ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 11 of 11
  1. #1
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    72

    ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

    Τρίτη 5 Ιουνίου. Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω κατάθλιψη, αγοραφοβία........Αυτο που του ταιριάζει καλύτερα είναι τρομοκρατία. Προσπαθώ αλλά είναι κάτι ώρες.... Σήμερα λοιπόν έπρεπε να πάω εκτός γραφείου για μια δουλειά. Τόσο καιρό λειτουργώ όσο πάει και καλύτερα εντός του γραφείου.Το σημερινό ήταν καινούργιο. Κάθε τι το καινούργιο με τρομάζει. Στη αρχή με τρόμαζαν τα παντα ούτε μέχρι το περίπτερο δεν πήγαινα. Οχι ότι τώρα κάνω και πολλά πράγματα μόνη μου. Και το γεγιονός ότι έπρεπε να πάω γύρω στα 50 χιλιόμετρα εκτός πολης συνοδευόμενη βέβαια αλλά από άτομο που δεν ξέρει την κατάσταση μου ένιωσα τρόμο. Προσπαθησα να τον ελέγξω και το έκανα σε ένα βαθμό, αλλά το σώμα μου αμέσως αντιδρά, σε αυτήτην τρομοκρατία, τι στομάχι τι κεφάλι όλα σκατά έγιναν. Λογικά δεν είχα τίποτα να φοβηθώ και να με ρωτήσετε τι φοβήθηκα δεν ξέρω. Για μια ακόμη φορά κατάλαβα την αρρώστεια μου, έκανε αισθητή την παρουσία της. Παραμυθιάζομαι ή σκέφτομαι θετικά όπως θέλετε πείτε το λέω είμαι δυνατη θα τα ξεπεράσω όλα θα προσπαθήσω αλλά όταν αυτή ( η αρρώστεια ) με νικάει αρχίζω τις αρνητικές σκέψεις. Μιλάω με τουςάλλους και εγλω σκέφτομαι τα δικά μου , σφιγμένη, φοβισμένη . Εχω προσαρμόσει τη ζωή μου στα όρια που η αρρώστεια μου επιτρέπει, δεν ζω όπως θα ήθελα. Μισή ζωή. Είμαι πληγωμένη. Πονάω αλλά αντεχω. Ναι ο πόνος δεν σε σκοτώνει αλλά δεν σε αφήνει και να ζεις.

  2. #2
    Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    η κοσμάρα μουυυυυυυυ!!!
    Posts
    39
    οτι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο....
    δεν ξερω αν ακουγομαι γελοια...Για αυτο τον λογο πολλες φορες διαβαζω κατι και δεν απανταω γιατι σκεφτομαι\"αν πω βλακεια αν δεν απαντησω σωστα...μπορει καλλιστα ναμου πει καποιος αν πω την γνωμη μου σε ενα προβλημα του οτι ξερεις εσυ δεν μπορεις να μιλας απο τη στιγμη που δεν εχεις περασει ολα αυτα που περασα εγω η καποιος αλλος εδω\"

    αλλα θελω αληθεις να απαντησω και plz σορρυ αν πω βλακεια...καταλαβαινω οσα λες για τη μιση ζωη...αλλα δεν σημαινει οτι πρεπει να το αφισεις να σε νικησει...μονο και μονο που μπορεσες να μην φυγεις παει να πει οτι εισαι δυνατη...αυτη η δυναμη απο που πηγαζει?απο εσενα φυσικα και μικρες επιτυχιες φερνουν μια μεγαλη νικη...δεν θελω να απογοητευεσαι..δεν θελω να λες οτι εχασες...Φυσικα και δεν εχασες...Και φυσικα και θα κερδισεις...Πρεπει να το πιστεψεις...Πρεπει να πιστεψεις και στον εαυτο σου...Πανω απο ολα εισαι εσυ...Και μπορεις!

    Οσο για τα καινουρια δεστα σαν μια αλλαγη που μπορει να σε βοηθησει στο να νικησεις μια ακομη φορα...Δεστα σαν μια προκληση...Μην φοβασαι τιποτα!Κανεναν...και πανω απο ολα τον εαυτο σου...

