Θέλω να αυτοκτονήσω.

[deleted-member-09-05-2016]

Ευχαριστω πολυ!

[George Gravanhs]

On κανεις?

[dhmak]

Καλησπέρα στην παρέα, να γράψω και εγώ τον πόνο μου, που αν δεν ήμουνα δειλός, θα έπαιρνα ένα μαχαίρι και θα έκοβα τον λαιμό μου.
Δεν αντέχω άλλο.
Ερωτικό είναι το θέμα.
Απο τον Οκτώβρη του 2013 μάθαινα σε μιά κοπέλα (9χρόνια μεγαλύτερη μου) υπολογιστή / internet και τα συναφή, βγαίναμε καμιά βόλτα, όλα καλά.
Να μην τα πολυλογώ τον Φλεβάρη του 2014 ξεκίνησε η ολοκληρωμένη μας σχέση.
Μετα απο λίγες μέρες, τέλη Φλεβάρη, μου λέει δεν πάει άλλο, θέλω να κάνουμε μόνο παρέα.
Αυτή η κατάσταση κράτησε ως τον Νοέμβρη, πότε με ήθελε - πότε με έδιωχνε.
Δυστυχώς εγώ όμως έχω κολλήσει μαζί της, παρόλα αυτά εγώ ήμουνα αυτός που έβαλα ταφόπλακα στην όποια ιδιόμορφη σχέση μας, τον Νοέμβρη, όταν μετά απο καβγά μάζεψα τα ελάχιστα πραγματά μου απο το σπίτι της και φεύγοντας (τι το ήθελα ο μάπας) έβγαλα όλο μου τον θυμό / πίκρα / αγανάκτηση, έκλεισα την πόρτα μου πίσω, βρίζοντάς της (.αμημένη, .υνή .τριμένη .εροντοκόρη) τι το ήθελα, ακόμη το σκυλο μετανιώνω, αν δεν την έβριζά πιστεύω να είχα καιμιά ελπίδα για επανασύδεση.
Τώρα τι συγνώμες τις ζητώ, τι τραγούδια τις στέλνω, τίποτα δυστυχώς.
Το σπίτι της είναι ένα τετράγωνο απο το δικό μου .αμώτο και συχνά/πικνά μπαίνω στο τριπάκη της παρακολούθησης
Τι να κάνω δεν αντέχω άλλο, η λογική μου λέει, οτι είμαι ξεφτύλας που έχω πέσει τόσο χαμηλά αλλα η ψυχή μου / η καρδιά μου, την θέλουνε, διψάνε μόνο και μόνο να την δούνε έστω και για ελάχιστα απο μακριά.
Και όσο την βλέπω στα κλεφτά, τόσο χάλια γίνομαι, γιατι σκέφτομαι οτι είναι όνειρο να είμαστε πάλι μαζί, για εκείνη είμαι ζωντανός νεκρός / δεν υπάρχω.
Δυστυχώς τις περισσότερες ώρες του 24ώρου, την σκέφτομαι όταν είμαι ξύπνιος ή και την ονειρεύομαι όταν κοιμάμαι.
Δεν αντέχω .αμώ το κεφάλι μου, τι έκανα ο μάπας, θα το πληρώνω σε όλη μου την ζωή, νομίζω.
Αν δεν είχα τους γονείς μου, την αδερφή μου, που πιστεύω θα καταρρεύσουν αν φύγω πρώτος απο τον μάταιο τούτο κόσμο, όσο και αν η δειλία μου με αποτρέπει, θα προχώραγα στο απονενοημένο.
Δεν αντέχω τι να κάνω, είναι φριχτή αυτή η κατάσταση, να την σκέφτομαι όλο το 24ώρο και να ξέρω οτι την έχω χάσει για πάντα απο την ζωή μου.
Και δυστυχώς ακομή (και ούτε πρόκειται, πιστεύω) ο έρωτας να μου ξαναχαρίσει νέο μεγαλύτερο κόλλημα, ωστε να ξεκολλήσω απο αυτή την κατάσταση.

[καθρεπτης]

Γιατί έβαλες το θέμα της ερωτικής σου απογοήτευσης στο θέμα ενός άλλου που μιλάει για αυτοκτονία?

[Macgyver]

Ολοι ταχουμε περασει αυτα , αλλα και ξαναερωτευτηκαμε , και περασαμε παλι καλα , δεν αυτοκτονουμε για μια κοπελα . Θα το σκεφτεσαι μετα απ χρονια και θα λες , εγω σκεφτομουν ναυτοκτονησω ? μπα , αλλος θαταν .

