Κλεισμένη σε ένα δωμάτιο τα τελευταία 27 χρόνια. Θέλω βοήθεια, ιδέες, λύσεις! ΣΟΣ!

[t09dimi]

Παιδιά καλησπέρα,

Είμαι καινούριος στο φόρουμ συγκεκριμένα έκανα την εγγραφή μου γιατί θα ήθελα να θέσω ένα ζήτημα που χρόνια τώρα βασανίζει την οικογένεια μου και τον τελευταίο καιρό και εμένα όλο και περισσότερο. Αφορά την αδερφή της μητέρας μου, η οποία για λόγους που θα "επιχειρήσω" να εξηγήσω παρακάτω, βρίσκεται κλεισμένη σε ένα δωμάτιο στο σπίτι της γιαγιάς μου. Ας τα πάρω όμως από την αρχή για να σας δώσω να καταλάβετε.

Τα τελευταία 27 χρόνια η αδερφή της μητέρας μου βρίσκεται κλεισμένη σε ένα από τα δωμάτια του σπιτιού της γιαγιάς μου. Ο λόγος για τον οποίο κλείστηκε εκεί μέσα άγνωστος. Σύμφωνα με τους παππούδες μου, τα ενδεχόμενα είναι ότι 1.Την εποχή που η μάνα μου ήθελε να παντρευτεί, η ίδια ήθελε να πάει να σπουδάσει την Ιταλία (έχοντας ήδη παρατήσει τις πανελλαδικές, αφού το είχε σίγουρο ότι θα την στείλουν εκτός.). Ο παππούς μου είχε μόλις πάρει το ΕΦΑΠΑΞ βγαίνοντας στην σύνταξη, και έτσι έπρεπε να αποφασίσει που θα δώσει τα λεφτά. Στον γάμο της μιας κόρης ή στις σπουδές της άλλης. Ζυγίζοντάς τα (και πιστεύοντας ότι η θεία μου και να πάει στην Ιταλία θα τα παρατήσει πολύ σύντομα και τα λεφτά του θα πάνε χαμένα) αποφάσισε να τα επένδυση στον γάμο. Έτσι η άλλη κόρη από πείσμα κλείστηκε στο δωμάτιο και δεν ήθελε να δει κανέναν. 2. Η γιαγιά μου υποστηρίζει πως συνέβαλε περισσότερο το ότι εκείνον τον καιρό είχε βγάλει φακίδες στο πρόσωπο και ένιωθε άσχημη, αποκρουστική , και έτσι σε συνδυασμό και με το 1 αποφάσισε να κλειστεί.
Γενικά αυτές οι δύο είναι οι δύο κύριες αιτίες που έχω ακούσει. Μπορεί να υπάρχουν και άλλες. Και η αλήθεια μπορεί να κρύβεται εκεί ή και τελείως αλλού. Το νόημα είναι ότι τα τελευταία 27 χρόνια παραμένει κλεισμένη στο δωμάτιο έχοντας επικοινωνία μόνο με την γιαγιά και τον παππού μου και ενίοτε και με τον θείο μου (μικρό αδερφό της). Εγώ δεν την έχω γνωρίσει ποτέ, ούτε και η αδερφή μου. Βασικά κανείς δεν την έχει δει.

Και το ζήτημα είναι πως η παππούδες μου μεγαλώνουν. Και δεν αντέχουν αυτήν την κατάσταση. Έχουν έναν άνθρωπο στο σπίτι ο οποίος απλά εξαρτάται. Σε φάση, που δεν μαγειρεύει καν μόνη της. Τα καλοκαίρια που οι παππούδες μου πάνε στο εξοχικό, η γιαγιά μου κάθε δεκαπέντε κατεβαίνει και πάλι στην πόλη για να της μαγειρέψει, να πετάξει σκουπίδια κλπ. Την έχω πετύχει μόνη της να κλαίει και όποτε της πιάσω τη συζήτηση συμβαίνει το ίδιο. Την ενοχλεί και την βασανίζει, δεν ξέρει τι να κάνει. Νοιώθει υπέυθυνη ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί να εντοπίσει το γιατί. Οκ ξέρω, αυτή και ο παππούς μου υποβοήθησαν το πρόβλημα αφού δεν έκαναν κάτι όταν μπορούσαν αλλά αντιθέτως συντήρησαν μια αρρωστημένη κατάσταση. Το πρόβλημα έχει χρονίσει και δεν ξέρω καν αν επιδέχεται λύσης, αν όμως επιδέχεται, αυτή πρέπει να βρεθεί κάποια στιγμή.

