Results 1 to 15 of 58
-
16-04-2013, 15:18 #1
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
Όταν αγγίζεις το απόλυτο... και το χάνεις άθελα σου... τότε...ΤΙ; ΚΕΝΟ...
Καλησπέρα και από εμένα. Διαβάζοντας κάποιες ιστορίες ατόμων πήρα το κουράγιο να γράψω και τη δική μου ιστορία και να ζητήσω τη γνώμη σας.
Αυτή τη στιγμή διανύω ένα από τα πιο επίπονα στάδια της ζωής μου έως τώρα, σε συναισθηματικό επίπεδο. Η ιστορία μου ξεκινά ως εξής...
Είμαι 24 ετών και ανέκαθεν στο θέμα κατακτήσεων από τα 18 αλλά και κατά τη διαρκεια των σπουδών μου μου τύχαινε να έχω κάποιες επιτυχίες, έχω ήδη στο ''βιογραφικό'' μου μια σχέση 3μιση ετών με ένα εξαιρετικό παιδί, συνομήλικο, με το οποίο όμως χωρίσαμε τον προηγουμενο χρονο γιατί από μέρους μου δεν πήγαινε άλλο...Καλώς ή κακώς...είμαι άνθρωπος ευσυγκίνητος, με καλλιτεχνικές ανησυχίες και μια διαφορετική σκοπιά για τη ζωή... μεγαλώνοντας συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε βαθύτερα και αφού το πάλεψα με μεγάλη δύναμη, ήρθε το τέλος. Με το παιδί αυτό παραμένουμε στα τυπικά και έχουμε καλές σχέσεις ακόμη και μετά το χωρισμό μας.
Ελεύθερη πλέον, γνώρισα κάποια αξιόλογα άτομα με τα οποία ένιωθα ότι έχω ανάλογα ζητούμενα κοινά στοιχεία τον τελευταίο χρόνο...Ανάμεσα τους, κι εκείνος... ο Δ....
Μεγαλύτερος μου κατά 15 χρόνια, χωρισμένος εδώ και δεκαετία, απόλυτα επιτυχημένος σε θέμα σπουδών και δουλειάς, γνωστός ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο, γοητευτικός, με ανησυχίες όμοιες με τις δικές μου... με λίγα λόγια... κάτι που δεν φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα... η έλξη αμοιβαία και η επικοινωνία βαθιά πνευματώδης... ένιωσα να ζω το ΑΠΟΛΥΤΟ στη ζωή μου όταν μου ζήτησε να είμαστε μαζί... η διαφορά ηλικίας, το βαρύ του πρόγραμμα, όλα τα αρνητικά μου φάνηκαν μικρά εμπόδια... κάθε στιγμή μαζί υπήρξε ΟΝΕΙΡΙΚΗ και κυρίως επειδή με ένιωθε βαθιά... μιλούσαμε την ίδια γλώσσα... Ο καιρός περνούσε και μου έλεγε ότι μαζί μου αποκτά ξανά δικαίωμα στο όνειρο... Ενιωσα ότι αυτός ο άνθρωπος μου δημιουργούσε την σκέψη για ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...πρωτη φορά στη ζωή μου το αισθάνθηκα ΒΑΘΙΑ... πιο ερωτευμένη δεν έχω ξαναυπάρξει ποτέ στη ζωή μου και αυτό φαινόταν παντού, όλοι με ρωτούσαν τι γίνεται και λάμπω έτσι... Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ οταν τον ακουσα να μου λεει οτι το ''σ'αγαπω'' του του το εχω κλεψει για τα καλα και ειναι δικο μου...
ΩΣΠΟΥ...