[Deleted-member-250416b]

Γιατί έβαλες το θέμα της ερωτικής σου απογοήτευσης στο θέμα ενός άλλου που μιλάει για αυτοκτονία?

ειναι καινουριος μωρε δεν εχει ξαναγραψει και δεν ηξερε το παιδι μην το παιρνεις απο τα μουτρα!

[Deleted-member-250416b]

Καλησπέρα στην παρέα, να γράψω και εγώ τον πόνο μου, που αν δεν ήμουνα δειλός, θα έπαιρνα ένα μαχαίρι και θα έκοβα τον λαιμό μου.
Δεν αντέχω άλλο.
Ερωτικό είναι το θέμα.
Απο τον Οκτώβρη του 2013 μάθαινα σε μιά κοπέλα (9χρόνια μεγαλύτερη μου) υπολογιστή / internet και τα συναφή, βγαίναμε καμιά βόλτα, όλα καλά.
Να μην τα πολυλογώ τον Φλεβάρη του 2014 ξεκίνησε η ολοκληρωμένη μας σχέση.
Μετα απο λίγες μέρες, τέλη Φλεβάρη, μου λέει δεν πάει άλλο, θέλω να κάνουμε μόνο παρέα.
Αυτή η κατάσταση κράτησε ως τον Νοέμβρη, πότε με ήθελε - πότε με έδιωχνε.
Δυστυχώς εγώ όμως έχω κολλήσει μαζί της, παρόλα αυτά εγώ ήμουνα αυτός που έβαλα ταφόπλακα στην όποια ιδιόμορφη σχέση μας, τον Νοέμβρη, όταν μετά απο καβγά μάζεψα τα ελάχιστα πραγματά μου απο το σπίτι της και φεύγοντας (τι το ήθελα ο μάπας) έβγαλα όλο μου τον θυμό / πίκρα / αγανάκτηση, έκλεισα την πόρτα μου πίσω, βρίζοντάς της (.αμημένη, .υνή .τριμένη .εροντοκόρη) τι το ήθελα, ακόμη το σκυλο μετανιώνω, αν δεν την έβριζά πιστεύω να είχα καιμιά ελπίδα για επανασύδεση.
Τώρα τι συγνώμες τις ζητώ, τι τραγούδια τις στέλνω, τίποτα δυστυχώς.
Το σπίτι της είναι ένα τετράγωνο απο το δικό μου .αμώτο και συχνά/πικνά μπαίνω στο τριπάκη της παρακολούθησης
Τι να κάνω δεν αντέχω άλλο, η λογική μου λέει, οτι είμαι ξεφτύλας που έχω πέσει τόσο χαμηλά αλλα η ψυχή μου / η καρδιά μου, την θέλουνε, διψάνε μόνο και μόνο να την δούνε έστω και για ελάχιστα απο μακριά.
Και όσο την βλέπω στα κλεφτά, τόσο χάλια γίνομαι, γιατι σκέφτομαι οτι είναι όνειρο να είμαστε πάλι μαζί, για εκείνη είμαι ζωντανός νεκρός / δεν υπάρχω.
Δυστυχώς τις περισσότερες ώρες του 24ώρου, την σκέφτομαι όταν είμαι ξύπνιος ή και την ονειρεύομαι όταν κοιμάμαι.
Δεν αντέχω .αμώ το κεφάλι μου, τι έκανα ο μάπας, θα το πληρώνω σε όλη μου την ζωή, νομίζω.
Αν δεν είχα τους γονείς μου, την αδερφή μου, που πιστεύω θα καταρρεύσουν αν φύγω πρώτος απο τον μάταιο τούτο κόσμο, όσο και αν η δειλία μου με αποτρέπει, θα προχώραγα στο απονενοημένο.
Δεν αντέχω τι να κάνω, είναι φριχτή αυτή η κατάσταση, να την σκέφτομαι όλο το 24ώρο και να ξέρω οτι την έχω χάσει για πάντα απο την ζωή μου.
Και δυστυχώς ακομή (και ούτε πρόκειται, πιστεύω) ο έρωτας να μου ξαναχαρίσει νέο μεγαλύτερο κόλλημα, ωστε να ξεκολλήσω απο αυτή την κατάσταση.

λοιπον dhmak ..κανε αντιγραφη και επικοληση σε ενα καθαρα δικο σου θεμα γιατι ετσι θα μπερδευτεις και εσυ..και ολοι μας... ξερεις να ανοιγεις θεμα? χρειαζεσαι βοηθεια?..

