Υποστηριξη Ατόμου με Διαταραχή Άγχους

[Stress Test]

Καλησπέρα σε όλους.
Απευθύνομαι σε εσάς μήπως και βρώ λύση στο πρόβλημα που αντιμετώπίζω εδώ και περίπου 15 μήνες.
Ο σύζυγος μου εμφάνισε έντονα συμπτώματα Πανικού. Είχε και νωρίτερα κάποιες ενδείξεις οι οποίες ...έδειχναν τι θα συμβεί αλλά κανένας (ιδίως εγώ) δεν τις είχαμε ερμηνεύσει σωστά. Να μην πολυλογώ, μετά απο μερικές μέρες ζητήσαμε βοήθεια απο ψυχίατρο (όχι ψυχολόγο).
Έτσι, μετά απο καθοδήγηση του γιατρού κάνει ψυχοθεραπεία σε συνδιασμό με φαρμακευτική αγωγή
Το πρόβλημα όμως είναι οτι αντί να καλυτερεύει η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη.
Απο που να ξεκινήσω? Λίγο οι παρενέργειες των φαρμάκων, λίγο τα συμπτώματα απο την διαταραχή που επιμένουν δεν έχουμε δεί κανένα καλό αποτέλεσμα εδώ και πολύ καιρό.
Λέγοντας αυτό εννοω οτι μπορεί να είναι 1-2 μέρες χωρίς κανένα σύμπτωμα της διαταραχής αλλά στα ξαφνικά και χωρίς κανένα απολύτως λόγο εμφανίζει σφίξιμο στο στομάχι, ζαλάδα, εφίδρωση, εμετό.
Απο τότε που ξεκίνησε και τα φάρμακα έχουν προστεθεί και οι παρενέργειες οπότε καταλαβαίνετε τι περνάμε.

Το ξέρω οτι βλέπω το πρόβλημα απ'έξω γιατί δεν το περνάω εγώ, αλλά πραγματικά θα ήθελα μερικές συμβουλές για το πως να παρέχω την απαιτούμενη υποστήριξη που χρειάζεται.
Είμαι αντίθετή με τα φάρμακα και ειδικά όταν βλέπω τις παρενέργειες τους με πιάνει φόβος και ανησυχώ πάρα πολύ.
Θεωρώ πως μόνο με ψυχοθεραπεία - είμαι πολύ υπέρ αυτής της μεθόδου αντιμετώπισης και είμαι εγώ που πίεσα να συνδιάσει και τα δύο - μπορεί να δεί αποτελέσματα, έστω και μακροπρόθεσμα.
Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να μην εκφράσω την άποψή μου, λέω "δεν πειράζει, δεν είναι τίποτα, θα περάσει", κάνω οτι δεν δίνω σημασία και προσπαθώ να τον παρακινήσω για να κάνουμε όλα όσα κάναμε στο παρελθόν αλλά δυστυχως μπροστά μου υπάρχει ένα τείχος. Έχω δοκιμάσει όλες τις μεθόδους: να συζητήσουμε, να μαλώσουμε, να μην ρωτάω αλλά δυστυχώς τίποτα δεν βγαίνει. Δεν ξέρω τί να κάνω και αρχίζω να απελπίζομαι οτι αυτό δεν θα περάσει ποτέ.

[kerasi]

Γιατι ξεκινησε ολο αυτο? Ειχε καποια προβληματα?

[Stress Test]

Είναι γενικά αγχώδης. Λίγο η δουλεία, λίγο η κρίση και η οικονομική στενότητα ήρθε και έδεσε φαντάζομαι. Το θέμα όμως είναι οτι τον έπιασε σε μία περίοδο που τίποτα παρα πολύ σημαντικό δεν είχε συμβεί. Το αντίθετο θα έλεγα.

[kerasi]

Οι ενδειξεις αυτες που λες προυπηρχαν ποιες ειναι? Τι εννοεις? Και οταν λες συμπτωματα πανικου σε τι αναφερεσαι? Για πες παραδειγματα.

[Stress Test]

Έντονες ζαλάδες, εφίδρωση, σφίξιμο στο στομάχι - αυτά προηγήθηκαν.
Όσο για τον πανικό εννοώ αίσθηση οτι παθαίνει έμφραγμα, συνεχής φόβος, αυπνία, λιποθυμίες, μυρμήγκιασμα στα άκρα, πολύ αυξημένη πίεση, ταχυπαλμία, αίσθηση αρρυθμίας, κόψιμο της όρεξης. Για 2-3 μέρες πηγαίναμε καθημερινά στο νοσοκομείο για καρδιογράφημα (ίσως και 2 φορές την ημέρα) γιατί νόμιζε οτι παθαινε έμφραγμα.