Οικονομικές εξελίξεις, γνωστες και μη εξαιρετεες... στη χώρα μας... δημιούργησαν ξαφνικά απο τη μια εβδομάδα στην άλλη ένα ΚΥΚΕΩΝΑ προβλημάτων, σε συγκεκριμενους τομεις της δουλειας του... καταστροφή οικονομική... του στοίχισε πολύ... οι κόποι μιας ζωής πανω σε τεντωμενο σχοινι, μεγαλες οικονομικες απωλειες... κλειστηκε σπιτι του... στον εαυτο του... με απομακρυνε εντελως απο ολα... κομμενη καθε επικοινωνια... του ζητησα να βρεθουμε να τον ενθαρρυνω λιγο να ξεφυγει... δεν ανταποκριθηκε σε τιποτα...με ακυρωνε συνεχως... επεμεινα απελπισμενη μη μπορωντας να το ελεγξω... Περασε 1 μηνας χωρις να τον δω και νιωθω κενη... ζωντανη νεκρη... Μου ειπε οτι τον πιεζω με το να του λεω να βρεθουμε, δεν εχει χρονο για τιποτα αλλο...του ζητησα απειρες φορες συγγνωμη, το εκανα κυριολεκτικα αθελα μου... και το ΕΝΝΟΩ...ΑΘΕΛΑ ΜΟΥ... η μονη επικοινωνια...περιοριστηκε σπανια μεσω facebook... ποσο πονουσε αυτο...ουτε ενα τηλεφωνο... ξαφνικα απο εκει που με ελεγε προτεραιοτητα του επεσα στο μηδεν... ΠΟΝΕΣΑ παρα πολυ... ωσπου πριν 5 ημερες ειδα και το προφιλ της πρωην του στο fb να δηλωνει ''παντρεμενη'' και να εχει φωτογραφιες απο το σπιτι του... του ζητησα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να βρεθουμε... και με αναγκασε παλι να του τα πω ολα μεσω fb... τον ρωτησα τι τρεχει...αν συμβαινει κατι που δεν ξερω.... ΕΝΙΩΣΕ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΣ μου ειπε που δεν τον εμπιστευτηκα και καθομαι και ασχολουμαι με αναλογα, και οτι αν αυτο θεωρειται επειγον τοτε δεν μπορει να ασχοληθει με τα δικα μου αλλα μονο με τα δικα σου σημαντικοτατα επειγοντα...το τι τρεχει μου το εχει πει, μου ειπε, απο την πρωτη στιγμη και ηταν απολυτα ξεκαθαρος μαζι μου, στο fb μπορει η αλλη να δηλωσει οτι θελει... του ζητησα παλι συγγνωμη, αλλα απλα ηθελα να ξερω, δεν εχει να κανει με υστεριες κλπ... γενικα δεν ειμαι ανθρωπος που ζηλευει απλα θελω να εχω συνειδηση τι γινεται. κλεισαμε την συζητηση γενικα καλα... ωσπου...εδω ξεκιναει το δραμα μου... μου ειχε πει θα βρεθουμε την επομενη...ουτε φωνη ουτε ακροαση... μια καλημερα σκληρη τυπικη μονο... επι 2 μερες κρατηθηκα να μη του στειλω τιποτα...ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ...και χθες τον ρωτησα ενα ΓΙΑΤΙ μονο... και μου ειπε αυτο... οτι με διελυσε η αμφιβολια σου ενω υπηρξα ειλικρινης μαζι σου ακομη και στα δυσκολα..και δεν προτιθεμαι να λυσω καμια απορια αυτη τη στιγμη και θελω να το σεβαστεις... τον ρωτησα ''κι εγω ολα αυτα που νιωθω για σενα; τι θα τα κανω;'' και μηδεν απαντηση...παλι... και αναγκαστηκα...θεωρησα με οση αξιοπρεπεια μου ειχε μεινει.. να του πω οτι το ''σ'αγαπω'' δεν το κρινουν τοσο αυστηρα... οταν το λενε σε ανθρωπους που τους κοιτουν στα ματια και το εννοουν... και οτι δεν δεχομαι τον τροπο του μεσω fb... αλλα περιμενα ενα γενναιο ξεκαθαρισμα απο κοντα... αλλα απο κοντα φυσικα θα επρεπε να με κοιταει στα ματια...
Δεν απαντησε... παλι...
Ηρθε το τελος φοβαμαι... με πολυ ασχημο τροπο... αλλον ανθρωπο θυμαμαι να εχω διπλα μου να χαμογελαμε ευτυχισμενοι, και να κανουμε σχεδια για το μελλον... και αλλος μου μιλαει σκληρα και αδιαφορει για εμενα....
ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ... Και η γνωμη σας θα ηταν απιστευτα ανακουφιστικη...στο τι πρεπει να κανω...πως να κινηθω...Ξυπναω το πρωι και λιωνω στα κλαματα...βλεπω εφιαλτες... δεν εχω υπνο... δεν τρωω τιποτα η μητερα μου ανησυχει... εχω κοπει εντελως απο καθετι κοινωνικο... κι ολα αυτα γιατι; ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ και εφυγε τοσο αδικα απο τη ζωη μου... κυριευομαι απο θλιψη... κανεις δεν ξερει για την ιστορια μου γιατι θα με κρινουν λογω της διαφορας ηλικιας κλπ...ολο αυτο το ζω ΜΟΝΗ μου...και ΥΠΟΦΕΡΩ...
