Που να απευθυνθώ;;;

[ADIAKRITOS]

Λοιπόν... Αρχικά να πω ότι ο καθένας έχει την ζωή του όποιο είδος σχέσης θέλει και αν ο συντροφος του συμφωνει μαζί του τότε δικό τους θέμα.. και πριν κάποιοι απο εσάς μου προβάλουν τα συνήθη επιχειρήματα της κοινωνίας, που είναι για μένα αυτοαναιρούμενα, θα πάω στο πιο παλιό επιχείρημα απο όλα και θα πώ ότι πρίν την κοινωνία που γέννησε την τραγωδία του οιδίποδα υπήρχε και μια άλλη πιο κοντά στο πραγματικό ανθρώπινο στοιχείο.. μια κοινωνία γυναικοκρατίας με πολλαπλούς συντρόφους , τελετουργίες οργίων κτλ..

Τώρα στο θέμα... ο συγκεκριμένος φαίνεται να έχει χαθεί λιγάκι.. είναι μέσα στην αντίφαση.. δεν θα συμφωνήσω για διαγνώσεις τύπου διαταραχή τάδε κτλ.. πιο πολύ μου φαίνεται μια ανάγκη να μήν ερωτευτεί.. φοβάται να ερωτευτεί.. είναι όμως συναισθηματικός και άν μείνει μόνο με έναν σύντροφο και χωρίς σχέδιο backup τότε ίσως αγαπήσει.. ίσως ερωτευτεί ..ίσως αναγκαστεί να βιώσει απώλεια.. και αυτό ποναει γαμώτο!!!
Εκείνο όμως που με κάνει να απορώ πιο πολύ είναι γιατί εσύ ξαφνικά θες να τον βοηθήσεις;;;
Μια χαρά δεν είναι η σχέση σας έτσι; Για ποιο λόγο θες ξαφνικά να πάρεις άλλο ρόλο; Γιατί να γίνεις και εσύ συναισθγματικά επικίνδυνη για τον ίδιο;;;

[anyname]

Εντάξει πάλι επικεντωνόμαστε στο της σχέσης και όχι στο ότι ο άνθρωπος αυτος έχει πρόβλημα συμπεριφοράς. Ότι φέρεται άσχημα σε άλλους ανθρώπους, ότι έχει ups and downs που πάνε στα άκρα, δηλαδή από την χαρά στην λύπη, από την αισιοδοξία στην απελπισία, από την διάθεση να κάνει πράγματα στην απόλυτη βαρεμάρα. Αυτό με έκανε να ανοίξω αυτό το θέμα εδώ και όχι αν η σχέση αυτή θα είχε μέλλον, τι θέλω εγώ από εκείνον, και τα λοιπά.

Το πρόβλημα μου δεν είναι το τι κάνουμε μεταξύ μας στα ερωτικά μας, το θέμα είναι ότι εγώ με αυτόν τον άνθρωπο επικοινωνώ κάθε μέρα, όλη μέρα και μου λέει διαρκώς όχι απλά την εκάστοτε διάθεση του, αλλά και πόσο προβληματισμένος είναι και ο ίδιος για αυτήν του την διάθεση.

Εγώ δεν μπορώ να τον βοηθήσω με άλλο τρόπο παρά να του δώσω μία συμβουλή ως προς το που πρέπει να απευθυνθεί, κάτι όμως που δεν το γνωρίζω με σιγουριά. Και αυτό ρωτάω. Που να απευθυνθούμε. Σε ενδοκρινολόγο, σε ψυχίατρο, σε κάποια συμβουλευτική υπηρεσία σε κάποια ομάδα αυτοβοήθειας.. Τι λένε αυτές οι συμπεριφορές, σε ποιο συμπέρασμα οδηγούν;;;

Δεν ζητάω διάγνωση.. Ζητάω να μάθω που μπορούμε να πάμε να πάρουμε μία διάγνωση. Μη πάμε π.χ σε έναν ψυχολόγο να μας λύσει το θέμα του θυροειδή του, και μη πάμε σε κάποιον ψυχαναλυτή για την συμπεριφορά αν τελικά πρόκειται για περίπτωση διπολικότητας. Νομίζω ότι το κάθε τι από αυτά που ανέφερα πιο πάνω έχει άλλη αιτιολογία, άλλη αντιμετώπιση και ανήκει στις αρμοδιότητες κάποια άλλης ειδικότητας.

[anyname]

Λοιπόν... Αρχικά να πω ότι ο καθένας έχει την ζωή του όποιο είδος σχέσης θέλει και αν ο συντροφος του συμφωνει μαζί του τότε δικό τους θέμα.. και πριν κάποιοι απο εσάς μου προβάλουν τα συνήθη επιχειρήματα της κοινωνίας, που είναι για μένα αυτοαναιρούμενα, θα πάω στο πιο παλιό επιχείρημα απο όλα και θα πώ ότι πρίν την κοινωνία που γέννησε την τραγωδία του οιδίποδα υπήρχε και μια άλλη πιο κοντά στο πραγματικό ανθρώπινο στοιχείο.. μια κοινωνία γυναικοκρατίας με πολλαπλούς συντρόφους , τελετουργίες οργίων κτλ..