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    809
    Φιλη μου Γιωτα,αν σου ειναι ευκολο και δεν σε πνιγει θα θελα ακριβως να μου γραψεις τι σε φοβιζει,τι ειναι αυτο που σε κανει πισω και δεν προχωρας μπροστα;Συνεβησε ποτε κατι;Ψαξε το και πες μου γιατι σιγουρα απο καπου προερχεται.
    Εχω παρομοιο προβλημα,δεν ξερω πως ειναι να σε πιανει κριση πανικου σε τετοιες περιπτωσεις γιατι δεν τολμω να το κανω ξανα..Εχω ξεχασει πως ειναι να ζεις ελευθερα,να κυκλοφορεις χωρις να σκεφτεσαι παραλογα,να πηγαινεις καπου και να σκεφτεσαι μονο ποσο ωραια μπορει να περασεις.Γιαυτο σου λεω,θα με βοηθουσες και εμενα αν και ξερω απο που πηγαζονται οι δικες μου φοβιες.Θα βοηθουσες γενικοτερα και τον εαυτο σου αν κατεγραφες τι ακριβως ειναι εκεινο που σε πανικοβαλλει.Μην πτοησει,περνα,στο λεω εγω που ισως να μην προσπαθουσα καν να παω οπως εκανες εσυ.Ειναι μεγαλο βημα,τολμας και ο φοβος και ο πονος αυτα τα φοβουνται να εισαι σιγουρη.

    Φιλη μου Εμιλυ οσο για το αν θα πεις βλακια να ξερεις ακομη και που εχεις το θαρρος να βοηθησεις καποιον που ισως σε χρειαζεται ειναι απο τα μεγαλυτερα μεγαλεια ψυχης που υπαρχουν.Μιλα χωρις να σκεφτεσαι τι μαλακια θα πεις,μαλακια θα ηταν να μην μιλουσες ελευθερα.Ευχαριστω
    "...και θα πληρώνω σαν αντίτιμο στο χρόνο, την μοναξιά για όλα τα χάδια που ζητούσα."

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Originally posted by giota73
    Λογικά δεν είχα τίποτα να φοβηθώ και να με ρωτήσετε τι φοβήθηκα δεν ξέρω.
    Ετσι είναι αυτά.Φοβόμαστε χωρίς να υπάρχει λόγος.Και ενώ ξέρουμε ότι στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύουμε από τίποτα.Φτάνει να περάσει μια σκέψη από το μυαλό ότι \"ωχ τώρα κάνω κάτι που δεν έχω συνηθίσει να κάνω,κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες φορές\" και αμέσως έρχεται ο τρόμος ότι κάτι θα συμβεί,ότι δεν θα τα καταφέρουμε.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2007
    Posts
    177
    Πιστεύω πώς πάντα υπάρχει λόγος και μπορεί να βρεθεί με την ψυχανάλυση...είτε μόνος σου είτε με ειδικό.
    Επίσης είναι και πώς συνηθίζει κανείς...αν είχε συνηθίσει να μην βγαίνει από το σπίτι, τότε σίγουρα το να βγεί απο αυτό θα είναι κάτι υπερβολικά δύσκολο γι\'αυτόν σε σχέση με κάποιον άλλο που το κάνει καθημερινώς.
    Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δεν τις κάνουμε κάθε μέρα όπως για παράδειγμα ένα υπερατλαντικό ταξίδι. Φαντάζομαι οτι και ο άνετος ακόμη ενδεχομένως να αισθανθεί ένα κούμπωμα, μια ανασφάλεια γιατί δεν ξέρει που πάει, τι θα αντιμετωπίσει. Σε άλλους αυτό είναι σε επιτρεπτά όρια, σε άλλους ξεπερνά τα όρια.
    Δεν ξέρω αν σας βοηθά να εκφράσω προσωπικό μου βίωμα....εγώ για παράδειγμα, παλιότερα πιο έντονα, όταν πήγαινα πχ διακοπές ή κάπου αλλού μόνη μου είχα την ενγοια μου να γυρίσω πίσω...και δεν περνούσα και τόσο καλά εκεί. Τώρα συνειδητοποιώ ότι ήμουν επηρεασμένη από τους γονείς μου που είναι άνθρωποι του σπιτιού. 1002 πράγματα μπορεί να μας κάνουν ανασφαλείς...αλλά είναι εφικτό να τα βρούμε..με την ψυχανάλυση, παρατήρηση του εαυτού μας.

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    29
    Γιώτα, κρίνοντας από δικιά μου παλαιότερη κατάσταση, νομίζω είναι πολύ σημαντικό αυτό που γράφεις, ότι μπόρεσες μέχρι κάποιο βαθμό να το ελέγξεις κι ότι είχες συνείδηση της κατάστασης, βρέθηκες \"παρατηρητής\" του σώματός σου που αντιδρούσε... Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να το επαναλάβεις φυσικά! Και σε μεγαλύτερο βαθμό κάθε φορά.