Ηθελα την ΟΥΣΙΑ στη ζωη μου... τη ΒΡΗΚΑ... και την εχασα...
Μόνο μου λυτρωτικό η ποίηση... του γράφω, του μιλάω μέσα από εκεί...και μετριάζεται ο πόνος... όπως και αυτή ήταν εκείνη η οποία μας έφερε κοντά... Τα γράμματα μου κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, τα κείμενα μου, τα ποιήματα μου για εκείνον... όλα αυτά... ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ...
Ευχαριστω για το χρονο σας... και συγχωρειστε το τεραστιο μου κειμενο...Last edited by JenMs; 16-04-2013 at 15:35.
- 16-04-2013, 16:38 #2
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 374
καλησπερα . λυπαμαι για οτι περασες . ο τροπος που φερθηκε ο φιλος σου δεν ητανε καθολου σωστος . το οτι ταχα τον διελυσε η αμφιβολια σου ειναι μια δικαιολογια γιατι ηδη ειχε απομακρυνθει απο σενα στο κατω κατω ειναι απολυτως αναμενομενο που ηθελες να μαθεις για ποιο λογο δηλωνε παντρεμενη η πρωην του ... θα πρεπει να σταματησεις να τον σκεφτεσαι κ να ". του γράφω, του μιλάω μέσα από εκεί.." ασε τον χρονο να απαλυνει την πληγη που ανοιξε μεσα σου ... δικιο εχεις το σ αγαπω δε το κρινουν τοσο αυστηρα
16-04-2013, 16:41 #3
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
H διαφορα ηλικιας που εχετε, σε περναει ο τυπος 15 ετη, δεν ειναι τοσο τραγικη. Υπαρχουν πολλα ζευγαρια και παντρεμενοι που ο αντρας ειναι 15 ετη μεγαλυτερος. Μεχρι εκει ειναι ενα οριο θα λεγα. Απο κει κ πανω ειναι πιο δυσκολα. Οι φωτογραφιες που ειδες της πρωην, εννοεις της πρωην συζυγου ή αλλης γκομενας? Και με τα οικονομικα του τι γινεται? Τι δουλεια εκανε?
16-04-2013, 16:48 #4
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 374
καλησπερα . λυπαμαι για οτι περασες . ο τροπος που φερθηκε ο φιλος σου δεν ητανε καθολου σωστος . το οτι ταχα τον διελυσε η αμφιβολια σου ειναι μια δικαιολογια γιατι ηδη ειχε απομακρυνθει απο σενα στο κατω κατω ειναι απολυτως αναμενομενο που ηθελες να μαθεις για ποιο λογο δηλωνε παντρεμενη η πρωην του ... θα πρεπει να σταματησεις να τον σκεφτεσαι κ να ". του γράφω, του μιλάω μέσα από εκεί.." ασε τον χρονο να απαλυνει την πληγη που ανοιξε μεσα σου ... δικιο εχεις το σ αγαπω δε το κρινουν τοσο αυστηρα
16-04-2013, 20:23 #5
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 1,026
Δεν ξέρω πόσο και αν σε αγάπησε, αλλά θαρρώ πως αυτή τη στιγμή δε σε νιώθει αρκετή για να στηριχτεί επάνω σου. Δε φταις εσύ, δεν είναι κάτι που έκανες ή είπες, νομίζω πως έτσι σ έχει κατατάξει.
Επίσης να θυμάσαι πως ένας άντρας στα 40 συνήθως ερωτεύεται με μικρότερη σφοδρότητα από έναν πιτσιρικά και το επαγγελματικό είναι το Νο1 σημαντικό θέμα-ειδικά αν είναι σούπερ επιτυχημένος...
Πόσο καιρό ήσασταν μαζί? Παιδιά έχει?