Τώρα στο θέμα... ο συγκεκριμένος φαίνεται να έχει χαθεί λιγάκι.. είναι μέσα στην αντίφαση.. δεν θα συμφωνήσω για διαγνώσεις τύπου διαταραχή τάδε κτλ.. πιο πολύ μου φαίνεται μια ανάγκη να μήν ερωτευτεί.. φοβάται να ερωτευτεί.. είναι όμως συναισθηματικός και άν μείνει μόνο με έναν σύντροφο και χωρίς σχέδιο backup τότε ίσως αγαπήσει.. ίσως ερωτευτεί ..ίσως αναγκαστεί να βιώσει απώλεια.. και αυτό ποναει γαμώτο!!!
Εκείνο όμως που με κάνει να απορώ πιο πολύ είναι γιατί εσύ ξαφνικά θες να τον βοηθήσεις;;;
Μια χαρά δεν είναι η σχέση σας έτσι; Για ποιο λόγο θες ξαφνικά να πάρεις άλλο ρόλο; Γιατί να γίνεις και εσύ συναισθγματικά επικίνδυνη για τον ίδιο;;;

Ίσα ίσα αυτό που πιστεύει οτι είναι η πανάκεια για όλο αυτό το πάνω κάτω που έχει, είναι το να ερωτευτεί. Εγώ έχω καταλάβει οτι αυτο προσπαθεί να κάνει. Ωραία κανένα πρόβλημα να το κάνει. Εμείς τα συζητάμε αυτά τα πράγματα. Πρώτα έχουμε υπάρξει καλοί φίλοι μετά όλα τα άλλα. ( και εδώ παίρνεις και την απάντηση για το γιατί προσπαθώ να τον βοηθήσω).

Ο έρωτας όμως δεν έρχεται κατά παραγγελία, και παρέρχεται μετά από κάποιο διάστημα. Δεν είναι θέλω να πω ότι δεν του έχει ξανατύχει στην ζωή του. Η συμπεριφορά όμως που έχει παραμένει και με τον καιρο χειροτερεύει.

Θέλω να πω ότι και ακόμα και υπό τις τέλειες προυποθέσεις για να του κάτσει ο μεγάλος έρωτας, πρώτον δεν θα μπορέσει να τον αντιληφθεί στον "πανικό" που βρίσκεται τώρα και δεύτερον και να του κάτσει αυτός ο μεγάλος έρωτας, θα τον αυτο-καταστρέψει προφανώς από αυτά που κάνει.

Δεν ερωτεύεται κανείς στατικά πράγματα, άλλους ανθρώπους ερωτεύεται και η σχέσεις είναι διαδραστικές.
( αυτά που γράφω είναι δικές μου σκέψεις).

Εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που δεν είναι στα καλά του. Είτε εγώ διατηρήσω οποιαδήποτε σχέση μαζί του, είτε όχι, εκείνος δεν είναι στα καλά του. Από την στιγμή που εγώ συγχροτίζομαι με αυτόν τον άνθρωπο, και αφού όπως σας λέω τον εκτιμάω μπαίνω στο τριπ να του δώσω μία συμβουλή, να τον προσανατολίσω κατά κάποιο τρόπο προς κάποιον δρόμο για να λύσει αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Την τέλεια σχέση όπως καταλαβαίνετε, έτσι όπως την επιθυμεί, δεν μπορώ ούτε είναι στις αρμοδιότητες και στις δυνατοτητες μου να του την βρω.. ( αν τελικά αυτή θα ήταν η λύση για όλα του τα προβλήματα).

[ADIAKRITOS]

επιμένω ότι δεν απαντάς στο γιατί τώρα αλλά όπως και να έχει.. Σκέφτηκες ποτέ ότι αυτά τα πάνω και κάτω που λές είναι λόγο του ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί όλη αυτή την πολυγαμία στην ζωή του; Σκέφτηκες ποτέ ότι φαίνεται αλλοπρόσαλλος όχι γιατί είναι αλλά επειδή διάφοροι ανθρώποι σε διάφορες ώρες του προκαλούν διάφορα συναισθήματα που σε κάποια στιγμή του ξεφεύγει και αντιδρά υπερβολικά με άλλος;; Αν πχ.. κ΄'ανετε εσείς σεξ και του πεις κάτι για τον φίλο σου (τον άλλο) και νιώσει μια πρωτόγονη ζήλια.. λογικο.. αλλά την καταπιέζει επειδή δεν είναι τέτοιου είδους η σχέση σας.. μετά βρεθεί με μιαν άλλη που μπορεί να την εκφράσει και την εκφράζει και άσχημα μάλιστα... και μετά φαίνεται παντελώς αλλοπρόσαλλος γιατί το τόσοδα με την άλλη το έκανε τεράστιο επειδή της φόρτωσε και όσα αισθάνθηκε μαζί σου.. λέω τώρα εγώ...

[anyname]

επιμένω ότι δεν απαντάς στο γιατί τώρα αλλά όπως και να έχει.. Σκέφτηκες ποτέ ότι αυτά τα πάνω και κάτω που λές είναι λόγο του ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί όλη αυτή την πολυγαμία στην ζωή του; Σκέφτηκες ποτέ ότι φαίνεται αλλοπρόσαλλος όχι γιατί είναι αλλά επειδή διάφοροι ανθρώποι σε διάφορες ώρες του προκαλούν διάφορα συναισθήματα που σε κάποια στιγμή του ξεφεύγει και αντιδρά υπερβολικά με άλλος;; Αν πχ.. κ΄'ανετε εσείς σεξ και του πεις κάτι για τον φίλο σου (τον άλλο) και νιώσει μια πρωτόγονη ζήλια.. λογικο.. αλλά την καταπιέζει επειδή δεν είναι τέτοιου είδους η σχέση σας.. μετά βρεθεί με μιαν άλλη που μπορεί να την εκφράσει και την εκφράζει και άσχημα μάλιστα... και μετά φαίνεται παντελώς αλλοπρόσαλλος γιατί το τόσοδα με την άλλη το έκανε τεράστιο επειδή της φόρτωσε και όσα αισθάνθηκε μαζί σου.. λέω τώρα εγώ...

Μα αν δεν την θέλει και δεν μπορεί να την διαχειριστεί την πολυγαμία τότε γιατί την επιδιώκει;

[anyname]

Δεν έχει σταυρώσει όσο τον ξέρω σχέση λέμε, έχει διαλύσει ήδη και έναν αρραβώνα, ( πριν γνωριστούμε) πάλι γιατί ήταν σε διπλή τριπλή σχέση.
Επίσης μου λέει ότι θέλει να είναι και τρυφερός και συναισθηματικός, αλλά να εκφράζει αυτήν την τρυφερότητα του μόνον όταν, όποτε και άμα του έρθει. Δηλαδή π.χ 8:30-9:00 το απόγευμα της Τρίτης, με την γυναίκα που θεωρεί ότι του κάνει για να το κάνει αυτο, και άμα δεν του κάτσει κάτι τέτοιο, τότε πέφτει σε κατάθλιψη.

Του εξήγησα μία μέρα ότι οι άνθρωποι ξέρεις δεν είναι κατοικίδια να τα χαιδεύεις όποτε θες εσύ, και μετά να τους λες ξου άντε τώρα να κάτσεις στο καλάθι σου.

Ότι δεν μπορεί να φέρεται στους ανθρώπους σαν να είναι κατοικίδια ( ειδικά στην περίπτωση της τελευταίας του "σχέσης", φέρθηκε στην γυναίκα αυτή κυριολεκτικά σαν να ήταν κατοικίδιο).

Από την άλλη ερχόμαστε στην δική μας επικοινωνία. Και εγώ είμαι εκείνη που της τα λέει όλα. Από το πριν μετά και ανάμεσα, τον όλο συναισθηματικό, "επιχειρησιακό" υπόβαθρο, μέχρι του τι κάνει όταν φτάσει να βρει την κάθε μία, ή σκέφτεται να την βρει ή έχει κάτι υπόψιν του.

Εγώ δεν θέλω αυτό το πράγμα, να του κάνω τον αναλύτη, γονέα, κηδεμόνα. Δεν το ζητάω και δεν του επιτρέπω να κάνει το ίδιο στην δική μου ζωή.

[ADIAKRITOS]

Επειδή του εξασφαλίζει ότι δεν θα πονέσει τόσο η επόμενη απώλεια... ότι την στιγμή που θα τον εγκαταλείψει η επόμενη θα έχει καπου να απευθυνθεί για να παρηγορηθεί..

[anyname]

Επειδή του εξασφαλίζει ότι δεν θα πονέσει τόσο η επόμενη απώλεια... ότι την στιγμή που θα τον εγκαταλείψει η επόμενη θα έχει καπου να απευθυνθεί για να παρηγορηθεί..

Άμα πεθάνει η μάνα του, γιατί είναι και κάποιας ηλικίας η γυναίκα, τι θα κάνει;; Θα ψάξει να βρει κάποια να τον υιοθετήσει;; Δεν θέλω να αναλάβω αυτόν τον ρόλο και βάζω όρια. Εγώ θέλω να έχω μία ελεύθερη σχέση όπου να περνάω καλά με κάποιον που νιώθω οικεία και να μην προβληματίζομαι.

