ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

[kallia13]

Originally posted by giota73
Kallia μου δεν ξέρω καταρχήν αν το πέρασα. ¨οσο είμαι υπό την \" επήροια\" των φαρμάκων δενείμαι για τίποτα σίγουρη. Είμαι ωστόσο πολύ καλύτερα και ψυχολογικά και σωματικά. Φροντίσω το σ΄\'ωμα μου και την ψυχή μου όσο μπορώ , αυτό κάνω. Δεν άφησα την κατάθλιψη ούτε μια ολόκληρη μέρα να με χειραγωγήσει. Αντη ισή μέρα ημουν χάλια την υπόλοιπη μισή σηκωνόμαι με το ζόρι. Εκανα πολλά με το ζόρι,αλλά τα έκανα. Επίσης προσπαθώ να την μάθω μέσα από βιβλία και ψυχοθεραπεία για να μην την φοβάμαι. Με βοήθησε πολύ που μίλησα σε ανθρώπους για το πρόβλημα μου, αυτό με απελευθέρωσεπραγματικά δεν χρειάζεται πλέον να κρύβομαι. Εκανα πολλά ταξίδια που μου αρέσουν πολύ. Εκανα πράγματα που πραγματικά μου αρέσουν. Και πάνω από όλα ήθλε ακια θέλω να το ξεπεράσω,όπως και εσύ. Αυτή είναι η αρχή και είναι το ήμισυ του παντός. Δύναμη και θέληση και αγάπη να πάιρνειςκαινα δίνεις αγάπη. Φιλιά.

Μα εγώ φοβάμαι τα χάπια αν μου κάνουν κακό ή κάτι ....ξέρω εγώ....

[krino]

Originally posted by ritaki1
Παιδια καλησπέρα!Ειμαι νεο μελος κ χαιρομαι που ηρθα στην παρεα!Λοιπον, κατα καποιο τροπο σχετιζομαι κ γω με την καταθλιψη..πιο συγκεκριμενα, το αγορι μου (η πρωην αγορι) αφοτου μπηκε φανταρος το Μαιο κ του διεγνωσαν στις ιατρικες εξετασεις υγρο στο δεξι μερος του κεφαλιου επειδη υπεφερε απο πονοκεφαλους και μετα αρχισε να χανει τον εαυτο του μετις διαφοερες εξετασεις που εκανε, αξονικες κλπ..του χορηγησαν κ συνταγη για να μην εχει επιληπτικα επεισοδια κ απο τοτε φρικαρε κ ζητησε να χωρισουμε γιατι δεν αξιζει να φορτωθω την κατασταση αυτη, ετσι ειπε..εννοειται οτι αντεδρασα ηρεμα κ ζητησα να το περασουμε μαζι αλλα ηταν ανενδοτος.τωρα μιλαμε σοτ msn οποτε ειναι Αθηνα, κ καμια φορα του τηλεφωνω, 1 φορα τη βδομαδα να λεμε τα νεα, σε χαλαρο στυλ οσο γινεται..μου ειπε οτι τωρα τα φαρμακα που παιρνει ειναι αντικαταθλιπτικα κ νιωθει λιγο χειροτερα απο πριν, υπνηλια, νευρα κλπ..παιδια, τι να κανω?τον αγαπω πραγματικα κ ας ημασταν ελαχιστο διαστημα μαζι.τα αισθηματα αμοιβαια, ετσι?μιλαμε για πολυ καλο παιδι, που εχασε τον πατερα του στα 12 απο καρκινο..τωρα ειναι 24..I need your help

Δυσκολη η περιπτωση ριτα....
Εφοσον λες οτι θες να του σταθεις (δεν ξερω αν καταλαβαινεις τι σημαινει αυτο) θα πρεπει να οπλιστεις με μπολικο κουραγιο και να ενημερωθεις οσο γινεται περισσοτερο για τι πραγμα ακριβως πασχει ο φιλος σου.
Μαθε για να βοηθησεις.