    Είχα πριν χρόνια αποσυντονιστεί τελείως... Κλεισμένη μέσα στο σπίτι, φοβόμουν να κοιμηθώ γιατί νόμιζα ότι κατάπινα τη γλώσσα μου, φοβόμουν να φάω γιατί νόμιζα ότι πνιγόμουν... Ταχυπαλμία? Ταμπούρλο, όλη μέρα. Μούδιασμα. Ένας φόβος με πόδια βασικά... Τα χάλια μου. Πριν ένα μήνα περίπου, γιατί κατά καιρούς πάει να μου... \"επιτεθεί\", το έδιωξα μέσα σε ένα τέταρτο -ενώ το σώμα μου έβραζε εννοείται.

    Εγώ πιστεύω ότι μπορείς να το ξεπεράσεις. Να το κοιτάς με τα μάτια της λογικής, να το αναλύεις στα κομμάτια της ανυπαρξίας του.

  7. #7
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    74
    Γιωτα μου
    ολα μεσα στο μυαλο ειναι....

    Προσπαθησε και θα το νικησεις το ατιμο... Μην παρατας τα οπλα και εξαλου δεν εισαι η μονη και μονη ....
    Τουλαχιστον εμεις σε καταλαβαινουμε......

    Να βλεπεις μπραστα και οχι πισω, και μην κρατας τιποτα μεσα σου. Βρισε κλαψε κανε οτι μπορεις για να εκτονωθεις θα δεις θα νοιωσεις καλυτερα.....

  8. #8
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    72
    Χθες είχα μία δύσκολη μέρα. Με έριξε. Με έριξε πολύ. Αλλά και πάλι κατά τη διάκρεια της μέρας κατάφερα να σηκωθώ. Είναι δύσκολο και το να πέφτεις και το να σηκώνεσαι. Εχασα την ψυχραιμία μου ένοιωσα αδύναμη πολύ. Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ που και που θαρρείς και το έχω ανάγκη. Να κλάψω πολύ. Θαρρείς όταν κλαίω βγάζω πολύ πόνο από μέσα μου. Αλλά κια αποδυναμώνομαι ταυτόχρονα. Μετά το θρήνο το σώμα μου διαλύεται. Φαυλος κύκλος. Και φυσικά μου έιναι δύσκολο να ξεχάσω αυτές τις δύσκολες μέρες, με κυνηγάνε. Μου επιβεβαιώνουν την αρρώστεια μου, που με τόσο προσπαθώ να ξεπεράσω.

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    121
    Χθες ένιωσα πραγματικά εξαντλημένη. Πόσο έχει εξασθενίσει ο οργανισμός μου από αυτή την κατάσταση. Με ιστορικό 2-3 μέρες κακού και λίγου ύπνου , έμμηνο ρύση και κακή διατροφή, δηλαδή λίγο φαγητό λόγω ζέστης κυρίως,έκοψα και τα παγωτά και τα γλυκά μπας και χάσω κανένα κιλό, βάλε και τον καφέ ( νετακαφεινέ) που ξανάρχισα εδώ και λίγες μέρες ήρθα και έγινα .... τι να σας πω. Βγήκα στην αγορά το απόγευμα και νόμισα ότ εκείπουπερπατούσα θα πέσω. Πονοκέφαλος, ζάλη , πόνος στον αυχένα . Γυρίσαμε σπίτι ξάπολωσα στο κρεβάτι και κυριολεκτικά δεν μπορούσα ούτετα μάτια μου να ανοίξω. Μου έκανε ο άντρας μου ένα μασάζ, να\' ναι καλα ,άνοιξαν λίγο τα μάτια μου, σηκώθηκα έφαγα στο κρεβάτι αυτά που μου έφερε και πάλι ο καλός μου και μετά μπόρεσα να σηκωθώ. Το ευχάριστο? Πριν λίγο καιρό αν είχα αυτά τα χάλια θα έκλαιγα με μάυρο δάκρυ , θα έπεφτα πολύ. Χθες και γενικά τιςτελευταίες ημέρες που έχω τέτοια ατονία το αντιμετωπίζω ήρεμα , ξαπλώνω και το αντιμετωπίζω. Και είμαι χαρούμενη παρά τα χάλια μου λέω μέρες είναι θα περάσουν. Πέρσι όταν η κατάθλιψη ήταν πιο έντονη όταν είχα περίοδο και τύχαινε και ΣΒΚ ξάπλωνα και δεν σηκωνόμουν όλη τη μέρα από την ατονία και την ζάλη, φέτος δόξατο Θεό είμαι καλύτερα. Του χρόνου θα είμαι περδίκι.

    Δυσκολέυομαι να εξηγήσω στον ευατό μουπως μίακακή ψυχολογίαέχει αλλάξειτόσο πολύ τον οργανισμό μου , αλλά έτσι είναι, είτε το εξηγήσω είτε όχι έτσι είναι. Και πιστευω λοιπόν ότι όπως ισχύει ο συνδυσασμός κακή ψυχολογία = κακή σωματική κατάσταση έτσι μπορεί να ισχύσει και το αντίστροφο.