Πολλά ζητάω;

[Tomhet]

Θες να έχεις μια ελεύθερη σχέση αλλά μπλέκεσαι στο γιατί του άλλου?
Παραλογίζεσαι...
Γιατί δεν τον αφήνεις ελεύθερο να κάνει ότι θέλει όπως θες και εσύ? Δεν τον δέχεσαι όπως είναι...Μπορεί να είναι κυκλοθυμικός μπορεί εκείνη την στιγμή που εσύ του κάνεις γλύκες απο απόσταση να έχει ΔΙΠΛΑ του κάποιον που του σπάει τα νεύρα και γιαυτο σου απαντά με αντίστοιχο τρόπο.
Γιατί δεν τον δέχεσαι όπως είναι αλλά ζήτας πράγματα προφασιζόμενη μια "ελεύθερη σχέση"?
Λες και ξαναλές οτι δεν θες να κρίνουν το είδος της σχέσης που έχεις και μπήκες απλά για να ρωτήσεις σε ποιον γιατρό θα απευθυνθείς ΕΣΥ για το υποτιθέμενο πρόβλημα κάποιου ΑΛΛΟΥ με τον οποίο δεν έχεις κάποια σχέση πέρα απο ερωτική? Και γκρινιάζεις κιόλας γιατι σχολιάζουν την σχέση αυτή?

Όταν ζητάς ελεύθερη σχέση, μαλλον θα πρέπει να παρέχεις και εσύ το ίδιο και δεν βλέπω να το κάνεις....δεν σε νοιάζει μάλλον. Δεν ξέρω γιατί ρωτας όμως...
Φαντάζομαι γνωρίζεις ήδη τους κλάδους της ψυχιατρικής/ψυχολογίας κλπ...περιμένεις να σου δώσουμε διάγνωση για κάποιον για να πας στην ανάλογη ειδικότητα?
Δεν θα συμβεί αυτό, άδικα ψάχνεις.
Σε έχει αφήσει ελεύθερη αφου αυτό ζητάς...άφησε τον και εσύ ελεύθερο και τότε δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.

[anyname]

Τέλος πάντων.. η συζήτηση αυτή είναι εποικοδομητική στον βαθμό που με κάνει να συνειδητοποιώ προσωπικά, ότι ο άνθρωπος αυτός θέλει να παριστάνω εγώ τον αναλυτή του, γονέα, κηδεμόνα, συναισθηματικό επιτηρητή των δικών του αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών, που όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο ανοιχτά εκδηλώνει. ( λόγο οικειότητας).

Το θέμα των συμπεριφορών του μπορεί να είναι από οργανικό έως παθολογικό και θα έχει προφανώς δική του λύση.

Το άλλο θέμα είναι όμως, ότι μόλις συνειδητοποίησα ότι εγώ ψάχνω να του βρω λύση σε αυτό το θέμα, γιατρό ή οτιδήποτε για να βγω εγώ χωρίς τύψεις από αυτήν την κατάσταση. Ότι είμαι δηλαδή σε φάση να τον εγκαταλείψω οριστικά αρκεί να ξέρω ότι θα είναι καλά στην ζωή του.

Άρα κατά κάποιο τρόπο με έχει βάλει ήδη στο τριπάκι του να τον φροντίζω, ( δεν του το έχω ζητήσει και δεν είμαι θετική σε αυτο) , πράγμα που δεν ήταν ούτε στις προθέσεις ούτε αυτό που ζητάγαμε αμφότεροι από ένα τέτοιου είδους σχέση.

Αν τον εγκαταλείψω χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις ή κάποιο feedback από μέρους μου, λέτε να είναι πολύ κακό για εκείνον;;

[Remedy]

anyname δική μου άποψη είναι να διαβάσεις το πρώτο κείμενο που μόνη σου έγραψες και να δεις τι απο αυτά είναι δικές σου αντιλήψεις και τι είναι η δική του πραγματικότητα..
Πχ.. λες πως "ισχυρίζεται ότι έχουμε απλά μία σεξουαλική σχέση" ...γιατί να μην είναι όντως έτσι για εκείνον και απλά να το ισχυρίζεται?
Απο την περιγραφή που δίνεις μάλλον είναι όντως έτσι.
Επίσης λες πως "είστε μαζί" ενώ παράλληλα το αναιρείς με την περιγραφή που δίνεις καθώς ο άνθρωπος δεν "είναι" με καμία. Απλά έχει διαφόρων ειδών περιπετειούλες για δικούς του λόγους.
Δεν κατακρίνω την σχέση που έχετε καθως δεν μου πέφτει λόγος αλλά νομίζω πως θα έπρεπε να αναθεωρήσεις ορισμένα βασικά πράγματα μεταξύ των οποίων είναι και το ερώτημα που έθεσες...το αν χρειάζεται κάποιου είδους βοήθεια ο άνθρωπος αυτός.
Απο την περιγραφή σου, για μένα τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα και ο άνθρωπος σου έχει δώσει ήδη όλες τις απαντήσεις που μάλιστα τις έχεις αναφέρει και στο κείμενο σου. Γιατί όμως σκαλίζεις τις ορέξεις, την συμπεριφορά του κλπ? Η σχέση που έχετε όπως την περιγράφεις δεν περνάει απο αυτά τα μονοπάτια...
Με έναν άνθρωπο που όπως λες, δεν μένεις μαζί και δεν περνάς χρόνο μαζί παρά μόνο για σεξ, γιατί θα έπρεπε να μπλέκεται η όρεξη του, οι αλλαγές στην διάθεση του κλπ? Μπορεί απλά έτσι να είναι σαν άνθρωπος αλλά είναι κάτι που δεν το ζεις εφόσον δεν περνάτε χρόνο μαζί.
Ούτε και εγώ βλέπω σε τι ακριβώς θες να τον βοηθήσεις αλλά πολύ φοβάμαι πως ΙΣΩΣ συμβαίνουν πράγματα που δεν αρέσουν σε εσένα και θες κάπως να τα φέρεις στα μέτρα σου. Απο την περιγραφή σου όμως δεν βλέπω να σου έχει δώσει κάποιο τέτοιο δικαίωμα αλλά ούτε και εσύ θα έπρεπε να έχεις κάποια απαίτηση να αλλάξει κάτι.

