Η σχέση μου με αποσυντονίζει...

[ifiwasadog]

Καταρχήν καλημέρα και καλώς σας βρήκα (νεούδι γαρ).

Θα ήθελα κάποια γνώμη σχετικά με αυτά που θα γράψω ή και κάποια συμβουλή εάν είναι εφικτή.

Εδώ και 4 μήνες περίπου είμαι με μία κοπέλα με την οποία σε γενικές γραμμές περνάμε πολύ καλά. Δεδομένου ότι ζούμε σε διαφορετικές πόλεις (με μπόλικη απόσταση μεταξύ τους), βρισκόμαστε περίπου 2 φορές το μήνα για 4-5 μέρες.

Στην αρχή, υπήρχε πολύ έντονο το ερωτικό συναίσθημα και το πάθος και είχαμε φτάσει σε σημείο να μιλάμε και για πιθανή μετακόμιση (μακροπρόθεσμα βέβαια) εφόσον είμαστε καλά μαζί. Γνωριζόμασταν ήδη 1 χρόνο πριν και σίγουρα υπήρχε χημεία κυρίως από μέρους της, αλλά δεν εκδηλώθηκε επειδή ήμουν ήδη σε σχέση.

Πριν περίπου ένα μήνα η κοπέλα μου άρχισε να περνάει μία προσωπική κρίση που ξεκίνησε με τη δουλειά της και σιγά σιγά παρύσυρρε και τα υπόλοιπα. Άρχισε να αγχώνεται με εμάς (αν θα μείνουμε κάποια στιγμή στην ίδια πόλη και τί θα κάνουμε), με τη ζωή της γενικά, κλπ κλπ. Εκείνη την περίοδο την είχα επισκεφτεί και για 10 μέρες και για πρώτη φορά ήταν άλλος άνθρωπος. Η σεξουαλική, ακόμα και η σωματική, επαφή περιορίστηκε δραματικά, εκείνη ήταν σε διαρκώς οξύθυμη και καταθλιπτική διάθεση, και σιγά σιγά μου μετέδωσε κι εμένα μία ανασφάλεια. Τις τελευταίες 2-3 μέρες ήταν καλύτερα τα πράγματα. Μου είπε ότι αποφάσισε να σταματήσει να σκέφτεται το μέλλον και να μην αγχώνεται και γενικά να αφήσουμε τα πράγματα να κυλίσουν (πράγμα το οποίο την είχα συμβουλεύσει εγώ..)

Μεσολάβησε μία περίοδος που ήμασταν χώρια πάλι όπου υπήρχε μία συνεχής αρνητική ένταση στο τηλέφωνο και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο που βρεθήκαμε πάλι ήμασταν πολύ πιο χαλαροί και περάσαμε καλά. (Όλα αυτά συνοψίζοντας...).

Από όλη αυτή την ιστορία, πιο πολύ με προβληματίζει ο εαυτός μου. Μετά την πρώτη κρίση, έχω αρχίσει να νοιώθω ανασφαλής. Η ζήλεια με κυριεύει πολλές φορές (χωρίς ιδιαίτερο λόγο), και γενικά έχω ένα άγχος με την εξέλιξη της σχέσης. Έχω φοβίες, ότι η κοπέλα μου έχει απομακρυνθεί πολύ και φοβάται να με χωρίσει. Ψάχνω συνεχώς λόγια και κουβέντες επιβεβαίωσης, αλλά όποτε τα εισπράττω είναι προσωρινά. Υπάρχει ένα πιο γενικό επίφοβο συναίσθημα που επισκιάζει τα πάντα.

Σε λίγο καιρό θα πάμε μαζί διακοπές και συνεχώς μου λέει πόσο το περιμένει. Έχω φτάσει σε σημείο όμως να πιστεύω ότι το λέει πιο πολύ για τις καθεαυτώ διακοπές παρά για το ότι θα περάσουμε χρόνο μαζί.

Αυτά τα συναισθήματα δεν είναι χαρακτηριστικά μου. Υπήρξα σε διαφόρων ειδών σχέσεις και μέχρι και την τελευταία μου, πάντα είχα έναν έλεγχο και μία λογική επιβολής σε εγκεφαλικές ή ζηλότυπες χαζομάρες. Αυτή τη φορά όμως νοιώθω ότι είναι εκτός ελέγχου.

Επειδή είναι γενικά ανεξάρτητο άτομο και θέλει το χώρο και το χρόνο της (όπως και εγώ άλλωστε), φοβάμαι να της ζητάω συνεχώς επιβεβαιώσεις ή να ξεκινάω σοβαρές συζητήσεις γιατί ξέρω ότι μπορεί να γίνονται καταπιεστικές. Νοιώθω απλά ότι δεν είμαι ο εαυτός μου πια. Η αυτοπεποίθηση που έχω εδώ και αρκετά χρόνια είναι σα να έκανε μία τεράστια και ακαριαία βουτιά.

Λίγα πράγματα για το παρελθόν μου:
- Πριν περίπου 4 μήνες, χώρισα με την κοπέλα με την οποία είχαμε σχέση περίπου 4,5 χρόνια. Ο χωρισμός δεν ήταν ιδιαίτερα επίπονος, καθώς είχαν προηγηθεί περίοδοι όπου "μέσα μου είχα ήδη χωρίσει". (Η σχέση ήταν κατά κανόνα ανισόρροπη με τη συγκεκριμένη κοπέλα να μου φέρεται άσχημα, να έχει απιστήσει 3 φορές και γενικά να δείχνει σημάδια αστάθειας. Ο λόγος που παραμείναμε μαζί 4,5 χρόνια μάλλον δεν αφορά το παρόν)
- Οι προηγούμενες σχέσεις μου ήταν αναμεικτής διάρκειας, επιπέδου και περιεχομένου.
- Μένω μόνος μου και γενικά είμαι ανεξάρτητος οικογενειακά, οικονομικά και επαγγελματικά.
- Α... είμαι 31 χρονών μαντράχαλος :)

Λίγα πράγματα για αυτή:
- Δε την έχει χωρίσει ποτέ κανείς! Πάντα εκείνη έφευγε από σχέσεις, είτε επειδή έχανε το ενδιαφέρον της, είτε επειδή κάτι δεν πήγαινε καλά.
- Έχει και αυτή έντονο παρελθόν με διαφόρων ειδών σχέσεις.
- Γενικά εκφράζει μία φοβία απέναντι στις έννοιες "γάμος", "σχέση", "δέσμευση". Έχει δηλώσει όμως πως αν ποτέ έκανε παιδί, θα ήθελε να είναι δικό μου (!)
- Είναι 29 χρονών γαϊδούρα :)

[Existir]

Καλώς ήρθες φίλε.

Ερωτευμένος είσαι και το ζεις το πακέτο. Η ανασφάλεια και η ζήλεια είναι προσωπικά συναισθήματα και είναι μέσα στο πακέτο του έρωτα.

Γιατί λες οτί αποσυντονίζεσαι;

[Wondering]

Γεια σου \"ifiwasadog\" - καλή σκέψη by the way! επειδη ζω κατι παρόμοιο με αυτα που λες... μπορω να σου πω οτι και εγω ακριβως αυτο νοιώθω... αυτον τον αποσυντονισμο... για ολα φταίει η απόσταση... δεν είναι νορμαλ, σε βγάζει εκτος ορίων... εμένα προσωπικά με έχει μετατρέψει σε μια ανασφαλη ζηλιάρα που υποφέρει μέσα της... μόνο η καρδούλα μου το ξέρει... το καλό είναι οτι συναντιέστε σε τακτά χρονικά διαστηματα.
Λές ότι \"Γενικά εκφράζει μία φοβία απέναντι στις έννοιες \"γάμος\", \"σχέση\", \"δέσμευση\". Έχει δηλώσει όμως πως αν ποτέ έκανε παιδί, θα ήθελε να είναι δικό μου (!)\"
¨Εχεις σκεφτει οτι μπορεί να συντηρείται η σχεση απο τη μερια της εξαιτίας της απόστασης? εμενα παντα με \"επνιγε\" η σκέψη να κάνω σχέση με κάποιον και να είμαι μαζί του... κάνοντας όμως σχέση απο απόσταση με συναντησεις φυσικα σιγά σιγά το ξεπέρασα... σε βαθμο που πλεον δεν θέλω να είμαι καθόλου μόνη... δεν ξέρω ισως σε μπέρδεψα... ίσως μετέφερα το μπέρδεμα του μυαλού μου... χμμμ?

