Aγχος και απόγνωση....

[pinko8]

μάχη στην αρένα
λεφτά
άγχος
ανταγωνισμός
πρέπει να βγούνε τόσα
πρέπει να μπούνε τόσα
πρέπει να ανταπεξέλθω
πρέπει να τα καταφέρω

δε νομίζω ότι το ζήτημα είναι γιατί δε σε στηρίζουνε οι συγγενείς σου κι οι άλλοι γενικώς, αλλά πως έχεις πέσει και συ στη λούμπα, δουλεύω για να ζήσω και όταν δεν δουλεύω σκέφτομαι
πως πρέπει να δουλέψω για να ζήσω, και όταν δεν δουλεύω ξεκουράζομαι για να γυρίσω στη δουλειά. για ποιο λόγο να πρέπει να {πετύχεις}δεν ξέρω πώς το βλέπεις, είναι επιτυχία αυτό, και αν ναι με τα μέτρα ποιου, ποιος βάζει τα κριτήρια της επιτυχίας;

Ο αγώνας που δίνουμε καθημερίνα είναι αγώνας επιβίωσης ,πάλης όχι μόνο με τη δουλέια...

εν συντομία έτσι όπως το γράφεις ειναι,όλοι πάνω κάτω έτσι λειτουργούμε...δουλέυουμε για να ζήσουμε ,να γίνουμε παραγωγικοί ,αποδοτικοί, να εξελιχθούμε...εκτός φυσικά αν είμαστε εισοδηματίες και τα λεφτά έρχονται απο τον ουρανό..κ δυστυχώς εγω δεν ανηκω σε αυτή την περίπτωση αρα πρέπει να εργαστώ για να ζήσω...και είναι λογικό να υπάρχει αγχος" επιτυχίας"...αν μπορείς να το καταλάβεις φυσικά...

[kerasi]

Και για ποιο λογο πρεπει αυτες να εκτιμησουν τον κοπο που εχεις κανει εσυ διαχρονικα? Ναι, μπορει να της ειπε ο γκομενος, αγαπη μου πηγαινε στον ταδε που παω κιεγω κ ειναι γνωστος μου και να πηγε. Δε μου φαινεται περιεργο. Το κατα ποσο τις συμφερει ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και ποια ειναι τα κινητρα τους.

Εκτος απο αυτα τωρα, η δικη μου συμβουλη και μεσα απ την εμπειρια μου ειναι: πρωτον εχεις μπλεξει τα μπουτια σου με την κριτικη που σου κανουν ανθρωποι στο περιβαλλον σου και την επιδραση στον ψυχισμο σου. Η δουλεια σου δεν παει καλα και αυτο σε στεναχωρει. Δε θα πρεπε να σε επηρεαζει ομως τι λενε οι αλλοι γι αυτο, ειτε θετικα ειτε αρνητικα ειτε για οποιοδηποτε αλλο θεμα. Δηλαδη αν πηγαινε καλα η δουλεια σου θα θελες την επιβραβευση απαραιτητα απο τους δικους σου? Δεν καταλαβαινω γτ ετεροκαθοριζεσαι. Παρτο αλλιως γτ χαθηκες οταν η ψυχικη σου διαθεση γινεται συναρτηση των αποψεων των αλλων. Δηλαδη η αποφαση των 2 φιλεναδων σου αποτελει αξιολογηση για σενα? Εγω ας πουμε πιστευω οτι στη δουλεια μου ειμαι αριστος και δε με απασχολουν οι κριτικες ή οι συμπεριφορες των αλλων. Ουτε περιμενω τις θετικες διοτι ξερω που στηριζω την αποφαση μου.

Δευτερον δεν ειναι τυχαιο που η γενια των γονιων μας, μας ειχε πρηξει με την καραμελα παιδακι μου να μπεις στο δημοσιο. Το ελευθερο επαγγελμα θελει μεγαλα αρχιδια για να πας καλα και σε αντιθεση με οτι πιστευει ο πολυς ο κοσμος, δεν αρκει να σαι καλος. Δεν ειναι μονο θεμα ικανοτητων. Υπεισερχοντε πολυαριθμοι παραγοντες, οπως η γενικη συγκυρια, το περιβαλλον, ο ανταγωνισμος, οι δημοσιες σχεσεις, το μαρκετινγκ, η τυχη, η επιχειρηματικοτητα κλπ κλπ. Αν δεις οτι δε βγαινεις μπορεις να αλλαξεις αντικειμενο ή να πας εξωτερικο.

[pinko8]

Kαλημέρα!!!

Pinko8, για τα τη δουλειάς και του γραφείου σε καταλαβαίνω απόλυτα, σε νιώθω λες και γράφω εγώ όσα μοιράστηκες...
Πριν 2 χρόνια που έκανα αλλαγή πλεύσης, σκεφτόμουν και βασανιζόμουν με όλα όσα λες, ακριβώς, μέχρι κεραίας...
Δεν είναι θέμα αυτοεικόνας ούτε θέμα του τί λένε οι άλλοι μόνο...
Όταν κάνεις ευσυνείδητα μια δουλειά που σε ρίχνει στην καθημερινή μάχη και στη αρένα, στον ανταγωνισμό του να πιάσεις πελάτη, να τον κρατήσεις, να σε πληρώσει και να μείνει και ευχαριστημένος, είναι απόλυτα λογικό να σε νοιάζει τί λένε οι άλλοι γιατί είναι σα να σε κρίνουν σαν επαγγελματία, το νιώθεις σα να σε απορρίπτουν.
Είναι κάτι σαν σφυγμομέτρηση της αξίας, της παραγωγικότητας, της αποτελεσματικότητάς σου σαν εργαζόμενη που έχει δώσει τα πάντα στη δουλειά.
Η δουλειά μετριέται με το αποτέλεσμα, και στο ελεύθερο επάγγελμα αυτό σημαίνει πελάτες.

