lonely

[Clementine]

αισθάνομαι πολύ μόνη μου τελευταία.από δουλειά δεν έχω κάτι προς το παρόν διότι είμαι σε αναμονή για αγροτικό και ειδικότητα (έχω τελειώσει ιατρική εδώ και μερικούς μήνες),τους φίλους/φίλες τους βλπεω σπάνια λόγω δουλειάς και σχέσεων και ο φίλος μου είναι σε άλλη πόλη και οι ευκαιρίες να τον δω ελάχιστες πλέον.τουλάχιστον θα ξεκινίσω σύντομα πρακτική αμισθί σχετικά με το αντικείμενο μου γιατί αυτή η απραξία μου έχει προκαλέσει απελπισία.ξέρω ότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι σημαντικά αλλά παρόλαυτα ώρες ώρες αισθάνομαι να βουλιάζω.προσπαθώ να ασχολούμαι με διάφορα πράγματα για να ξεχνιέμαι αλλά δεν πιάνει πάντα.αισθάνομαι ότι όλοι στο περιβάλλον μου έχουν βάλει τη ζωή τους σε μια τάξη και γω ακόμα τίποτα.

[annachtz]

Δεν είσαι η μόνη..

[anxious4ever]

ΤΟ ΟΤΙ εσυ αισθανεσαι οτι οι αλλοι εχουν βαλει την ζωη τους σε μια ταξη..ειναι κατι που αισθανεσαι εσυ..αυτο δεν ειναι απαραιτητο να συμβαινει κιολας..κ μερικες φορες ακομα κ σε ταξη να ειναι τα πραματα...δεν αργει να ανατραπουν..
διακρινω μια αισθηση μειονεξιας στο μνμ σου η οποια δεν σε βοηθαει..
φαση ειναι θα περασει..λογικο να αισθανεσαι μονη..δεν θα ναι για παντα σιγουρα..κανε υπομονη κ ξεκινα δραστηριοτητες...πχ γυμναστηριο.τρεξιμο, .....κατι τελος παντων..
+ ολα τα προβληματα των ανθρωπων ειναι σημαντικα εφοσον μας απασχολουν κ μας δυσκολευουν..

[Deleted-member-250416b]

αγαπητά μέλη του φορουμ

εγώ και κάποια άλλα μέλη του φόρουμ, έχουμε υποστεί ενα φίμωμα ..μια φασιστική στάση από την διαχείριση του αποφασίζομεν και διατάζομαι. Μας αφαίρεσαν ένα θέμα , χωρις να μας εξηγήσουν τον λόγο της αφαίρεσης. Απο το πρωί περιμένουμε μια απάντηση ..αλλά μεχρι τώρα τίποτα. εχω στείλει πμ σε ολους τους διαχειριστές και μέιλ στο κεντρικό του φόρουμ εδω και ώρες. εκτος από εμενα που πάσχω από κατάθλιψη, τα υπόλοιπα μέλη πάσχουν από ΓΑΔ... και το συγκεκριμένο θέμα είχε σημασία και για την αποφόρτιση μας και την εκτόνωση μας.
Σίγουρα κάποια μέλη καταλαβαίνετε τη σημασία της αξίας μιας καλημέρας ή μιας καλησπέρας, οταν μας καταβάλλουν τοσο σημαντικά προβλήματα και πόσο μπορεί αυτή η συναναστροφή να μας ωφελείσει και οταν μας την στερούν τόσο βίαια και αυταρχικά πόσο μπορεί να επιβαρύνει την ήδη βεβαρυμένη καταστασή μας!

παρακαλώ θερμά όλα τα μέλη που μας βοήθησαν με την υποστηριξή τους να το κάνουν και τώρα. Δεν είμαστε στάνη με άβουλα πρόβατα, ειμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι και έχουμε δικαιώματα και αξιούμε καλύτερη συμπεριφορά απο την διαχείρηση και σεβασμο!
δεν είναι η πρώτη φορά που γινομαι μάρτυρας καταχρηστικής συμπεριφορας απο τους διαχειριστές ... σε εμένα και σε άλλα μελη. αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται για να μας επιμελούν και οχι για να μας απαξιώνουν να μας ειρωνευονται και να μας φιμώνουν..και όσο το επιτρέπουμε θα συμβαίνει!..σήμερα είμαι εγω...αύριο θα είσαι εσύ..και αν δεν διεκδηκίσουμε ΤΩΡΑ την αξιοπρέπεια μας και την θέση μας εδω μεσα ... τότε θα είμαστε αξιοι αυτής της συνέχειας που συνειδητά επιτρέψαμε.

για όσους δεν με γνωρίζετε είμαι η Ρέα ..αγοραφοβική καταθλιπτική και αυτό το φόρουμ είναι το 2ο σπίτι μου, οπως και το δικό σας...ειναι καιρός λοιπόν να τακτοποιήσουμε κάποια πράγματα...ή τουλάχιστον να προσπαθησουμε...οτι συνεπειες και αν έχει αυτο! Βοήθηστε μας να επανορθωσουμε αυτήν την αδικία , δείχνοντας στους διαχειρηστές οτι είμαστε ΟΜΑΔΑ !!..είμαστε ενωμένοι !! και ειμαστε η αξία αυτου του φόρουμ.. και απαιτουμε σεβασμό!!
......let be.....

