Ασχηημες εικονες

[Eva1995]

Σιγουρα θα εχει τυχει και σε αλλους εδω...Που λετε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ εκει που καθομαι και χωρις κανενα συγκεκριμενο λογο(ακομα και μεσα στο μαθημα) γεμιζει ο νους μου με ασχημες σκηνες οι οποιες ομως δεν εχουν τυχει,αλλα τις πλαθω εγω χωρις να το ελεγχω.Αυτοκτονιων και θανατου κυριως.Παραδειγματος χαρη,πλαθω την εικονα οτι πεθαινει καποιος απο τους δικους μου και φαντασιωνομαι ασχημες σχηνες με την γιαγια μου να κλεει,κι εγω να καταρρεω κτλπ.Αλλες φορες παλι σκεφτομαι οτι εχω αυτοκτονησει και βαζω στο μυαλο μου εικονες με το σχολειο μου και τους συμμαθητες-καθηγητες για το πως θα αντιδρουσαν(προσοχη,δεν αναρωτιεμαι,φαντασιωνομαι) .Θυμαμαι περυσι για παραδειγμα,πεθανε ενας καθηγητης απο καρκινο και εβαλαν μεσιστια σημαια για 3 μερες κι εγω επλασα στο νου μου τη φαντασιωση πως αυτοκτονησα/πεθανα εγω και οτι υποτιθεται το εκαναν για μενα.σαν να παιζω δραμα μες στο νου ενα πραγμα.υπαρχουν κι αλλα παραδειγματα αλλα δεν μπορω να τα αναφερω ολα. Ειναι καποιο ειδος καταθλιψης? τι σκ@τ@ μου συμβαινει/?

[deleted-member-06-05-2016]

Αυτό που συμβαίνει είναι πως έχεις ένα όμορφο μυαλό και πρέπει να το κυβερνήσεις για να χαίρεσαι την ωραιότητα του. Πως;;; Αρχίζοντας με το να σταματάς αυτές τις σκεψούλες αμέσως μόλις αντιληφθείς πως ενεργούν, και να μην τις δίνεις έτσι τροφή να εξελίσονται στο Νοερό τμήμα του μυαλού σου. Αμέσως να τις σταματάς και να συγκεντρώνεις την προσοχή σου σε εκείνο που σε απασχολεί άμεσα την στιγμή εκείνην.

Περισσότερα και εγκυρότερα θα σου πουν άλλα μέλη στη συνέχεια.

[Lacrymosa]

Ακου οταν ημουν πρωτη λυκειου ενας συμμαθητης μου (απο αλλο τμημα) αυτοκτονησε.. ηταν παιδι χαμηλων τονων, λιγομιλητος, δν διαβαζε, δν ειχε φιλους, ηταν δυσπροσιτος δλδ δν μπορουσε κανεις να του πιασε ευκολα κουβεντα.. κρεμαστηκε μια μερα τεσπα δν θα μπω σε λεπτομερειες δν ειναι εκει το θεμα, την επομενη μερα το μαθαμε εκλεισε το σχολειο μια μερα κ την αλλη μερα το 15μελες διοργανωσε κατι προς τιμην του, ειπε 2 πραγματα ο προεδρος του 15μελους μετα καθομασταν πισω κ συζητουσαμε κ γενικα το κλιμα ηταν βαρυ σαν πχ να καναμε καταληψη.. ορισμενα βλαμμενα ειχαν πει "ωραια χασαμε 2 μερες μαθημα" αυτο δν το σχολιαζω για προφανεις λογους, παμε παρακατω... προσπαθησα να αντιπαραβαλλω τον εαυτο μου με το παιδι αυτο.. σκεφτομουν δλδ οτι εκανα κ εγω κατι αναλογο, κ οτι μ καναν στο σχολειο οι συμμαθητες κατι αναλογο προς τη μνημη μου, οτι αυτοματα συγκινηθηκαν οι καθηγητες κ τα παιδια, οτι επεσε παγωμαρα κ προβληματισμος στο σχολειο κτλ.. μεχρι κ ποια φωτογραφια θα ειχα πανω στον ταφο μ σκεφτομουν... οταν περασε αυτη η φαση, συνειδητοποιησα οτι μαλακιες σκεφτομουν.. διοτι (κ σορρυ αν ακουστω σκληρη) κανεναν δεν θα τον νοιαξει ενα τετοιο γεγονος περισσοτερο απο καποιες ωρες (το πολυ..) δυστυχως ετσι οπως εχει γινει η κοινωνια ο καθενας κοιταει τη δουλεια του κ προς στιγμην μπορει να ευαισθητοποιηθει, αλλα μετα θα επανελθει στη ζωη του.. κ εμεις κλεισαμε 2 μερες, αλλα μετα συνεχισαμε κανονικα το σχολειο κ τη ζωη μας κ τις εκδρομες μας κ τα τεστ μας κ τις κοπανες μας κ ολα.. το παιδι το ειχαν ξεχασει ολοι.. δυστυχως.. δν ξερω με αυτο αν εβγαλες καποιο συμπερασμα, μπορει να ειναι κ ψιλοασχετο, απλα ηθελα να σου πω την εμπειρια μ κ πως το βιωσα εγω τοτε..