Επί της ουσίας θα πρότεινα να διχτυωθείς σε επιχειρήσεις και εταιρείες, γιατί πάντα πληρώνουν, τουλάχιστον οι περισσότερες. Ενώ στο συγγενή, γνωστό κλπ, περισσότερο φιλανθρωπία θα κάνεις παρά λεφτά θα βγάλεις. Aν το σκεφτείς έτσι, θα ξεφύγεις από τη σκέψη-παγίδα ότι οι γνωστοί δεν σε προτιμούν, σε απορρίπτουν...
Στέλνοντας προσπεκτους του γραφείου σου, ενημερωτικά φυλλάδια, ίσως προτείνοντας μια συνάντηση σε κάποια αφεντικά... Άρα ψάξε πελατεία, βρες target group και κινήσου προς τα εκεί, με ανακοίνωση στους συλλόγους τους, εμπόρων, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, νοσηλευτών. ιδιοκτητών ακινήτων κλπ κλπ
Από εκεί και πέρα μια καλή προσόψη, ταμπέλα, πάντα βοηθάει...κάποιος απελπισμένος που αναζητάει λογιστή θα τη δει και θα μπει.
Κάποια καταχώριση σε τοπική εφημερίδα κάνει επίσης θαύματα, όχι ως αγγελία, αλλά στα κοινωνικά, τύπου η λογίστρια τάδε δέχεται τις τάδε ώρες και μέρες. Ξέρω γιατρούς που έχουν μεγαλοπιαστεί με αυτή την τακτική...
Ενα καλό σάιτ επίσης βοηθάει, αλλιώς ένα blog... εκεί να δεις πώς θα διχτυωθείς σε χρόνο dt...
Μοιράζεις καρτούλες πάντα, πας και σε κανένα σεμινάριο....
Για αρχή θα πρότεινα αυτά...

Καλό αγώνα!!!!

Αχ ΛΕΝΑ!!!!!Σευχαριστώ πολύ....ωραίο μνμ, με ωραίες ιδέες...και αν κρίνω απο τον τρόπο που γράφεις ενος πολύ ωραίου ανθρώπου!!!!!

Δυστυχώς είναι έτσι...εκ του αποτελέσματος φαίνονται όλα...όσο θετική σκέψη κ αν υπάρχει ,δεν γεμίζει το γραφείο...κ αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό,όταν πραγματικά προσπαθείς να μην επηρεάζεσαι από τέτοια γεγονότα,συμπεριφορές,στάσ εις ζωής ...και να πιστεύεις οτι ίσως καποια μέρα θα γινει το κλικ και θα αρχίσει η αντιστροφη μέτρηση...
Ξέρω οτι υπάρχουν πολύ πιο ικανοι ,έξυπνοι..αλλά απ την άλλη πάντα ακόμα και πριν ξεκινήσω να δουλέυω μόνη μου τα νέα παιδία-επαγγελματίες προσπαθούσα με κάθε ευκαιρία να τα στηρίξω ,να τα προωθήσω/διαφημίσω κλπ οτι μπορούσα να κάνω πάντα το έκαν και δε μιλάμε σαφώς για διαφήμιση αλλά όταν δικοί σου ανθρωποι ,του κύκλο σου, σου κλεινουν την πόρτα,ε αυτό τι είναι? απόρριψη δεν είναι?
εγώ έτσι το βιώνω και όχι σε ότι έχει να κάνει με την ουσία του θέματος που είναι σαφώς και το χρηματικό κομμάτι!

Κ αν οι "δικοί σου άνθρωποι " σε απορρίπτουν έτσι ,χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού τότε πως γίνεται κάποιος πιο εκτός να σε ενθαρύνει ή να σε εμπιστευτεί?
Πως σου δίνει κουράγιο κ σε παροτρύνει να συνεχίσεις αυτός ο ίδιος που σου κλείνει την πορτα και σε "αμφισβητεί"?κ έπειτα διαταράσονται και οι προσωπικές σχέσεις σας...γιατι κ συ δεν τον εκτιμάς το ιδιο με πριν...βλέπεις την ανθρωπία του...
Πάντως Λένα σε ευχαριστώ πολύ...

[pinko8]

Και για ποιο λογο πρεπει αυτες να εκτιμησουν τον κοπο που εχεις κανει εσυ διαχρονικα? Ναι, μπορει να της ειπε ο γκομενος, αγαπη μου πηγαινε στον ταδε που παω κιεγω κ ειναι γνωστος μου και να πηγε. Δε μου φαινεται περιεργο. Το κατα ποσο τις συμφερει ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο και ποια ειναι τα κινητρα τους.

Εκτος απο αυτα τωρα, η δικη μου συμβουλη και μεσα απ την εμπειρια μου ειναι: πρωτον εχεις μπλεξει τα μπουτια σου με την κριτικη που σου κανουν ανθρωποι στο περιβαλλον σου και την επιδραση στον ψυχισμο σου. Η δουλεια σου δεν παει καλα και αυτο σε στεναχωρει. Δε θα πρεπε να σε επηρεαζει ομως τι λενε οι αλλοι γι αυτο, ειτε θετικα ειτε αρνητικα ειτε για οποιοδηποτε αλλο θεμα. Δηλαδη αν πηγαινε καλα η δουλεια σου θα θελες την επιβραβευση απαραιτητα απο τους δικους σου? Δεν καταλαβαινω γτ ετεροκαθοριζεσαι. Παρτο αλλιως γτ χαθηκες οταν η ψυχικη σου διαθεση γινεται συναρτηση των αποψεων των αλλων.

