είναι η σχιζοφρένεια πρόβλημα?

[keep_walking]

Αυτο ειναι που εννοουσα, με απλά λόγια.
Επίσης, τα ψυχολογικα που ειχε στο παρελθον του στερησαν ευκαιριες στη ζωη. Ετσι, τα σεναρια αφορουν και το πως θα ήταν σημερα η ζωη του αν τοτε αξιοποιούσε τις ευκαιριες αυτες, εχει ηδη εμπεδωσει μεσα του την ιδεα ότι η ζωη του θα ηταν σημερα πολύ καλυτερη αν τις αξιοποιούσε, και το σκηνικο αυτο σκεψης του προκαλεί την βαθια πικρία, σωστα? Συμφωνω ότι η λύση ειναι να κόψει τα σεναρια και να επικεντρωθει στο τωρα.

Σε αλλα "σεναρια" αναφερεται ο Δημητρης, το οτι του ελεγχει το μυαλο πχ ενας δορυφορος ή δεν ξερω τι αλλο δεν ειναι το πως θα ηθελε να ειναι η ζωη του αλλα μια μινι-κολαση. Ο Δημητρης περισσοτερο αναφερεται σε "σεναρια" πως θα ηταν η ζωη του αν δεν ειχε παθει την ασθενεια. Φυσικα αυτο πρεπει να το αφησει πισω, να δεχτει τον εαυτο του και να παλεψει να προσαρμοστει.

[favvel]

τα σεναρια που κανει ο ψυχωτικος σχετιζονται με την ζωη που θα ηθελε αν ειχε λυμενο το ψυχολογικο και οχι που εχει.ειναι πολυ μακρυα δλδ απο την πραγματικη ζωη και αυτοακυρωνονται αρα δεν προσφερουν ευχαριστηση στον αρρωστο.

δλδ ο ψυχωτικός φτιάχνει τα σενάρια τα οποία ξέρει ότι δεν είναι αληθινά γιατί είναι πολύ μακρυά απ'την πραγματικότητα οπότε δεν του προσφέρουν ευχαρίστηση..
εδώ υπάρχει μια ερώτηση:είσαι σίγουρος ότι ο ψυχωτικός καταλαβαίνει ότι τα σενάρια απέχουν απ'την πραγματικότητα?πώς γίνεται αυτό αφού ζει μέσα στα σενάρια και τα θεωρεί ως πραγματικά?
οπότε δεν είν' αυτός ο λόγος που είναι δυστυχισμένος ένας ψυχωτικός..
το θέμα είναι ότι ο ψυχωτικός έχει επιπλέον και τα ψυχολογικά του όπως λες,όπως κατάθλιψη δλδ δεν μπορεί να χαρεί ούτε έχει ηρεμία,
που δεν τον αφήνουν να ζήσει δλδ να χαρεί τα σενάριά του(γιατί αλλιώς τα ζει..μες στα σενάρια ζει)..
οπότε ο ψυχωτικός έχει και κατάθλιψη και λόγω της κατάθλιψης είναι δυστυχισμένος και όχι λόγω των σεναρίων..
πού το πάω πού το φέρνω πάλι τα δικά μου θα πω

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817]

απαντησε μονη σου τις ερωτησεις σου σκεφτομενη οτι η σχιζοφρενια ομως ειναι η χειροτερη αρρωστεια που υπαρχει...

[betelgeuse]

Favel δες το αλλιως.
Καποιος που εχει ενεργη ψυχωση , και εχει ολα τα γνωστα συμπτωματα , δηλαδη παρανοικες ιδεες , αποδιοργανωση του λογου ή αλαλια , αποσυντονισμο κινησεων κλπ ,
μπορει να ζει ευτυχισμενος? Mπορει πχ να δουλευει , να εχει φιλους και φυσιολογικη ζωη?
Δεν ειναι μονο η παρανοικη ιδεα το προβλημα.
Παλια που δεν υπηρχαν φαρμακα η συνηθης καταληξη των ψυχωτικων ηταν να γινουν κατατονικοι .

A επειδη καπου αναφερθηκε κατι για 14 διαστασεις, χμ ναι.
Βασικα εχουν προταθει 26 ή 10 ή 11 διαστασεις σε δυο μοντελα της θεωριας των χορδων. Οι 3 κλασσικες διαστασεις και ο χρονος, μπορουν να γινουν αντιληπτες , οι υπολοιπες δεν μπορουν γιατι ειναι τοσο μικρες που δεν εινιαι παρατηρησιμες. Αυτη η θεωρια δεν εχει αποδειχτει πειραματικα.
Τα υπολοιπα , οτι πχ καποιος μπορεις να μπει σε αυτες τις διαστασεις και να εχει παραισθησεις κλπ , ειναι ιστοριες για αγριους.
Ας αφησουμε λοιπον την φυσικη στους φυσικους .