[Eva1995]

Ακου οταν ημουν πρωτη λυκειου ενας συμμαθητης μου (απο αλλο τμημα) αυτοκτονησε.. ηταν παιδι χαμηλων τονων, λιγομιλητος, δν διαβαζε, δν ειχε φιλους, ηταν δυσπροσιτος δλδ δν μπορουσε κανεις να του πιασε ευκολα κουβεντα.. κρεμαστηκε μια μερα τεσπα δν θα μπω σε λεπτομερειες δν ειναι εκει το θεμα, την επομενη μερα το μαθαμε εκλεισε το σχολειο μια μερα κ την αλλη μερα το 15μελες διοργανωσε κατι προς τιμην του, ειπε 2 πραγματα ο προεδρος του 15μελους μετα καθομασταν πισω κ συζητουσαμε κ γενικα το κλιμα ηταν βαρυ σαν πχ να καναμε καταληψη.. ορισμενα βλαμμενα ειχαν πει "ωραια χασαμε 2 μερες μαθημα" αυτο δν το σχολιαζω για προφανεις λογους, παμε παρακατω... προσπαθησα να αντιπαραβαλλω τον εαυτο μου με το παιδι αυτο.. σκεφτομουν δλδ οτι εκανα κ εγω κατι αναλογο, κ οτι μ καναν στο σχολειο οι συμμαθητες κατι αναλογο προς τη μνημη μου, οτι αυτοματα συγκινηθηκαν οι καθηγητες κ τα παιδια, οτι επεσε παγωμαρα κ προβληματισμος στο σχολειο κτλ.. μεχρι κ ποια φωτογραφια θα ειχα πανω στον ταφο μ σκεφτομουν... οταν περασε αυτη η φαση, συνειδητοποιησα οτι μαλακιες σκεφτομουν.. διοτι (κ σορρυ αν ακουστω σκληρη) κανεναν δεν θα τον νοιαξει ενα τετοιο γεγονος περισσοτερο απο καποιες ωρες (το πολυ..) δυστυχως ετσι οπως εχει γινει η κοινωνια ο καθενας κοιταει τη δουλεια του κ προς στιγμην μπορει να ευαισθητοποιηθει, αλλα μετα θα επανελθει στη ζωη του.. κ εμεις κλεισαμε 2 μερες, αλλα μετα συνεχισαμε κανονικα το σχολειο κ τη ζωη μας κ τις εκδρομες μας κ τα τεστ μας κ τις κοπανες μας κ ολα.. το παιδι το ειχαν ξεχασει ολοι.. δυστυχως.. δν ξερω με αυτο αν εβγαλες καποιο συμπερασμα, μπορει να ειναι κ ψιλοασχετο, απλα ηθελα να σου πω την εμπειρια μ κ πως το βιωσα εγω τοτε..

ναι ακριβώς τα ίδια σκέφτομαι κι εγώ,χωρίς όμως να έχω βιώσει κάτι τετοιο

[betelgeuse]

Αυτο ειναι κατι σαν daydreaming απο την αναποδη , δηλαδη daynightmaring.........
Και εγω καμμια φορα φτιαχνω εφιαλτικα σεναρια και το ζω εντονα πχ και μπορει να δακρυζω . Αλλες φορες φτιαχνω γαματα σεναρια με το μυαλο μου και χαιρομαι κλπ.
Δεν ξερω εχω την αισθηση οτι σε εμενα συμβαινει οταν βαριεμαι αφορητα , και δεν μπορω να κανω κατι αλλο . Πχ περιμενω τρενο και δεν εχω κατι να διαβασω ........
Δεν νομιζω να ειναι κατι το ανησυχητικο .

