σου για τις προτιμησεις σου?πρεπει να της λες οτι εισαι διπλα της...αυτο ειναι το πιο βασικο....να εισαι εκει για οποιαδηποτε στιγμη χρειαστει...οσο για τον πατερα του παιδιου, εκηγησε της το πως βλεπεις τα πραγματα.πες της αν σε αγαπουσε πραγματικα δεν θα ηταν διπλα σου σε ολο αυτο?τι δλδ γα...με καλα καλα δεν προσεχουμε και μετα Λουις?Αυτο μην της το πεις ετσι...!!!!!!!!Αλλα αν χρειαστει αν δλδ δεν καταλαβαινει πες της το......Αυτα...

[Dalia]

Συμφωνώ με την Εμιλυ ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να της πεις τι νιώθεις γι\'αυτήν.Τώρα σε χρειάζεται δίπλα της.Αν της εκφράσεις τα συναισθήματά σου και εκείνη δεν την ενδιαφέρει μία τέτοια επιλογή τότε μπορεί να τρομάξει και να απομακρυνθεί από σένα και αυτό θα την κάνει χειρότερα,αν νιώσει δηλαδή ότι χάνει και την φίλη της.

[eva_22]

Δεν έχω σκοπό να της πω για τα αισθήματά μου.Πρέπει να βρω ένα τρόπο να τη βοηθήσω να ξεπεράσει το θέμα του μωρού.Αυτό είναι το δύσκολο τώρα.