ΟΤ: Απο την δική μου σκοπιά δεν μπορώ να μην παρατηρήσω το σύμπλεγμα ανθρώπων που με κάνει να φοβάμαι για μένα. Είναι μέρος των πραγμάτων που θέλω να ξεχάσω, να μην γνωρίσω και να μην βάλω ποτέ στο μυαλό μου. Δυστυχώς όμως ο κόσμος δεν είναι φτιαγμένος απο εμένα. Δεν θα καταλάβω ποτέ όμως γιατί τον φτιάχνετε πάντα με αιχμές και δεν θα βρω μάλλον τρόπο ποτέ να τις αποφεύγω.

Εντάξει πάλι επικεντωνόμαστε στο της σχέσης και όχι στο ότι ο άνθρωπος αυτος έχει πρόβλημα συμπεριφοράς. Ότι φέρεται άσχημα σε άλλους ανθρώπους, ότι έχει ups and downs που πάνε στα άκρα, δηλαδή από την χαρά στην λύπη, από την αισιοδοξία στην απελπισία, από την διάθεση να κάνει πράγματα στην απόλυτη βαρεμάρα. Αυτό με έκανε να ανοίξω αυτό το θέμα εδώ και όχι αν η σχέση αυτή θα είχε μέλλον, τι θέλω εγώ από εκείνον, και τα λοιπά.

Το πρόβλημα μου δεν είναι το τι κάνουμε μεταξύ μας στα ερωτικά μας, το θέμα είναι ότι εγώ με αυτόν τον άνθρωπο επικοινωνώ κάθε μέρα, όλη μέρα και μου λέει διαρκώς όχι απλά την εκάστοτε διάθεση του, αλλά και πόσο προβληματισμένος είναι και ο ίδιος για αυτήν του την διάθεση.

Εγώ δεν μπορώ να τον βοηθήσω με άλλο τρόπο παρά να του δώσω μία συμβουλή ως προς το που πρέπει να απευθυνθεί, κάτι όμως που δεν το γνωρίζω με σιγουριά. Και αυτό ρωτάω. Που να απευθυνθούμε. Σε ενδοκρινολόγο, σε ψυχίατρο, σε κάποια συμβουλευτική υπηρεσία σε κάποια ομάδα αυτοβοήθειας.. Τι λένε αυτές οι συμπεριφορές, σε ποιο συμπέρασμα οδηγούν;;;

Δεν ζητάω διάγνωση.. Ζητάω να μάθω που μπορούμε να πάμε να πάρουμε μία διάγνωση. Μη πάμε π.χ σε έναν ψυχολόγο να μας λύσει το θέμα του θυροειδή του, και μη πάμε σε κάποιον ψυχαναλυτή για την συμπεριφορά αν τελικά πρόκειται για περίπτωση διπολικότητας. Νομίζω ότι το κάθε τι από αυτά που ανέφερα πιο πάνω έχει άλλη αιτιολογία, άλλη αντιμετώπιση και ανήκει στις αρμοδιότητες κάποια άλλης ειδικότητας.

συμφωνω απολυτα με τον τομετ.
τα εχεις μπερδεψει πολυ στο μυαλο σου τα πραγματα.
αν εσυ θελεις απο αυτον ακριβως αυτο που εχετε, αυτος θελει απο σενα ακριβως αυτο που εχετε η και τιποτα! (ο ιδιος σου ελεγε γιατι δεν φευγεις μιας και δεν εχετε τπτ ουσιαστικο.αυτο δεν το λεει απο αντιπαθεια,αλλα για να σιγουρευτει οτι δεν περιμενεις κατι ), οι πολλες γνωριμιες και η συμπεριφορα που εχει για τον ιδιο δεν ειναι προβλημα , ουτε θεωρει οτι χρειαζεται βοηθεια (συμφωνω μαζι του), εσενα ποιο ειναι το προβλημα σου?

ο τυπος σε θεωρει φακ μπαντι κοπελα μου. γι αυτο και καθεται και σου λεει τα ερωτικα του και σου λεει με ανεση οτι δεν εχει αισθηματα. δεν εννοει οτι σε γραφει σαν φιλη και σαν ανθρωπο, αλλα οτι δεν εχει ερωτικα αισθηματα ,σαν αυτα που μας ειπες οτι καποτε ειχες εσυ γι αυτον και σου περασαν και δεν θελει να τον βλεπεις σαν κατι αλλο απο σεξ ΑΝ και ΟΠΟΤΕ τον βολεψει η χωρισει την εκαστοτε.
πιστεψε τον απολυτως σε αυτο. ειναι κοινο λαθος γυναικων που ζουν εκτος πραγματικοτητας να τους λεει και να τους δειχνει ο αλλος οτι δεν εχει αισθηματα η να τις διωχνει κακην - κακως και να επιμενουν οτι εχει, γιατι τα αισθανονται οι ιδιες... ουτε τα τηλεφωνα ουτε οι καφεδες δειχνουν μια σχεση (ειδικα αν τα επιδιωκεις παντα εσυ), αλλα η ΕΡΩΤΙΚΗ κοινη ζωη, ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΘΟΣ η διεκδικηση και τα αισθηματα και πανω απ ολα το να δεσμευεται ο αλλος απεναντι σου.οταν δεν εχει ο αλλος σχεση μαζι σου,δεν γινεται να εχεις εσυ μαζι του. η σχεση θελει απολυτη αμοιβαιοτητα, δεν ειναι κατι που αποφασιζει καποιος μονος του.
μερικες κοπελες εγκαθιστανται σε μια φιλικη σχεση στην ζωη καποιων ανδρων και θεωρουν οτι η οικειοτητα και η συμπαρασταση, το να αυτοχριζονται ψυχολογοι τους ,θα τους κανει καποτε να στραφουν σε αυτες ερωτικα.οτι αν μαθουν τα μυστικα και τον τροπο σκεψης του θα μπορεσουν να τον χειριστουν. το ακριβως αντιθετο συμβαινει.αν σε δει σαν λιμανακι για να λει τον πονο του απο αυτες που γουσταρει ερωτικα, το εχεις χασει παντελως το παιχνιδι.Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΣ.ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ, ΤΟΝ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.
μετα απο τοσο μεγαλη γνωριμια, αν ηταν ερωτευμενος,θα σου το ελεγε καθε μερα, θα ηθελε εσενα διπλα του και δεν θα ειχε σχεσεις με καμια αλλη,θα σου ζητουσε δεσμο/συμβιωση και δεν θα ανεχοταν επ ουδενι να εχεις σεξουαλικες σχεσεις με αλλον (το ιδιο κι εσυ ομως) .
αν ηταν πολυγαμικος οπως λες, δεν θα σου εκοβε το σεξ οταν αρχισε να συζει. προφανως ενθουσιαζεται και μετα του περναει και οντως ψαχνει καποια να την ερωτευτει, αλλα απογοητευεται.

εσυ γιατι ψαχνεις σε ποιον και που "να πατε" να κοιταχτει? η μαμα του εισαι? σου ζητησε βοηθεια? ουτε το ενα ,ουτε το αλλο συμβαινει και μαλιστα το αρνηθηκε ξεκαθαρα!δεν εχει τιποτε ο τυπος, μπορει να εχει μια υπαρξιακη κριση μεσης ηλικιας, οπως σου ειπε, ΑΝ βρει καποια που να ταιριαζει και ερωτευτει (και τα δυο μαζι), θα του περασει.μην ιατρικοποιεις οτι δεν καταλαβαινεις η δεν σε βολευει.
αν θελεις την γνωμη μου, ξεκαθαρισε τα δικα σου αισθηματα και τις δικες σου θαμενες προσδοκιες απο αυτην την σχεση κι αν καταληξεις οτι τον θελεις και δνε σε θελει, ΦΥΓΕ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΧΟΡΟΠΗΔΩΝΤΑΣ.χανεις τον χρονο σου.

[Tomhet]

Ακριβώς αυτό νομίζω πως λέγαμε όλοι απο την πρώτη στιγμή...επιτέλους συνεννοούμαστε! :P

Συγχώρεσε με αν κάνω λάθος αλλά στα κείμενα σου δεν διάβασα κάπου να λες οτι σου ζήτησε εκείνος να κάνεις κάτι τέτοιο για αυτόν.
Μάλλον το κάνεις γιατί το θες εσύ...το γιατί, προφανώς είναι καθαρά δικό σου εκτός αν η ιστορία σου ήταν μισή. Οπότε επικαλούμαι άγνοια.

Αν τον εγκαταλείψεις τι θα γίνει? Ότι γίνεται με όλους....πως θα ξέρουμε όμως εμείς πως θα το πάρει εκείνος?
Δεν μας τον περιέγραψες για άνθρωπο που έχει νιώθει άσχημα, να πληγώνεται κλπ. Το αντίθετο μας περιέγραψες.
Μάλλον και πάλι το feedback που αναφέρεις είναι κάτι που θες εσυ να κάνεις και δεν στο ζήτησε εκείνος.
Αλήθεια σου έχει έρθει ποτέ σαν κλαμμένο παιδάκι να σου ζητήσει βοήθεια γιατί έχει χάσει την μπάλα? αν όχι, μην του φέρεσαι σαν να είναι.