Η αρχη θα ειναι να κανεις και εσυ μια βολτα απο τον γιατρο του να συζητησεις καταρχην ποια ειναι η κατασταση και κατα δευτερον εσυ πως μπορεις να βοηθησεις εφοσον μπορεις.
Θα προτεινω δε να εχει γνωση ο φιλος σου για ολα αυτα καθως δεν ειναι σκοπιμο να ανακατευτεις σε κατι χωρις την αδεια του.

Η αποδοχη εκ μερους σου του προβληματος του (οχι με την εννοια της φιλανθρωπιας) θεωρητικα πρεπει να του δωσει ενεση ηθικου. Οχι αμεσα, αλλα εμεσα και μεσοπροθεσμα.


Καλο κουραγιο σου ευχομαι.



ΥΓ.... εγω ζω μια παρομια περιπτωση (αρκετα χειροτερη) με ενα φιλο μου και εχω στησει ολοκληρη επιχειρηση στηριξης του.

[Adzik]

giota73

Εστάλη στις 5-7-2007 στις 12:00 PM



Αυτά και άλλα ερωτήματα μας βασανίζουν. Βάλτε και άλλα στον κατάλογο και να δώσουμε τις απαντήσεις μας άν θέλετε. Πιστεύω ότι θα είναι επικοδομητικό για όλους.

Προσωπικά συνειδητά πίστευα ότι ήταν εχθρός μου. Αλλά θυμάμαι έλεγα αφήστε μου χώρο και χρόνο να τη ζήσω. Να ζήσω τι΄? Την παραίτηση, την πίκρα, τον φόβο, την τρομοκρατία?
Και όμως. Ισως δεν είχα δυνάμεις να κάνω κάτι άλλο από το να παραιτηθώ και να ζήσω την μαυρίλα μου. Ισως πάλι μέσα από την κατάθλιψη έβρισκα ένα λόγο για να \"ξεκουραστώ\" δεν μπορώ να το πω αλλιώς ελπίζω να το καταλαβαίνετε αυτό το ξεκουραστώ. Είναι ρε παιδιά μήπως ανάγκη και η κατάθλιψη? Οταν μια ζωή δεν έχεις δει τον εαυτό σου τις ανάγκες σου δεν έχεις ΄δωσει χρόνο στον εαυτό σου του φέρεσαι σαν προϊόν προς κατανάλωση ....... φάινεται προς μέσα μας υπάρχει ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης που λέγεται κατάθλιψη.


Enoite…kali moy…

..me agkikse ayto to ‘’ Οταν μια ζωή δεν έχεις δει τον εαυτό σου τις ανάγκες σου δεν έχεις ΄δωσει χρόνο στον εαυτό σου του φέρεσαι σαν προϊόν προς κατανάλωση ”

nai ..einai alithia…ipasxoyn anthropoi stoys opioys pote kanis den emathe na agapane ton eayto toys… kanis gia poli poli kairo..kai idika ton simantikotero kairo ths paidikhs toys ilikiaas kai efibikhs ….den toys emathe pos aksizoyn thn idia prosoxi kai agapi me toys alloys…


etsi imoyn ki ego….. sto dimotiko kai to gimnasio ena ksantho isixo mikrokammomeno plasmataki me foberes tasis katoterotitas…. Imoyn pepismeni pos den exo kan dikaioma na skeyto pos moy ofiletai ki emena agapi….

…..ki etsi I katathlippsi…megalone kai mazi tis megalona ki ego…ospoy kapia stigma epanastatise….

I esi I ego ipe…….. …..kai stathike mprosta moy dinati kai kamaroti ..na me prokali se monomaxia……. Na moy fonazi …..zise kai papse na ponas…..