16-04-2013, 23:37 #6
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
απαντηση προς kerasi433472
Kαλησπερα και σε ευχαριστω για την απαντηση σου,την εκτιμω! Φυσικα και δεν ειναι τραγικη η διαφορα, κι εγω στο νου μου το εθετα παντα σαν οριο πανω κατω τα 15 χρονια, και στην οικογενεια μου ολοι εχουν διαφορες 10+ ετη. Οι φωτογραφιες απο οτι μου εξηγησε, ηταν πολυ παλιες, και φαινεται οντως απο λεπτομερειες του σπιτιου, τις οποιες η ιδια δεν γνωριζα τοσο καλα. Με τα οικονομικα του για τα απλα καθημερινα δεδομενα συνεχιζει να ειναι σε πολυ καλη κατασταση, ομως για τα δικα του βρισκεται σε επιχειρηματικο φαληρισμα κατα καποιο τροπο [διευθυνει επιχειρησεις στους τομεις ενεργειας]
Μεχρι το προβλημα αυτο, ολα εδειχναν να λειτουργουν υπεροχα. Ο ιδιος εδειχνε πολυ ενθουσιασμενος, με ειχε γνωρισει στους φιλους του, μου ειχε πει οτι οι προθεσεις του ειναι μονο καλες για το ατομο μου και οτι γενικοτερα αξιζω πολλα κατα τα λεγομενα του, υλικα και ηθικα. Του ειχα ξεκαθαρισει εξαρχης οτι το προφιλ του τυπου ''εχω λεφτα σε κανω οτι θελω'' σε εμενα δεν ισχυει και οτι κοιταζω να βρω την ουσια σε εναν ανθρωπο. Κατι που οντως ισχυει, οταν τον γνωρισα δεν ηξερα τι κανει και ποιος ειναι, το εμαθα αργοτερα οταν μου μιλησε για τον ιδιο και εφοσον ειχα ηδη γοητευτει απο την προσωπικοτητα του...
16-04-2013, 23:41 #7
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
απαντηση προς wstyron
Καλησπερα και σε ευχαριστω για την απαντηση σου!!! Ακριβως αυτο με πληγωνει γιατι γενικοτερα του εδινα τον χωρο που χρειαζοταν, δεν τον ενοχλουσα ποτε εν ωρα εργασιας και οχι μονο και γενικοτερα υπηρξα πολυ διακριτικη... το ειχα ξεκαθαρισει οτι οπως δεν θελω να μου κανουν ζηλειες δεν κανω κι εγω, αλλα εννοουσα υπερβολικες, οχι απλα μια ερωτηση.... απλα του ζητησα επειγοντως να βρεθουμε οταν ειδα το προφιλ, και επειδη του ειπα ειναι επειγον, μου ειπε ''δεν θεωρειται επειγον ενας φοβος και μια ανασφαλεια σου μπροστα σε αυτο που βιωνω κ ειναι οντως επειγον...''
δεν περναει ο χρονος μου φαινεται.... ειλικρινα σε συγκριση με οσους ειχα γνωρισει ηταν ο πιο αξιολογος και εκεινος που με γεμιζε απολυτα μεσα μου...αλλα μεχρι να ερθει εκεινη η μαυρη στιγμη που ανακοινωθηκε το προβλημα στη δουλεια....
16-04-2013, 23:47 #8
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 23,451
έφαγες δούλεμα με το κουτάλι δεν πειράζει εμπειρία είναι κ αυτό
Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
16-04-2013, 23:53 #9
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
απαντηση προς imagine
[QUOTE=imagine;433499]Δεν ξέρω πόσο και αν σε αγάπησε, αλλά θαρρώ πως αυτή τη στιγμή δε σε νιώθει αρκετή για να στηριχτεί επάνω σου. Δε φταις εσύ, δεν είναι κάτι που έκανες ή είπες, νομίζω πως έτσι σ έχει κατατάξει.
Επίσης να θυμάσαι πως ένας άντρας στα 40 συνήθως ερωτεύεται με μικρότερη σφοδρότητα από έναν πιτσιρικά και το επαγγελματικό είναι το Νο1 σημαντικό θέμα-ειδικά αν είναι σούπερ επιτυχημένος...
Πόσο καιρό ήσασταν μαζί? Παιδιά έχει?
Ευχαριστω για την απαντηση σου, να εισαι καλα. Περιπου μισο χρονο μετραει η σχεση αυτη... Σαφως οχι και κατι φοβερο, θα πουνε οι περισσοτεροι...αλλα γεματη στιγμες εντονες και βαθυ το νοημα τους...ο τελευταιος μηνας μονο...ηταν το δραμα της υποθεσης...
