Ευχομαι να σταματουσαν ολοι να ασχολουνται με τα κιλα..

[Deleted-member-220416]

Και ομως μιλαω σοβαρα..Τωρα ευτυχως οκ γεννησα!!

Ναι δεν είπα ότι δε μιλάς σοβάρα,αλλά καλό είναι να υπάρχει και λίγο αυτοσαρκασμός :)

[Deleted-member-18-05-2015]

Ναι δεν είπα ότι δε μιλάς σοβάρα,αλλά καλό είναι να υπάρχει και λίγο αυτοσαρκασμός :)

Νομιζω ειμαι η προσωποποιηση του αυτοσαρκασμου...! :P

[Deleted-member-220416]

Νομιζω ειμαι η προσωποποιηση του αυτοσαρκασμου...! :P

Καλό αυτό :)

[1-555-Confide]

Νομίζω Ghost πως αν και δεν σε περιλαμβάνεις στον τίτλο, πρέπει να το κάνεις, έτσι να γίνει το Εύχομαι να σταματούσαν όλοι και γω μαζί. Ίσως το θέμα να είναι πως και συ ασχολείσαι, δε νομίζω να το έκανες δίχως να μιλούσαν στο κεφάλι σου οι κριτικές άλλων, απλά προσπαθείς να χωρέσεις τώρα στο καλούπι που θεωρείται πιο επιθυμητό. Με αυτό δεν εννοώ αφέσου μέχρι να μην μπορείς να περπατήσεις από το βάρος, αλλά μη σου γίνει εμμονή, μην το αφήσεις να σε τρώει μέρα νύχτα, και βάλτο σε βάση που να μη σε καταπιέζει τόσο συναισθηματικά. Γιατί δλδ οι γονείς του να σε θέλουν αλλιώς από σε ήθελαν υποτίθεται είκοσι κιλά λιγότερο? πρόσεχε και φρόντιζέ σε άσχετα με τις κρίσεις του περιβάλλοντος, μην τις αφήσεις να βαρύνουν περισσότερο απ΄όσο αξίζουν, γιατί τώρα το κάνουν.

[*Ghost*]

..εγώ πάντως μια περίοδο που είχα πάρει καμια δεκαριά κιλά συνάντησα μια φίλη που είχα να δω χρόνια.
Η πρώτη της αντίδραση ήταν η φρίκη στο πρόσωπο και η αμέσως μετά: "πω, πω, παραλίγο να μη σε γνωρίσω".
Σε πληροφορώ πως ένιωσα τόσο άσχημα, όχι γαι εκείνη αλλά για μένα και έπεσα με τα μούτρα σε δίαιτα και γυμναστική για να ξανα γίνω όπως ήμουν.
Να σε ρωτήσω κάτι? Είσαι ευτυχισμένη με την τροπή που έχει πάρει το σώμα σου?
Εννοώ, σε καλύπτει περισσότερο το φαγητό από μια ενδεχομένως πιο όμορφη εικόνα στον καθρέφτη?

Μπααα... Δεν ειμαι ιδιαιτερα ευτυχισμενη... Το θεμα ειναι οτι δεν μπορω να "διαλεξω" αναμεσα στο φαγητο ή το ωραιο σωμα, δεν λειτουργει το κολπακι, οσο και να θελω να αδυνατισω αμα μου ερθει η λιγουρα μου ειναι παααρα πολυ δυσκολο να την καταπολεμησω... Και δεν μιλαμε για απλες λιγουρες....

Σιγουρα την ωρα που τρωω νιωθω μια ικανοποιηση, αλλα θα προτιμουσα να μπορουσα να τρωω χωρις να νιωθω τιποτα, να μην με ενδιαφερει καν το φαγητο. Ζηλευω πολυ τους ανθρωπους που απλως τρωνε για να μην πεινανε και δεν σκεφτονται μονιμως το φαγητο..