[kerasi]

Μαλιστα. Ο γιατρος τι ειπε? Που οφειλεται και τι διαγνωση εκανε?

[Stress Test]

Το που οφείλεται γενικά το προσδιόρισε στο οτι είναι αγχώδης απο φύση του. Πιο συγκεκριμένα όμως, δηλαδή τι τον έκανε τόσο αγχώδη το ψάχνουμε.
Η διάγνωση του ήταν Διαταραχή άγχους χωρίς - ακόμα - συμπτώματα αγοραφοβίας.

[kerasi]

O ιδιος ο συζυγος τι λεει? Το αποδιδει καπου? Συνεβη κατι που τον αγχωσε υπερμετρα? Πως το βλεπει αυτος? ή βγαζει καποια αρνηση?

[Stress Test]

Άυτό είναι το σημείο που μπλέκει και εμένα.
Παραδέχεται οτι είναι αγχώδης αλλά δεν μπορεί να το παλέψει ή να το αποδεχθεί στην τελική.
Νομίζω οτι έχει αφεθεί κατα κάποιο τρόπο και έχει επαναπαυθεί στα φάρμακα θεωρόντας οτι αυτά θα δώσουν κάποια λύση στο πρόβλημα.
Η ψυχοθεραπεία τον βοηθάει αλλά λόγω κόστους δεν μπορεί να κάνει τόσες όσες θα έπρεπε ίσως (πάει μιά φορά τον μήνα).
Δεν βγάζει άρνηση, βλέπει το πρόβλημα του αλλά και αυτός βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Συμπληρωματικά σε όλα αυτά, είναι και άνθρωπος που δεν εκφράζει το τι νιώθει.
Το θέμα είναι οτι δεν έγινε κάτι ιδιαίτερο - βέβαια η κρίση μας επηρέασε όλους, τόσο σε επαγγελματικό όσο και προσωπικό επίπεδο΄. Σε αντίθεση με τα όσα ακόυμε όλο αυτό τον καιρό, πιστεύω οτι είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο όμως.
Ούτε τις δουλείες μας χάσαμε (ούτε εμείς, ούτε κανένας απο την οικογένεια μας), προβλήματα υγείας δεν αντιμετωπίσαμε, με τους δικούς μας ανθρώπους είμαστε καλά και εκείνοι χαίρουν άκρας υγειάς, οικονομικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα βγάζουμε πέρα.
Δηλαδή ενώ όλα είναι σχετικά καλά και θα έπρεπε να είμαστε το λιγότερο ευχαριστημένοι, δεν μπορούμε να βρούμε μια στιγμή ηρεμίας γιατί μας βασανίζει αυτό το πρόβλημα.
Και όπως είπα...δεν ξέρω πως να βοηθήσω. Όταν λέω την γνώμη μου με κατηγορεί οτι "εγώ δεν ξέρω / δεν καταλαβαίνω" και όταν δεν μιλάω με πιέζει να λέω την γνώμη μου. Η αλήθεια είναι οτι δεν μπορώ να τον βλέπω να είναι χάλια και μακάρι να το περνούσα εγώ αυτό αντί για εκείνον.

[kerasi]

Μπορεις τοτε να συμφωνεις, λεγοντας αυτο που θελει ν ακουσει ή αυτο που υποστηριζει, χωρις να φαινεται ομως οτι το κανεις επιτηδες για να μη διαφωνειτε.
Παντως υπαρχουν τετοια συμπτωματα φαινομενικα αναιτια αλλα υποψιαζομαι οτι κατι βαθυτερο συμβαινει. Η ερωτικη σας ζωη πως ειναι? Εικαζω οτι ειναι χαλια, με προωρη εκσπερματωση ή ελλειψη επιθυμιας.

[Stress Test]

Αυτό κάνω αλλά νομίζω οτι δεν είναι αρκετό γιατί δεν με εκφράζει.
Δεν μπορώ να βλέπω να καταρρέει εσωτερικά και να λέω "εντάξει δεν έχεις τίποτα" ενώ αυτό που θέλω να πω είναι "συγκεντρώσου, κόψε τα φάρμακα, κόψε τις βλακείες, κοίτα μπροστά, δεν έχουμε προβλήματα, είμαστε νέοι και είμαστε καλά και εσύ μεμψιμοιρείς"
Όσο για την ερωτική ζωή είναι έτσι όπως τα λές.
Υπάρχει η επιθυμία - όχι τόσο έντονη όσο παλιά βέβαια - αλλά το σώμα δεν ακολουθεί.
Απο την μια μέρα στην άλλη αλλάξανε τα πάντα σε αυτό το κομμάτι.
Δεν με ενοχλεί εμένα σαν άνθρωπο - αντέχω και δίχως - αλλά είναι ακόμα ένας στρεσογόνος παράγοντας για αυτόν.

