Είμαι 25 χρόνων. Ανεργος,απένταρος,ελεύθερο ς και αποτυχημένος ερωτικά. Ερωτεύτηκα ένα γλυκό κορίτσι που δυστυχώς έχει σχέση.Αυτό με επηρέασε πολύ και μπήκε στο μυαλό μου η ιδέα ότι όλες όσες πιστεύω είναι ιδανικές για μένα χάνονται λες και είναι γραμμένο για μένα έτσι να γίνεται.
Ποτέ δεν έκανα σχέση αν και είχα πολλές προτάσεις από κοπέλες.Ελκυε τις κοπέλες το ότι μιλάω όταν έχω κάτι να πω και ότι θεωρούμαι έξυπνος από πολύ κόσμο.Εγώ δεν το βλέπω έτσι όμως.Είχα ευκαιρίες αλλά τις άφησα να φύγουν.
Είμαι απελπισμένος από την μια και από την άλλη αισιόδοξος.Ούτε εμφανίσιμος είμαι.Λίγα μαλλιά,φοράω γυαλιά και όλα τα συναφή.
Οικονομικά είμαι εξαρτημένος από τους γονείς μου.Οταν......βγω έξω πληρώνουν φίλοι και συγγενείς και νιώθω απαίσια.Άφησα στο παρελθόν κάποιες δουλειές εν βρασμω ψυχής γιατί δεν ανέχομαι να με έχουν σαν σκλάβο.Σήμερα από τη μια μετανιώνω και από την άλλη λέω καλά έκανες και έφυγες αν και δεν εκδικήθηκες τους απατεώνες αυτούς.!!!

Ποτέ δεν ήμουν πιστός χριστιανός αν και όποτε χρειάστηκα κάτι στρεφόμουν στην θρησκεία και έπαιρνα αυτό που ήθελα.Σήμερα μελετώ και ορθόδοξη ψυχοθεραπεία και την επιστημονική για να σώσω την ψυχή μου.Προσπαθώ να αναστήσω τον χαμένο πνευματικό μου κόσμο.Χάθηκε ο νεαρός που έγραφε ποιήματα και τραγούδια, που οραματιζόταν να γράψει βιβλία και άρθρα.Προσπαθώ πραγματικά και ήδη άρχισα να γίνομαι κοινωνικός όπως παλιά.
Θέλω μια εργασία που θα μου παρέχει ένα λογικό εισόδημα αλλά είμαι ιδιότροπος.Ενώ τώρα γίνεται χαμός με τους λαντζέρηδες-βοηθους κουζίνας,πωλητές,κλπ δεν σκέφτηκα καν να πάρω ένα τηλέφωνο η να στείλω βιογραφικό.Εξάλλου τι να λέει το βιογραφικο?Μακροχρόνια άνεργος???

Είναι νερό για μένα η εργασία γιατί θα περνώ εποικοδομητικά τον χρόνο μου στην δουλειά και μετά με τα λεφτά θα κάνω κάτι για μένα.Διασκέδαση,μελέτη,ταξ� �δια.Θα βοηθώ τους δικούς μου..

Εσείς πως τα βλέπετε?Σκέφτομαι ορθά?Είμαι τρελός μήπως?