[Clementine]

όταν λέω σε τάξη ξέρω ότι προφανώς δεν είναι όλα τέλεια,αλλά ότι εξελίσσονται κάπως,είτε μέσω δουλειάς είτε μέσω μεταπτυχιακών.είμαι η μόνη που αυτή τη στιγμή δεν κάνει τίποτα και αυτό με κάνει να αισθάνομαι μειονεκτικά.συν τοις άλλοις το ότι τους βλέπω μια φορά στο τόσο δεν βοηθάει.καταλαβαίνω ότι μόνο τα σκ έχουν για ξεκούραση οπότε λογικό είναι να θέλουν να δουν τις σχέσεις τους ή να ξεκουραστούν οπότε προσπαθώ να μην είμαι πιεστική.παρόλαυτά θυμώνω ώρες ώρες με την κατάσταση κάτι που με κάνει να αισθάνομαι ακόμα πιο άσχημα.έχω ήδη ξεκινίσει γυναστηριο ώστε να ξεσπάω κάπου και να έχω μια διέξοδο και ελπίζω μ αυτη την πρακτική να κουράζομαι τόσο ώστε ν αρκούμαι να αράζω σπίτι μου.απλά θέλω να καταπολεμήσω κάπως όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα

[Chandler]

Η μεταβαση απο τη φοιτητική ζωή στη μετα-φοιτητικη είναι δυσκολη και με πολλες προκλησεις. Σου λειπει μια ρουτινα στην οποια ειχες συνηθισει χρόνια, οι φίλοι σου, η διασκεδαση σου, η γεματη καθημερινότητα σου, ακόμη και το διαβασμα και ο,τι εχει να κανει με τις σπουδες με την έννοια της τροφοδοτησης με νεα ερεθισματα μεσω της μαθησης.
Σιγουρα αυτη η περιοδος ειναι λιγοτερο ενεργητικη, με λιγοτερα ερεθισματα, λιγοτερες εναλλαγες με λίγα λόγια ίσως λίγο πληκτική. Ωστόσο μπορεις να το δεις σαν ευκαιρία να κανεις πραγματα που ισως τοσα χρόνια δεν ειχες χρονο να κανεις οπως περισσοτερο διαβασμα βιβλιων εκτος σχολης, χομπι, ταξιδια... Αργα ή γρήγορα θα μπεις παλι σε γρηγορους ρυθμους οταν με το καλο σε φωναξουν για το αγροτικο σου. Το οτι θα ξεκινησεις πρακτικη εστω και αμισθι ειναι κατι πολυ θετικο και μπραβο σου που διεκδικησες κατι τετοιο. Θα μπορουσες ακομη να εργαστεις παρτ ταιμ σε κατι ακομη και ασχετο στο αντικειμενο σου για να ενισχυθεις οικονομικα αν υπαρχει τετοια αναγκη.
Οσον αφορα το θυμο απεναντι σε αυτους που ακομη σπουδαζουν και δεν εχουν αλλαξει ρουτινα, σε αυτους που πηγαν για μεταπτυχιακο οποτε ειναι ακομη σε φαση φοιτητικη ή σε αυτους που ξεκινησαν να εργαζονται και δεν εχουν χρονο δε βοηθαει. Στο λεω απο προσωπικη εμπειρια, ειχα και εγω θυμο όταν τελειωσα με τις σπουδες μου γιατι ενιωθα οτι δεν ειχαν χρονο για μενα ουτε για ενα τηλεφωνο. Προσπαθησε να το ελεγξεις γιατι τους χρειαζεσαι αυτους τους φιλους οπως και να εχει. Δε θες να καταστρεψεις τις σχεσεις σου με ατομα τα οποια εφτιαξες ομορφες αναμνησεις μαζι.

[Försvarsadvokat]

Κλεμεντίνη να σου δώσω μια μικρή εναλλακτική που θα μπορούσες να ακολουθησεις ? Ξεκίνα μαθήματα σουηδικών... σε 6μήνες θα είσαι σε επίπεδο περίπου Β1 και θα μπορέσεις να πας να κάνεις την ειδικότητα σου σε μια χώρα που χρειάζονται πολύ τους γιατρούς. Ταυτόχρονα νέες προκλήσεις θα ανοιχτούν μπροστά σου και για κανέναν λόγο δεν θα νιώθεις τόσο άσχημα. Η ζωή σου θα αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο...αλήθεια θα μπορούσες ποτέ να σκεφτείς να ακολουθησεις έναν τέτοιο δρόμο ? Θα σου αρεζε ?

[Clementine]

εκανα μαθηματα γερμανικων οσο ήμουν στη σχολή και τώρα μιας και αργεί ο διορισμός σκοπεύω να τα συνεχίσω ώστε να μπορέσω να φύγω έξω αλλά και για να ακονίζω λίγο το μυαλό μου.ωστόσο πριν ψαχτώ στο εξωτερικό θα ήθελα να δουλέψω εδώ λίγο πρώτα για να έχω μια εμπειρία.βέβαια και το να αφήσω τα πάντα πίσω μου αυτή τη στιγμή δεν μου φαίνεται τόσο εύκολο

[keep_walking]

Ισως αυτα τα συναισθηματα να οφειλονται οτι εχεις λιγο καιρο που τελειωσες την σχολη και εισαι ετοιμη να μπεις σε ενα διαφορετικο χωρο. Το πανεπιστημιο ηταν ενας μονοδρομος που επρεπε να ακολουθησεις, οσο ησουν εκει. Τωρα ομως αλλαζουν τα πραγματα.

Τωρα αρχιζουν και γινονται ολα πιο πολυπλοκα και δυσκολα κατα τη γνωμη μου. Καλο κουραγιο :)