ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΣΧΕΣΗΣ Η ΟΧΙ

[maria338]

Ειμαστε μαζι σχεδον πεντε χρονια.Απο την αρχη της σχεσης ο ιδιος με διαβεβαιωσε οτι δεν θα ακολουθουσε το επαγγελμα που ειχε σπουδασει(αξιωματικος εμπορικου ναυτικου).Τον γνωριζα αρκετα χρονια πριν αποφασισουμε να ειμαστε μαζι ενω ταξιδευε και κατα διαστηματα ερχονταν να με βρει στην πολη μου.Ενω ενιωθα πραγματα γιαυτον απο την αρχη δεν ειχα σκεφτει οτι ποτε θα μπορουσαμε να κανουμε κατι παραπανω λογω της δουλειας του αλλα ξαφνικα αποφασισε πως δεν του αρεσει να ταξιδευει και αποφασισαμε οχι απλα να ειμαστε μαζι αλλα και να συγκατοικησουμε.Τα προβληματα αρχισαν απο την αρχη για εμενα καθως οι φιλοι μου ηταν αντιθετοι με την κινηση μου αυτη αρα επρεπε να επιλεξω η τους φιλους η αυτον.Μετα απο μεγαλη πιεση αποφασισα να αλλαξω πολη,φιλους και ζωη.

Για εμενα στην αρχη ηταν καπως δυσκολα αλλα συνηθισα και προσαρμοστηκα.Τα προβληματα αρχισαν απο νωρις καθως δεν υπηρχαν λεφτα.Εγω καθως ημουν φοιτητρια ειχα δουλεψει σερβις αλλα αυτος δεν δεχονταν καν να σκεφτει μια τετοια εκδοχη ενω ο ιδιος δεν εργαστηκε ποτε τα τελευταια 4χρονια...δεν εψαξε ποτε να βρει εργασια.Το αποτελεσμα ηταν να ζουμε με τα ελαχιστα χρηματα των γονιων του.Καποια στιγμη του προτεινα να κοιταξει μηπως και μπορεσει να ξαναταξιδεψει(στην απελπισια μου πανω!)Εκανε ενα χρονο σχεδον να βρει αλλα εως τοτε τα πραγματα εγινα αρκετα δυσκολα οικονομικα που δεν υπηρχε ενα ευρω στην τσεπη μας.Εκανε το πρωτο μπαρκο κατα τυχη και τωρα αποφασισε ν κανει το δευτερο και μαλιστα στην αλλη ακρη του κοσμου.

Ξερω πως η επιλογη αυτη ειναι η καλυτερη γιαυτον καθως εγω η ιδια τον παροτρυνα στην αρχη αλλα αισθανομαι πως δεν ειναι η καλυτερη για εμενα.Αισθανομαι πως περασαν αρκετα χρονια χωρις να κανω κατι στην ζωη μου απλα για να ειμαι με εναν ανθρωπο που αγαπαω.Οταν ομως αυτος ο ανθρωπος φευγει νιωθεις σαν να μην εχεις δικης σου ζωη.Το λαθος μου το εχω αναγνωρισει αρκετο καιρο τωρα αλλα..οταν του ειπα τι σκεφτομαι δηλαδη να χωρισουμε για λιγο καιρο για να βρω τον ευατο μου η απαντηση του ηταν πως θα παρατησει το ταξιδι αν κανω κατι τετοιο.Η κινηση αυτη μπορει να του στοιχιζε την καριερα του και θα πεθαινα απο τις τυψεις αν γινοταν κατι τετοιο γιατι και η οικογενεια του εχει προγραμματισει κατα καποιον τροπο να μπαρκαρει για να επομενα 2 με 3 χρονια..Απο την αλλη παλι ο ιδιος θελει να κανουμε οικογενεια οταν γυρισει αλλα δεν ειναι αυτο το ονειρο μου:(Επειδη δεν μεγαλωσα σε ενα ωραιο οικογενειακο περιβαλλον θα ηθελα οταν κανω μια τετοια κινηση να νιωθω ασφαλεια..με αυτον ομως δεν νιωθω.

Το προβλημα μου ειναι λοιπον οτι δεν μπορω να χειριστω την κατασταση.Να μεινω μαζι του η να κανω μια νεα αρχη?
(Ολα αυτα τα γραφω εδω γιατι ολοι οι φιλοι μας ειναι κοινοι και δεν θελω να επιβαρυνω την ψυχολογικη κατασταση του αυτην την στιγμη και να τα τιναξει ολα στον αερα.Ο ιδιος τα γνωριζει οπως ανεφερα,δεν τα δεχεται ομως)

Ευχαριστω.

[kerasi]

Τωρα δηλ οταν δεν ταξιδευει, μενετε στο ιδιο σπιτι? Ποιος πληρωνει τα εξοδα του σπιτιου? ή εσυ μενεις με τους γονεις σου?

[maria338]

Μενουμε σε δικο του σπιτι αλλα τα εξοδα εως τωρα τα πληρωνει η μητερα του κ αυτος ειναι ενας ακομη λογος που αισθανομαι ασχημα..

[kerasi]

Τα δικα του τα λεφτα που πανε? Δεν παιρνει μισθο?
Επισης δεν καταλαβα γιατι σε σταματησε απο σερβιτορα, δεν ηθελε ο ναυτικος για ποιο λογο?