[ifiwasadog]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

@existir. Το λέω \"αποσυντονισμό\" ίσως γιατί είχα ξεχάσει τί εστί έρως. Ταυτόχρονα βλέποντας τον εαυτό μου, ας πούμε ιστορικά, εδώ και 6-7 χρόνια είχα πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων μου (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα), οπότε τώρα που παίζει τόση τρελή ανασφάλεια με \"ρινίσματα\" ζήλειας, μου φαίνεται περίεργο και ολίγον τρομακτικό.

@wondering. Κι εγώ την απόσταση κατηγορώ. Για τον απλό λόγο ότι δημιουργεί εντάσεις. Έχεις επαφή με τον άλλον μόνο φωνητική. Δεν μπορείς να δεις την έκφραση του ή τη γλώσσα του σώματός του, και μέσα σε αυτή την ένταση τα λόγια μπορούν να παρεξηγηθούν. Ή πολύ απλά δεν ξέρεις σε τί φάση πετυχαίνεις τον άλλον. Μπορεί απλά να είχε μία κουραστική μέρα και το τελευταίο πράγμα που έχει διάθεση να κάνει είναι να ακούει τις αναλύσεις σου. Και όταν σου λέει \"δεν κλείνουμε να τα πούμε άυριο;\" σε πιάνει ένα έντονο συναίσθημα απόρριψης πιο έντονο από όσο θα έπρεπε.
Έχω σκεφτεί ότι η σχέση μπορεί να συντηρείται από την απόσταση, όμως επειδή έχω ξαναβιώσει σχέση από απόσταση, αλλά και επειδή ίσως δεν έχω την ενέργεια για να τη συντηρώ κι εγώ μία τέτοια σχέση, στην άκρη του μυαλού μου έχω την ιδέα ότι σε λίγους μήνες θα μείνουμε κάπου κοντά.

[Wondering]

Έτσι είναι, αυτη ειναι η αλήθεια, με την απόσταση υπάρχει \"ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα\" και μια ασπίθα αρκει να πυροδοτήσει μια σειρά αρνητικών συναισθημάτων... δεν βλέπεις τον άλλον και έτσι διαφωνίες που θα μπορούσαν να αποφευχθουν δημιουργούν ανασφάλειες... καμια φορά έλλειψη εμπιστοσύνης (η οποία και ειναι παρα πολυ σημαντική σε μια σχέση απο άπόσταση...)
Εύχομαι να βρεθείτε σύντομα κοντα.

[ifiwasadog]

Originally posted by Wondering
Έτσι είναι, αυτη ειναι η αλήθεια, με την απόσταση υπάρχει \"ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα\" και μια ασπίθα αρκει να πυροδοτήσει μια σειρά αρνητικών συναισθημάτων... δεν βλέπεις τον άλλον και έτσι διαφωνίες που θα μπορούσαν να αποφευχθουν δημιουργούν ανασφάλειες... καμια φορά έλλειψη εμπιστοσύνης (η οποία και ειναι παρα πολυ σημαντική σε μια σχέση απο άπόσταση...)

Ακριβώς έτσι. Πλέον τίνει να γίνει επαναλήψιμό αυτό. Μπορεί να ειπωθεί κάτι παρεξηγήσιμο είτε από μένα, είτε από εκείνη και όσο προσπαθώ να το αναλύσω για να το λύσω, εκείνη δείχνει να εκνευρίζεται περισότερο γιατί θέλει απλά να το αφήσουμε να περάσει. Και φυσικά όταν όλα αυτά γίνονται μόνο μέσα από ένα τηλέφωνο, μόλις αυτό κλείνει, μένα ένα κενό που αρχίζει και σε τρώει.