Να σημειώσω πως στο παρελθόν η γιαγιά μου έχει επισκευθεί ψυχολόγο και αυτός όμως όπως ήταν αναμενόμενο της είπε πως θα πρέπει να μιλήσει με την ίδια η οποία όμως αρνείται να μιλήσει με τον οποιονδήποτε. Σε κάθε προσπάθεια των δύο να της μιλήσουν η να την τρομάξουν , αρνείται να μιλήσει ξεκάθαρα. Στην ερώτηση "τι θα κάνεις αν πεθάνουμε εμείς" τους απαντάει "Θα πηδήξω απ' το μπαλκόνι". Και γενάται το ερώτημα. Ένα άτομο που δεν μπορεί να πάρει την ζωή της στα χέρια του, που δεν τολμάει να ζήσει, μπορεί να θέσει τέλος στη ζωή της?

Αν έχετε κάποια ιδέα για το τι να κάνουμε ,πως να βοηθήσω τους παππούδες μου, πως να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου πριν αυτή ξεφύγει από κάθε προηγούμενο, παρακαλώ βοηθήστε. Και αν όχι εγώ, τότε κάποια πρόταση αναφορικά με το τι θα έπρεπε να συμβουλέψω τη γιαγιά μου να κάνει.

[betelgeuse]

Αρχικα μια ερωτηση , εισαι σιγουρος οτι υπαρχει αυτη η γυναικα ?

[t09dimi]

Ναι 100%. Τόσο από "μαρυρίες" όσο και απο προσωπική εμπειρία. Την έχω ακούσει πολλές φορές. Όταν η γιαγιά μου μιλάει μαζί της έχω σηκώσει το ντούμπλεξ για να ακούσω τη φωνή της. Η τάση προς το άγνωστο!

[Leda]

Αρχικα μια ερωτηση , εισαι σιγουρος οτι υπαρχει αυτη η γυναικα ?

[offtopic]κοίτα να δεις που εγώ αντιστεκόμουν σ' αυτή την ερώτηση....... [/offtopic]

[Lena01]

27 χρόνια είναι πολλά, πάρα πολλά...
Το σπίτι των παππούδων είναι μακριά από το δικό σας? μονοκατοικία είναι προφανώς, από όσο καταλαβαίνω...
Όταν την άκουσες να μιλάει, τί έλεγε?

Να προσθέσω ότι με προβληματίζει η στάση των γονιών/παππούδων σου, τόση ανοχή....
Καλά 1 χρόνος, 2, 3..... αλλά μετά πάει πολύ...
και η επίσκεψη πάλι στον ψυχολόγο... τί σημαίνει να μιλήσουν μαζί της? αφού η γυναίκα είναι εκτός πλαισίου επικοινωνίας...

Τί θα έκανα εγώ στη θέση σου?
Θα πήγαινα σε έναν ψυχίατρο, θα του έλεγα αναλυτικά όσα στοιχεία έχω, και θα τον ρωτούσα τί με συμβουλεύει να κάνω...
Ίσως η γυναίκα έχει ανάγκη νοσηλείας...
27 χρόνια και δεν αρρώστησε ποτέ? δεν χρειάστηκε ποτέ να πάρει φάρμακα? να κόψει τα μαλλιά της, που λέει ο λόγος? να βγει στον ήλιο?
Μόνο έτρωγε, έπινε, και κοιμόταν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο? έλεος......