ΥΓ: δεν το πιστεύω ότι έχω απαντήσει ήδη 3 φορές στο θέμα αυτό....σίγουρα θα πάω στην κόλαση....

[deleted-member141015]

Αν τον εγκαταλείψω χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις ή κάποιο feedback από μέρους μου, λέτε να είναι πολύ κακό για εκείνον;;

anyname, ο άνθρωπος αυτός δεν είναι πιεστικός, ζηλιάρης κλπ, όχι επειδή είναι συνειδητοποιημένος και ελεύθερο πνεύμα, αλλά επειδή έχει ελλείματα. Γι αυτό υπάρχουν και αυτά που εντοπίζεις ως 'αντιφάσεις', πχ επιδιώκει πολυγαμία αλλά δεν μπορεί να την διαχειριστεί. Καταρχήν, ποιος σου είπε ότι την έχει αποδεχτεί σαν επιλογή... μπορεί να την βλέπει σαν αναγκαίο κακό. Έπειτα, η δική σου πολυγαμία είναι άλλη υπόθεση από τη δική του και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι υπάρχει μέσα στην 'ιδεατή' γυναίκα που περιμένει. Γενικά ο άνθρωπος ναι, μοιάζει να έχει διάφορα θέματα, αλλά η αλήθεια είναι πως είτε τα κατατάξουμε σε συγκεκριμένες ψυχοπαθολογίες είτε όχι, χρειάζεται ο ίδιος να θελήσει να απευθυνθεί σε ψυχολόγο. Το ποια ακριβώς είναι αυτά τα θέματα όμως και το πώς ακριβώς αλλάζουν οι διαθέσεις του, επέτρεψε μου να σου πω ότι όσο κι αν νομίζεις ότι το ξέρεις λόγω της τακτικής σας επικοινωνίας, αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι μια ψευδαίσθηση. Εν τη απουσία συναισθηματικής σχέσης και πραγματικής συναναστροφής στην καθημερινότητα, πολλά συμπεράσματα θα βγουν από τα λόγια, από τα παιχνίδια του μυαλού, από τις προσδοκίες...

Επίσης, θα σου πω ότι ναι μοιραία η συζήτηση έρχεται και στα δικά σου κίνητρα και στη σχέση σας, γιατί εσύ είσαι αυτή που όπως λες επιθυμείς να έχεις την ελεύθερη σχέση χωρίς προβληματισμούς κλπ. Αυτός ο άνθρωπος δεν σου δίνει κάτι τέτοιο - ο προβληματισμός είναι μέρος του μεταξύ σας 'ψυχολογικού παιχνιδιού'. Και επιπλέον, η μεταξύ σας σχέση συντηρεί την όποια παθολογία. Αν στ' αλήθεια - εκτός από το να διαφυλάξεις τον εαυτό σου από περισσότερους προβληματισμούς και προβλήματα - θέλεις να τον βοηθήσεις, χρειάζεται να πάψεις να είσαι μέρος αυτού του παιχνιδιού.
Ίσως νιώθεις 'ξεχωριστή' και 'πάνω' από τις άλλες που πληγώνει, αλλά μπορεί θαυμάσια να αλλάξουν οι ρόλοι και να ματαιωθείς πολύ. Πάντως, οι ερωτικές-φιλικές σχέσεις μας καθιστούν πέρα για πέρα ακατάλληλους για βοηθούς με την έννοια της ψυχαναλυτικής στήριξης και της αντικειμενικότητας. Είσαι μέσα στην κατάσταση. Δεν μπορείς να τον βοηθήσεις αποτελεσματικά να αποκτήσει καλύτερη επαφή με τον εαυτό του και καλύτερες σχέσεις, γιατί έχεις στο μυαλό σου το είδος της σχέσης και το είδος του εαυτού που θα ταίριαζε στις δικές σου ανάγκες και προσδοκίες. Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είχε υγιέστερες σχέσεις εάν δεν είχε μονίμως καταφύγιο σε εσένα? Ότι ίσως οι συζητήσεις που κάνετε για τις άλλες του σχέσεις, ασυνείδητα κι ασυναίσθητα τις σαμποτάρουν και μένει κι εκείνος εγκλωβισμένος στο βολικό μεν - αλλά όχι και τόσο ικανοποιητικό, μοντέλο της σχέσης σας? Αν μείνει μόνος, βεβαίως και μπορεί για ένα διάστημα να 'χειροτερεύσει' (σε όλους μας μπορεί να συμβεί αυτό), αλλά στη συνέχεια θα έχει την επιλογή για το πώς θα προχωρήσει. Άφησε τον ελεύθερο... θα είναι πολύ καλό για εκείνον και ίσως πάρα πολύ καλό για εσένα.