Γράφοντας μου ήρθε και ένα άλλο ερώτημα. Ποιος φταίει που είμαι έτσι? Κατηγόρησα τους παντες από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους μέχρι και τους πιο αδιάφορους που ίοσως κάποια στιγμλη δεν μου φέρθηκαν καλά. Τώρα τοσκέφτομαι και πικρογελάω. Κανείς δεν φταίει. Για μένα κατέληξα ότι φταίω μόνο εγώ. Εγώ γιατί επέτρψα στον καθένα να κουμαντάρει τα αισθήματα μου. Δεν με αγαπούσα και περίμενα να με αγαπήσουν οι άλλοι. Περίμενα να βρω αξία μέσα από τα μάτια των άλλων.


Ma pes moy Giotaki moy……ayto den einai to pio fisiko pragma ston kosmo?...ayto ton mixanismo ton klironomoyme ston eniliko eayto mas apo ta poli poli neara mas xronia tote poy dixname tis zografies mass tin mama mas…kai laxtaroysame tin apodoxi ths….. nomizo pos einai apolita fisiologiko……….idi edo an ipothesoyme pos oi mamades mas …adiaforisan kai mas agnoisan mazi me tin zografia mas……kapoy sto mikro akomi asinidito mas ayti I aporipsi kapoy katagraftike…


“an den mas apodexetai I mama,,…o mpampas…tote gia kapio logo ginete ayto….isos exoyn dikio….ki an exoyn dikio …pos tha mas apodextoyn oi alloi? Oi “ksenoi”….


Περίμενα οι άλλοι να με φροντίσουν ενώ εγώ δεν φρόντιζα τον εαυτό μου.

Den ton frontisses??....ti enois?....ego to na apofeygo atoma poy mono fthora tha mporoysan na prokalesoyn sto mialo kais ton tropo skepsis moy …idi prostateya ton eayto moy….

Περίμενα να μου πουν μπράβο Γιώτα και όσο δεν μου το έλεγαν ένιωθα ότι δεν το άξιζα.

Oi Perissoteres simperifores mas proerxontai apo ton tropo poy mathenoyme…
…..mathame na min akoyme mprabo..kai lanthasmena mathame pos 1+1=2 ara kanena mprabo isoyte me kamia epitixia…… oso ise micros stirizesai poli perissotero apo emprakta ..metrisima ..xiropiasta gegonota kai katastasis ..pragmata kai oxi stin logiki apantisi….mia kai o logikos tropos skepsis kai antilipsis mas den einai toooso aneptigmenos akomi..

Μάζεψα πολύ θυμό αλλά δεν ένιωθα άξια ούτε θυμωμένη να είμαι.

Kati parakseno…. Prin ligo kairo mia kopekla me strimokse lektika …milagame gia tin “lipi” kai ithele na moy apodiksi pos I lipi moy einai apla mia fantasia….. ki epidi foyntono polio tan prospatho me 100 tropoys na eksigiso kati kai epimenoyn na min kanoyn kan ton kopo na aniksoyn ta aftia toys poso mallon… na me pistepsun…

Me eide na kokkinizo kai na boyrkono kai moy ipe
“piso apo tin megali lipi iparxi panta megalos thimos”…..me karfose me ayto ston tixo…….itan kati poy itan toso alithino oso kai kai ksekatharo….sosto…ma kai mperdemeno…

Πάντα υποχωρούσα. Αλήθεια κανένας δεν αξίζει όσο η ισορροπία μας. Πρέπει να μάθουμε να ζητάμε και όχι μόνο να δίνουμε.΄
Issoropia………&#82 30;…….

To antilifthika eytixos gia mena poli noris….i issoropia einai I apantisi se oles tis erotisis moy kai se ola ta dakria moy. Tin monaksia moy….se ola….. alla opos kai oloi oi nomoi toy simpantos exoyn enan isxiro antipalo na animetopisoyn etsi kai i polipothiti ISORROPIA exei apenati tis to APOLITO XAOS …


Δεν θα συνεχίσω άλλο ΄σημερα να μην σας κουράσω.Περιμένω τιες δικές σας σκέψεις.

[Adzik]

Originally posted by giota73
Τι να σου πω glamle. Ακόμη το ψαχνω. Η αιτίες και οι αφορμές είναι γνωστές. Τρεις φορ\'ές μπήκα στην κατάθλιψη. Μία όιταν έδινα κάποιες εξετάσεις για τη δουλειά μου στα 28 όπου είχα ξεπεράσει τον εαυτό μου. Μία μετά από μια εγχέιρηση πολύ απλή χολής. Και μία όταν έσπασα το πόδι μου.

Η ζωή μου όπως και η ζωή του καθενός είναι μια ολόκληρή ιστορία. Μεγάλωσα σε ένα άρρωστο περιβάλλον με μία θεία μέσα στο σπίτι με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, μια γιαγιά που σε όλη της την ζωή ήταν άρρωστη , μια μαμά νευρωτική, αγχώση μέχρι αηδίας και ένα μπαμπά που είχε τεράστια υπομονή την οποία συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα.

Υπκηρξα άριστη μαθήτρια ήταν ο μόνος δρόμος για να φύγω από το σπίτι να αλλάξω τη ζωή μου.


Είχα σαν παιδί πολύ λίγες παρέεες αν και μεγάλωσα σε χωρίό ήμουν πολύ περιορισμένη.

Στις σπουδές μου πέρασα καλά, έκανα φίλους, διασκέδασα, ερωτέυθηκα , δεν διάβαζα ιδιαίτερα, έκανα αυτό που, λέμε φοιτητική ζωή.


Επιστρέφω στην πόλη μου μετά τις σπουδές και όλα μου φάινονται βουνό. Ισως ήταν η πρώτη περίοδος κατάθλιψης την οποία δεν πήρα και πολύ χαμπάρι.

Το ξεπερνάω.

Παντρευομαι κάνω παιδί και ταυτόχρονα πήζω στη δουλειά.

Ο γάμος μου έχει προβλήματα, πληγώνομαι, θυμώνω , απογοητευομαι.

Κουράζομαι πολύ.


Στα 28 δίνει εξετάσεις αυτες που έλεγα πριν αλλάζω δουλειά.

Πριν τις εξετάσεις κρίσεις πανικού.

Μετά όλα καλά .


Κάνω την εγχείρηση χολής και κατάθλιψη. Σε 2-3 μληνες πάλι καλά.


Σπάω το πόδο και πάλι κατάθλιψη. Τρομος. Ηρθε πάλι. Αλλά την βλέπω να φέυγει και της κουνάω το μαντήλι.

Στον αγύριστο.

Nai….fainetai na energopoiite san kampanaki asfalias////ntin ntin..///// kindinos…

……mesa stin ataxia soy isoyn tixeri…. Itan mines….ebdomades….
….
..ego me thimamai katathliptiki apo ta 14 moy..paidaki akoma… ena isixo ..xaxaniariko… ma tooso lipimeno paidaki,,,

[Adzik]

Originally posted by kallia13

Originally posted by giota73
Αυτά και άλλα ερωτήματα μας βασανίζουν. Βάλτε και άλλα στον κατάλογο και να δώσουμε τις απαντήσεις μας άν θέλετε. Πιστεύω ότι θα είναι επικοδομητικό για όλους.

Προσωπικά συνειδητά πίστευα ότι ήταν εχθρός μου. Αλλά θυμάμαι έλεγα αφήστε μου χώρο και χρόνο να τη ζήσω. Να ζήσω τι΄? Την παραίτηση, την πίκρα, τον φόβο, την τρομοκρατία?
Και όμως. Ισως δεν είχα δυνάμεις να κάνω κάτι άλλο από το να παραιτηθώ και να ζήσω την μαυρίλα μου. Ισως πάλι μέσα από την κατάθλιψη έβρισκα ένα λόγο για να \"ξεκουραστώ\" δεν μπορώ να το πω αλλιώς ελπίζω να το καταλαβαίνετε αυτό το ξεκουραστώ. Είναι ρε παιδιά μήπως ανάγκη και η κατάθλιψη? Οταν μια ζωή δεν έχεις δει τον εαυτό σου τις ανάγκες σου δεν έχεις ΄δωσει χρόνο στον εαυτό σου του φέρεσαι σαν προϊόν προς κατανάλωση ....... φάινεται προς μέσα μας υπάρχει ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης που λέγεται κατάθλιψη.


Γράφοντας μου ήρθε και ένα άλλο ερώτημα. Ποιος φταίει που είμαι έτσι? Κατηγόρησα τους παντες από τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους μέχρι και τους πιο αδιάφορους που ίοσως κάποια στιγμλη δεν μου φέρθηκαν καλά. Τώρα τοσκέφτομαι και πικρογελάω. Κανείς δεν φταίει. Για μένα κατέληξα ότι φταίω μόνο εγώ. Εγώ γιατί επέτρψα στον καθένα να κουμαντάρει τα αισθήματα μου. Δεν με αγαπούσα και περίμενα να με αγαπήσουν οι άλλοι. Περίμενα να βρω αξία μέσα από τα μάτια των άλλων. Περίμενα οι άλλοι να με φροντίσουν ενώ εγώ δεν φρόντιζα τον εαυτό μου. Περίμενα να μου πουν μπράβο Γιώτα και όσο δεν μου το έλεγαν ένιωθα ότι δεν το άξιζα. Μάζεψα πολύ θυμό αλλά δεν ένιωθα άξια ούτε θυμωμένη να είμαι. Πάντα υποχωρούσα. Αλήθεια κανένας δεν αξίζει όσο η ισορροπία μας. Πρέπει να μάθουμε να ζητάμε και όχι μόνο να δίνουμε.΄


Δεν θα συνεχίσω άλλο ΄σημερα να μην σας κουράσω.Περιμένω τιες δικές σας σκέψεις.

Νιώθω ακριβώς τα ίδια πράγματα .....μην το λες αυτό όμως, ότι είναι χρήσιμη....σε εμποδίζει να ζείς τα καλα της ζωής γιατι κλείνεσε στον εαυτό σου

Epitrepste moy nap o ..na paratiriso pos milame gia 2 diaforetika pragmata..to ena einai to apotelesma…..nai einai katastrofiki I katathlipsi se skotoni,,,,,,, to allo einai o logos iparksis tis…ena sistima aminas…. Xaotiko…ma einai I teleytai a prospathia toy somatos kai tis psixis na strepsi tin prosoxi mas se emas,,,,,,,

[Adzik]

Originally posted by Tzeni
Γιωτουλα μου αγαπημενη,

Για τα περισσοτερα πραγματα ππου τραβαμε στην ζωη μας εμεις φταιμε

Αλλα και παλι θα σου πω κατι που ακουσα και μου αρεσε.............

Μας αρεσει το προβλημα μας το αγαπαμε και οταν μας το παρουν το θελουμε πισω.....


.diafono kai den to pisteyo ayto……



Εγω προσωπικα το εκανα και αυτο
Ειναι ωραιο ολοι να καθονται και να σε κανακευουν \"κοριτσακι μου τι εχεις εισαι καλα\" και τετοια



kamia sxesi tzeni moy…sinithos to 99% ton katathliptikon ite einai mono toy se olo ayto..ite exei mia antimetopisi leproy “kati exis..ise trelos pigene se kanenan giatro….fige makria moy,,,,,,,,,,ise “esi” ..ki” emis” ……kanakema den iparxi..iparxi apodokimasia kai monaksia….ponos…..kai esthisi sigxisis…..den katalabaineis ti ..giati…..klp




Αλλα το πιο ωραιο ξερεις ποιο ειναι, να κανακευεις εσυ τον εαυτο σου...........

edo tha simfoniso….


Δηλαδη να τον αγαπας και να τον φροντιζεις εσυ ο ιδιος.....................

ΤΟ πρωι δες στο καθρεφτη σου και αναρωτησου

Τι θελεις να κανουμε σημερα? Πως θα νιωσουμε καλυτερα? και εφαρμοσε το οσο μπορεις .......

etsi akribos¨



Η ζωη θελει τροπο αγαπημενη μου

Ολα στο χερι μας ειναι και οχι σε αλλουνου χερια

e oxi kai ola..alla nai theli kai ta dika mas xeria…..sigoyra…





Η μιζερια δεν ειναι για μας εμεις ειμαστε δυνατεςςςςςςςςςςςςςςςςςςς ςς


mizeria ..pote den moy arese ayti I leksi……emis milame gia ..pono….


Kai oso gi ayti tin blakia poy lene “oti den se skotoni sse kani pio dinato….ego pisteyo pos to mono poy se kanei einai pio skliro kai tipota allo…”


( τα λεω αυτα για να τα ακουσω και εγω μην νομιζεις )

φιλακια πολλα

[Adzik]

Originally posted by giota73
Πργματικά glamle ένας κακός γάμος δεν είναι η αιτία της κατάθλιψης. Υπάρχουν άτομα που ζουν σε ένα καλό γάμο και έχουν κατάθλιψη καιάλλα σε ένα κακό και ζουν χωρίς αυτή.

Η κατάθλιψη είναι πόνος, ο γιατρός λέει μεγαλύτερος και από το πένθος. Αν δεν είχαμε τον πόνο στη ζωή μας θα πεθαίναμε. Φαντάζεσαι να μην νιώθαμε πόνο όταν είχαμε πρόβλημα καρδιάς? Οι πιο ύπουλες αρρώστιες είναι αυτές που δεν προειδοποιούν με πόνο. Δεν είναι τίποτα παραπάνω η κατάθλιψη. Μας λέει λοιπόν η ψυχή μας πονάω. Και εμείς πρέπει μα δραστηριοποιηθούμε, να πάμε στο γιατρό καταρχήν, να μάθουμε την αρρώστεια μας, να αλλάξουμε.

Πραγματικά χαίρομαι τώρα που αρχίζω να νιώθω λίγο καλύτερα . Χαίρομαι που το πέρασα. Χαίρομαι που μπήκα στη διαδικασία να με γνωρίσω λίγο καλύτερα . Χαίρομαι για τις αλλαγές που έκανα στη ζωή μου. Χαιρομαι για τις αλλαγές που θα κάνω. Χαίρομαι που ξύπνησα από ένα ύπνο βαθύ, μια στασιμότητα, μια πλάνη. Χαίρομαι που γνώρισα όλους εσάς. Χαίρομαι που γνώρισα ανθρώπους σαν και εμένα. Χαίρομαι που έκανα καινούργιους φίλους. Χαίρομαι που ήμουν τόσο δυνατή , που μπόρεσα να αναγεννηθώ μέσα από τις στάχτες μου. Η κατάθλιψη κέρδισε πολλές μάχες, αλλά εγώ θα κερδίσω τον πόλεμο.

Χαίρομαι που ανακάλυψα γύρω μου ανθρώπους που με αγαπούν πραγματικά, είτε ήμουν καταθλιπτική είτε όχι. Είναι υπέροχο να σε αγαπούν όταν εσύ νιώθεις ...........ξέρετε....

Χαίρομαι που αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα

Χαίρομαι που ζω .

Χαίρομαι για αυτούς που αγαπώ , που είμαι εδώ και τους αγαπώ.


Πολυ χαρά έπεσε ε....... Και όμως είμαι καταθλιπτική.........

Η κατάθλιψη με έμαθε να χαίρομαι.

Γιωτα μου ...ποσο μα ποσο σε νιωθω.....χεχε....ειναι σαν να μιλαει το μυαλο μου....σαν να μιλανε οι σκεψεισ μου.....

......αυτο ακριβωσ...ολα αυτα ακριβωσ,,και ναι....και ομωσ κι εγω ειμαι καταθλιπτικη....

.....κατι ερευνεσ που διαβασα ειχαν σαν αντικειμενο τουσ της χρονειες και ανιατεσ ασθενειες και την ευτυχια...

....κανανε στατιστικη ερευνα και το σημπερασμα ηταν πωσ οι περισσοτεροι εκεινοι που ειχαν κατι χρονιο και ανιατο...υστερα απο την φαση τησ συνιδιτοποιησησ και αποδοχησ τησ καταστασησ τουσ..αλλαξανε ολοι την ζωη τουσ και ναι... νιωθανε και ηταν πολυ πιο ευτυχισμενοι απο πριν..αλλα και απο τουσ αλλουσ τουσ \"φισιολογικουσ-υγιεισ...\"

και ξερετε γιατι φιλοι μου?....γιατι ηταν πια συνηδιτοποιημενοι..ζουσαν συνηδιτα...και ναι αυτο ειναι ζωη....
ακομη και ο ενθουσιασμοσ και ο αυθορμιτισμοσ τουσ ηταν συνηδιτοποιημενοσ...το θελανε πραγματικα....

καπωσ ετσι ημαστε κι εμεισ....

[Adzik]

Originally posted by kallia13

Originally posted by giota73
Kallia μου δεν ξέρω καταρχήν αν το πέρασα. ¨οσο είμαι υπό την \" επήροια\" των φαρμάκων δενείμαι για τίποτα σίγουρη. Είμαι ωστόσο πολύ καλύτερα και ψυχολογικά και σωματικά. Φροντίσω το σ΄\'ωμα μου και την ψυχή μου όσο μπορώ , αυτό κάνω. Δεν άφησα την κατάθλιψη ούτε μια ολόκληρη μέρα να με χειραγωγήσει. Αντη ισή μέρα ημουν χάλια την υπόλοιπη μισή σηκωνόμαι με το ζόρι. Εκανα πολλά με το ζόρι,αλλά τα έκανα. Επίσης προσπαθώ να την μάθω μέσα από βιβλία και ψυχοθεραπεία για να μην την φοβάμαι. Με βοήθησε πολύ που μίλησα σε ανθρώπους για το πρόβλημα μου, αυτό με απελευθέρωσεπραγματικά δεν χρειάζεται πλέον να κρύβομαι. Εκανα πολλά ταξίδια που μου αρέσουν πολύ. Εκανα πράγματα που πραγματικά μου αρέσουν. Και πάνω από όλα ήθλε ακια θέλω να το ξεπεράσω,όπως και εσύ. Αυτή είναι η αρχή και είναι το ήμισυ του παντός. Δύναμη και θέληση και αγάπη να πάιρνειςκαινα δίνεις αγάπη. Φιλιά.

Μα εγώ φοβάμαι τα χάπια αν μου κάνουν κακό ή κάτι ....ξέρω εγώ....

καλη μου...κι εγω τα σκευτομουν αυτα στην αρχη το πολυ πολυ να εχεισ ελαφριεσ παρρενεργιεσ πχ πονοκεφαλο η υπνηλια για καποιεσ μερεσ......... αλλα τι ειναι αυτα μπροστα στο \"νιωθω καλητερα\"......

και αν ηταν να σου κανουν κακο δεν θα σου τα εδεινε ο γιατροσ....εκεινοσ θελει μονο να σε βοηθησει να γινεισ και να νιωσεισ καλητερα....

βημα βημα.. απο καπου πρεπει να ξεκινησιεισ....τα χαπια οπωσ εχουμε ξανα πει..ειναι το \"μπαστουνακι \" μασ...το στηριγμα μασ...

[kallia13]

πάντως το σκεφτομαι σοβαρά για να πάω...το έχω ανάγκη

[Kassi]

Originally posted by giota73
Τι είναι? Φίλη ή εχθρός? Γνωστή ή άγνωστη? Μόνιμη ή περαστική? Από που μπαίνει μέσα μας και από που φεύγει? Την κρατάμε ή την διώχνουμε? Την αγαπάμε ή την μισούμε ?

Ωραία to be or not to be ερωτήματα...

Εχθρός.Άγνωστη μεταξύ γνωστών....Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού...Το επόμενο ερώτημα δεν ξέρω να στο απαντήσω...Πρέπει να την διώξουμε.Την μισούμε....