[t09dimi]

Όταν λέμε πααααρα πολλά το εννοούμε! Δεν είναι μονοκατοικία όχι, πολυκατοικία είναι. Και όχι, μένουν σχετικά μακριά. Τί σχέση έχει αυτό αλήθεια? Όταν την άκουγα να μιλάει...τίποτα συγκεκριμένο. Δεν μιλάει και πολύ "Τι κάνεις Μαρία?" "Καλά" "Τι έφαγες σήμερα?" "Φασολάκια" ....αυτά...μονολεκτικές απαντήσεις σε απλές ερωτήσεις. Τίποτα ιδιαίτερο.

Τι να σου πώ....δεν ξέρω. Μάλλον έχουν απίστευτη υπομονή. Και νομίζω η επίσκεψη στον ψυχολόγο είναι ήταν μια λύση, κάτι που κατ΄ εμένα έπρεπε να κάνει, και μάλιστα να επιμείνει πηγαίνοντας είτε και σε άλλους είτε επιμένοντας στο να συναντηθεί η ίδια η θεία μου με τον ψυχολόγο.

Το πιο πιθανό είναι ότι όντως έχει ανάγκη νοσηλείας αλλά τι θα μπορούσε να πει ο ψυχίατρος αν δεν έρθει ο ίδιος σε επαφή με τον ασθενή?
Και ναι, όσο απίθανο και αν ακούγεται, δν έχει αρρωστήσει. Δεν παίρνει φάρμακα, κόβει μόνη της εικάζω τα μαλλιά της (τα οποία και πλέον είναι πάλλευκα, δείχνει πολύ γερασμένη σύμφωνα με την γιαγιά μου). Και τον ήλιο όχι δν τον έχει δει. Δεν έχει καν βγει στο μπαλκόνι. Το πατζούρι του δωματίου της είναι κλειστό όοοολα αυτά τα χρόνια..... Ναι μόνο αυτά έκανε και πραγματικά δεν ξέρω πως άντεξε να κάνει μόνο αυτά και τίποτα άλλο. Το νόημα είναι πως ακόμα και αν αυτή αντέχει να το κάνει άλλα 20 χρόνια, οι γιαγιά μου δεν αντέχει.

[Leda]

Μάλλον έχουν απίστευτη υπομονή.

Δεν το λες ακριβώς υπομονή, όταν βλέπεις το παιδί σου να καταστρέφει την ζωή του με τέτοιο τρόπο..

Κι εμένα η πρότασή μου, είναι η ίδια με της Λένας, πήγαινε σ' έναν ειδικό και ρώτα τον!
Η μητέρα σου, αλήθεια, δεν προβληματίζεται, όσο εσύ, για το τι θα κάνουν με την αδελφή της..;

[Lena01]

Για τη μονοκατοικία το υπέθεσα λόγω της απομόνωσης....Στο δικό μου το μυαλό είναι πιο εύκολο να απομονωθείς όταν μένεις σε μια μονοκατοικία, ίσως σε αραιοκατοικημένη περιοχή, από ότι σε μια πολυκατοικία... διαμερίσματα, φωνές, πόρτες που ανοιγοκλείνουν, γενικά θόρυβοι....
Απίστευτη ανοχή έχουν οι παππούδες....σε βαθμό ανησυχητικό....
Ο ψυχίατρος και μόνο που του είπε για εκούσιο εγκλεισμό έπρεπε να ταρακουνηθεί αλλά τέλος πάντων...

Να σου πω, δεν πετάγεσαι μέχρι το σπίτι των παππούδων να τα τσεκάρεις όλα αυτά με τα ματάκια σου?
Γιατί όντως καταλαβαίνω τον προλαλήσαντα Betelgeuse στην ερώτηση του...
Δεν θέλω να γράψω τί περνάει από τη φαντασία μου...

Και αφού όντως επαληθεύσεις με τα μάτια ΣΟΥ και με τα αυτιά ΣΟΥ όσα μάς λες, βρες έναν ψυχίατρο και θα σε κατευθύνει.

Leda, αυτό σκεφτόμουν... οι άλλοι συγγενείς που την είχαν γνωρίσει live, τί λένε? δεν ανησυχούν? δεν αναρωτιούνται? τί στο καλό, όλοι βολεύτηκαν με τη δικαιολογία ότι η γυναίκα κλείστηκε σε ένα δωμάτιο επειδή δεν σπούδασε έξω και έβγαλε φακίδες?