[kerasi]

Ναι το ειπα για να γλυτωσεις τη γκρινια. Τι να κανεις για να θεραπευτει δε νομιζω οτι υπαρχει κατι που ως δια μαγειας θα φερει αποτελεσμα. Μου κανει εντυπωση παντως γιατι εφοσον ειναι αγχωδης τυπος γενικα, γιατι να τον πιασει τωρα τοσο πολυ? Οπως λες δεν ειναι και τοσο ασχημα τα οικονομικα. Παιδια εχετε?

[elis]

Πνίγηκε νομίζω σε μια κουτάλιά νερό

[ti einai touto pali]

Γεια σου. Πρωτον πιστευω θα εχετε ψαξει μηπως υπαρχει κατι παθολογικο εννοω εξετασεις αιματος κτλ. Το σιγουρο ειναι οτι κατι τον ενοχλει και τον αγχωνει. Το θεμα ειναι να αναζητησει ή να αναζητησετε τι ειναι αυτο. Πρεπει να ψαξει ποτε αγχωνετε περισσοτερο αν εχει δηλαδη προηγηθει κατι που τον καταπιεζει. Πρεπει να τα βαλει κατω και να κοιταξει οτιδηποτε πιθανως τον ενοχλει να φροντισει να απομακρυνθει απο αυτο οσο γινεται. Επισης να ψαξει ποτε αισθανεται καλυτερα (μπορει ας πουμε να βγει μια βολτα και να αισθανθει καλυτερα η οτιδηποτε αλλο). Το να περιμενει απο τα φαρμακα να τον κανουν καλυτερα ειναι λαθος. Τα φαρμακα στην περιπτωση αυτη βοηθανε αλλα δεν θεραπευουν , το εχω ζησει πιστεψε με.Επισης μπορει ακομα και τα φαρμακα που παιρνει να ειναι λαθος . Δηλαδη οταν παει στον ψυχιατρο πρεπει να του αναφερει αν ειναι καλυτερα , τα ιδια, η χειροτερα μετα απο τοσους μηνες θεραπειας. Εγω ας πουμε πηρα για μια περιοδο αντικαταθλιπτικη αγωγη μρτα απο 4 μηνες αρχισα να ρωταω την ψυχιατρο μου αν βλεπει την βελτιωση που θα επρεπε. Ψιλοομολογουσε οτι δεν βελτιωθηκα και τοσο μου αυξενε δοσολογιες στον εβδομο μηνα με ..εδιωξε με τον τροπο της γιατι ειχε καταλαβει οτι τα φαρμακα της δεν με βοηθουσαν. Ειχε καταλαβει οτι ημουν ετοιμος να της την πω "γιατι κυρα μου με ταιζεις χαπια τοσους μηνες γαμω τα πτυχια σου γαμω τι μας παιρνας για πειραματοζωα" φροντισε να με διωξει με το γαντι που λεμε. Σε κατι τετοια οι ψυχιατροι ειναι "μανες" ειναι η δουλια τους αλλωστε. Παντως επειδη εχω και την εμπειρια της μανας μου, δεκαετιες ολοκληρες με χαπια, παιζει ρολο και ο γιατρος ο τελευταιος που την πηγα προ 3μηνου της αλλαξε αγωγη και εχει βελτιωθει αρκετα.
Τελος παντων η ουσια ειναι στην ψυχολογια και οχι στην ψυχιατρικη κοινως πρεπει να βρειτε τι σας ενοχλει και να το αντιμετωπισετε. Ο αντρας σου θελει την συμπαρασταση σου την αγαπη σου να του δειξεις οτι εισαι διπλα του και να μη φοβαται γιατι εχει ενα δυνατο στηριγμα ΕΣΕΝΑ. Δεν ξερω αν εχεις παει μαζι του στον ψυχολογο αλλα καλα θα ειναι να του ζητησεις να σου πει πως να βοηθησεις απο την μερια σου

[Konstantinoss]

Τα έχω περάσει κ εγώ, δεν μπορείς να κάνεις κάτι, αν είναι αγχώδης τύπος σαν εμένα κ πνίγεται σε μια κουταλιά νερό τότε ήταν αναμενόμενο πως θα συνέβαινε σε κάποια φάση, εγώ το έπαθα σε αλλαγή περιβάλλοντος, μετακόμιση σε άλλο μέρος, και πολλά άλλα που συνέβαλαν. Για μένα λίγο ηρεμιστικό τις μέρες που είναι στρεσσαρισμένος για να χαλαρώνει, τα υπόλοιπα χάπια κόψτε τα όσο ειναι νωρίς, αλλιώς θα τα παίρνει για χρόνια.
Τέλος, δοκιμάστε ομοιοπαθητική, εμένα με βοήθησε.