Ας μιλησουμε για τις φοβιες...

[krino]

πριν απο ολα, οσα γραφω ειναι αυστηρα δικες μου αποψεις.





Ξεκινησα αυτο το νημα, με το σκεπτικο οτι λιγα βιβλια που διαβασα για τις φοβιες ηταν απλα και μονο θεωρητικες σοφιες απο τις οποιες δεν μπορεσα να αποκομισω τιποτα καινουριο.
Εμαθα πολλα για τα επιπεδα φοβου αλλα τιποτα για το πως ξεπερνιεται ο φοβος.
Παντου διαβαζα οτι το να το ξεπερασεις μια φοβια θα ερθει μονο του καθως θα κανεις πραξεις αυτα που σκεφτεσαι αλλα φοβασαι να τα κανεις....

Χαιρω πολυ,
οταν κανεις πραξη αυτα που φοβασαι τοτε παυουν να ειναι φοβιες...


και με αυτα το "τσιτατο" ας προχωρησω και εγω στα δικα μου τσιτατα.
Αφου επιστημονες μπορουν να λενε αφοβα (και συνηθως να πληρωνοται για αυτο) προφανως εμενα αυτο το δικαιωμα μου περισευει.



Αρα,
1. Οταν βλεπουμε καποιον με τις ιδιες περιπου δυναμεις να κανει κατι, ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι μπορουμε και εμεις ασχετα αν φοβομαστε οτι μας ειναι αδυνατον.
2. Ο φοβος σαν συναισθημα ειναι τελειως διαφορετικο πραγμα απο την πραξη αυτη καθ' αυτη.


Εγω προσωπικα σε οσους αισθανονται φοβιες θα προτεινα κατι εντελως πρακτικο,
Χρησιμοποιηστε ενα τετραδιο (κατι σαν μικρο ημερολογιο) και καταγραψτε τωρα αυτο που σας φοβιζει.
Γραψτε λιγες λεπτομερειες για αυτο, χρησιμοποιωντας παντα ημερομηνια.
Συνεχιζετε να γραφετε με σταθερους ρυθμους (πχ 2 φορες το μηνα η και περισσοτερο) παντα με ημερομηνια και οσες λεπτομερειες θελετε τι ακριβως κανατε.

Καποια στιγμη αρχιστε να συγκρινετε εγραφη με εγραφη και δειτε ποια ειναι η εξελιξη πανω στην (η στις) φοβια(ες) σας.

Βεβαια μια παρομοια δουλεια κανει και ο ψυχολογος αλλα εγω εμμενω οτι οι εσωτερικες ενδοσκοπησεις ειναι καλυτερες και απο τους καλυτερους ψυχολογους.
Εχω και αλλες σκεψεις τις οποιες θα γραψω αργοτερα.

[christosx]

για πες γιατι μας ενδιαφερει

[christosx]

με τη νοσοφοβια ομως τι γινετε αν μπορεσεις και μου βρεις εστω και μια προταση ουσιωδες θα σε παραδεχτω και ο ψυχολογος ξερεισ τι μου ειπε μαθε να ζεις με τους φοβους σου και μην ασχολεισαι αλλο. αυτο εσενα θα σε ικανοποιουσε?δε μπορει καποια λυση θα υπαρχει

[iris]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΘΕΜΑ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ.ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΒΟΥΝΟ ΜΕ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΜΠΑΛΑ ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΩ...

[Dalia]

Originally posted by christosx
με τη νοσοφοβια ομως τι γινετε αν μπορεσεις και μου βρεις εστω και μια προταση ουσιωδες θα σε παραδεχτω και ο ψυχολογος ξερεισ τι μου ειπε μαθε να ζεις με τους φοβους σου και μην ασχολεισαι αλλο. αυτο εσενα θα σε ικανοποιουσε?δε μπορει καποια λυση θα υπαρχει

Ισως αν αρχίσουμε να κάνουμε πράγματα που να μας ευχαριστούν και έχουμε άλλα ενδιαφέροντα να φύγουν και οι φοβίες μας για τις ασθένειες.

[krino]

Χρηστο,
θα το σκεφτω το θεμα που βαζεις και θα σου απαντησω.
Προς το παρον ειμαι με δεκατα ολη την εβδομαδα, και δεν μπορω να ανακαμψω...
γμτ, καμια φορα προτιμουσα να εχω ψυχολογικα προβληματα παρα αυτη την ταλαιπωρια.
Μεχρι να σου απαντησω να θες γραψε περισσοτερα για το τι αισθανεσαι με οσες λεπτομερειες μπορεις.

