Ο Τηλεμαχος μιλαει για τη συνεντευξη

[stefanos14587]

Ο ιντερνετικος σταρ Τηλεμαχος επιστρεφει στο ελληνικο ιντερνετ με νεα αποκλειστικη και αποκαλυπτικη συνεντευξη οπου δε δισταζει (ποτε δισταζει αλλωστε να μιλησει για το καυτο θεμα της καταθλιψης, της ασθενειας της συγχρονης εποχης. Οσα λεει ειναι πραγματικα αξιολογα και χρησιμα και θα το διαπιστωσετε και οι ιδιοι :

-Ειναι καλο να ειναι κανεις ανησυχος ή κακο;

Ειναι καλο να ειναι καποιος ανησυχος με την υγιη ομως εκδοχη της ανησυχιας. Η παθολογικη εκδοχη της ανησυχιας φυσικα ειναι κατι κακο.

-Στη συγχρονη κοινωνια, παρα πολλοι ανθρωποι ειναι ανησυχοι με την αρνητικη εννοια. Τι θα συμβουλευες αυτους τους ανθρωπους που ειναι συνεχεια ανησυχοι, θλιμμενοι, αγχωμενοι, οι οποιοι πολλοι απο αυτους ειναι νεοι;

Κοιταξτε, αυτη η εποχη που διανυουμε ειναι γενικα μια εποχη η οποια χαρακτηριζεται απο ψυχοπαθειες, γενικα υπαρχει πολυ ΠΡΟΣΦΟΡΟ εδαφος για να αναπτυχθουν ψυχολογικα προβληματα, ψυχασθενειες, νευρωσεις, καταθλιψεις, ψυχαναγκασμοι κτλ. Εγω γνωριζω επ αυτων των θεματων αρκετα πραγματα, εχω να συμβουλεψω ολος ο κοσμος αυτος να προσπαθησει ο καθενας να κανει καποιες κινησεις για να μπορεσει να ξεπερασει το προβλημα του. Φυσικα τα προβληματα αυτα δεν ειναι και τοσο αντικειμενικης φυσης, εχει κυριως τον υποκειμενικο παραγοντα, δηλαδη καποιος μπορει να χρειαζεται φαρμακα για να γινει καλα μαζι με ψυχολογικη υποστηριξη. Καποιος αλλος θελει μονο ψυχολογικη υποστηριξη, οχι φαρμακα. Καποιος θελει και τα 2. Θελει συνδυασμο. Ο,τι και να κανει ο καθενας, ομως, αν ο ιδιος δεν ειναι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ να ξεπερασει το προβλημα το ψυχολογικο που εχει, να τα βαλει κατω τα πραγματα, να σκεφτει, να τα αναλυσει, να αναθεωρησει πραγματα και καταστασεις απο μονος του και να αποφασισει οτι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ, δεν προκειται να φυγει απο αυτη τη θλιβερη κατασταση που βιωνει ο καθενας. Φυσικα οι ψυχολογοι, τα φαρμακα ειναι μια βοηθεια, αλλα δεν ειναι η λυση. Η λυση βρισκεται ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Μεσα στον καθενα που εχει το προβλημα. Αυτος ξερει ποια ειναι η λυση, αυτος θα τη βρει τη λυση. Αλλωστε ο καλυτερος ψυχολογος ειναι ο εαυτος μας.

-Ποιοι ειναι οι λογοι που μπορει ενας νεος ανθρωπος να παθει καταθλιψη κατα τη γνωμη σου και τι πρεπει να κανει; Κοιταξτε, ειναι μια πολυπαραγοντικη ασθενεια γενικοτερα η καταθλιψη. Οι λογοι ειναι οι εξης : ο ανθρωπος πρεπει να ειναι τρωτος, αδυναμος ψυχολογικα. Γενικοτερα η φυση του να ειναι αδυναμη ψυχολογικα, να μην ειναι δυνατος πολυ. Επισης, οι ευαισθητοι ανθρωποι περνανε καταθλιψη συνηθως. Επισης, καταθλιψη δεν παθαινει ενας χαζος ανθρωπος, αλλα ενας εξυπνος. Πρεπει επομενως ενας ανθρωπος για να παθει καταθλιψη να ειναι ευαισθητος, εξυπνος, ανησυχος γενικοτερα, ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ.

-Γιατι το λες αυτο; Γιατι οι ανθρωποι οι οποιοι εχουν λεφτα, εχει αποδειχθει στατιστικα οτι ειναι οι ανθρωποι οι οποιοι ειναι πιο επιρρεπεις στην καταθλιψη. Τι εννοω; Εννοω οτι επειδη τα εχουν ολα, εχουν αυτο το αισθημα του ανικανοποιητου, δεν τους γεμιζει πια τιποτα, εχουν δει πολλα πραγματα στη ζωη τους, εχουν γευτει πολλα, οποτε δεν εχουν την περιεργεια να γνωρισουν και κατι αλλο ή να προσπαθησουν να αποκτησουν χρηματα. Βαριεται ευκολα, θελει παντα κατι παραπανω.