Δευτερον δεν ειναι τυχαιο που η γενια των γονιων μας, μας ειχε πρηξει με την καραμελα παιδακι μου να μπεις στο δημοσιο. Το ελευθερο επαγγελμα θελει μεγαλα αρχιδια για να πας καλα και σε αντιθεση με οτι πιστευει ο πολυς ο κοσμος, δεν αρκει να σαι καλος. Δεν ειναι μονο θεμα ικανοτητων. Υπεισερχοντε πολυαριθμοι παραγοντες, οπως η γενικη συγκυρια, το περιβαλλον, ο ανταγωνισμος, οι δημοσιες σχεσεις, το μαρκετινγκ, η τυχη, η επιχειρηματικοτητα κλπ κλπ. Αν δεις οτι δε βγαινεις μπορεις να αλλαξεις αντικειμενο ή να πας εξωτερικο.

Δεν ήταν αυτή η τοποθέτηση μου ...οτι ντε και καλά πρέπει ή περιμένω να εκτιμήσουν την όποια δουλεία ή την όποια εμπειρεια μου...
Μου βγαίνει κατι σαν παράπονο όταν βλέπω οτι οι δικοι μου ανθρωποι με απορίπτουν χωρίς ενδοιασμό και καποιες φορές με θράσος.....είναι σαν να λέμε ότι έχει φούρνο στο χωριό σου αλλά εσυ θα τρέξεις να πας από το φουρνο του διπλανού χωριού... τι δεν καταλαβένεις?εχεις κολλήσει στο γεγονός οτι έγω στεναχωρίεμαι γιατι εισπράτω αρνητικη κριτική και το αναμασας ολη την ωρα....και θα σου πω για άλλη μια φορά,κανεις λάθος!!!!!!!δεν έχω ανθρώπους να μου λένε κάνεις λάθος τη δουλεια σου ή δε γνωρίζεις το αντικέιμενο και εμένα με παίρνει απο κάτω γιατι ταχα μου με κρίνουν...ισα ισα!!μόνο θετικά ακούω ,μέχρι στιγμής τουλάχιστον γιατι δεν ξέρουμε και τι μας ξημερώνει....αυτό λοιπον γιατι δεν με ανεβάζει ψυχολογικά αφού λες οτι η ψυχολογια μου ειναι συνάρτηση των όσων ακούω ?

Το παράπονο μου είναι αυτό που λέω...το τόσο ξεκάθαρο!!!!! και ήταν κ με το παράδειγμα που έδωσα...δεν μπορω να αντιληθφώ οτι θα υπήρχε ένας ανθρωπός που δεν θα τον ενοχλούσε κατι τέτοιο......ένας νεος ανθρωπος με όνειρα έτοιμος να παλέψει είναι παντα πιο αποδοτικός σε συγκριση με καποιον πιο εμπειρο αν θες να δωσεις αυτό το χαρακτηρισμό!!!κ σίγουρα πιο ασυγκράτητος κ ασυμβίβαστος για να μπορεί να αποδεχτεί τέτοιου είδους στάσεις ζωής....

[Lena01]

Κ αν οι "δικοί σου άνθρωποι " σε απορρίπτουν έτσι ,χωρίς κανένα ίχνος ενδοιασμού τότε πως γίνεται κάποιος πιο εκτός να σε ενθαρύνει ή να σε εμπιστευτεί?
Πως σου δίνει κουράγιο κ σε παροτρύνει να συνεχίσεις αυτός ο ίδιος που σου κλείνει την πορτα και σε "αμφισβητεί"?κ έπειτα διαταράσονται και οι προσωπικές σχέσεις σας...γιατι κ συ δεν τον εκτιμάς το ιδιο με πριν...βλέπεις την ανθρωπία του...
.

Nομίζω ότι το να μην σε προτιμούν συγγενείς για δουλειές τους έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης τους (πχ "καλύτερα να πάω σε έναν άγνωστο, να μην με ξέρει", "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...μού έχει τύχει συγγενείς μου να μη με προτιμούν για απλές δουλειές, με αμοιβή 40-50 ευρώ, και να πηγαίνουν σε ηλικιωμένους μεγαλοπιασμένους με αμοιβή 200 ευρώ, ενώ ξέρουν ότι έχω ανάγκη και είμαι εκτός σταθερής δουλειάς...), ακόμη και το να θέλουν να κάνουν πιο άγρια παζάρια σε έναν άγνωστο, που σε σένα δεν θα μπορούσαν να κάνουν, να καθυστερήσουν να πληρώσουν ή να πληρώνουν με το μήνα... Σε σένα μπορεί να θέλουν να παρουσιάζουν καλό προφίλ, σε θέμα δουλειάς και χρημάτων δεν ξέρεις ποτέ τί πρόσωπο βγάζουν...
Πάντως, το "καλύτερα σε έναν άγνωστο" παίζει πάρα πολύ....
Στην προσωπική μου εμπειρία, κανείς συγγενής ποτέ δεν με προτίμησε για δουλειές, το πολύ καμιά ερωτησούλα συμβουλευτικά και τηλεφωνικά (για να μην πάνε να πληρώσουν φυσικά σε άγνωστο). Μόνο 2-3 φίλοι μού πάσαραν δουλειές επειδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να τις διεκπεραιώσουν. Και έχω παραδείγματα τρανταχτά... τί ξαδέρφια να κάνουν συμβόλαια στα οποία η αμοιβή για την υπογραφή είναι προκαθορισμένη, τυφλή και ζεστή, από τη μια να μου λένε καλή σταδιοδρομία, θα σε έχουμε υπόψη μας, και από την άλλη να δίνουν το συμβόλαιο στους μεγαλοπιασμένους που τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους...τί γείτονες να φτιάχνουν εταιρείες και να προτιμούν άλλους να τους κάνουν τα χαρτιά...Οι γνωστοί? μη σου πω ότι τούς έχω ικανούς, αν χρειαστούν δικηγόρο, να ανοίξουν τον τηλεφωνικό κατάλογο και να πάνε στον πρώτο άγνωστο τυχόντα...
Επομένως, η γνώμη μου είναι ότι συγγενείς/γνωστοί/γείτονες/συγχωριανοί διαγράφονται από το target group μας! Δεν ζούμε στα 60s ή στα 70s, ζούμε σε μια άλλη εποχή τελείως διαφορετική σε θέματα επικοινωνίας...

