Κάποτε σε ένα πάρτυ

[foufoutos32]

Έτσι κι αλλιώς έχουμε μάθει να προσπαθούμε. Το να βάλει κάποιος και κάποια εντολή να προσπαθεί περισσότερο δεν έχει νόημα. Αλλά άσε το αυτό. Ίσως να έχεις παρατηρήσει κάποιες φορές ότι βρίσκεις λύσεις όταν ξυπνάς το πρωί ή σε κάποια τυχαία στιγμή της μέρας. Έτσι, απότομα σου έρχεται μια αναλαμπή και κατανοείς κάτι καλύτερα. Το έχεις παρατηρήσει ποτέ αυτό? Αν ναι, τότε βλέπεις ότι σε στιγμή μη προσπάθειας είναι που βρίσκεις λύση. Τώρα αν θα μπορούσε αυτό να συμβαίνει συνέχεια ή έστω αρκετά συχνά? Δεν ξέρω.

Από την άλλη κατάλαβα ότι όταν προσπαθώ να γίνω κάτι ή να κάνω κάτι δεν το καταφέρνω. Παρατήρησα ότι όσες φορές υπήρξε αποδοχή αυτών που κάνω και αυτών που είμαι υπήρξε και η λύση. Π.χ. έχω κλέψει ποτέ? Θα σου απαντήσω ναι. Θα ξανακλέψω? Θα σου απαντήσω ίσως, δεν το ξέρω. Αν βάλω τη σκέψη να λέει δεν θα ξανακλέψω βάζω άλλη μια δυσκολία και θα έχω χειρότερο αποτέλεσμα.

Σε αυτό έχεις δίκιο. Δεν είμαι σίγουρος βέβαια αν δεν είχε προηγηθεί η προσπάθεια αν θα την πάθαινες αυτή την αναλαμπή. Σηκώνει μεγάλη κουβέντα, η αλήθεια είναι.

[John11]

Σε αυτό έχεις δίκιο. Δεν είμαι σίγουρος βέβαια αν δεν είχε προηγηθεί η προσπάθεια αν θα την πάθαινες αυτή την αναλαμπή. Σηκώνει μεγάλη κουβέντα, η αλήθεια είναι.

Η προσπάθεια έτσι κι αλλιώς υπάρχει. Όταν είμαστε σε δυστυχία, σε θλίψη, όταν έχουμε μια δυσκολία και χρειάζεται να λύσουμε ένα πρόβλημα η προσπάθεια έρχεται αυτόματα. Χρειάζεται να βάλουμε κι άλλη? Οι καλές και χρησιμότερες λύσεις έρχονται όταν -έστω για λίγο- η προσπάθεια μπει στην άκρη.

Δεν έχεις δει τόσους και τόσους ανθρώπους να προσπαθούνε διάφορα πράγματα και στο τέλος να μην βλέπουν ούτε το τι είναι οι ίδιοι? Δηλαδή, λένε πρπσπαθώ να είμαι καλός, προσπαθώ να είμαι ανοιχτόμυαλος, προσπαθώ να μην κρίνω τους άλλους, προσπαθώ να πετύχω, και στο τέλος να μην βλέπουν ούτε πόσο ηλίθιοι ή μα... έχουν γίνει? Τι θα τους έλεγες? Εντάξει προσπάθησε κι άλλο?
Το ίδιο ισχύει και για εμάς.