(παντως οτι πουμε μην τα μαρτυρησεις του ψυχολογου σου και του δωσουμε ετοιμο φαγητο, αυτος σου λεει οτι του ειπανε στην σχολη.... εγω μιλαω απο θεση εμπειριας και σκεψης)

[krino]

Originally posted by Dalia

Originally posted by christosx
με τη νοσοφοβια ομως τι γινετε αν μπορεσεις και μου βρεις εστω και μια προταση ουσιωδες θα σε παραδεχτω και ο ψυχολογος ξερεισ τι μου ειπε μαθε να ζεις με τους φοβους σου και μην ασχολεισαι αλλο. αυτο εσενα θα σε ικανοποιουσε?δε μπορει καποια λυση θα υπαρχει

Ισως αν αρχίσουμε να κάνουμε πράγματα που να μας ευχαριστούν και έχουμε άλλα ενδιαφέροντα να φύγουν και οι φοβίες μας για τις ασθένειες.

νταλια δεν νομιζω να ειναι τοσο απλα ευκολο....

[Eagle]

Φοβάμαι μην με πιάσει κανένα έντονο καταθλιπτικό όταν θα αρχίσει να χειμωνιάζει....

[Dalia]

Κρινο δεν είπα ότι είναι εύκολο.Κι εγώ παιδεύομαι με αυτές τις σκέψεις πολύ καιρό και ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να φύγει το μυαλό από εκεί.Χρειάζεται πολύ προσπάθεια και σιγά σιγά,δεν μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση από τη μια στιγμή στην άλλη.

[liberchild]

Δεν ξέρω αν η μέθοδος που προτείνει ο κρίνος είναι αποτελεσματική, πάντως εγώ κατόρθωσα να πάω διακοπές μετά απο πολλά χρόνια κ ξεπέρασα τη φοβία του ταξιδιού με την εφαρμογή της. Αυτό το οφείλω σ έναν άνθρωπο που στέκεται δίπλα μου κ μου κάνει ενέσεις αφοβίας με τις εμπειρίες του. Αφού αυτός μπορεί , μπορώ κι εγώ. Πέρασα υπέροχα κοντά του στις διακοπές μου και μάλιστα σκέφτομαι το επόμενο ταξίδι μου μαζί του.Αρα κρίνο δεν θα με βοηθούσαν προσωπικά τα σημειωματάρια. Πιστεύω ακράδαντα οτι οι άλλοι άνθρωποι που μας υποκινούν παίζουν ένα σημαντικό ρόλο είτε αυτοί είναι φίλοι είτε η σχέση μας. Εγώ δυστυχώς μέχρι τώρα δεν είχα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αν δεν φύγατε ακόμα καλές διακοπές, αν γυρίσατε όπως εγώ καλή επανένταξη στην καθημερινότητα και με περισσότερες δυνάμεις και κέφι. Φιλάκια απο τη λίμπερ.

[Eagle]

Προσοχή στις προσωπικές ενδοσκοπήσεις (από την εμπειρία μου το λέω), γιατί μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα. Καλύτερα κατά τη συνεδρία ότι μας απασχολεί να το συζητάμε με τον ψυχίατρο ή ψυχολόγο για να μας διορθώνει όπου σκεφτόμαστε λάθος.

[Sofia]

Originally posted by krino
Αρα,
1. Οταν βλεπουμε καποιον με τις ιδιες περιπου δυναμεις να κανει κατι, ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι μπορουμε και εμεις ασχετα αν φοβομαστε οτι μας ειναι αδυνατον.

Δεν συμφωνώ. δεν ειμαστε μαθηματικά, δεν ειμαστε νουμερα για να ναι βέβαιο οτι 2 ανθρωποι με τις ιδιες δυναμεις, μπορουν να κανουν τα ιδια πράγματα. Πιστεύω πως 2 ανθρωποι με ιδιες δυναμεις, δεν σημαινει οτι ειναι και ιδιοι ανθρωποι. Δεν εχουν τα ιδια συναισθήματα, τις ιδιες αδυναμιες, τις ιδιες σκέψεις, τις ίδιες εμπειριες και οτι άλλο συμβάλει στη δημιουργία ενος φόβου....