Πιστεύω ότι ο πιο εκτός θα σε εμπιστευτεί ακριβώς επειδή είναι πιο εκτός, άρα αποστασιοποιημένος, άρα τον ενδιαφέρει η δουλειά και το αποτέλεσμα, όχι εσύ, το χρώμα των μαλλιών σου, τί αυτοκίνητο έχεις, αν παντρεύτηκες, γιατί δεν παντρεύτηκες, πόσα παιδιά θα κάνεις, γιατί η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου είχε θέματα με τον αδερφό της κουνιάδας του α' ξαδέρφου της γυναίκας του wanna be γνωστού-πελάτη σου που παρεμπιπτόντως θέλει διευκολύνσεις να σε πληρώσει...

Αν το γραφείο σου έχει καλή πρόσοψη, σε κεντρικό σημείο, είσαι συνεργάσιμη και παραγωγική, θα σε εμπιστευτεί 1000%. Βέβαια εδώ παίζουν οι συγκυρίες, οι γνωριμίες, η διχτύωση, η δική σου δουλειά...
Εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό τη δουλειά σου, να ξέρεις ότι σε ζηλεύω που έχεις το δικό σου γραφείο!!!!
Μην επιτρέπεις σε κανένα συγγενή/γνωστό/"φίλο"/γείτονα/συγχωριανό να ευτελίζει αυτό που εσύ νιώθεις για τη δουλειά σου... Αυτό που έχεις κατακτήσεις δεν θα το καταλάβουν ποτέ! Βλέπεις τί γίνεται, επιλέγεις, και προχωράς μπροστά... τα καλύτερα έρχονται!!!
Σε χαιρετώ!!!!

[kerasi]

Μαλιστα, αρα διαφοροποιεισαι απ το αρχικο μηνυμα και απ οτι λες το προβλημα σου ειναι οτι δε σε προτιμανε για δουλεια οι συγγενεις, φιλοι κλπ. Ας παρουμε για πχ τις 2 φιλες σου. Γτ δε τις ρωτας? Οχι με κακο τροπο, πες ελα ρε συ, πως δεν ηρθες να στην κανω εγω? Να μας φυγει κ η απορια. Εγω παλι βλεπω το αναποδο να συμβαινει, δηλαδη καποιοι συγγενεις και φιλοι απευθυνοντε στο γνωστο, το φιλο, το συγγενη απο υποχρεωση και για να μη παρεξηγηθουν οτι πηγαν σε ξενο και αυτο με νευριαζει, χωρις να κοιτουν το συμφερον τους. Εγω ας πουμε πες οτι θελω να αγορασω μπογιες, δε θα παω στον κξαδερφο μου ετσι μπαμ. Θα κανω ερευνα αγορας και θα παω εκει που με συμφερει.
Και μια συμβουλη που ξεχασα πριν, ειναι στο αντικειμενο σου να γινεις αριστη. Να φυσας. Οταν λεμε αριστη εννοουμε αριστη, αστερι, θεα πως το λενε? Παντα βεβαια ειμαστε σε κατασταση αυτοβελτιωσης κ μαθησης, αλλα πρεπει να φυσας γενικοτερα, τεχνικα, γνωστικα εννοω.

[pinko8]

Nομίζω ότι το να μην σε προτιμούν συγγενείς για δουλειές τους έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης τους (πχ "καλύτερα να πάω σε έναν άγνωστο, να μην με ξέρει", "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...μού έχει τύχει συγγενείς μου να μη με προτιμούν για απλές δουλειές, με αμοιβή 40-50 ευρώ, και να πηγαίνουν σε ηλικιωμένους μεγαλοπιασμένους με αμοιβή 200 ευρώ, ενώ ξέρουν ότι έχω ανάγκη και είμαι εκτός σταθερής δουλειάς...), ακόμη και το να θέλουν να κάνουν πιο άγρια παζάρια σε έναν άγνωστο, που σε σένα δεν θα μπορούσαν να κάνουν, να καθυστερήσουν να πληρώσουν ή να πληρώνουν με το μήνα... Σε σένα μπορεί να θέλουν να παρουσιάζουν καλό προφίλ, σε θέμα δουλειάς και χρημάτων δεν ξέρεις ποτέ τί πρόσωπο βγάζουν...
Πάντως, το "καλύτερα σε έναν άγνωστο" παίζει πάρα πολύ....
Στην προσωπική μου εμπειρία, κανείς συγγενής ποτέ δεν με προτίμησε για δουλειές, το πολύ καμιά ερωτησούλα συμβουλευτικά και τηλεφωνικά (για να μην πάνε να πληρώσουν φυσικά σε άγνωστο). Μόνο 2-3 φίλοι μού πάσαραν δουλειές επειδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να τις διεκπεραιώσουν. Και έχω παραδείγματα τρανταχτά... τί ξαδέρφια να κάνουν συμβόλαια στα οποία η αμοιβή για την υπογραφή είναι προκαθορισμένη, τυφλή και ζεστή, από τη μια να μου λένε καλή σταδιοδρομία, θα σε έχουμε υπόψη μας, και από την άλλη να δίνουν το συμβόλαιο στους μεγαλοπιασμένους που τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους...τί γείτονες να φτιάχνουν εταιρείες και να προτιμούν άλλους να τους κάνουν τα χαρτιά...Οι γνωστοί? μη σου πω ότι τούς έχω ικανούς, αν χρειαστούν δικηγόρο, να ανοίξουν τον τηλεφωνικό κατάλογο και να πάνε στον πρώτο άγνωστο τυχόντα...
Επομένως, η γνώμη μου είναι ότι συγγενείς/γνωστοί/γείτονες/συγχωριανοί διαγράφονται από το target group μας! Δεν ζούμε στα 60s ή στα 70s, ζούμε σε μια άλλη εποχή τελείως διαφορετική σε θέματα επικοινωνίας...