[betelgeuse]

Aκριβως κοριτσια , το θεμα αυτο γενναει πολλες αποριες.
Ειλικρινα δεν ξερω τι να πω ,αλλα επειδη ειμαι καχυποπτη το θεμα αυτο μου δημιουργει πολλες αμφιβολιες.

[kerasi]

Μηπως ο παππους τη γαμαγε και σκαρφιστηκε την ιστορια να καλυφθει?

[deleted-member30-03]

το ιδιο θεμα ανοιχτηκε και σε αλλο φορουμ, εδω http://www.forums.gr/showthread.php?...!#.UgVqBG239-w αυτο φυσικα δεν το ακυρωνει αλλα ποτε δε ξερεις...

[Deleted20082014]

Γατόνι! :Ρ

[betelgeuse]

Kerasi , σε περιπτωση που συμβαινει αυτο που λες , εχουμε να κανουμε με ενα εγκλημα που λεγεται Βιασμος και ενα αλλο που λεγεται Απαγωγη και Εγκλεισμος.
Ο τροπος που εκφραζεσαι( ειδικα για εγκληματα κατα γυναικων ) δειχνει πολλα για τον χαρακτηρα σου.
Ειλικρινα λυπαμαι που υπαρχουν ατομα σαν εσενα.

[NamelessOne]

Δυσκολεύομαι να συλλάβω πως ένας άνθρωπος μπορεί να μείνει τόσο καιρό μόνος χωρίς να επιστρέψει στην ημιάγρια κατάσταση...
ή να πάρει ανάποδες το μυαλό του και να τους σφάξει όλους. Τα λέω αυτά γιατί έχω βιώσει τι σημαίνει ΜΟΝΑΞΙΑ με κεφαλαία γράμματα
και δεν αντέχεται για 1 μήνα, όχι για 20+ χρόνια! Και εκεί πέρα στο δωμάτιο της όλη μέρα τι κάνει; Βλέπει τηλεόραση, μπαίνει ίντερνετ,
διαβάζει βιβλία; Γιατί αν δεν κάνει τίποτα απ'αυτά τότε το πρόσωπο αυτό πολύ απλά δεν υπάρχει. Γενικώς, νομίζω ότι υπερβάλλεις λίγο,
ή εσύ ή η γιαγιά σου...

Όσον αφορά την ερώτηση σου, σαφώς και μπορεί να πάρει την ζωή του ένα τέτοιο άτομο. Όταν δεν θα υπάρχουν οι άνθρωποι που
την υποστηρίζουν τώρα, ο δρόμος της θα είναι ελεύθερος καθώς δεν θα υπάρχει κάποιος που θα πληγωθεί απ'την πράξη της (ο μόνος
ανασταλτικός παράγοντας)

[t09dimi]