Ο συγκεκριμενος ανθρωπος εχει παντρευτει πριν 12 χρονια, και εχει ενα παιδι το οποιο το εχει αποκαταστησει πληρως. Το παιδι μενει με την μητερα του, αν και το μεγαλωσε ο ιδιος τα πρωτα χρονια, για παιδαγωγικους λογους απο οτι μου τονισε. Η γυναικα εκεινη τον πληγωσε οικτρα και χωρισανε στον πρωτο χρονο γαμου, υπηρξε απο τις τυπισσες που σε συνεργασια με τη μητερα της βαλανε στοχο να δουλεψει στην εταιρια του και θελησανε να τον τυλιξουν για τα λεφτα του, το καταφερε και στο τελος τον απατησε, αφηνοντας τον με το παιδι στην αγκαλια. Μαζι της διατηρει τα τυπικα μονο για το παιδι, μου εχει ξεκαθαρισει τα παντα και με ακριβεις λεπτομερειες, (πχ το σχολειο του παιδιου, που μενει η πρωην του, τι λενε πως την αντιμετωπιζει κλπ κλπ)
Απο οτι ελεγε και εδειχνε... Με αγαπησε... Με αφηνε να το πιστευω τουλαχιστον αν κρινω απο πραξεις σε συνδυασμο με λεξεις... Παντα κυριος σε ολα του...
Και ο ανθρωπος εριξε το βαρος του στη δουλεια του, γι αυτο και πληγωθηκε τρελα με τις παρουσες συνθηκες... ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ... ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΩ ΜΕΣΩ FACEBOOK, ΔΕ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΜΟΝΟ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ... τουλαχιστον κοιμαμαι ησυχη που εχει ανθρωπους να τον αγαπουν γυρω του...
Αλλα κι εγω ανθρωπος ειμαι... και εχασα αυτον που πραγματικα ενιωσα να μεγαλωνω ηθικα και απο καθε αλλη αποψη μαζι του. Ενιωσα οτι αυτος ο ανθρωπος μπορει να γινει πατερας ενος δικου μας παιδιου. Του το ειπα μαλιστα και μια φορα ενω συζητουσαμε οτι αν τα παιδια ερχονται απο αναλογους ερωτες, συνειδητοποιω οτι ειναι ΕΥΛΟΓΙΑ... και μου χαμογελασε αισιοδοξα και μου ειπε ''με εχεις κερδισει και να ξερεις οτι ειμαι πολυ δυσκολος ανθρωπος''...
16-04-2013, 23:57 #10
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
απαντηση προς elis
Ο συγκεκριμενος μπορουσε να εχει οποια θελει, κοπελες με εξαιρετικη εμφανιση, με τεραστιο κυρος και απειρες περιουσιες, για να δουλεψει και οχι μονο.
Γιατι να δουλεψει εμενα που ανηκω στην κατηγορια της απλης γυναικας που δεν ειχε τιποτα να του προσφερει ωστε να κερδισει κατι;
Αυτο που τον προσελκυσε πανω μου, απο οτι εδειχνε και ελεγε τουλαχιστον, ηταν οι αποψεις μου για τη ζωη και η ταυτιση τους με καποιες αναλογες δικες του.
Οποτε τι ειχε να κερδισει απο εμενα;
Δεν νομιζω να προκειται περι δουλεματος...
Ευχαριστω για την γνωμη σου indeed παντως...
17-04-2013, 00:21 #11
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Ποτε ηταν η τελευταια φορα που επικοινωνησατε?
17-04-2013, 00:38 #12
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
Εχουμε να συναντηθουμε 5 εβδ και κατι πλεον... Απο τοτε που κλειστηκε στον εαυτο του...τηλ/κως εχουμε να μιλησουμε 3 εβδομαδες κι αυτο επειδη ημουν αρρωστη... και απο τοτε αραια κανενα μηνυμα... μεχρι χθες που εγιναν ολα οσα αναφερω... εκτοτε τον βλεπω online... αλλα κανενα σημαδι επικοινωνιας.... ουτε καν τυπικο...