Πιστεύω ότι ο πιο εκτός θα σε εμπιστευτεί ακριβώς επειδή είναι πιο εκτός, άρα αποστασιοποιημένος, άρα τον ενδιαφέρει η δουλειά και το αποτέλεσμα, όχι εσύ, το χρώμα των μαλλιών σου, τί αυτοκίνητο έχεις, αν παντρεύτηκες, γιατί δεν παντρεύτηκες, πόσα παιδιά θα κάνεις, γιατί η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου είχε θέματα με τον αδερφό της κουνιάδας του α' ξαδέρφου της γυναίκας του wanna be γνωστού-πελάτη σου που παρεμπιπτόντως θέλει διευκολύνσεις να σε πληρώσει...

Αν το γραφείο σου έχει καλή πρόσοψη, σε κεντρικό σημείο, είσαι συνεργάσιμη και παραγωγική, θα σε εμπιστευτεί 1000%. Βέβαια εδώ παίζουν οι συγκυρίες, οι γνωριμίες, η διχτύωση, η δική σου δουλειά...
Εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό τη δουλειά σου, να ξέρεις ότι σε ζηλεύω που έχεις το δικό σου γραφείο!!!!
Μην επιτρέπεις σε κανένα συγγενή/γνωστό/"φίλο"/γείτονα/συγχωριανό να ευτελίζει αυτό που εσύ νιώθεις για τη δουλειά σου... Αυτό που έχεις κατακτήσεις δεν θα το καταλάβουν ποτέ! Βλέπεις τί γίνεται, επιλέγεις, και προχωράς μπροστά... τα καλύτερα έρχονται!!!
Σε χαιρετώ!!!!

Λένα δεν μπορώ να σου κρύψω οτι διαβάζοντας το μνμ σου με ταρακούνησε πολύ ,αλλά με ηρέμησε κίολας για τον ίδιο ακριβώς λόγο...

Δυστυχώς, αντιλαμβάνομαι οτι δεν είμαι η μόνη ή να το θέσω καλύτερα προφανώς και αυτή η συμπεριφορά είναι πανομοιότυπη...είναι έτσι ακριβώς !!στα περισσοτερα παραδείγματα πέτυχες στόχο...ο συγγενής/γνωστός/γείτονας/συγχωριανός είναι πολύ λογικό σε κάποιο βαθμό να σκέφτεται κ έτσι ,γιατι έτσι έμαθε/τον έμαθαν...δεν έχει βγει κ πολύ έξω απο την κουλτουρα της επαρχίας και από φόβο ή άγνοια σκέφτεται επίσης αυτό το πολύ πετυχημένο "γιατί να πληρώσω το γνωστό μου που πίνω καφέ μαζί του?", κλπ, ), τις νοοτροπίες τους, τα κολλήματα που μπορεί να έχουν (σε συγγενείς η ζήλεια, ο φθόνος δυστυχώς παίζει ρόλο σε μεγάλο βαθμό...

Όμως ατομα της ίδιας ηλικιας με μένα απο το πολύ φιλικό περιβαλλόν μου,με σπουδές επίσης , που και κεινοι ειναι στο ξεκινημα τους δεν μπορω πραγματικά να αντιληφθώ την οποια στάση απέναντι μου ...και αυτα τα παραδειγματα που ανεφερα πριν, με 2 πολυ καλές φιλες μου ειναι απο τα πιο τρανταχτα που μπορω να πω,αν κ μου ρχουνται στο μυαλο κ αλλα...

ΌΠως επίσης ειναι πολύ ευσυγκίνητο το γεγονός οτι ανθρωποι ηλικιωμένοι/ξένοι/αγνωστοι που δεν είχαν καμία απολύτως αναμειξη μαζι μου (προσωπική εννοώ ) με εμπιστευτηκαν κ με στηριξαν....έχω ακούσει μπράβο από κει που δεν το περίμενα...κ απο δικό μου ανθρωπο ,του σπιτίου μέσα να μου λέει μη στεναχωριέσαι που δεν πανε καλα τα πράγματα κ δεν έχεις δουλεια,εσυ να σια καλά κ φυσικά τη δήλωση του να την εμπιστευτεται σε άγνωστο λογιστή...