[*Ghost*]

Νομίζω Ghost πως αν και δεν σε περιλαμβάνεις στον τίτλο, πρέπει να το κάνεις, έτσι να γίνει το Εύχομαι να σταματούσαν όλοι και γω μαζί. Ίσως το θέμα να είναι πως και συ ασχολείσαι, δε νομίζω να το έκανες δίχως να μιλούσαν στο κεφάλι σου οι κριτικές άλλων, απλά προσπαθείς να χωρέσεις τώρα στο καλούπι που θεωρείται πιο επιθυμητό. Με αυτό δεν εννοώ αφέσου μέχρι να μην μπορείς να περπατήσεις από το βάρος, αλλά μη σου γίνει εμμονή, μην το αφήσεις να σε τρώει μέρα νύχτα, και βάλτο σε βάση που να μη σε καταπιέζει τόσο συναισθηματικά. Γιατί δλδ οι γονείς του να σε θέλουν αλλιώς από σε ήθελαν υποτίθεται είκοσι κιλά λιγότερο? πρόσεχε και φρόντιζέ σε άσχετα με τις κρίσεις του περιβάλλοντος, μην τις αφήσεις να βαρύνουν περισσότερο απ΄όσο αξίζουν, γιατί τώρα το κάνουν.

Φυσικα και με απασχολουν τα κιλα, αλλα ειναι μια εσωτερικη μαχη... Δεν πηγαινω σε ολους να μιλαω για κιλα και διαιτες και να συζηταω οτι πρεπει να αδυνατισω, ή οτι ο ταδε παχυνε, ή οτι ακουσα για την ταδε διαιτα, ή να λεω συνεχεια "πω πω, παχυνα, πρεπει να κανω διαιτα" ή "την ειδες την ταδε? εχασε 5 κιλα!" και αλλα τετοια ωραια...

Το καταλαβαινω οτι ειναι απο τα θεματα που απασχολει τον απλο κοσμακι, οπως και ολα τα κουτσομπολια παντως τυπου, αλλα το θεωρω ακαταλληλο και νοσογονο θεμα συζητησης, ειδικα οταν παρακολουθουν νεαρα ατομα (πχ. παιδια, αδερφια κλπ...).

Επισης, η ζυγαρια... Την μισω! Ολο νουμερα, νουμερα, νουμερα, 80 κιλα, 67 κιλα, 74 κιλα, εχασα 2 κιλα, πηρα 4 κιλα, εχασα 0.5 κιλα, ζυγισμα καθε μερα, ζυγισμα καθε σαββατο, γκργκρκγκργκρκγκρκ!

[Antreas MpR]

Αυτό που λέει ο τίτλος... Εχω σιχαθεί όλοι μονίμως να συζητάνε για κιλά και για δίαιτες, και "ο τάδες πάχυνε" και "ο ταδε αδυνατισε" και "τι ομορφος που ειναι τωρα που εχασε κιλα" ή "ηταν πιο αδυνατη πριν" και τα λοιπα, και τα λοιπα...

Δεν μπορω αλλο να ακουω συνεχεια για διαιτες και παραπανισια κιλα και για προσπαθειες αδυνατισματος..

Ευχομαι να μπορουσε ο κοσμος να σταματησει να ασχολειται τοσο με τα κιλα.. Να μπορουσαμε απλως να ζουμε την ζωη μας χωρις να ειναι τα κιλα το επικεντρο της καθημερινοτητας..

Και δεν μιλαω για ατομα με διατροφικες διαταραχες... ΟΛΟΙ μονιμως μιλανε για κιλα: στην τηλεοραση, οι γονεις μου, οι φιλοι μου, οι φιλοι των φιλων μου...

Εδω και 1,5 χρονο περναω δυσκολα και εχω βαλει καμια 20αρια κιλα.. Και ακομα και καθηγητης στο πανεπιστημιο με επιασε και με ρωτησε "εχεις παρει κιλα, εε? Γιατι? Προσεχε!".. Να πας να γαμηθεις ρε κουτσομπολη, που οταν πρεπει να διδαξεις ξυνεις τα αρχιδια σου!

Ακομα και κατα διαστηματα οταν εχανα καποια κιλα και μου λεγανε "α, αδυνατισες!" με ενοχλουσε! Ναι, οκ, εχασα καποια κιλα, μπορουμε να το αφησουμε εκει το θεμα? Να μην το συζηταμε? ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΓΙΑ ΚΙΛΑ!!!! Οταν μου λες οτι αδυνατισα αυτο μεταφραζεται στο μυαλο μου "εφοσον μπορω να καταλαβω οτι αδυνατισες σημαινει οτι ειχα παρατηρησει οτι ησουν παχια πριν".. Συν το οτι εχω αδυνατισει τοσες φορες στο παρελθον που πλεον οταν μου λενε οτι αδυνατισα αρχιζω και σκεφτομαι οτι θα τα ξαναπαρω τα κιλα οπως ολες τις προηγουμενες φορες...