[liberchild]

Ολοι όμως έχουμε μέσα μας δυνάμεις που κοιμούνται και δεν τις ξέρουμε.Αρκεί πάντα ένα εμπειρικό ερέθισμα για να ξυπνήσουν και τότε συμβαίνει το εξής μεθυστικό, η γεύση ενός και μόνο πράγματος που κείται σε αδράνεια, ξυπνάει - και ούτω καθεξής - σαν σε μορφή ντόμινο και τις υπόλοιπες φοβικές αισθήσεις. Ετσι γίνεται ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα που το ζούμε με τη μορφή της εμπειρίας και όπου το ξεπέρασμά του οδηγεί στο επόμενο βήμα. Αρα χρειαζόμαστε να \"μεθύσουμε\' και να γοητευτούμε όχι απο την εξιστόρηση μιας εμπειρίας , αλλά από το πρόσωπο - ερέθισμα που θα μας προσκαλεί σ αυτήν.

[krino]

Originally posted by Sofia

Originally posted by krino
Αρα,
1. Οταν βλεπουμε καποιον με τις ιδιες περιπου δυναμεις να κανει κατι, ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι μπορουμε και εμεις ασχετα αν φοβομαστε οτι μας ειναι αδυνατον.

Δεν συμφωνώ. δεν ειμαστε μαθηματικά, δεν ειμαστε νουμερα για να ναι βέβαιο οτι 2 ανθρωποι με τις ιδιες δυναμεις, μπορουν να κανουν τα ιδια πράγματα. Πιστεύω πως 2 ανθρωποι με ιδιες δυναμεις, δεν σημαινει οτι ειναι και ιδιοι ανθρωποι. Δεν εχουν τα ιδια συναισθήματα, τις ιδιες αδυναμιες, τις ιδιες σκέψεις, τις ίδιες εμπειριες και οτι άλλο συμβάλει στη δημιουργία ενος φόβου....

Λυπαμαι αλλα διαφωνω.
Οταν μιλαω οτι ειναι μαθηματικα βεβαιο το εννοω με ακριβεια χιλιοστου.
Οι ανθρωποι περα απο ψυχικες δυναμεις (που σιγουρα διαφερουν) εχουν και σωματικες και εκει θελω να επικεντρωσω.
Οταν λοιπον βλεπουμε ενα ανθρωπο με τις ιδιες περιπου δυναμει σαφεστατα μπορουμε να κανουμε το ιδιο.
Και αυτο ειναι βεβαιο με μαθηματικη ακριβεια οπως προανεφερα.

αυτο που μας ανακοπτει, ειναι σαφες επισης οτι ειναι οι διαφορετικη ψυχολογια που κουβαλαει ο καθενας μας, κατι το οποιο ειναι επισης φυσιολογικο.

Αυτο που ηθελα να τονισω ειναι αυτη την διαφορα ακριβως.
Ετσι μου δινεται η ευκαιρια να εμβαθυνω σε αυτο το σημειο ακομα περισσοτερο.

Για παραδειγμα λοιπον, εχουμε φοβια να μπουμε στο μετρο γιατι ειναι υπογειο και μας παραγει ενα αισθημα εγκλωβισμου.
Μα ειναι ηλιο φαεινοτερο οτι μπορουμε να μπουμε στο μετρο, χιλιαδες ανθρωποι σαν και μας κανουν την ιδια κινηση με εμας και δεν ειχαν ποτε προβλημα.
Αυτο που μας ανακοπτει λοιπον δεν ειναι κατι σωματικο αλλα καποια ψυχολογικη ανεπαρκεια.
Πολυς κοσμος ομως δεν το εχουν συνειδητοποιησει με αυτη την εννοια και ετσι εντεινουν το ηδη προβλημα στην διογκωση του.

Αυτο λοιπον ειπα πιο πανω μιλωντας για μαθηματικη ακριβεια, και εδω ο φοβος δεν συντηρηται μονο με ψυχολογικους ορους αλλα εξαπλωνεται παντου σε ολο το σωμα....

[Sofia]

μα αυτο λέω: χιλιαδες ανθρωποι μπορουν να μπουν στο μετρο,καποιοι άλλοι με τις ιδιες δυνατότητες οχι. τί ειναι αυτο που τους ανακόπτει? φόβοι ψυχολογικοι. ψυχολογική ανεπάρκεια οπως γράφεις, έστω.γιατί οι ιδιες δυνατότητες να οδηγουν κ στο ιδιο αποτέλεσμα?