[favvel]

betelgeuse έχεις δίκιο!!
καλύτερα να μην μπλεκόμαστε με θέματα που δεν ξέρουμε γιατί μπορεί να λέμε και μπαρούφες!!
απλά επειδή μου κίνησε την περιέργεια αυτό για τις διαστάσεις που ειπώθηκε σε μια συζήτηση γι'αυτό το ανέφερα κι εδώ..

τώρα όσο για τους ψυχωσικούς και αυτό σωστό μου φαίνεται..
τώρα έχω γίνει καλά έχω αποστασιοποιηθεί απ'το πρόβλημα και ίσως έχω εξιδανικεύσει ορισμένες στιγμές που τότε ήμουν σε υπερδιέγερση και είχε ενδιαφέρον η ζωή μου..
ξεχνάω όμως όλα αυτά που τότε δεν είχα και τώρα έχω όπως τη φυσιολογική ζωή που λες..

[ioannis2]

...
καλύτερα να μην μπλεκόμαστε με θέματα που δεν ξέρουμε γιατί μπορεί να λέμε και μπαρούφες!!
απλά επειδή μου κίνησε την περιέργεια αυτό για τις διαστάσεις που ειπώθηκε σε μια συζήτηση γι'αυτό το ανέφερα κι εδώ..

τώρα όσο για τους ψυχωσικούς και αυτό σωστό μου φαίνεται..
τώρα έχω γίνει καλά έχω αποστασιοποιηθεί απ'το πρόβλημα και ίσως έχω εξιδανικεύσει ορισμένες στιγμές που τότε ήμουν σε υπερδιέγερση και είχε ενδιαφέρον η ζωή μου..
ξεχνάω όμως όλα αυτά που τότε δεν είχα και τώρα έχω όπως τη φυσιολογική ζωή που λες..

Θα ξεκινησω απ το πρωτο. Αν εχεις δει τα πρωτα μου μηνυματα στο θεμα ίσως μπλέχτηκα ενώ δεν έπρεπε με θέμα που δεν ξέρω κι ετσι λέω μπαρουφες. Δεν ειμαι ειδικος, όμως μου κινησε το ενδιαφερον το θεμα και ζητησα να μου λυθουν καποιες αποριες.
Αυτο που στην ουσια ρώτησα ειναι αν η Ιδεοψυχαναγκαστικη Διαταραχή (ήτοι εμμονες, φανταστικα σεναρια, υπερβολή κλπ χαρακτηριστικα της που όμως το ατομο, χωρις χρηση φαρμακων αλλα με καθοδηγηση ειδικου, μπορει να την κατανοήσει ως τετοια και να την ελέγξει) μπορει να μετεξελιχθει με τον καιρο, αν το ατομο την αφησει να οξυνθει, σε ψύχωση ή σχιζοφρένεια. Δλδ αν η ΙΨΔ μπορει να ναι προσταδιο των παθησεων αυτων.
Σιγουρα καποιος, σε τετοιες παθησεις, δεν μπορει να χαρει τα ευχαριστα σεναρια που φτιαχνει η σκεψη του αμα έχει συναίσθηση της πραγματικοτητας. Το λεω καταλαβαινοντας επίσης ότι σε τετοιες παθησεις υπαρχουν απεριγραπτα οικτρα σεναρια. Όσο κανεις εχει συναισθηση της πραγματικοτητας ή ειναι σε θέση να ελέγξει τη σκεψη του η κατασταση ειναι αναστρεψιμη. Μηπως επειτα απ αυτο το σημειο μιλαμε για ψυχωση ?
Η καταθλιψη πιστευω ξεκινα απο την αναμνηση βιωμάτων, αμα οξυνθει στο τελος μπορει να τη βιωνει το ατομο ως ενα γενικο συναισθημα, ως ενα συννεφο που επισκιαζει τα πάντα, χωρις κατ αναγκη να συνοδευεται απο αυτη την αναμνηση. Αμα ειναι στα πλαισια αναμνησης γεγονοτων αυτη μπορει να εναλλάσσεται με στιγμες καλής διαθεσης, διοτι ειναι η αναμνηση γεγονοτων που τη φερνει στην επιφανεια, και ετσι το ατομο δε χανει ολη τη δημιουργικοτητα του. Αμα συμβει ομως το δευτερο ειναι ως εαν να εχει νεκρωσει, ειναι το να καθεται κανεις σε μια καρακλα με τις ωρες με τα ματια ανοικτα να κοιταζει απλανως καπου και να ναι σε πλήρη ακινησια ενω η θλιψη ειναι εντονα ορατη στο προσωπο του.