17-04-2013, 00:43 #13
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 23,451
ξέρεις όλα αυτα κ δεν μπορείς να σκεφτείς ότι απλά ήθελε λίγο να περάσει καλά τι να πω εγώ μετά είπες την άποψη μου καλύτερα από ότι θα την έλεγα εγώ
Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
17-04-2013, 01:17 #14
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 2,515
Jen, σκέψου ότι ίσως ο ellis έχει δίκιο: ο άνθρωπος μπορεί απλά να ήθελε να περάσει καλά για λίγο. Ξέρω ότι όσο σκέφτεσαι τα λόγια που είπατε, το διάστημα που ήσασταν μαζί κλπ σου φαίνεται αδιανόητο να υπήρξε 'δούλεμα'. Όμως από τη σύντομη περιγραφή της ζωής και της προσωπικότητας του, φαίνεται άνθρωπος που μπορεί να σε πουλάει και να σε αγοράζει στο λεπτό. Τα 15 χρόνια που σας χωρίζουν, από μόνα τους δεν λένε τίποτα. Όμως υπάρχει μια τεράααστια διαφορά εμπειρίας ανάμεσα σας, ο άνθρωπος έχει ζήσει καταστάσεις που εσύ μπορείς μόνο να αντιληφθείς γνωσιακά, αλλά ούτε κατά διάνοια να τις προσεγγίσεις σαν βίωμα, σαν σκέψη, αισθήματα κλπ. Κι έτσι βιώνεις τα συναισθήματα σου σε όλο τους το 'δράμα' και την ένταση, έχεις πλήρως μυθοποιήσει την όλη κατάσταση και εκείνον, και υποφέρεις... Ενώ εκείνος όπως βλέπεις, μια χαρά μπορεί με τη μηδενική επικοινωνία.
Λες ότι δεν είχε να 'κερδίσει' κάτι από εσένα. Φυσικά και είχε, το 'κέρδος' δεν είναι πάντα κάτι υλικό. Το να έχει μια 24χρονη να λιώνει από πάθος και συναισθήματα στην αγκαλιά του δεν είναι λίγο... Τώρα όμως είναι προφανές ότι δεν θέλει να φορτωθεί ούτε αυτό το συναίσθημα ούτε να ξεκινήσει ξανά τη ζωή του με βάση τη δική σου αφετηρία... κι έτσι βρήκε τον πιο ανώδυνο τρόπο να ξεγλιστρήσει. Όλα αυτά, δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι έτσι είναι. Όμως σκέψου πολύ σοβαρά κι αυτή την πιθανότητα. Όσο πιεστικά και να είναι τα ωράρια κι οι υποχρεώσεις, δυο λόγια στο τηλέφωνο μπορείς να τα πεις. Γιατί αλήθεια να περνάει τις ώρες του ονλάιν και απλά να 'βλέπεστε'? Πάντως, ακόμα κι αν όσα σου είπε για τη δουλειά είναι αλήθεια, δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Απομακρύνσου κι άσε τα πράγματα να κυλήσουν στη ζωή σου χωρίς να προσπαθείς να τον προσεγγίσεις.
17-04-2013, 01:30 #15
- Join Date
- Apr 2013
- Posts
- 16
Δεν αντιλεγω... ουτε διαφωνησα με τον ellis, απλα εθεσα την αποψη μου...τι μπορουσε να κερδισει απο εμενα... και πιστεψε με ειχε σιγουρα πολλες επιλογες ωστε να τις κανει να ''λιωσουν'' οπως αναφερεις, και εξαρχης υπηρξα επιφυλακτικη μαζι του, ο ιδιος προσπαθησε να με ''ξεμπλοκαρει'' και να νιωσω πιο ανετα μαζι του. Θα μου πεις τι καταλαβες... το μαθημα μου σαφως και το πηρα...
ολο και προς τα εκει οδευω... στην απομακρυνση... υπαρχουν περιπτωσεις που ενδιαφερονται ολο αυτο το διαστημα να βγουμε κλπ...αλλα δεν μπορω να προχωρησω καν.... τον σκεφτομαι τοσο βαθια.. ο ιδιος ειχε επιδιωξει να γινει καθημερινοτητα μου και τωρα ξαφνικα...
αχ...
να ξερετε οτι σας ευχαριστω ολους για τις αποψεις σας... και οι σκληροτερες ακομη, μετρανε... και τις εκτιμω...
Similar Threads
-
Οταν κάποιοι άνθρωποι γίνονται πολυ πιεστικοί άθελα τους.
By PostMortem in forum Σχέσεις και ΕπικοινωνίαReplies: 10Last Post: 09-09-2016, 01:34 -
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟ
By stefanos14587 in forum Εξάρτηση από Αλκοόλ, ΤζόγοReplies: 0Last Post: 06-08-2012, 17:47 -
οταν το αγχος ερχεται διχως αιτιο τοτε ειναι γενικευμενη αγχωδης διαταραχη?
By valleron2009 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 7Last Post: 01-07-2012, 15:15 -
Το απολυτο κενο...........
By mariaanna0 in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 37Last Post: 03-03-2012, 00:27 -
Το απολυτο αδιεξοδο
By katatonia in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 27Last Post: 20-01-2011, 10:30
Φωταψιες στα μάτια
26-06-2025, 07:53 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή