παθολογική ζήλεια;

[zouzounitsaaa]

Καλησπέρα σε όλους!θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη όσο μπορώ γιατί έχω να γράψω καιρό στο forum.εδώ και χρόνια υποφέρω απο άγχος,κρίσεις πανικού κτλ αλλά εδώ και 4 χρόνια με την κατάλληλη αγωγή το ελέγχω και μπορω να πω είμαι καλά εκτός απο κάποιες περιόδους που είναι σε έξαρση το άγχος λόγω διάφορων καταστάσεων.Τα αναφέρω αυτά γιατί ίσως ευθύνονται για τη συμπεριφορά μου στις σχέσεις μου.Πριν 1μιση χρόνο χώρισα και πραγματικά ήμουν κομμάτια,πίστευα πως θα μείνω μόνη μου,πως μεγαλώνω και δεν θα βρω κανέναν(είμαι 26 σχεδόν).Εδώ και 4 μήνες διατηρώ σχέση με ένα παιδι 32 χρονων.Το πρόβλημα είναι πως βλέπω τον εαυτό μου να ζηλεύει με το παραμικρό.Για το facebook,για το αν θα βγει να παίξει για μπάλα,αν δεν σηκώνει το τηλέφωνο όταν τον παίρνω,συνεχίζω να τηλεφωνώ γιατί με πιάνει ανασφάλεια,οτι κ αν κάνει το αμφισβητώ και στο μυαλό μου το μόνο που υπάρχει είναι οτι μπορεί να βρει άλλη γκόμενα.Δικαίωμα δεν μου έχει δώσει κανένα.Το αποκορύφωμα της κατάστασης ήταν οταν μου είπε πως μπορεί να πάει ταξίδι για μια εβδομάδα στο εξωτερικό με ένα φίλο του.Αντέδρασα πολύ άσχημα αντί να χαρώ που του δίνεται μια ευκαιρία να πάει.Έγινα χάλια,ειπα πράγματα που δεν έπρεπε και μετά άρχισαν αλεπάλληλες κατηγορίες εναντίον μου,οτι θα φταίω εγώ αν δεν πάει,και μετέπειτα οτι γενικά τον πιέζω,οτι ζηλεύω,οτι είμαι ανασφαλής με αναφορά σε γεγονότα που δεν μου είχε πει ως τώρα οτι τον είχαν πειράξει.Ξέρω πως έχω πρόβλημα.Είμαι πάρα πολύ ανασφαλής.Ζηλεύω αφόρητα,είμαι συνέχεια μες στη τσίτα.Προσπαθώ να χαλαρώσω αλλά δεν μπορώ.Υποφέρω.Αναγνωρίζω πως έχω τεράστιο θέμα.Απο χτες που ειπώθηκαν αυτά είμαι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση.Δεν ξέρω πως να του συμπεριφερθώ.Πως να αλλάξω το κλίμα να μην με βλέπει ως τη γκρινιάρα,ζηλιάρα υπερβολική γκόμενα.Νομίζω πως έχω χάσει το παιχνίδι.Πως να αλλάξω όλα αυτά που έγιναν;πώς να είμαι καλά πρώτα μέσα μου;πώς να του φερθώ;πως να τον κάνω να με δει αλλιώς;

[mpliki]

ρε συ...ποτέ δεν είσαι σίγουρη για τον άλλο, εδώ ούτε καν για τον εαυτό σου! δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, μπορεί να μείνετε καιρό μαζί, μπορεί να τον βαρεθείς, να σε βαρεθεί, δεν έχει σημασία. Εσύ τώρα γιατί δηλητηριάζεις τη σχέση σου; καλά δε περνάς; τι κερδίζεις μ'αυτή τη ψυχοφθόρα ζήλεια και τί προσφέρεις;; μία σχέση στηρίζεται στην εμπιστοσύνη πρώτα απ'όλα-βασικό! εάν θέλει ο άλλος να σου κάνει τη κουτσουκέλα θα στη κάνει και την μία ώρα που εσύ θα σαι κομμωτήριο, εάν δε θέλει γιατί είναι εκεί μαζί σου και δεν τον ενδιαφέρει κάτι άλλο, και το τοπ 10 των ομορφότερων γυναικών να είχε δίπλα του, δεν θα υπέκυπτε-το πιστεύω, θα μπαινε στο πειρασμό, όμως δεν θα υπέκυπτε. γιατί απλά δε χαλαρώνεις και δε προσπαθείς να ζήσεις τη σχέση σου ΤΩΡΑ; όσο ο φίλος σου είναι με φίλους, άρπαξε την ευκαιρία να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, τα χόμπι σου, καμιά έξοδο με φίλες, καμια κούρα ομορφιάς...μην είσαι προκατειλλημένη, δεν ξέρεις ποτέ για πόσο θα διαρκέσει το οτιδήποτε.

ΥΓ: 26 χρονών και φοβάσαι μη μείνεις μόνη; έχεις ακόμα πράααμα να ζήσεις!

[Τάρια]

Ζουζουνίτσα Καλησπερα.
Οι σκέψεις παραμένουν σκέψεις αν ΔΕΝ μιλάς!Ειναι άσχημο να ξεσπάς τις φοβίες σου στους άλλους.Πρεπει να μάθεις να μιλάς στον άλλον για τα θέματα που σε απασχολούν,όπως και πρεπει να καταλάβεις πως ο καθένας έχει τη ζωη του.Αν αυτο το ταξίδι το έκλεισε με τον φίλο του πριν σε γνωρίσει,τότε πρεπει να παει.Επισης,αν εσυ πιστεύεις πως είσαι ανασφαλής,ζηλιαρα κι οτιδήποτε άλλο τότε μην περιμένεις διαφορετική αντιμετώπιση απο τους άλλους.Καλο θα ήταν να κανείς έναν διάλογο με τον καλο σου και να του πεις τι τρέχει μέσα στο κεφάλι σου.Αλλωστε εκει ειναι ΌΛΑ.Φοβιες εχουμε όλοι αλλα στα 26 σου να σκέφτεσαι έτσι?Οι κρίσεις που Έχεις τις έχει όλος ο κόσμος,για να μην αναφερθώ στους άστεγους,ανέργους και σε όσους δουλεύουν σαν χαμαλιδες και δεν πληρώνονται...

[kerasi]

Μπορεις να βρεις ενα παλικαρι που θα εισαστε ολη μερα μαζι και να μενετε και μαζι. Εγω εχω ενα φιλικο ζευγαρι που ειναι συνεχεια μαζι και ομως δεν εχουν βαρεθει. Ειναι μαζι χρονια και οπου παει ο ενας παει και ο αλλος, σιαμαιοι. Ολοι τους λενε θα βαρεθειτε και τετοια, ομως ειναι τοσο ευτυχισμενοι οσο στην αρχη. Βρες εναν τετοιο αντρα οποτε δε θ ανησυχεις.

[mpliki]

κεράσι, ειλικρινά πιστεύεις πως αυτή είναι η καλύτερη-βαθύτερη λύση; υπάρχει καποια δόση ειρωνείας;

[kerasi]

Καμμια ειρωνεια. Εσυ τι λυση προτεινεις?

[mpliki]

προφανώς να ξεφορτωθεί το αίσθημα ζήλειας, θα της δημιουργεί θέματα κι αλλου! δηλαδή εάν ήθελα να σκοτώσω κόσμο κι ένιωθα καταπιεσμένη που δε μπορώ θαμου πρότεινες να καταταγώ στον αμερικανικό στρατό κατά του ιράν για να σκοτώσω και να μαι ευτυχισμένη;

[kerasi]

Δε μας λες και τον τροπο να ξεφορτωθει αυτο το αισθημα?

[mpliki]

το οτι δεν δίνω λύση (επειδή προφανώς δεν είμαι ψυχολόγος και δεν έχω κάνει συνεδρίες μαζί της) είναι ορθότερο, από το να δίνεις τετοιες λύσεις, σωνει και ντε κάτι να πείς!

[kerasi]

Τι να σου πω, εγω με το δικο μου το μυαλο και την εμπερια μου αυτη τη λυση σκεφτηκα να προτεινω στη φιλη μας. Επισης δε θεωρω οτι ενας ειδικος ψυχικης υγειας μπορει να βοηθησει αποφασιστικα γιατι η ζηλεια καθοριζεται σε μεγαλυτερο ποσοστο απο γενετικους παραγοντες.

[mpliki]

............

[kramel36-has-been-deleted]

Αναγνωρίζω πως έχω τεράστιο θέμα.Απο χτες που ειπώθηκαν αυτά είμαι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση.Δεν ξέρω πως να του συμπεριφερθώ.Πως να αλλάξω το κλίμα να μην με βλέπει ως τη γκρινιάρα,ζηλιάρα υπερβολική γκόμενα.Νομίζω πως έχω χάσει το παιχνίδι.Πως να αλλάξω όλα αυτά που έγιναν;πώς να είμαι καλά πρώτα μέσα μου;πώς να του φερθώ;πως να τον κάνω να με δει αλλιώς