    Ξέρω επίσης ότι πρέπεινα φροντίσω το σώμα μου, Ξέρω ότι το κπανισμα μου κάνει πολύ κακόαλλά δεν το έχω κόψει, σχεδόν διαλέγω την όλη αυτή ταλαιπωρία από το να μην καπνίζω. Είμαι ηλίθια.... Προσπαθώ να γυμναστώ, ίσια ίσα να λέω όιτ κάτι κάνω. Τελικά η τεμπελιά είναι μεγάλο κουσούρη. Διαβάζω ότι το καλύτερο φυσικό αντικαταθλίτπικό είναι μια ουσίαπου παράγει ο οργανισμός όταν γυμναζόμαστε, και εγώ δεν κάνω τίποτα για αυτό ή κάνω ελάχιστα.

    Εμένα με ταλαιπωρεί πολύ το σώμα μου, παλαιότερα και πάρα πολύ,και τώρα μέρες μέρες πάρα πολύ , αλλά δεν το φροντίζω, ο΄θτεη διατροφή μου είναι η καλύτερη. Γι αυτό λέω είμαι ηλίθια ...

    Πρέπει να πάρω κάποιες αποφάσεις , πχνα κόψω το κάπνισμα, να γυμναστώ λίγο παραπάνω ...

    Εγώ θέλω όλα να αλλάξουν χωρίς εώ να κάνω τίποτα, αμ γίνεται αυτό?
    Οχι βέβαια. Αυτό πουλένε ότι αφήσειςσε αφήνει και αυτό το ξέρω, αλλά τι κάνω...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Αυτή την εξάντληση την έχω κι εγώ συνέχεια χωρίς να κάνω τίποτα που να με κουράζει βέβαια.Και με τρομάζει πολύ αυτή η ατονία.Είναι κι αυτές οι αυπνίες,δεν κοιμάμαι καλά,οπότε μετά είμαι ακόμα πιο χάλια.
    Πράγματι κάνει καλό η γυμναστική,αλλά όταν νιώθεις ότι δεν έχεις κουράγιο ούτε να περπατήσεις πώς να κάνεις γυμναστική?

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    121
    Πρέπει να κόψω το τσιγάρο. καταλαβαίνω ότι ο οργανισμός μ ου δεν το αντέχει, ότι μου κάνει πολύ κακό. Αλλά από την άλλη νέα με όλα αυτά που περνάω να κόψω και το τσιγάρο. Αλλά το πιθανότερο αν το κόψω να βελτιωθεί η σωματική μου κατάσταση, το πιστευω, αλλά το ριμάδι είναι δύσκολο να κοπεί. Λέωβ δύσκολο αλλά δεν έχω κάνει και καμμία προσπαθεια. προχθές έκανα εμετό , το στομάχι μου ήταν χάλια, πήρα το πακέτο και το πέταξα και μετά από λίγες ώρες όταν ένιοωσα καλύτερα ξανακάπνισα. Μου τη δίνει αυτή η ανεγκεφαλιά μου, η αδυναμία μου δεν ξέρω πως να το πω. Σήμερα το πρωί με ένα στομάχι χάλια κάπνιζα πάλι. Τι μαλακία είναια υτή, τι αυτοκαταστροφική συνήθεια. Ξυπνάω το πρωί και ξομίζω ότι μόνο καπνίζοντας κανένα δυο τσιγάρα μπορώ να βγω από το σπίτι. Η αντοχή μου χάλια, μια σκάλα ανεβαίνω και ζορίζομαι, δεν μπορώ να περπατήσω μες στη ζέστη μου κόπβεται η ανάσα . Επιτέλους πρέπει να κάνω την προσ΄πάθεια μου και ρπος αυτή την κατεθυνση. παιδί θέλω να κάνω τόσο πολύ που το θέλω αλλά το τσιγάρο δεν το κόβω να προετοιμάσω τον οργανισμό μου να δεχθεί μία εγκυμοσύνη. Ακόμη και στο αυχενικόμ κάνει κακό το κωολοτσίγαρο γιατί το αίμα δεν κυκλοφορεί κανονικά . παντού κακό κάνει και εγώ το βάζω στο στόμα μου όλη την ώρα. Και τι κερδίζω? Ποια είναι αυτή η αίσθηση που μου δίνει και το θέλω? Αυτά τα γρα΄φω κυρίως σε μένα για να τα ακο΄θυσω δεν ξέρω κατά πόσο σας ενδιαφέρουν . Αν έχετε κάτι να μου πέιτε καλοδεχούμενο.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •