Άννα, μπορεί να ξεκίνησε από άλλη αφετηρία ο προβληματισμός σου, όμως νομίζω πως μπορεί τελικά οι σκέψεις γύρω από αυτή την παλιά ιστορία να φωτίσουν αρκετές άλλες πτυχές του εαυτού σου και επιρροές / αλληλεπιδράσεις. Εκτός από το πώς το περιστατικό σχετίζεται με τη σεξουαλικότητά σου, πιστεύω θα είχε ενδιαφέρον να ξανασκεφτείς την πιθανή επιρροή του οικογενειακού σου περιβάλλοντος. Τόσο στη σεξουαλικότητα, όσο και στο άγχος που βιώνεις σε οτιδήποτε ερμηνεύεις ως 'επιβολή'. Και βέβαια τελικά και στην έλξη προς συγκεκριμένους ανθρώπους.

Πάντως, εγώ θα επαναλάβω (όχι τόσο για εσένα, εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να ερμηνεύσεις το περιστατικό όπως το νιώθεις μέσα σου και όπως πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει) ότι ναι, έχει μεγάλη διαφορά το ότι αυτό συνέβη μεταξύ δύο παιδιών κι όχι μεταξύ ενός παιδιού κι ενός ενήλικα. Σαφώς βέβαια το περιστατικό που αναφέρθηκε δεν είναι το ίδιο, με το 'παίζουμε το γιατρό' σε μικρότερες ηλικίες... είναι κάποιο μεταγενέστερο στάδιο γιατί μιλάμε για προεφηβική κι εφηβική ηλικία (που btw είναι συχνό φαινόμενο και στα παιχνίδια 'γιατρού' κάποιο παιδί να βιώσει πίεση, εξαναγκασμό, ενοχές κλπ). Θεωρώ ότι είναι πολύ προτιμότερο, ασφαλέστερο και πιο δίκαιο (καθώς και πιο χρήσιμο για τη θεματοθέτρια τελικά) να το περιγράφουμε, παρά να το ερμηνεύουμε.