Χρειαζομαι τη γνωμη σας

[the_downward_spiral]

Καλημερα... Δεν θελω να αρχισω να κλαιγομαι οπως συνηθιζω αλλα εχω μια απορια.
Αφου η τρελα δεν ειναι ιασιμη και τα ψυχοφαρμακα,ψυχιατρεια,ψυχ ολογοι ειναι μονοδρομος και αναγκαστικα γιατι δεν υπαρχουν εναλλακτικες οπως η ευθανασια?Δεν θελω να υποφερω μια ζωη και προτιμω τον γρηγορο θανατο απο το να βασανιζομαι καθε μερα ειτε απο την ασθενεια την ιδια η απο τι παρενεργειες των φαρμακων, λογω των κοινωνικων συνθηκων(στιγμα). Εχουμε ελευθερη βουληση η δεν εχουμε? Εγω παντως εχω και προτιμω τον θανατο. Γιατι να ειμαι " για εγκλεισμο" δεν διεπραξα κανενα εγκλημα... Εχω βαρεθει και εχω σιχαθει να με ρωτανε γιατι τρεμεις γιατι παχυνες γιατι κοιμασαι συνεχεια... Αυτο δεν ειναι ζωη. Ουτε τα "πειραματα" των ιεροεξεταστων δεν υποφερουν οσο υποφερω εγω. Πεθαιναν σε λιγες ωρες...δεν εχουν μακροζωια( λεμε τωρα) οπως εγω.Οποτε για οσους διαβαζουν αυτο το thread. Τι θα προτιμουσατε? Στην εγκυκλοπαιδεια που εχω (ΔΟΜΗ λεγεται) αναφερει οτι οι νευρασθενεις αυτοκτονουν.Ευθανασια ή φαρμακα για μια ζωη( χωρις δουλεια, χωρις σεξ, ζωντας με το στιγμα, εγκλεισμοι και χρεωση του κρατους που εχει αμεση επιπτωση στη φορολογα μπλα μπλα μπλα.

[BrokeN_DoLL]

εχεις απολυτο δικιο σπιραλ, ομως σκεψου λιγο και το αλλο, πως ναι μεν φτανεις στα ορια σου επειδη απ τις 24 ωρες την μερα οι 20 ειναι σκατα και λογικο να σου μενουν, εχεις και το πλεονεκτημα του οτι δεν ξερεις τι θα γινει στο μελλον. εννοω, ολα γινονται για καποιο λογο κ επειδη με αυτα π γραφεις εγω εχω δει πως εισαι εξυπνο ατομο, μπορεις να βρεις διεξοδο!αυτο δεν ειναι προκληση, ειναι για τον εαυτο σου και μονο!μπορεις να κανεις πολλα εαν το θελεις. μην παραιτησαι, ξερω ειναι λογια του αερα αλλα τα λεω να τα ακουω κ εγω επειδη με πιανει συνεχεια αυτο με τον θανατο κλπ. αλλα το πεισμα στον αλλο εαυτο μου δεν με αφηνει να τα παρατησω!!!!!!!

[ioannis2]

Πόσων χρονων εισαι βρε? Μου φαινεται πως έχεις παραιτηθεί (λες στην αρχη του μηνυματος σου ότι δεν θες ν αρχισεις να κλαίγεσαι τελικα όμως αυτο ειναι που κανεις και έχεις ξεχασει τι θα πει θέληση. Δεν κανεις τιποτα, μου φαινεται πως εχει μεινει με τα χερια δεμενα. Σκεφτεσαι πως φταινε οι αλλοι, οι καταστασεις κλπ αλλά δε συνηδητοποιεις ότι εσυ εισαι αδρανης, δεν το προσπαθεις. Οι αλλοι θα σου δωσουν αναλογα με αυτο που θα τους δωσεις εσυ. Αν αλλαξει εστω και λιγο η σταση σου εναντι τους θα δεις σιγουρα κατι αναλογο απο μερους τους. Η διαφορα των ψυχολογικών απο τα αλλα προβληματα υγειας ειναι ότι σε τελικη αναλυση η θεραπεια εξαρταται απο το ίδιο το ατομο, τα ψυχοφαρμακα και οι ψυχολογοι υποβοηθουν και κατευθυνουν στο να θεραπευσει το ιδιο το ατομο τον εαυτο του. Αρα θελουν πράξη.

[μαρκελα]

Συμφωνώ με τον Γιάννη! Τα ψυχολογικά προβλήματα σχεδόν δεν διαφέρουν, από τα σωματικά ή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γενικά σαν άτομα.
Έχουν αίτια, που καλούμαστε να τα αναγνωρίσουμε. Εξάλλου, διαθέτουμε δυνάμεις αυτοϊασης, μόνο που για ενεργοποιηθούν αυτές χρειάζεται προσπάθεια, χρειάζεται αγώνας.
Όσα και να λέμε ή να μας λένε, όσα και να διαβάζουμε, αν δεν γίνονται και πράξη, τότε δεν έχουν καμιά αξία. Η ζωή μας όμως έχει αξία, γι' αυτό δραστηριοποιήσου άμεσα.

