ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ

[Gloria 30]

κοιτα, εγω δεν πίνω καν στο σπιτι μου κ αυτο που περιέγραψα μπορεί να συμβει μια φορα το μηνα....αν αρχίσεις και ξεφευγει με το αλκοολ η συμπεριφορα σου μετα απο καποια χρονια χρησης, θα αισθάνεσαι ασχημα ακομα κ αν αυτο συμβαίνει κάποιες φορέσ το χρόνο

τροπο ζωης δε πιστευω οτι το εχω κανει, αν και λογο της αϋπνιας το χειμωνα συνηθιζα να πινω σχεδον καθε βραδυ για να με παρει ο υπνος. μεχρι εκεινη την ημερα που αδειασα ενα μπουκαλι ολοκληρο κι αλλο ενα μισο. πανω απο 1000 ml συνολικα, οποτε πως να μη ξερασω το επομενο πρωι ? ευτυχως τωρα μου εγινε μαθημα και προσπαθω να απεχω.

[1-555-Confide]

Γενικά θα έλεγες πως είσαι συγκρατημένο άτομο? Δηλαδή έχεις σκεφτεί μήπως το αλκοόλ λειτουργεί για σένα σαν ένας τρόπος να βγεις από τα πρέπει? Να σε εξιτάρει?

[deleted-member30-03]

κοιτα, εγω δεν πίνω καν στο σπιτι μου κ αυτο που περιέγραψα μπορεί να συμβει μια φορα το μηνα....αν αρχίσεις και ξεφευγει με το αλκοολ η συμπεριφορα σου μετα απο καποια χρονια χρησης, θα αισθάνεσαι ασχημα ακομα κ αν αυτο συμβαίνει κάποιες φορέσ το χρόνο

μα ετσι κι αλλιως καποιος που πινει θελει να ξεφυγει. και δεν ειναι μονο το αλκοολ το θεμα, γιατι νομιζεις παιρνουν ναρκωτικα οι ανθρωποι ? να φτιαχτουν να ξεφυγουν εστω και λιγο απ'τη μιζερη πραγματικοτητα. ετσι και κοκα θα σνιφαρουμε με το καλαμακι ή χωρις, και ενεσεις θα βαρεσουμε, κι οτιδηποτε αλλο οταν δεν αντεχουμε τη ζωη. μακαρι να μπορουσα να ειμαι σε κατασταση μεθης χωρις να πινω, αλλα δε γινεται. κι ολα αυτα χωρις να εχω φτασει ουτε τα 30 ακομα.

[Συνήθεια]

Οταν μπήκα σε αυτή την ομάδα είχα πιάσει πάτο, μπορεί να μην έπινα τις τρελές ποσότητες αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα πως ο κίνδυνος να αφεθώ , να καταστραφώ ήταν σε απόσταση αναπνοής. Μια αναπνοή που βρωμούσε μέρα παρά μέρα κάθε τόσο. Δεν μπορώ να πω πως με βοήθησε το forum αλλά μάλλον ήμουν έτοιμη για να αντιμετωπίσω το πρόβλημα κι απλά το μοιράστηκα. Το δικό μου το πρόβλημα με το αλκοόλ ήταν στη μοναξιά και στην αίσθηση του ανικανοποίητου. Βαρεμάρα και πλήξη. Το hang over της επόμενης ημέρας ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι του ολέθρου. Η διαφορετική σκέψη ,θρασεία μεν αφού προερχόταν από την ανάγκη του οργανισμού να επανέλθει μέσα από όλες τις διεργασίες αλλά έκανε την ημέρα ξεχωριστή. Τρελό; Εκεί άρχισα να σκέφτομαι το γιατί πίνω, κατέληξα πως έπινα για την επόμενη ημέρα. για την χαρά του να συνεφέρω τον εαυτό μου , να έχω κάτι που να μην μου δημιουργεί ανία. Σταδιακά κατάλαβα πως η ανία μου προέρχόταν απο την αδράνειά μου. Με πρόσχημα πως οι άνθρωποι πια δεν μπορούσαν να με εντυπωσιάσουν και να με εκπλήξουν οδηγούσα τον εαυτό μου στις πιο σκοτεινές οδούς , οπομονώνοντάς τον. Δεν υπάρχει συνταγή ίασης, κορίτσι. Το να σου πω να διευρύνεις τα ενδιαφέροντά σου είναι άσκοπο, διότι η λύση είναι μέσα σου , εσύ ξέρεις τι θα κάνεις για να μην επιτρέψεις τον χαμό. Ο κίνδυνος θα ελλοχεύει πάντα, εύχομαι να είσαι δυνατή και γερή , είσαι νέα, έχεις κάθε λόγο να προσπεράσεις αυτήν την δύσκολη περιπέτεια , χαμογέλα και βάλε τα καλά σου και τα δυνατά σου.Καλή τύχη.