Μακάρι να έρθουν αυτά τα καλύτερα που τα περιμένω πως κ πως...αλλά στη δική μου περιπτωση με χουν ξεχάσει , χρόνια τωρα
Θέλω να δώσω μια μικρή παράταση ακόμα και υστερα θα πρέπει να το σκεφτω περισσοτερο υπέυθυνα και πιο στοχευμένα...

Να σου στείλω ξανά ενα μεγάλο ευχαριστώ μέσα απο την καρδία μου Λένα!

[deleted-member141015]

pinko μην το παίρνεις προσωπικά. Εγώ μέχρι στιγμής έχω φύγει από εξαιρετικούς λογιστές, για λόγους που είχαν να κάνουν καθαρά με το δικό μου συμφέρον και δεν είχαν καμία σχέση με το πόσο καλοί ήταν στη δουλειά τους. Άλλοι μπορεί να φύγουν για άλλους λόγους φαινομενικά άσχετους με το συμφέρον, πχ όπως είπες ο γκόμενος ή ο αδελφός μπορεί να είναι μια σημαντική επιρροή. Ας μην μπούμε στη συζήτηση του αν τελικά όσοι φεύγουν είναι ή όχι πραγματικοί φίλοι, ή αν είναι αυτόνομοι και δυναμικοί άνθρωποι... γιατί θα χαθεί ο στόχος: και ο στόχος εδώ είναι, πώς εσύ θα πας καλά επαγγελματικά. Και για να πας καλά, χρειάζεται να προσπερνάς γρήγορα τέτοιες απογοητεύσεις και να μην τις βιώνεις σαν απόρριψη προς εσένα σαν άτομο κι επαγγελματία. Και να προχωράς στο επόμενο πλάνο, σε άλλους ανθρώπους, σε άλλες επαγγελματικές κινήσεις.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν, ακόμα και φίλοι θα απευθυνθούν σε άλλο επαγγελματία, για χίλιους δυο λόγους άσχετους με τη δική σου επάρκεια. Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου, αλλά καλώς ή κακώς δεν είμαστε η μοναδική επιρροή στη ζωή των φίλων μας και οι αποφάσεις τους δεν καθορίζονται μόνο από τη φιλία. Άφηνε πίσω τις απώλειες και προχώρα δυναμικά μπροστά

[betelgeuse]

Πινκο , διαφημιζεις την δουλεια σου μεσω ιντερνετ?
Πχ Linkedn , vrisko.gr , facebook ή ακομα μεσω ενος δικου σου site( 25 ευρω για δυο χρονια κοστιζει ).

Δεν ξερω πως ειναι να εισαι ελευθερος επαγγελματιας , αλλα σαν πελατισσα οταν ψαχνω καποιον επαγγελματια μετραει για μενα το να εχει το δικο του site και να μπορω να διαβασω το βιογραφικο του.

[Lena01]

Όμως ατομα της ίδιας ηλικιας με μένα απο το πολύ φιλικό περιβαλλόν μου,με σπουδές επίσης , που και κεινοι ειναι στο ξεκινημα τους δεν μπορω πραγματικά να αντιληφθώ την οποια στάση απέναντι μου ...και αυτα τα παραδειγματα που ανεφερα πριν, με 2 πολυ καλές φιλες μου ειναι απο τα πιο τρανταχτα που μπορω να πω,αν κ μου ρχουνται στο μυαλο κ αλλα...

ΌΠως επίσης ειναι πολύ ευσυγκίνητο το γεγονός οτι ανθρωποι ηλικιωμένοι/ξένοι/αγνωστοι που δεν είχαν καμία απολύτως αναμειξη μαζι μου (προσωπική εννοώ ) με εμπιστευτηκαν κ με στηριξαν....έχω ακούσει μπράβο από κει που δεν το περίμενα...κ απο δικό μου ανθρωπο ,του σπιτίου μέσα να μου λέει μη στεναχωριέσαι που δεν πανε καλα τα πράγματα κ δεν έχεις δουλεια,εσυ να σια καλά κ φυσικά τη δήλωση του να την εμπιστευτεται σε άγνωστο λογιστή...

H προσωπική ανάμειξη είναι ο λόγος, όσο μπορώ να καταλάβω με βάση αυτά που διαβάζω και χωρίς να ξέρω τί είδους επικοινωνία έχετε ή τί σόι χαρακτήρες είναι οι φίλοι-ες σου...Επέλεξαν έναν άγνωστο επαγγελματία να φτιάξει τα χαρτιά τους με τη λογική του ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε. Ανωνυμία και μια αναλώσιμη εξυπηρέτηση με αρχή-τέλος ήθελαν, όχι φιλία...

Όσοι είμαστε σε τέτοιου είδους ελεύθερα επαγγέλματα (που απαιτούν εμπιστοσύνη γιατί ο πελάτης μάς δίνει πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του και δεν είναι εύκολα μετρήσιμο το αποτέλεσμα) κάνουμε διπλό κόπο, αφενός να χτίσουμε σοβαρό προφίλ και κύκλο για τα επαγγελματικά μας και αφετέρου να αποκτήσουμε φιλικό κύκλο για να μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα σαν άνθρωποι και δυστυχώς αυτοί οι κύκλοι κινούνται παράλληλα, δεν τέμνονται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων...
Η εμπιστοσύνη του πελάτη κατακτάται εξαιρετικά δύσκολα, όταν ξεκινάς μόνος χωρίς υποστήριξη/διχτύωση και οικογενειακό background.
Είσαι αξιέπαινη και μόνο που το παλεύεις!!!!

[Lena01]

Άφηνε πίσω τις απώλειες και προχώρα δυναμικά μπροστά

Τί ωραία προτροπή...και πόσο συμφωνώ...
Αλλά και πόσο δύσκολα υλοποιείται... κουράζεσαι από ένα σημείο και μετά όταν οι κατραπακιές διαδέχονται η μια την άλλη, όταν πρέπει να υπερβαίνεις συνεχώς τον εαυτό σου...
Ακόμα και το σώμα κουράζεται από την τόση ταλαιπωρία...
Προσωπικά, μετά από απανωτές δυσκολίες/αναποδιές/επιτυχίες/αποτυχίες/νοσοκομεία-αρρώστειες-θανάτους συγγενών, τα τρία τελευταία χρόνια περνάω μια φάση που απλά θέλω να πατήσω off στο μυαλό μου, στις υποχρεώσεις μου, να σταματήσει να τρέχει ο χρόνος και μαζί του και εγώ...απλά να υπάρχω χωρίς να κάνω κάνω τίποτα με αποτέλεσμα να σέρνομαι για τα στοιχειώδη...
Άρα το ερώτημά μου....... πώς στο καλό αφήνουμε πίσω τις απώλειες όταν είμαστε τόσο τραυματισμένοι ψυχικά και από ποιά δεξαμένη αντλούμε δύναμη για να προχωρήσουμε?

[deleted-member141015]

Αυτό είναι αλήθεια Λένα... Ειδικά όταν υπάρχουν απανωτές δυσκολίες ή δύσκολες συγκυρίες, κάπου φτάνεις σε αυτό που λες, να σέρνεσαι για τα στοιχειώδη. Οπότε, θα έλεγα ότι τη δύναμη την αντλείς από άλλη δεξαμενή, μέχρι να πάρεις το χρόνο και την ενέργεια να γεμίσεις την προηγούμενη. Δηλαδή, από φιλίες, ερωτικές σχέσεις, δραστηριότητες, την επαφή με τη φύση. Θα μου πεις, μα οι υποχρεώσεις τρέχουν...Συνήθως όμως είναι απόρροια ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής και κάποιων πάγιων συνηθειών. Άλλες πάλι μπορούν να αναβληθούν για ένα μικρό διάστημα, χωρίς σημαντικό ρίσκο. Οπότε σε αρκετές μπορείς να πατήσεις ένα φρένο και να πεις 'όχι αυτό το μήνα'. Προσωπικά έχω επιλέξει να παρατείνω τις 'διακοπές' όποτε μπορώ και να ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο εκτός από εργασιακές και άλλες υποχρεώσεις. Είναι όχι μόνο αναζωογονητικό, αλλά σε κάνει να αναθεωρείς προτεραιότητες και να συνειδητοποιείς ότι όσα αξίζουν σε αυτή τη ζωή μετριούνται αλλιώς.

[pinko8]

pinko μην το παίρνεις προσωπικά. Εγώ μέχρι στιγμής έχω φύγει από εξαιρετικούς λογιστές, για λόγους που είχαν να κάνουν καθαρά με το δικό μου συμφέρον και δεν είχαν καμία σχέση με το πόσο καλοί ήταν στη δουλειά τους. Άλλοι μπορεί να φύγουν για άλλους λόγους φαινομενικά άσχετους με το συμφέρον, πχ όπως είπες ο γκόμενος ή ο αδελφός μπορεί να είναι μια σημαντική επιρροή. Ας μην μπούμε στη συζήτηση του αν τελικά όσοι φεύγουν είναι ή όχι πραγματικοί φίλοι, ή αν είναι αυτόνομοι και δυναμικοί άνθρωποι... γιατί θα χαθεί ο στόχος: και ο στόχος εδώ είναι, πώς εσύ θα πας καλά επαγγελματικά. Και για να πας καλά, χρειάζεται να προσπερνάς γρήγορα τέτοιες απογοητεύσεις και να μην τις βιώνεις σαν απόρριψη προς εσένα σαν άτομο κι επαγγελματία. Και να προχωράς στο επόμενο πλάνο, σε άλλους ανθρώπους, σε άλλες επαγγελματικές κινήσεις.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν, ακόμα και φίλοι θα απευθυνθούν σε άλλο επαγγελματία, για χίλιους δυο λόγους άσχετους με τη δική σου επάρκεια. Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου, αλλά καλώς ή κακώς δεν είμαστε η μοναδική επιρροή στη ζωή των φίλων μας και οι αποφάσεις τους δεν καθορίζονται μόνο από τη φιλία. Άφηνε πίσω τις απώλειες και προχώρα δυναμικά μπροστά

Στριφογυρνάει πολύ στο μυαλό μου το μηνμα σου απο χθες...λες μεγαλες αληθειες!!!Είναι έτσι,τα ξέρω κ γω...είμαι στο ξεκινημα μου και δεν έχω μάθει να λειτουργω απολυτα επαγγελματικά .Μπλέκω τη στυγνη κ απολυτη συμπεριφορα που θα επερεπε να εχει ενας επαγγελματιας με τη "συναισθηματικη" μου φυση...αλλα δυστυχως είμαι σαν ανθρωπος ετσι...δεν θα πρεπε καν να με ενδιαφερει ποιοι ειναι οι λογοι που τοσοι στενοι μου ανθρωποι επιλεγουν αυτη τη σταση ζωης και όχι να μπαινω στη διαδικασια να καταλάβω την οποια συμπεριφορα...κ όλο αυτο περα οτι με καθημέρινα με ρουφάει κ αντλει ενέργεια, με πάει πίσω
Αλλά πραγματικά δεν μπορώ να μείνω ανεπηρέαστη...τωρα μόλις ηρθε ένας θειος μου στο γραφείο(ειναι σπιτι μας καθημερινά) να μου ζητήσει να του γράψω στον υπολογιστή ένα ιδ.συμφωνητικό...φυσικά χωρίς πληρωμή όλο αυτό αλλά δεν έιναι αυτό που με πειράζει όσο το γεγονός οτι φυσικά κ δεν μου έχει εμπιστοσύνη για τη δηλωσή του κ θα ανέβει αθηνα να του την κάνει μια αγνωστη λογίστρια....τι να πω?τα κλαμματα θέλω να βάλω....