Εχω φτασει σε σημειο να ντρεπομαι να βγω με τους φιλους μου γιατι φοβαμαι μην αναφερει κανενας οτι παχυνα, γιατι ντρεπομαι παρα πολυ. Δεν θελω να παω στους γονεις του φιλου μου επειδη ντρεπομαι που ειναι χοντρη και δεν θελω να με δουν πως εγινα και να συζητανε..

Ντρεπομαι!

http://www.youtube.com/watch?v=NNJureMTeZA Τα λέει όλα το πρώτο comment...

[*Ghost*]

Πολυ αμπελοφιλοσοφικο και new age για τα γουστα μου... :)

[Antreas MpR]

Μιας και εσύ η ίδια δεν αισθάνεσαι καλά με των εαυτό σου πρέπει να αλλάξεις πορεία...Τους επικριτικούς γάμησε τους.Ντρέπεσαι και μαλακίες.Δεν trws το φαΐ τους.Το θέμα είναι πάνω από όλα η σωματική σου υγεία σε αυτή την φάση τώρα πια.Ζύγισε τα μονη σου και επέλεξε οριστικά.Ζεις για να trws η trws για να ζεις.

[Deleted-member-18-05-2015]

Παντως το υπερφαγικο δεν ειναι πεινα ουτε λιγουρα..Αλλα πραγματα πεινανε.

[marilena97]

Κοίτα εγώ πιστεύω πως το πρόβλημα δεν είναι πως όλοι ασχολούνται με κιλά, αλλά ότι ασχολείσαι εσύ η ίδια.
Συμφωνώ ότι το έχουμε λίγο παρακάνει με το θέμα των κιλών. Όλοι, κι εγώ πρώτη πρώτη μιας και ασχολούμαι ώρες με θερμίδες και γραμμάρια.

Το να έχεις υπερβολικό βάρος, πάνω απ' το κανονικό σου, είναι ένα και το να ασχολείσαι συνεχώς με τα κιλά. Υπάρχει και ενδιάμεση λύση! Το να είσαι εντάξει με τα κιλά σου!

Αν θες τη γνώμη μου έχεις τρεις ειπλογές, η πρώτη είναι να επιστρεψεις "στα κανονικα σου κιλά" ώστε να μην ακούς ούτε σχόλειο, η δεύτερη να εξακολουθήσεις να είσαι στα κιλά που είσαι τώρα και να σε ενοχλεί η κατάταση και η τρίτη να αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως είναι ώστε να μην μποερί κανείς να σε προσβάλει, αυτό πρέπει να το κάνεις χάσεις δε χάσεις κιλά πιστεύω!

[Leda]

*ακυρωμένο μήνυμα*

[Leda]

Ghost, έψαχνα και τελικά βρήκα το θέμα που χρειαζόμουν! (το δικό σου εννοώ!)
Αρχικά πριν συνεχίσω να διευκρινισω μερικά πράγματα!
Ούτε κι εγώ είμαι ειδικός -μάλλον θα πρέπει να το βάλω κι εγώ υπογραφή σαν τον keep_walking-.
Αντιμετωπίζω κι εγώ το πρόβλημά σου, όχι το ότι θέλω να σταματήσουν όλοι να ασχολούνται με τα κιλά, αλλά κάποιο είδος διατροφικής διαταραχής και ότι αυτό συνεπάγεται.