-Επισης, πιστευω οτι ενας πλουσιος ανθρωπος που εχει συνηθισει να τα εχει ολα ετοιμα στη ζωη του, οταν τα χασει...

Αυτο ειναι μια αλλη περιπτωση, παλι καταθλιψη. Ειναι η καταθλιψη της καταστροφης.

-Οπως και ενας νεος ανθρωπος που εχει συνηθισει να τα εχει ολα ετοιμα απο τους γονεις του και ξαφνικα βρεθει στην αγορα εργασιας και τα βρει σκουρα, αυτο το ατομο μπορει να παθει καταθλιψη, ετσι δεν ειναι;

Ναι, επειδη αλλαζουν τελειως οι συνθηκες της ζωης του. Δηλαδη, απο εκει περα που μπορει να καθεται ενας ανθρωπος 15 χρονια ηρεμος, να ειναι παγωμενος, να μη νιωθει τιποτα, να περναει καλα...το θεωρω και αυτο ψυχολογικο προβλημα, δηλαδη η ψυχη του ειναι παγωμενη, δεν κανει τιποτα...δεν ειναι υγιης ανθρωπος ψυχολογικα. Γιατι ενας υγιης ανθρωπος ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Πρεπει να δουλευει, να κανει ερωτα, να εχει φιλους. Αυτος ειναι υγιης ψυχολογικα τουλαχιστον. Πρεπει να υπαρχει μια ισορροπια.

-Ποσο εφικτο ειναι καποιος ανθρωπος να τα εχει ολα αυτα; Νομιζω οτι ειναι ευκολο...να βρει μια δουλεια απλη, ο,τι δουλεια μπορει ο καθενας να κανει, να εχει 2-3 φιλους, να κανει και ερωτα με τον τροπο που θελει ο ιδιος.

-Αν δεν μπορει να εχει κατι απο αυτα;

Δε μπορουμε να τα εχουμε ολα στη ζωη μας. Αυτα ομως που προανεφερα ειναι τα βασικα. -Δεν τα εχουν ομως ολοι οι ανθρωποι. Υπαρχουν ανθρωποι που δεν εχουν εργασια, σχεση, οικογενειακο περιβαλλον να τους στηριζει. Σιγουρα ολα αυτα ειναι παραγοντες που αυξανουν τις πιθανοτητες καποιος να αποκτησει καταθλιψη.

-Πως μπορει λοιπον να την αποφυγει εφοσον του λειπει καποια απο αυτα τα βασικα, οπως λες, πραγματα;

Να συζητησει με τον εαυτο του, να σκεφτει καποια πραγματα, να βαλει κατω τα πραγματα και να δει ποσα θετικα πραγματα εχει στη ζωη του και να ειναι ευχαριστημενος με αυτα. Γενικα να βαλει λιγο το μυαλο του να δουλεψει. Να σκεφτει "δεν εχω το ενα, δεν εχω το αλλο, γιατι να μην εχω και την ψυχικη μου υγεια;". Παντα κατι θα μας λειπει, αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να πεσουμε σε καταθλιψη.

-Καποιος που δεν εχει σχεση και απελπιζεται που δεν βρισκει, τι τον συμβουλευεις να κανει;

Να ΗΡΕΜΗΣΕΙ, να ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ και αν ειναι να ερθει ας ερθει, αλλιως υπαρχουν και τα one night stand. Γενικα υπαρχουν πολλες λυσεις, αρκει να κατσουμε να το ψαξουμε λιγο, να ενδιαφερθουμε, να ασχοληθουμε. Πρεπει να αντιμετωπισουμε τα πραγματα ηρεμα και χαλαρα, μονο τοτε θα βρουμε λυση. Σημαντικο ειναι επισης καποιος να μην ερμηνευει τα γεγονοτα του εξωτερικου περιβαλλοντος με τετοιο τροπο που να του κανουν κακο. Να τα βλεπει αντικειμενικα.

-Που ειναι η ζωη Τηλεμαχε;

Εκει εξω...

[elli1]

Πολύ καλό! Ναι έτσι είναι κι εγώ τα ειχα όλα, απο τους γονείς μου. Απότομα μετά με το σύζυγο μετά απο χρόνια και μετακομησαμε σε χειρότερο περιβάλλον και μας έπιασε η οικονομική κρίση. Αποτέλεσμα και όταν τα είχα όλα έπαθα κατάθλιψη κι έπειτα όταν χάσαμε χρήματα με το συζυγο κτλ πάλι έπεσα σε κατάθλιψη. Το παν ειναι να μη βάζει κανείς τη λύπη μέσα του, να έχει στήριγμα κάποιο συγγενή ή φίλο μέχρι να βγεί απο το τουνελ της κατάθλιψης.