Λοιπόν παιδιά αρχικά ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Θα προσπαθήσω να λύσω όλες τις απορίες αφού δεν μπορώ να λύσω το πρόβλημα
1.Ως προς τους λοιπούς συγγενείς , την μητέρα μου τον θείο μου κλπ, δεν ξέρω γιατί είναι «αδιάφοροι». Εικάζω πως στην φάση που είμαι εγώ τώρα, ετών 22, πριν δηλαδή πολλά χρόνια ήταν το ίδιο ευαισθητοποιημένοι απέναντι στο γεγονός, απλώς τότε η γιαγιά μου ήταν βράχος «προστατεύοντας» την κόρη της, στην απειλή του «Θα πηδήξω από το μπαλκόνι». Οι όποιες απόπειρες να κάνουν κάτι έπεφταν στο κενό. Θυμάμαι ότι παλιότερα το θέμα το συζητούσαμε πολύ πιο έντονα. Όσο περνάν τα χρόνια οι υπόλοιποι το θεωρούν απλώς δεδομένο εικάζω και δεν δραστηριοποιούνται. Οι παππούδες περνάν το μαρτύριο τους για το οποίο όμως ευθύνονται όποτε συνεχίζουν να το συντηρούν και τα παιδιά (η μάνα μ και ο θείος μου) βαρέθηκαν να προσπαθούν. Ο θείος μου που έχει και επαφή μαζί της τα πρώτα χρόνια της έλεγε συνεχώς να σταματήσει αυτή την τρέλα. Πλέον νομίζω αδιαφορεί περισσότερο απ’ όλους. Τη σέβεται? Βαρέθηκε? Κουράστηκε? Χέστικε? Δεν το ξέρω
2.Και να πεταχτώ δεν θα δώ κάτι σαν αυτά που περνάν από την φαντασία σας. Είναι εκεί και είναι ζωντανή. Την άκουσα χθες απ το τηλέφωνο κρυφά. Και λίγο καιρό πριν ο γαμπρός μου, νέος στην οικογένεια, όντας στο σπίτι των παππούδων μου, πήγε να κάνει μια δουλειά στο δωμάτιο της, κάτι ηλεκτρολογικό, και στην αλλαγή δωματίων την είδε στιγμιαία (αυτή δεν το κατάλαβε εννοείται). «Ένα φάντασμα με άσπρα μαλλιά και εμφανώς γερασμένη.»
3.Έχουν περάσει πολλά σενάρια από το μυαλό μου και τα έχω συζητήσει με την μάνα μου και την αδερφή μου. Ίσως όχι τόσο παρανοϊκά όσο ότι την βίαζε ο παππούς μου, αλλά ικανά να δικαιολογήσουν την πράξη της, μιας και για μένα η δικαιολογία του «δεν πήγα να σπουδάσω και γέμισα σπυράκια» χωλαίνει και κάθε άλλο παρά επαρκής είναι. Βιασμός γενικότερα, ερωτική απογοήτευση, κλπ κλπ. Ωστόσο όποια και να ναι η αιτία δεν νομίζω να την μάθουμε, και ιδιαίτερα όσο παραμένει εκεί μέσα κλεισμένη. Για αυτό και θεωρώ πως κάποια στιγμή πρέπει να γίνει ΚΑΤΙ! (απλώς δεν μπορώ να το εντοπίσω!
4.Εγώ άνοιξα το ίδιο θέμα σε 3 φόρουμ . Ήθελα να έχω το δυνατόν περισσότερες απόψεις. Δεν ξέρω αν αυτό αντιτίθεται στους κανόνες του φόρουμ και αν ναι σορρυ!
5.Φίλε masterridley δεν υπερβάλω καθόλου. Ούτε εγώ ούτε η γιαγιά μου. Και στο λέω γιατί δεν είναι μόνο η γιαγιά μου που μαρτυρεί όσα λέω. Έχω υπάρξει στο σπίτι εκείνο. Όταν χώρισαν οι δικοί μου μείναμε εκεί για κάποιους μήνες. Έβγαινε για τουαλέτα τα βράδια και όταν η γιαγιά μου ήταν να μπει στο δωμάτιο και εμείς ως παιδιά προσπαθούσαμε να δούμε, να μπούμε ίσως στο δωμάτιο, απλά δεν μας άφηνε απ το φόβο της. Της γράφαμε γράμματα «γνωριμίας», ως ένας τρόπος για τα παιδικά μυαλά μας να την αφυπνίσουμε, και (σύμφωνα πάντα με τη γιαγιά, τα έσκιζε χωρίς καν να τα διαβάσει. Όταν γεννήθηκα εγώ η μάνα μου με άφησε κάποια στιγμή για κάποιες μέρες στη γιαγιά και αυτή με πήγε στο δωμάτιο να με δείξει στην κόρη της, τι ποιο λογικό? Και αυτή απλά σήκωσε το χέρι της καλύπτοντας τα μάτια της και της είπε «δεν θέλω να το δω , φύγε απλά σε παρακαλώ!» Όσο παρανοϊκό και αν ακούγεται είναι η αλήθεια. Το πώς δεν της έχει στρίψει το μυαλό δεν το ξέρω. Ούτε και το πώς αντέχει την μοναξιά. Νομίζω έχει κλειστεί απλά υπερβολικά στον μικρόκοσμό της. Ναι διαβάζει βιβλία και εφημερίδες, ενημερώνετε για τα πολιτικά κλπ. Βλέπει τηλεόραση