[pinko8]

Πινκο , διαφημιζεις την δουλεια σου μεσω ιντερνετ?
Πχ Linkedn , vrisko.gr , facebook ή ακομα μεσω ενος δικου σου site( 25 ευρω για δυο χρονια κοστιζει ).

Δεν ξερω πως ειναι να εισαι ελευθερος επαγγελματιας , αλλα σαν πελατισσα οταν ψαχνω καποιον επαγγελματια μετραει για μενα το να εχει το δικο του site και να μπορω να διαβασω το βιογραφικο του.

Εαν μου εγκριθεί ενα χρηματοδοτουμενο προγραμμα σκεφτομαι να κανω διαφημιση γιατι τωρα που λεφτα...αλλα κ πάλι δεν ξερω αν θα αποδωσει το ιντερνετ...σε μια μικρη τουριστικη περιοχη ειμαι κ δεν λειτουργουν ετσι εδω...δηλ δεν θα ρθει ενας πελατης ,μιση ωρα δρομο απο την πολη για να κανει τη δηλωση σου π.χ....
Αλλά θα το ψάξω περισοοτερο αν κ εφοσον εγκριθει το προγραμμα...σευχαριστω πολυ

[pinko8]

H προσωπική ανάμειξη είναι ο λόγος, όσο μπορώ να καταλάβω με βάση αυτά που διαβάζω και χωρίς να ξέρω τί είδους επικοινωνία έχετε ή τί σόι χαρακτήρες είναι οι φίλοι-ες σου...Επέλεξαν έναν άγνωστο επαγγελματία να φτιάξει τα χαρτιά τους με τη λογική του ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε. Ανωνυμία και μια αναλώσιμη εξυπηρέτηση με αρχή-τέλος ήθελαν, όχι φιλία...

Όσοι είμαστε σε τέτοιου είδους ελεύθερα επαγγέλματα (που απαιτούν εμπιστοσύνη γιατί ο πελάτης μάς δίνει πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του και δεν είναι εύκολα μετρήσιμο το αποτέλεσμα) κάνουμε διπλό κόπο, αφενός να χτίσουμε σοβαρό προφίλ και κύκλο για τα επαγγελματικά μας και αφετέρου να αποκτήσουμε φιλικό κύκλο για να μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα σαν άνθρωποι και δυστυχώς αυτοί οι κύκλοι κινούνται παράλληλα, δεν τέμνονται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων...
Η εμπιστοσύνη του πελάτη κατακτάται εξαιρετικά δύσκολα, όταν ξεκινάς μόνος χωρίς υποστήριξη/διχτύωση και οικογενειακό background.
Είσαι αξιέπαινη και μόνο που το παλεύεις!!!!

Λένα έτσι ειναι...δυστυχώς για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη ή το βήμα έστω να σε δοκιμάσει ο άλλος θέλει πολύ κόπο κ ιδρωτα....αλλά κ σωστος επαγγελματίας να είσαι δεν αναγνωρίζεται πάντα...εχω κ στο μυαλο μου σπουδαία μυαλα που αν κ εχουν κανει την προσπαθεια να δημιουργησουν κατι απετυχαν...δηλ η ρηση του "οτι αξιζεις παιρνεις" δε με βρισκει συμφωνη...
Αν ο λογος είναι η προσωπικη αναμειξη τότε είναι κρίμα πραγματικά να σκεφτονται/σκεφτομαστε ετσι.....νιωθω παγιδευμενη συναισθηματικα γιατι όλες αυτες οι καταστασεις με εχουν τοσο πολυ βαρυνει που χανεται κ η διαθεση για δουλεια....κ καθομαι κ εγκλοβιζω το μυαλο μου σε πραγματα γιατα οποια αλλοι δε δινουν δεκαρα....ξοδευομαι χωρις να υπαρχει λόγος κ ουσια κ μου ειναι πραγματικα πολυ επιπονο να αποφασισω το οτιδηποτε...

Οσο για το φιλικο περιβαλλον σε αυτο που εγραψες ειναι ετσι ακριβως...ολο αυτο ειναι φαυλος κυκλος !πως εγω θα μπορεσω να ανοικτω ,να πω τους προβληματισμους ή τις φοβιες μου ,όλα αυτα που γρταφω εδω τελοπαντων ακομα κ στην κολλητη μου οταν βλεπω οτι σκεφτεται έτσι...δεν θελω φυσικα,ειμαι πολυ περηφανη...ασε που σου λενε και το πολυ πετυχημενο,ελα σκεψου θετικα κ να δεις οτι ολα καλα θα πανε...εγω στους ανθρωπους μου δεν σκορπαω ψευτικες και επιφανειακες συμβουλες...τους στηρίζω εμπρακτα και ουσιαστικά...και αντε μετα να πάρεις τα πανω σου....αναλωνεσαι,κλεινεσαι στον εαυτο σου και καταληγεις να του θεωρεις κ ξενους ...

Δε ξερω αν συνεχιζω να παλευω,ή απλα περιμένω το τέλος...σευχαριστω παντως!