[maria338]

Οσο δεν δουλευε δεν υπηρχαν λεφτα οπως ειπα παραπανω.Τα λεφτα απο το πρωτο ταξιδι χαλαστηκαν για τα καθημερινα σε ουτε ενα μηνα..Δεν ηθελε γιατι υποστηριζε πως δεν θα ειχα αρκετο χρονο για τις σπουδες μου και επειδη ζηλευε..ξερω οτι πανω στο θεμα αυτο εγω εχω κανει λαθος αλλα τωρα τι κανω?

Ευχαριστω για το ενδιαφερον!

[kerasi]

Τι εννοεις εκανες λαθος στο θεμα αυτο? Στο θεμα δουλεια? Και τι λαθος εννοεις εκανες?

[maria338]

Εννοω οτι δεν επρεπε να το ακουσω και να συνεχιζα να δουλευω κανονικα.Παντα του ελεγα πως θα ηταν καλυτερο να δουλευουμε και οι δυο και να ειμαστε μαζι παρα να ειναι στην αλλη ακρη του κοσμου.Βασικα εμενα δεν με ενδιαφερουν τα πολλα λεφτα αυτος ομως ειναι του "η ολα η τιποτα" στο θεμα αυτο.Δεν συμβιβαζεται δηλαδη με εναν κανονικο μισθο.

[kerasi]

Δεν εχω καταλαβει ακριβως ποιο ειναι το προβλημα σου. Το θεμα οτι θα λειπει για μεγαλα διαστηματα? Ειναι δηλ σαν εξ αποστασεως η σχεση. Το οτι δεν υπαρχουν λεφτα και τα πληρωνουν οι γονεις? Το αν θες να συγκατοικησεις ή οχι? Μηπως παρασοβαρευει δηλαδη το πραγμα? Τι απ ολα σ απασχολει. Ή κατι αλλο?

[maria338]

Ολα αυτα μαζι.Μπορει να τον αγαπαω αλλα δεν ξερω αν αξιζει να περασω ολο αυτο.Δεν ειμαι σιγουρη εαν θελω να κανω οικογενεια μαζι του απο την στιγμη που θα τον βλεπω το πολυ 6 μηνες τον χρονο.Απο την αλλη δεν διαφωνω με την εργασια του γιατι θεωρω πως ειναι τυχερος μεσα σε αυτη τη δυσκολη οικονομικη κατασταση αλλα εμενα δεν με ικανοποιει αυτο το ειδος σχεσης.Να κανω υπομονη για τουλαχιστον τρια χρονια μεχρι να σταματησει τα ταξιδια η να κανει ο καθενας χωριστα την ζωη του?εκει εχω κολλησει:(

[kerasi]

Γιατι μετα τα τρια χρονια τι θ αλλαξει? Δε θα ξαναταξιδεψει?

[maria338]

Σκεφτεται να ανεβει βαθμο για να μπορεσει να μπαρκαρει στην Ελλαδα σε κατι που εχει στο μυαλο του.Αν δεν ημουν εγω τουλαχιστον αυτο πιστευω θα εκανε.Ουτε αυτος ξερει τι ακριβως θελει!Την μια λεει για ενα τριμηνο μετα για τρια χρονια απλα παντα υπολογιζω την χειροτερη περιπτωση.Εσυ τι γνωμη εχεις?

[kerasi]

Ρωτα τον να μαθεις συγκεκριμενα τι σκεφτεται και μετα αποφασιζεις. Ποιο ειναι το πλανο του και τα θελω του εννοω. Οχι φλου ομως. Εκτος αν δε σε νοιαζει το εξ αποστασεως. Εγω προσωπικα το αποφευγω οπως ο διαολος το λιβανι...και φροντιζω να μαθαινω απ την αρχη τι παιζεται. Κατα τ αλλα δε βλεπω ιδιαιτερο προβλημα αφου γουσταρεις.

[maria338]

Δεν θεωρω πως μια σχεση εξ αποστασεως στην ουσια ειναι σχεση γιατι ο καθενας ζει την ζωη του και γιαυτο θελω να τελειωσει η σχεση μας εδω.. αλλα οταν του το ειπα δεν εντεδρασε πολυ λογικα οπως ενεφερα κ παραπανω.Νιωθω οτι αθελα μου βρεθηκα να τον πιεζω(δηλ. η εμενα η την δουλεια σου) ενω δεν εχω τετοιο σκοπο.

[kerasi]

Εχει καποιο συγκεκριμενο πλανο να προτεινει? Συγκεκριμενο ομως, ωστε συντομα να στε μαζι στον ιδιο τοπο? Αν ειναι μικρο το διαστημα να την κανεις την υπομονη, γι αυτο στο λεω.

[maria338]

Πλανο συγκεκριμενο δεν εχει.Για παραδειγμα τωρα εφυγε για 3μηνες αλλα μπορει να γινουν και 6 .Ξερω οτι το σωστο θα ηταν να εκανα υπομονη αλλα στη συγκεκριμενη φαση νιωθω οτι δεν μπορω και οτι θα ειναι αρκετα δυσκολο οχι μονο για εμενα φυσικα αλλα και γιαυτον (γιατι ισως δεν θα μπορω να τον υποστηριξω οπως θα επρεπε).