[favvel]

βλέπεις ούτε εγώ είμαι ειδικός οπότε δεν ξέρω καλά τις διαφορές!
αλλά μάλλον έχουμε μπερδευτεί και από τη μεριά μας μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε ή να βγάζουμε συμπεράσματα βάσει δικών μας βιωμάτων..
Πάντως δε νομίζω ότι κάποιο άτομο που έχει ΙΨΔ ότι μπορεί να το ελέγξει χωρίς φάρμακα..απ'τη στιγμή που είναι διαταραχή θέλει κι αυτή φάρμακα!
οπότε και ΙΨΔ και ψύχωση θέλουν φάρμακα..
όσο για την κατάθλιψη..όταν είναι στα πλαίσια ανάμνησης γεγονότων δεν ονομάζεται κατάθλιψη!αλλά αναπόληση και νοσταλγία όταν πρόκειται για θετικές αναμνήσεις και θλίψη ή ματαίωση όταν πρόκειται για αρνητικές..και είναι μία φυσιολογική και υγιής λειτουργία!
ίσως η κατάθλιψη ξεκινάει από ανάμνηση πολλών αρνητικών βιωμάτων..όταν δλδ συσσωρεύονται πολλά τέτοια,πολλή πίεση βασικά τότε ξεσπάει αυτή η πίεση και παθαίνεις κατάθλιψη.Η κατάθλιψη είναι πάθηση.Δεν έχεις ενδιαφέρον για τπτ και δεν μπορείς να χαρείς για μεγάλο χρονικό διάστημα..

[betelgeuse]

Favvel Η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη μπορει να ελεγχει χωρις φαρμακα σε ικανοποιητικο βαθμο.
Εγω εχω χρησιμποποιησει και φαρμακα , αλλα και χωρις αυτα καλα τα παω.
Για τις πολυ βαριες περιπτωσεις της ΙΨΔ υπαρχει και χειρουργειο που γινεται και εχει καλα ποσοστα επιτυχιας.

[Lacrymosa]

Παιδια ενδιαφερον θεμα! (σκρολαρα up-down τα μηνυματα, ειμαι απο ιντερνετ καφε και δεν εχω χρονο να τα διαβασω ολα δυστυχως..) θα απαντησω στο ερωτημα με κινδυνο να βγω και εκτος θεματος διοτι δεν ξερω τι εχει ειπωθει..
Η ψυχωση αυτη καθεαυτη δεν ειναι προβλημα πιστευω.. ως ασθενεια οχι, θα ελεγα οτι πλεον ΔΕΝ ειναι.. πριν καμια 50 χρονια, ισως ηταν.. οπου υπηρχαν ψυχιατρεια και ασυλα ψυχων σαν τη Λερο, πρωτογονες μεθοδοι, λοβοτομες, ζουρλομανδυες, ηλεκτροσοκ κτλ.. Πλεον, με την εξελιξη της επιστημονικης ερευνας και τις μεθοδους της δυτικης ιατρικης, η ψυχωση ειναι μια πολυ διαχειρισιμη ασθενεια, ατομα με ψυχωση διαπρεπουν σε πολλους τομεις, εχουν σημαντικα ποστα στην εργασια τους πχ διευθυντες, ακολουθωντας φυσικα την αγωγη τους και τηρωντας ευλαβικα το γενικοτερο θεραπευτικο τους προγραμμα..
Φυσικα οπως και καθε ασθενεια εχει και διαβαθμισεις και πολλες παραμετρους.. εξαρταται και το ατομο, την ανταποκριση του στις αγωγες, τη θεληση του ενιοτε να βελτιωθει, το κατα ποσο πριν παθει την ψυχωση ηταν ατομο κοινωνικο, εξωστρεφες, με πυγμη κτλ, και πολλα αλλα.. ομως πλεον στις μερες μας ανθρωποι με ψυχωση λειτουργουν φυσιολογικοτατα με την αγωγη τους και πολλες φορες πιο ''φυσιολογικα'' απο τους ''φυσιολογικους''..
Οποτε πιστευω η ψυχωση ως ασθενεια ΔΕΝ ειναι πλεον προβλημα.. και ευτυχως δηλαδη.. τουλαχιστον οχι τοσο οσο αλλοτε.. αυτο που ποικιλλει και διαφοροποιει τα δεδομενα πιστευω ειναι το κατα ποσο η ασθενεια αυτη επηρεαζει εξατομικευμενα τον καθενα.. οπως εγραψα και παραπανω, ειναι κ θεμα ατομου κ οργανισμου.. δηλαδη η διαφορα εγκειται στο βαθμο που δυσκολευει τη ζωη του καθενος και στο κατα ποσο επηρεαζει την προσωπικη του ζωη, την καθημερινοτητα και τις κοινωνικες του σχεσεις.. αυτα :)

[favvel]

δεν ξέρω αν διάβασες την πρώτη δημοσίευση..πάντως δεν εννοούσα ακριβώς αυτό..
Έτσι όπως το θέτεις ναι ισχύει ότι δεν είναι πρόβλημα η σχιζοφρένεια αν παίρνει κανείς τα φάρμακά του(εκτός από τις φορές που μέχρι να βρει κανείς την κατάλληλη θεραπεία ταλαιπωρείται).Αυτό όμως ισχύει για κάθε ασθένεια που μέχρι τώρα θεραπεύεται..
με το "μπας και δεν είναι η σχιζοφρένεια πρόβλημα" εννοούσα μήπως δεν είναι πρόβλημα και πρόκειται απλά για μία άλλη πραγματικότητα που ζει μες στο κεφάλι του αυτός που την έχει που τον κάνει να βγαίνει απ'τη ρουτίνα και να δίνει ένα ενδιαφέρον στη ζωή του,οπότε καλύτερα να μην παίρνει φάρμακα και να τον αφήσουμε να ζει στον κόσμο του..
Αν ήτανε να έχει μόνο τις παράξενες ιδέες τότε αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει..
Το θέμα είναι ότι ταυτόχρονα υποφέρει και ψυχικά γι'αυτό χρειάζεται να πάρει φάρμακα..
Δεν θυμάμαι με λεπτομέρειες τι ακριβώς έκανε,αλλά είχα ένα γιατρό κάποια στιγμή που μου είχε πει ότι είχε έναν ασθενή που έπαιρνε ναρκωτικά για να τη βρίσκει και αυτός ο γιατρός τον άφηνε να το κάνει απλά του έδινε και κάποιο άλλο φάρμακο μάλλον για να μην υποφέρει δε θυμάμαι..
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε την ανάγκη να ζούμε ο καθένας στον κόσμο του..
Εγώ τώρα που είμαι φυσιολογική βαριέμαι πάρα πολύ..ίσως φταίει που δεν κάνω και τπτ..

[στεφανος]

παιδια εγραψα και σε αλλο ποστ ομως, ισως ενας ψυχωτικος θα βοηθουσε περισσοτερο. κολλαω πααααρα πολυ σ ενα γεγονος που συνεβη στο παρελθον μου, πιο συγκεκριμενα ενα παιδι μ εκανε "μαγκια" μπροστα στους συμμαθητες μου και ακομα το θυμαμαι και μαλιστα εντονα. εχουν περασει απο τοτε 25 χρονια! που και που κατα καιρους το αναβιωνω αλλα για λιγο κ πιο λαιτ, τωρα τελευταια ομως εδω και ενα μηνα περιπου το σκεφτομαι αυτο το επισοδιο συνεχεια, βεβαια δεν εχω τα υπολοιπα συμπτωματα της ψυχωσης δηλ, να ακουω φωνες η οτι καποιος με κυνηγαει κλπ. αλλα δεν ξερω τελικα εχω πεσει σε καταθλιψη? ειναι απο το αγχος μου? η τελικα ειναι αρχη ψυχωσης? παρακαλω βοηθηστε με!

[Lacrymosa]

Favvel μα σου ειπα δεν τα διαβασα τα ποστς.. γι αυτο κ εγραψα αλλα ντ'αλλων :p
Οκ καταλαβα πως το εννοεις και πως το θετεις.. κοιτα εχει ενα ποιντ αυτο π λες ''αστον στον κοσμο του'' κατα το ''ας τον τρελο στην τρελα του'' (δεν το λεω ρατσιστικα σε καμια περιπτωση, κι εγω ''τρελη'' ειμαι :p), αλλα οταν ειναι εντελως στον κοσμο του βυθισμενος στις εμμονες και στις φωνες και στις παραλογες σκεψεις, τοτε πιστευω οτι πρεπει ο ανθρωπος αυτος να βοηθηθει, γιατι γινεται δυσλειτουργικος, και ειναι κριμα να φευγει η ζωη μεσα απο τα χερια του.. επειτα αν πχ σπουδαζε η δουλευε και τα παρατησει στη μεση λογω ψυχωσης, ποιος θα τον συντηρει? και φανταζεσαι απογοητευση π θα νιωσει οταν απο μονος του ακομη ξεπερασει τη φαση?

στεφανε αυτο π περιγραφεις δεν προσομοιαζει στα τυπικα συμπτωματα της ψυχωσης, δεν εχεις οπως λες φωνες, παραληρητικες ιδεες, μανια καταδιωξης κτλ.. τωρα γιατι κολλησες τοσο με ενα γεγονος ενος συμμαθητη σου που συνεβη πριν 15 χρονια ισως πρεπει μεσα σου να ψαξεις να βρεις τους λογους η αν γινεται πολυ εντονο κ σε επηρεαζει πολυ με τη βοηθεια ενος ειδικου να το ''ανιχνευσεις'' :)

[favvel]

Αυτό με το ποιος θα τον συντηρεί είναι ένα θέμα!
Και σίγουρα όταν ξεπεράσει τη φάση θα νιώσει απογοήτευση για τα χρόνια που έχασε,που έμεινε τόσο πίσω και που τον συντηρούν άλλοι..

Όσο για σένα Στέφανε δεν έχω να προσθέσω κάτι γιατί δεν ξέρω πόσο έντονη είναι αυτή η σκέψη που έχεις..
Εμένα πιο πολύ για εμμονή μου κάνει..
Αν είναι πάρα πολύ έντονη σε σημείο που να μην μπορείς να ζήσεις φυσιολογικά μπορεί να'χεις και πρόβλημα τι να σου πω!

[Lacrymosa]

Υπαρχουν και οι αναπηρικες συνταξεις οπου περνας απο επιτροπη και παιρνεις ενα επιδομα καθε διμηνο.. γυρω στα 500 ευρω μπορει να κανω κ λαθος.. βγαινεις με ποσοστο αναπηριας 67%, αλλα νομιζω αμα το παρεις μετα δν μπορεις να εργαστεις.. δηλαδη υποτιθεται οτι παιρνεις το επιδομα επειδη εχεις σοβαρο προβλημα κ δν μπορεις να δουλεψεις, αμα τα λεω λαθος ας με διορθωσει οποιος ξερει.. καλυτερα να παλευεις για εργασια παρα να κοιτας να βολευτεις απο νεαρη ηλικια με ενα επιδομα το οποιο κακα τα ψεματα θα σε στιγματισει.. δυστυχως υπαρχει ο στιγματισμος και στον ιδιωτικο τομεα μπορει αμα ο εργοδοτης ειναι λιγο στραβοξυλο να μν σε προσλαμβανε γι αυτο το λογο.. να φοβαται δλδ οτι δν θα εισαι αποδοτικος η σταθερος στο εργασιακο προγραμμα, να ζητας συνεχως αναρρωτικες κ αδειες κτλ.. ειδικα αν ειναι ιδεολογικα νεοφιλελες αστο! :p

[favvel]

ναι σωστά είναι και οι αναπηρικές συντάξεις αλλά θα πρέπει όντως να'χεις σοβαρό πρόβλημα για να εγκρίνει και η επιτροπή το επίδομα..
Ένας φίλος μου'χε πει γι'αυτό γενικά τώρα όχι για μένα!και αν θυμάμαι πρέπει να'ναι πάνω από 500 ευρώ..
Στο διάστημα που κάποιος βέβαια εργαζόταν και λόγω ψύχωσης σταμάτησε,υπάρχει και αναρρωτική άδεια για δύο μήνες(δεν είμαι σίγουρη πόσοι μήνες είναι βασικά)που την εγκρίνει ο γιατρός και που στο διάστημα αυτό σου δίνει κάποια λεφτά το ικα αφού περάσεις από επιτροπή..και μπορείς να ανανεώσεις την άδεια ύστερα από έγκριση του γιατρού..