[BrokeN_DoLL]

οπως λεει κ ο master tempo σε ενα τραγουδι του καρρα ''ηρθα που ηρθα θα παιξω δεν θα παω πασο, ουτως η αλλως δεν εχω τιποτα να χασω!!!'' :p

[elis]

αδερφε εγω θα στα πω παλι αμα δεν σ αρεσει κατι στη ζωη σου το αλλαζεισ προσπαθεισ το0υλαχιστον κ αυτο βελτιωνεται με τα χρονια εισαι 22 στα 32 θα τα βλεπεισ ολα πολυ διαφορετικα αρκει να κανεισ κατι αν δεν κανεισ θα γινει μονο του παλι αλλα λιγο
εισαι 22 κ δεν ξερεισ πολλα για τον κοσμο λογικα οταν θα μαθεισ αρκετα θα αλλαξεισ κι οταν γινει αυτο θα τα δεισ αλλιωσ

[ioannis2]

Φίλε, τη ζωή σου εσύ ο ίδιος και κανένας άλλος στον κόσμο την φτιαχνεις κι αν δε σ αρεσει πάλι εσύ ο ίδιος και κανενας αλλος στον κόσμο την αλλάζεις. Ό ανθρωπος ωριμάζει όταν κατανοήσει, εμπεδώσει και κάνει πράξη αυτό. Φτάνει να το καταλάβει όσο πιο γρηγορα γινεται στη ζωη του για να μην τον προσπερασουν χρυσες ευκαιριες της ζωης (κυρίως όταν κανεις ειναι νεαρης ηλικιας όπως εσυ). Εσυ αυτο δεν το εχεις συνηδητοποιήσει ακόμα. Κι οσο δεν το συνηδητοποιεις όλο θα σαι σ αυτη την ίδια φαση που εισαι τωρα και κανεις δεν ξερει για ποσο θα σαι ακομα. Για κανε με τη σκεψη σου μια προσπάθεια. Στασου δλδ αντικειμενικος μπροστα στα γεγονοτα της ζωης σου και κρινε τη σταση σου εναντι τους. Αμα το κανεις αυτο, μεσα απο τα συμπερασματα που θα βγαλεις θα εισαι στο δρομο να αποκτησεις αυτη την ωριμοτητα. Θα ναι το προσταδιο της αλλαγης την οποια κατα βαθος επιζητας. Εκει θα βρεις και τις απαντησεις αυτου του γιατι που σε βασανιζει. Ειναι κριμα να χανεις ευκαιριες στη ζωη σου νεος ανθρωπος.

[Liber]

Λίγο πιο έξυπνος είσαι απ'όσο χρειάζεται για να κοιμάσαι ήσυχα.Συνήθισε το και όλα καλά.

[Κλειδί Σκέψης]

το δικαίωμα της ζωης και του θανάτου ανήκει στον καθένα μας. Κάποιοι έχουν θέληση για ζωή κάποιοι όχι. Αλλά ένας ψυχικά ασθενής έχει την καθαρότητα να αποφασίσει? Για μένα ένας άνθρωπος με βαριά ψυχασθένεια δεν ειναι σε αυτή την θέση. Η λύση δεν είναι ο θάνατος. Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Η λύση είναι να έχεις ψυχιατρεία και όχι άσυλα, η λύση είναι μια κοινωνία με παιδεία απέναντι στους ψυχικά ασθενείς και μακριά από προκαταλήψεις. Η λύση είναι το κράτος πρόνοιας να σου παρέχει υποστήριξη για να εισαι ενεργος μέλος και όχι στο πεθώριο. Λύση είναι η αποδοχή, η βοήθεια, η αγάπη λύση δεν είναι ο αφανισμός. Στις ίδιες σκέψεις με τις δικές σου στηρίχθηκε και η προπαγάνδα του χίτλερ για το πρόγραμμα Τ4 .. Η ισορροπίες είναι λεπτές φίλε μου και καλό θα ήταν να προσέχουμε.. το πρώτο λιγκ εξηγει τι είναι το πρόγραμμα Τ4 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%...E%B1%CF%82_T-4
και το δεύτερο δείχνει μέρος της προπαγάνδας που έγινε στους γερμανούς πολίτες για να μην αντιδράσουν στις δράσεις του προγράμματος μαλίστα πέραν του οικονομικού τόνιζαν και πως τα ίδια τα άτομα με την όποια αναπηρία (ψυχική ή σωματική) ήταν δυστυχή και θα ήταν πιο ευτυχισμένα με τον θάνατο .. http://www.modelaircraftmuseum.com/a...4monologue.htm

[χρήστης]

Αφου η τρελα δεν ειναι ιασιμη

Πού το είδες αυτό ότι η τρέλα δεν είναι ιάσιμη; (και τι εννοείς λέγοντας τρέλα, κατ` αρχήν)

[Αναζητηση]

Είναι και ο κόσμος, οι φίλοι, γονείς, σύντροφος που σε οδηγούν στην απόγνωση. Πολλές υποσχέσεις, ακόμα και προσβολές τρίτων επηρεάζουν την αρρώστεια / αναπηρία του ανθρώπου.
Καμιά αυτοχειρία δεν έγινε με βασική αιτία τη μοναξιά, αλλά από απόρριψη τρίτων. Σεβαστό το δικαίωμα στο θάνατο, αν είναι με δική σου βούληση και για λόγους μιας ζωής που δεν αντέχεται από εσένα προσωπικά.
Ζήσε! Ζήσε και ρούφα την κάθε στιγμή σου, γιατί το θέλεις εσύ... Και πέθανε γιατί το επιλέγεις εσύ και όχι η προκατάληψη του γονιού, το συμφέρον γιατρώνν και συγγενών σου ή κάποιου φίλου, που σου φτύνει στα ίσια ότι δεν αντέχει τη θλίψη σου, λόγω της όποιας κατάστασής σου.
Αυτά είναι δικά τους σκουπίδια και όχι δικός σου λόγος απόγνωσης και θανατου.

[Αναζητηση]

Εξω απ' τον χορό λέμε πολλά, όμως προσπάθησε όσο σε παίρνει και μην το σκέφτεσαι, ούτε να συζητάς τόσο λεπτά θέματα με τους φίλους σου, γιατί θα σκοντάφτεις πάντα στο βάρος που θέλεις ν' αποφύγεις :-)