[Wondering]

μένει ένα κενό που αρχίζει και σε τρώει...να σου πω και κάτι, σε εμένα προσωπικά, έχει αρχίσει και γίνεται... δεν ξέρω και εγω πως να το εκφράσω, όλη αυτη η κατάσταση, μου προκαλέι αγχος ανασφάλειες, σκέφτομαι παρανοικά πράγματα, όταν δεν απανταει το τηλέφωνο το μυαλό μου δημιουργεί ενα εκατομμύριο διαφορετικά σενάρια, και να οι ταχυπαλμίες, οι στεναχώριες και τα συναφή..

[ifiwasadog]

Originally posted by afroditi
φίλε ifiwasαdog χωρίς να θέλω να γενικεύσω, θέλω να σου πω πως οι άνθρωποι που φοβούνται τη δέσμευση, ή καλύτερα αυτοί που το λένε στο σύντροφό τους, κρύβουν κι αυτοί μέσα στον έρωτα τους, μια μεγάλη ανασφάλεια. Έτσι κρεμόντας πάνω τους τν ταμπέλα του ανεξάρτητου κεντρίζουν όλο και περισσοτερο την προσοχή του συντροφου αλλά και το ενδιαφέρον να τους κατακτήσει, να σπάσει δλδ αυτο το απροσέγγιστο και μυστηριακό και πολύ ελκυστικό ίσως για πολλούς.

Αυτό το \"μυστηριακό\" σίγουρα ισχύει, καθώς στο παρελθόν το έχω παρατηρήσει όταν είμαι κι εγώ σε παρόμοια φάση.

Την ανασφάλεια όμως τη δική της που έχει γενικά για τις σχέσεις πώς μπορώ εγώ να της τη βγάλω; Ή μήπως είναι θέμα που μόνο η ίδια μπορεί να χειριστεί 100% ;

Δεν ξέρω... Κι εγώ έχω πληγωθεί στο παρελθόν, και έχω πληγώσει, αλλά όταν βλέπω πως αυτό που ξεκινάει δείχνει αισιόδοξο, δεν σπεύδω να το καταρρακώσω με φοβίες του παρελθόντος. Μου κάνει και εντύπωση για την ίδια δεδομένου ότι και αυτή έχει αρκετές εμπειρίες από διαφόρων ειδών σχέσεις.

[krino]

ωραια,
μαντραχαλος εσυ - γαιδουρα αυτη = ταιριαζεται μια χαρα!
:)


περα απο την πλακα ομως, εχετε ενα προβλημα που θα πρεπει να δεις πως θα λυθει για να πας παρακατω.
Η αποσταση ειναι σημαντικος παραγοντας για μια σχεση.
Πρεπει να δεις πως θα ειναι τα πραγματα αν μενατε πχ ενα μηνα μαζι δοκιμαστικα.

Σε πληροφορω οτι δεν φανταζεσαι τι καινουρια πραγματα θα προκυψουν απο αυτο - και αρνητικα και θετικα.
Θα πρεπει με αυτο, να φροντισεις να δεις - δειτε, ποιες ειναι οι αντοχες σας...
μπορει και να δεθειτε περισσοτερο - μπορει και να βγαλετε μαχαιρια....

Δεν ξερω ουτε ποσο εγωιστης εισαι, ουτε φυσικα ποσο εγωιστρια ειναι η κοπελα, και κατα ποσο το συναισθηματικο σας δεσιμο ειναι τοσο ισχυρο για να υπερκερασει καποιους υπαρκτους εγωισμους....
Και πιστευω οτι απο την θεση που εισαστε, σε αυτο δεν μπορει κανεις να απαντησει με βεβαιοτητα, αυτο μπορει να το απαντησει ο χρονος και μονο.

[Sofia]

Πιστεύω (και απο προσωπική εμπειρία) η απόσταση μπορει να σου δείξει αλλά κ να κρύψει πολλά...Μπορεί να σε βοηθήσει να συντηρήσεις μία σχέση σε πράγματα που ουσιαστικά δεν υπάρχουν:δεν σου δίνει ουσιαστικά έδαφος να εξερευνήσεις τον άλλο...μένεις πιο πολύ στις υποθέσεις κ οχι στα γεγονότα....δεν σημαινει οτι δεν μπορει να διατηρηθεί-κατά τη γνώμη μου πάντα- μία σχέση απο απόσταση αλλά δεν μπορεί να αναπτυχθεί στο επίπεδο που θα μπορούσε αν δεν υπήρχε η απόσταση...ειδικά όταν η απόσταση υπάρχει στην αρχή (οπου εξερευνείς περισσοτερο τον άνθρωπο που εισαι μαζι...)