[Raffaella]

Κι εμενα, Ευα, πολυ συχνα μου συνεβαινε αυτο...Ακομα μου συμβαινει αλλα το ελεγχω αρκετα.
Βασικοι παραγοντες που μπορει να το πυροδοτουν ειναι η συσσωρευμενη κακη διαθεση κι η αρνητικη σκεψη.
Επισης, αν γενικα επηρεαζεσαι ευκολα απο τα ερεθισματα του περιβαλλοντος κι εχεις και αναπτυγμενη φαντασια, αυτοματα το μυαλο φτιαχνει τετοια σεναρια...

[Nocash]

Σιγουρα θα εχει τυχει και σε αλλους εδω...Που λετε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ εκει που καθομαι και χωρις κανενα συγκεκριμενο λογο(ακομα και μεσα στο μαθημα) γεμιζει ο νους μου με ασχημες σκηνες οι οποιες ομως δεν εχουν τυχει,αλλα τις πλαθω εγω χωρις να το ελεγχω.Αυτοκτονιων και θανατου κυριως.Παραδειγματος χαρη,πλαθω την εικονα οτι πεθαινει καποιος απο τους δικους μου και φαντασιωνομαι ασχημες σχηνες με την γιαγια μου να κλεει,κι εγω να καταρρεω κτλπ.Αλλες φορες παλι σκεφτομαι οτι εχω αυτοκτονησει και βαζω στο μυαλο μου εικονες με το σχολειο μου και τους συμμαθητες-καθηγητες για το πως θα αντιδρουσαν(προσοχη,δεν αναρωτιεμαι,φαντασιωνομαι) .Θυμαμαι περυσι για παραδειγμα,πεθανε ενας καθηγητης απο καρκινο και εβαλαν μεσιστια σημαια για 3 μερες κι εγω επλασα στο νου μου τη φαντασιωση πως αυτοκτονησα/πεθανα εγω και οτι υποτιθεται το εκαναν για μενα.σαν να παιζω δραμα μες στο νου ενα πραγμα.υπαρχουν κι αλλα παραδειγματα αλλα δεν μπορω να τα αναφερω ολα. Ειναι καποιο ειδος καταθλιψης? τι σκ@τ@ μου συμβαινει/?

Μην αγχωνεσαι μου συμβαινει κι εμενα...
Βεβαια οχι με εφιαλτικα σεναρια αλλα με σεναρια για το πως ας πουμε θα γουσταρα να ειναι η ζωη μου...
Οταν ειχα ρωτησει εδω με κοροιδεψανε οτι αν τη βρισκω να φαντασιωνομαι το μελλον μ και οτι εχω λεφτα και τετοια αλλα δεν εννοουσα κατι τετοιο απλα αυτο π καποιος το λεει ονειρο εγω πρωσοπικα το βλεπω πολυ ζωντανο σαν να το ζω...
Μερικες φορες εχω κανει κι εγω σεναρια οπως λες εσυ...
Λογικο ειναι αλλωστε αφου αναρωτιεσαι για καποια πραγματα στην ζωη σου οπως εσυ π λες για το θανατο κ.λ.π...
Απλα πιστευω οτι καποια μυαλα υπερτερουν καπου αλλου και καποια αλλα αλλου...
Παραδειγμα καποιος μπορει να ειναι πιο ευστροφος αλλα να υστερει στην φαντασια...

Παντως εκμεταλευσου το μυαλο σου και κανε θετικες σκεψεις...
Αν σου δημιουργει εντονα συναισθηματα με τα "κακα" του κοσμου τοτε θα μπορει να το κανεις και με τα "καλα"
Εμενα προσωπικα με βοηθαει,με γαλινευει ας πουμε η με ηρεμει εκει π παω να κοιμηθω το βραδυ να σκεφτομαι το μελλον...Τι θα ηθελα να κανω κ.λ.π
Ειναι ολα τοσο ζωντανα...
Για καποιους αλλους αυτο αποτελει μονο ενα "ονειρο" που μπορουνε να το εκφρασουνε μονο με λογια...
Εκμεταλευσου το "χαρισμα" σου