μακαρι να μπορουσες να καταλαβεις τι τραγικο λαθος κανεις ξεσπωντας επανω στον ανθρωπο σου ..κοιτα να ερθεις κοντα του και να του μιλησεις για οτι νιωθεις..με τον τροπο αυτο τον διωχνεις ..κοιτα μην αφησεις το αγχος σου και τις κρισεις πανικου να δηλητηριασουν την σχεση σου..μιλήσε του γιαυτο που αισθανεσαι,προσπαθησε να τον φερεις κοντα σου..η αγαπη ολα τα ξεπερναει αν ειναι πραγματικη...αν μπορουσες να καταλαβεις ποσο ασχημο ειναι να ξεσπας τους φοβους σου τις ανασφαλειες σου επανω του ισως το εβλεπες διαφορετικα..περασα κατι παρομοιο αλλα δυστηχως στην δικη μου περιπτωση δεν υπηρχε επικοινωνια..μιλησε του...κανενα παιχνιδι δεν χανεται αν δεν το αφησουμε εμεις να χαθει...

[moby]

Το θέμα είναι δικό σου, όσο και να σε επιβεβαιώνει ο φίλος σου όσο και να μη σου δίνει δικαιώματα το μυαλο σου θα πλάθει ιστοριές... Είναι πολυ άσχημο αρχικά για εσένα που δε μπορείς να χαρείς τη στιγμή και τη σχέση σου και επείτα γ τ φίλο σου που βιώνει μια τρελή συμπεριφορά. Θεωρώ πως αν κάποιος θέλει να βρεί άλλη θα το κάνει είτε εσύ ζηλεύεις είτε όχι, θα σε πιάσει στον ύπνο! μη τρελέσαι και μη φτιάχνεις σενάρια.. Δε μπορώ να σε βοηθήσω, πρέπει να τ δουλέψεις με τον εαυτό σου! Αν δε σηκώνει το τηλέφωνο επανέλαβε πολλές φορές '' είναι με τους φιλους ακόμα και φίλες του και περνά καλά, χαίρομαι γ αυτόν! " και κάνε κάτι γ τον εαυτό σου να τονώσεις την αυτοπεποίθηση σου, πάνε μια βόλτα, απασχόλησε το μυαλό σου! Σε αυτή τη φάση που τα έκανες σκατίδι, μη βαρύνεις κι αλλό το κλίμα, ζήτησε του συγγνώμη και πές τους πως βγήκες εκτός εαυτού χωρίς λόγο, δείξε πως αναγνωρίζεις τ χαζή συμπεριφορά σου και προσπάθησε να τον ηρεμήσεις! Πες του πως θελεις πολύ να παει στο ταξίδι και ζητησε του να τον βοηθήσεις μ τ πραγματα που έχει να ρυθμίσει! τι να πωωω... απλα χαλαρωσε!

[elis]

το προβλημα ξεκιναει επειδη φοβασαι οτι θα εισαι μονη σου αυτο ειναι το προβλημα κ απο εκει ξεκιναν ολα το πωσ λυνεται σκεψου το ειναι πολυ απλο θεσ μ ψυχολογο θεσ μ την εμπειρια οπωσ θεσ αμα εισαι εμφανισιμη κ φοβασαι μη μεινεισ μονη σου εχεισ προβλημα βλακειασ οχι ψυχολογικο

[zouzounitsaaa]

σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας.προσπαθώ απο χτες να τα βρω με τον εαυτό μου,να βρω τι είναι αυτό που φταίει κ ζηλεύω τόσο.η συμπεριφορά μου απέναντι του είναι χαλαρή.δεν τον παίρνω τόσο τηλ.δεν κάνω ερωτήσεις του στυλ τι κάνεις;πού είσαι;και που βγήκε για μπάλα κρατιέμαι και δεν τον παίρνω και ας μην με έχει πάρει εδώ και ώρα(αν κ μέσα μου αναρωτιέμαι,με καίει).μέσα λοιπόν απο σκέψη,κατέληξα πως η τρομερή ανασφάλειά μου με κάνει έτσι και ζηλεύω.φοβάμαι.φοβάμαι οτι μεγαλώνω κ μπορεί να μείνω μόνη.έχω φάει κόλλημα.πρέπει να πιστέψω στον εαυτό μου.να μην είμαι κολλημένη και αγκιστρωμένη πάνω σε κανέναν.κάνω κακό σε εμένα.το θέμα είναι πως το ξεπερνάω αυτό;;;όχι για 2-3 μέρες απλά να είμαι χαλαρά και μετά πάλι η κλασσική ανασφαλής ζηλιάρα.χρήματα για ψυχολογο δεν υπάρχουν αν και θα με βοηθούσε πολύ.πρέπει να βρω κάποιους τρόπους μόνη μου να το παλέψω.