Μακάρι να μπορέσετε να μεινετε μαζί έτσι ώστε να μη μενεις σε εικασιες....

Οσο για τις επιβεβαιώσεις που ζητάς....τί να τις κάνεις?

[ifiwasadog]

@krino
Έχεις δίκιο στο θέμα περί δοκιμασίας. Το θέμα βέβαια είναι πρακτικό καθώς δεν μπορεί ένας να αφήσει τη ζωή του και τη δουλειά του για ένα μήνα απλά για να δει πώς πάει. Και εννοείται βέβαια πως όταν βιώνεις τον άλλο συνέχεια, σε καθημερινή βάση και γνωρίζοντας πως δεν έρχεται άααλλη μία ημερομηνία αναχώρησης, βλέπεις άλλα πράγματα, αλλά ταυτόχρονα και οι δύο είναι πιο χαλαροί.

@Sofia
Εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα: ότι μένεις στις υποθέσεις και όχι στα γεγονότα. Και επειδή οι υποθέσεις μπορούν να είναι χιλιάδες διαφορετικές αλλά τα γεγονότα συγκεκριμένα, σιγά σιγά αυτό το παιχνίδι γίνεται κουραστικό. Οι επιβεβαιώσεις χρειάζονται σε κάθε άνθρωπο, όση αυτοπεποίθηση και να έχει.

Άμα ήμουνα 20 χρονών πολύ πιθανό να μην έδινα τόση σημασία. Άλλωστε είχα και παλιότερα σχέση από απόσταση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ίσως περνάω μία περίοδο που θέλω να κατασταλλάξω και η συγκεκριμένη κοπέλα δείχνει να είναι η κατάλληλη (α... αν άφηνε και αυτή λίγο τις ανασφάλειές της παράμερα ;) ). Ίσως εκεί έγκειται και ο \"αποσυντονισμός\". Ότι για πρώτη φορά μετά από πολύυυυ καιρό, τα πράγματα είναι σα να έχουν χάσει τον έλεγχο. Επειδή είμαι άνθρωπος που θέλει να έχει έλεγχο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση η έννοια της απόστασης δεν είναι κάτι ανεξέλεγκτο, πιθανόν να με χαλάει αυτό.

[Sofia]

κοιττα δεν ξέρω αν εχει να κανει πάντα με την ηλικία γιατί εγώ έτρωγα ωραιοτατες φρίκες και στα 20....το αν θα κατασταλλαξεις ο χρονος θα σου το δειξει...μηπως βιάζεσαι λίγο να δεις πράγματα? μήπως πρεπει να δώσεις περισσοτερο χρόνο σε σενα, στην κοπέλα κ στη σχέση σας?...το αν ειναι η κατάλληλη επίσης ο χρόνος θα στο δειξει...η αποσταση μπορει να εξιδανικεύει μια χαρά τις σχέσεις...Δεν δοκιμάζεται η σχέση στη φθορά της καθημερινότητας, συντηρείται ενα μυστήριο....

όσο για τον έλεγχο, θα σου λέγα ότι στον έρωτα (κατά την ταπεινή μου γνώμη) δεν υπάρχει έλεγχος ίσως και γι αυτο να εχει αυτή την ομορφιά:)...δλδ τί έλεγχος να υπάρχει??

[ifiwasadog]

Ε ναι... στην τελική μάλλον αυτό είναι. Απλά πάει και πολύυυυυς καιρός που είχα ερωτευτεί και ίσως ξέχασα κάποια βασικά :)

[Sofia]

κοιττα να το χαρεις:))))

[ifiwasadog]

Δεν ξέρω και αν όλα αυτά είναι θέμα έρωτος. Εκεί ήταν και το όλο ερώτημά μου. Αν είναι, τότε κομμάτια να γίνει... Υποτίθεται ότι βγάζει και κάποια θετικά στη φόρα. Αν βγάζει όμως μόνο αρνητικές εντάσεις και ανασφάλειες, ευχαριστώ... δε θα πάρω.