Και θέλω να σου πω μερικά συμπεράσματα που έχω βγάλει εγώ μέχρι τώρα, μαζί με την βοήθεια ψυχολόγου (όταν είχα δουλειά και είχα την δυνατότητα να πληρώνω τις επισκέψεις.), αλλά και με τη βοήθεια μιας πολύ αγαπημένης φίλης.
Ένα πρώτο βήμα που με είχε βοηθήσει είναι στο τέλος της ημέρας να κάνω μια παύση και να καταγράφω τι έγινε τις στιγμές που χωρίς να νιώθω το αίσθημα της πείνας (γουργούρισμα στο στομάχι κλπ) ήθελα σα λυσσασμένη να φάω.
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή τεμπέλιαζα και δεν το έκανα με συνέπεια, αλλά αργότερα όταν κατάλαβα πως στην ουσία είναι ένα πρόβλημα που ή θα αντιμετωπίσω ΤΩΡΑ και θα στρωθώ να δω τι γίνεται με την πάρτη μου,
ή θα καταλήξω μια νέα χοντρή κοπέλα με 1002 προβλήματα υγείας και αργότερα μια γριά φάλαινα ή ποιός ξέρει ακόμη τι άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει στην πορεία!
Όταν λοιπόν στρώθηκα και άρχισα να βάζω τα πράγματα στη θέση τους, ανακάλυψα πως έχω αναπτύξει μια περίεργη συνήθεια: Όποτε καταπιέζω κάποιο συναίσθημα, αυτόματα νιώθω την επιθυμία να φάω.
Μάλιστα αυτή η συνήθεια είναι σε τέτοια επίπεδα που πρέπει να καταβάλλω προσπάθεια πλέον για να σταματήσω τον εαυτό μου απ το δρόμο προς την κουζίνα.
Τώρα το πως θα σταματήσει αυτή η συνήθεια δεν ξέρω κι εγώ, έτσι βρέθηκα σ αυτό το φόρουμ, ψάχνοντας τρόπους!
Εγώ προς το παρόν όμως αντί να γράφω τα καθημερινά μου συμπεράσματα και το τι βήματα έκανα σε κάποιο ημερολόγιο, στέλνω κάθε βράδυ ένα μέιλ σε μια φίλη μου που αντιμετωπίζει κι αυτή κάποιο άλλο πρόβλημα και αποφασίσαμε μαζί πως θα δώσουμε ένα τέρμα!
Μέχρι τώρα δείχνει να πάει πολύ καλύτερα απ ότι περίμενα και αν θέλεις μπορώ να σου στείλω τα δικά μου μέιλ - ή κάποια απ αυτά που μπορούν να σε βοηθήσουν- με τα συμπεράσματα και τις παρατηρήσεις μου!

Ήθελα επίσης να σου πω και μερικά πράγματα που σκεφτόμουν όσο διάβαζα το αρχικό σου ποστ!
Για αρχή, είναι λογικό να εκνευρίζεσαι με τον καθηγητή που ήρθε και σου μίλησε γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν ξέρεις, δεν έχεις προσωπική σχέση και στην τελική δεν γουστάρεις και να αποκτήσεις!
Εκεί είναι το ένα θέμα, στο ότι δηλαδή οκ, δεν μπορούν όλοι να σε βοηθήσουν γιατί απλά μπορεί να σε ενοχλούν και μόνο που υπάρχουν στον χώρο σου, αλλά το βασικότερο για μένα είναι αυτό που είπες αργότερα, πως δηλαδή σε κάνουν να νιώθεις διάφανη!
Καταλαβαίνεις πως το δικό σου προσωπικό πρόβλημα είναι σα ταμπέλα πάνω απ το κεφάλι σου και μπορεί ο καθένας να δει τι συμβαίνει μέσα σου.
Είναι όπως λες με τους γονείς του φίλου σου που δεν θέλεις να επισκεφτείς.
Έχεις έρθει σε ένα σημείο που ντρέπεσαι να βγεις έξω γιατί σου έχει γίνει εμμονή πως ο υπόλοιπος κόσμος θα σκεφτεί πράγματα για σένα κι αυτό είναι πολύ άσχημο!
Η αλήθεια είναι πως ναι, φαίνεται πως βάζεις κιλά! Και σε όσους νιώθουν 5 πράγματα παραπάνω φαίνεται πως δεν είσαι καλά ψυχολογικά.
Αλλά η ουσία είναι πως θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει παραπάνω το πως νιώθεις εσύ, παρά το πως σκέφτονται οι άλλοι γι αυτά που νιώθεις εσύ!

Και ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι ακόμη.
Λες σε ένα σημείο πως σκέφτεσαι ότι σου αξίζει να είσαι χοντρή, είναι ένα κομμάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ, θες να μας πεις λίγα παραπάνω πράγματα γι αυτό;

Αυτά για τώρα, είναι και αργά!
Ίσως αργότερα δω πως ήθελα να πω και άλλα..

Υ.Γ. Δεν το ανέφερα αλλά κακώς το θεωρώ δεδομένο, αν έχεις την δυνατότητα ζήτησε την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου με ειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές, θα έχει σίγουρα περισσότερα να σου πει από μένα!