[καθρεπτης]

Ρέα δεν το σκέφτηκα και δίκιο έχεις...αλλα μ' αυτό τον τρόπο αδικεί και το θέμα του και το θέμα στο οποίο γράφει...

Δημάκ επιλέγεις την ενότητα που θες "οικογένεια και σχέσεις" λογικά στην περίπτωση σου και πάνω από την λίστα με τα θέματα αριστερά υπάρχει ένα κόκκινο "κουμπι" που γράφει "νεο θέμα" ή "δημιουργία νέου θέματος"

[HarryCRZ]

Καλησπέρα.
Εν το μεταξύ επειδή έκατσα και διάβασα όλες τις απαντησεις μεχρι το σημειο που ενας/μια σχεδον "αποδοκιμασε" τη κοπελα για τα κειμενα της λεγοντας της οτι ενω λεει οτι πηγε να φτασει φλεβα στο χερι κλπ κλπ κλπ...παραλληλα γραφει και τα κειμενα της με μορφη δοκιμιου! Και υστερα,εντελως τυχαια η κοπελα που εφτιαξε το thread παρεξηγηθηκε και εφυγε..
Λες και εψαχνε σημασια μονο και μολις τη πηραν χαμπαρι τι πηγε να κανει..την εκανε.
Δε ξερω τι ισχυει και τι οχι...αλλα ξερει κανεις η κοπελα αν ζει τωρα ή αν εχει παιχτει κατι αλλο;

[Macgyver]

Μετα απο 6 μηνες , ποιος ζει , ποιος πεθαινει ......................κοιτα ημερομηνιες ......εχουμε πηξει στους επιδοξους αυτοχειρες , αμα θελουν ναυτοκτονησουν , δεν τους σταματα κανεις..................και δεν πιστευω οτι ο επιδοξος αυτοχειρ , θα κατσει εδω να το συζητησει .............ο κολλητος μου , που αυτοκτονησε προ 30 ετων , ουτε ειχα καταλαβει τιποτα ,. δεν μουχε δωσει καν υποψα .............

[anxious4ever]

Κ ΓΩ..θα θελα..αλλα ειμαι κοτα...που να τρεχουμε τωρα.....αστο ..καλα ειμαστε κ ετσι..χοχοχοχο

[anxious4ever]

νταξ..κανω πλακιτσα..αλλα ευχομαι η κοπελα να ζει κ να βασιλευει κ να ειναι καλα...

[Iotheo]

Σε καταλαβαινω..εχω το ιδιο προβλημα.. τωρα ειμαι 18 αλλα ολες αυτες οι σκεψεις ξεκινησαν απο οταν ημουν δημοτικο... το εχω πει μονο σε 2 ατομα.. το ενα αηδιασε και δεν μου ξαναμιλησε.. το αλλο μου ειπε "ξεπερασε το". Τι ακριβως να ξεπερασω; Δεν ξερω καν τι ειναι αυτο που φταιει..

[Iotheo]

Αυτο δεν ειναι αληθεια.. μπορεις να τους σταματησεις... κι εγω εχω προβλημα και παντα αυτο που λειπει ειναι ενα ατομο που θα μου πει ξερεις δεν εισαι βαρος οπως πιστευεις..ή κατι τετοιο... το οτι ηταν κολλητος σου δεν σημαινει απαραιτητα οτι θα επρεπε να στο ειχε πει.. οι κολλητες μου δεν ξερουν τιποτα. Και ομως ειμαι εδω, ψαχνοντας να βρω ενα γρηγορο και "ευκολο" τροπο να σταματησω να βαραινω τον κοσμο..

[ERIKA]

Αισθανομαι ακριβως ετσι.μονο που δεν ειμαι 16 αλλα 37.η ζωη μου ειναι μια
αποτυχια γεματη λαθη και ενοχες.καταστρεφω οχι μονο τον
εαυτο μου αλλα και ολους γυρω μου.εχω γραψει στο site αρκετες
φορες για πραγματα που με βασανιζουν.καθε μερα προσπαθω τοσο
πολυ για το καλυτερο και συνεχως τρωω τα μουτρα μου και
η ζωη μου γινεται χειροτερη.δεν αντεχω αλλο δεν τρωω δεν κοιμαμαι
Υπαρχω ακομα αλλα ως μια κινητη απειλη για ολους.θελω τοσο
πολυ να πεθανω αλλα φοβαμαι οτι θα αποτυχω και σε αυτο οπως σε ολα
τα αλλα.