[anyname]

Παιδιά δεν έχετε καταλάβει κάτι, και αναμενόμενο αυτό γιατί δεν το έγραψα. Εγώ έχω πιο πολλές άλλες σχέσεις από εκείνον. Και δεύτερον με εμένα δεν διέκοψε ΠΟΤΕ τις ερωτικές του επαφές. Με τις άλλες διακόπτει μετά από κάποιο διάστημα και αναρωτιέται μετά γιατί δεν του πάνε καλά οι 'σχέσεις " του. Αυτός έχει κάνει επίσημες υποτίθεται πάντα, κανονικές σχέσεις όλο αυτο το καιρό που είμαστε μαζί για να τις παρατήσει ερωτικά πριν πάψει καν να τις βλέπει ή να συζεί μαζί τους, και μου πετάει πάνω μου όλο αυτό το πριν μετά ανάμεσα, σκέψεις, συναισθήματικές του αντιδράσεις κτλ.

Όχι δεν με έχει σαν fuck baddy, μακάρι να ήταν έτσι.. Θέλει να τον "υιοθετήσω".
Αυτό συνειδητοποίησα ότι με κάνει και εμένα να θέλω να φύγω από αυτήν την κατάσταση, να την λήξω οριστικά, ούτε επικοινωνία, ούτε ερωτική σχέση.

Απλά συνειδητοποίησα τώρα δα, ότι επειδή τον θεωρώ troubled, ( είναι δεν είναι τελικά -ας το πει γιατρός αυτό) έχω τύψεις μήπως τον παρατήσω και σαλτάρει εντελώς. ΑΥΤΗ είναι η δική συναισθηματική εμπλοκή μαζί του. Ότι ανεξάρτητα αν δεν θέλω να μου φορτώνει όλο αυτο το πράγμα που κάνει πάνω μου, επειδή τον νοιάζομαι και αντιλαμβάνομαι αυτό που κάνει ως κάτι "μη νορμάλ" θέλω να του βρω γιατρό..

Λάθος μου θα μου πείτε ... και σωστά αν το κάνετε.

Μάλιστα τώρα σκέφτηκα ότι ίσα ίσα, δεν πρέπει να έχω και τύψεις γιατί είναι ενήλικος.Είτε του στοιχίσει είτε όχι που θα λήξει η σχέση υιοθεσίας που έχουμε, είτε του χειροτερέψει το πρόβλημα που έχει, ( γιατί έχει παιδιά κάτι δεν πάει καλά σίγουρα), δεν γίνεται να γίνει διαφορετικά.

Προσωπικά διάλεξα συνειδητά έναν τρόπο ζωής, δεν ζω έτσι όπως ζω γιατί δεν έχω εναλλακτικές. Και εκείνος ήδη, σιγά σιγά με τον καιρό και με την πολύ οικειότητα, έχει καταφέρει να παραβιάσει τα όρια τα οποία έχω βάλει εγώ, συνειδητά για το τι θέλω και τι δεν θέλω να συμβαίνει.

Με άλλα λόγια, ( ξέρω θα ακουστούν κυνικά) μου έχει φορτωθεί και φορτώσει όλες τις συναισθηματικές του και σεξουαλικές του ανασφάλειες και αποτυχίες.

Και αυτές δεν είναι πρόβλημα μου.. Και δεν θέλω να γίνουν.

[μαρκελα]

Μου μπήκαν ιδέες αφού το τελευταίο διάστημα πάχυνε ξαφνικά άρχισαν να του πέφτουν τα μαλλιά του...

...Του είπα να εξετάσει την περίπτωση ( απέξω απέξω) να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για να δει τι του φταίει, αφού δεν μπορεί να λειτουργεί εις αεί με ασπιρίνες-σχέσεις και ασπιρίνη-σεξ, γιατί άμα του τελειώσουν για οποιονδήποτε λόγο αυτά, άκρη δεν πρόκειται να βγάλει.. ( μεγαλώνουμε κιόλας.. !) αλλά δεν θέλει να το σκεφτεί..

Το ότι ίσως χρειάζεται να δει κάποιον ειδικό πριν χάσει εντελώς τα μαλλιά ή επειδή παχαίνει, αυτά είναι θέματα, που όμως θα πρέπει μόνος του να θελήσει να τα δει, γιατί εσύ,
όπου και ν' απευθυνθείς δεν μπορείς να βοηθήσεις. Αυτό δεν είναι αυτονόητο?... Κι απ' ό,τι γράφεις, μάλλον εκείνος δεν φαίνεται να είναι και πρόθυμος, ούτε για ενδοκρινολόγο,
ούτε γι' άλλου είδους ειδικό... Φαίνεται δηλ. σαν νάχεις εσύ περισσότερο ανάγκη να βλέπεις πρόβληματα... όχι δηλ. πως δεν υπάρχουν... μόνο που για κείνον, αυτά είναι
η καθημερινότητά του, είναι ο τρόπος ζωής του κι η ως τώρα πορεία σας δείχνει, ότι εσύ μάλλον αντί να τον "βοηθάς" του προσθέτεις επιπλέον κι άλλα.