Θάνατος Συγγενή Πρώτου Βαθμού

[cosmic]

Γεια σας,
Είμαι 26 ετών και βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίσω κάτι το οποίο δεν θέλει να αντιμετωπίσει κανένας άνθρωπος.
Εδώ και μερικά χρόνια ο πατέρας μου ταλαιπωρείται από τον καρκίνο στο συκώτι. Αρχικά μας είχαν δώσει λίγο χρονικό περιθώριο αλλά αυτό το περιθώριο έγινε τεράστιο χάρη στην δύναμη του πατέρα μου. Πάντα ήταν δυνατός και πάντα τον σεβόμουν γιατί αυτό άξιζε και αυτό αξίζει κάθε πατέρας. Αυτή τη στιγμή είναι στο διπλανό δωμάτιο, στο κρεβάτι που είναι ξαπλωμένος εδω και 2 εβδομάδες τουλάχιστον. Η θεραπεία για τον καρκίνο είχε επηρεάσει το νεφρό του και αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή νευρική ανεπάρκεια κάνοντας συνέχεια εμετό και βήχοντας πράγμα το οποίο με πονάει πάρα πολύ όταν τον ακούω .Δεν μπορώ να τον ακούω, ούτε να τον βλέπω στην κατάσταση που είναι αλλά τον θέλω να είναι δίπλα μου. Τόσα χρόνια δεν έχω πει σε κανένα για το πρόβλημα του πατέρα μου γιατί δεν μου αρέσει να με λυπούνται πόσο μάλλον αν το κάνουν από υποχρέωση. Μόνος μου κάθομαι και σκέπτομαι πως θα είναι η ζωή μου μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Ένα κενό. Ποτέ δεν είχα φανταστεί αυτή τη φάση γιατί το θεωρούσα κάτι το σταθερό. Το μόνο που με απασχολούσε ήταν πώς θα περάσω καλά και πού θα πάω διακοπές Ποτέ δεν μπήκα στην φάση να σκεφτώ ότι δεν θα έχω πατέρα. Έδινα έμφαση σε πράγματα που με έκαναν να νοιώσω καλά αλλά χωρίς να σκεφτώ τους δικούς μου. Τώρα που είμαι σε αυτή τη φάση τα σκέφτομαι όλα. Ποιό το αποτέλεσμα? Δεν ξέρω. Ίσως να μετανιώσω για πράγματα που έκανα ή δεν έκανα? Ίσως να δώ τη ζωή από μία άλλη φάση? Αυτό είναι σίγουρο. Αυτές τις μέρες κανονίζουν όλοι στην παρέα μου πως θα τις περάσουμε. Διασκέδαση , ποτά , καμάκι , ξέφρενη κατάσταση και διακοπές. Εγώ όμως θα είμαι στο σπίτι που με κόπο έφτιαξε ο πατέρας μου αλλά χωρίς αυτόν. Δεν με νοιάζει που δεν θα είμαι μαζί τους, ελπίζω όμως να μου συμπαρασταθούν όσο μπορεί ο καθένας.

[Σωτηρης1]

Φιλε κουραγιο, νιωσε λιγη ζεστασια, τι αλο να πω δεν ξερω, δε ζεις και με τι μανα σου κι ολας?
κανα αδερφο?

[cosmic]

Ναι ζώ με την μητέρα μου και έχω αλλα δύο αδέρφια μεγαλύτερα.
Σίγουρα είναι πολύ καλύτερο που υπάρχουν κι άλλοι.
Αλλα ότι και να πείς, ότι και να κάνεις κανείς και τίποτα δεν σου φέρνει πίσω τα άτομα που αγαπάς.
Σωτηρη σε ευχαριστώ πολύ.

[Sofia]

cosmic,καλώς ήρθες!

κουράγιο θα σου πω, οπως κ τα άλλα παιδια....

Σίγουρα δυστυχώς τίποτα δεν μπορει να μας φέρει πίσω άτομα που αγαπαμε...Δεν μπορεις να κανεις τίποτα για το παρελθον, ουτε ωφελει σε τίποτα (αντιθετα, κακο σου κανει) να μετανιωνεις για πραγματα που εκανες ή δεν εκανες...Επίσης δεν βοηθάει να σκεφτεσαι πως θα εισαι...κανεις δεν ξέρει, ακομα ουτε κ εσύ ο ιδιος. Πόσο ή πως θα πονας. Κοιττα λοιπον την τωρινή στιγμη πως θα την περάσεις, πως θα την αξιοποιήσεις....μπορει να ακουγεται απλοικο, ομως ειναι χρησιμο πιστεύω αυτο...Εχεις σκεφτεί πόσο καιρο περναμε απο το παρον άλλοτε κλαιγοντας για το παρελθον μας (για πραγματα που δεν καναμε, ή καναμε κ μετανιωσαμε) κ άλλοτε αγωνιώντας για το μέλλον? κι αφήνουμε έτσι τις στιγμες να περνανε....και ειναι κριμα!

Γιατί έτσι χάνεις μια στιγμη που μπορεις να τη ζήσεις οπως θες, γιατι εισαι μεσα στη στιγμη με το σωμα κ το μυαλο σου....δεν ειναι αναμνηση, ουτε σκεψη.ειναι το τώρα που ζεις!

[FreeSpirit1975]

cosmic εχεις U2U...

[interappted]

τι να σου πω τωρα

στα 26 του παιθανε ο αντρας μου κι ογιος μου μεγαλωνει απο τα 3 του χωρις πατερα
για αυτο χαλαρωσε κ πες οτι τουλαχιστον εζησε κι εχεις να χαρεις κ να αναπολησεις στιγμες μαζι του κ θα θεωρεισαι απο ατομα-παιδια σαν το γιο μου τυχερος σε σχεση με αυτον που δεν θυμαται καν τη φωνη του

παντα υπαρχουν κ χειροτερα...απο κει κ περα στο θεμα πενθος εχω εντριβισει κ θα μπορουσα να γραψω κ βιβλιο για τα κωλοσταδια του κ τα ανεξητηλα σημαδια που αφηνει η νεκρη μορφη του ανθρωπου που αγαπας
η ζωη θα σε αναγκασει να δεχτεις με το ζορι οτι συνεχιζεται..κ θα καταλαβεις πως ο καλυτερος γιατρος καθε αλλο παρα ο χρονος ειναι
να θυμασαι ενα τραγουδι των Κατσιμιχαιων:ειναι την απουσια σου πως παω να συνηθισω
αρα η συνηθεια της απουσιας ειναι αυτο που θα σε βοηθησει

ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ ΖΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ...ΤΟ ΠΙΟ ΜΙΣΗΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ Κ ΚΑΚΟ ΕΝΙΟΤΕ Κ ΝΕΥΡΙΚΟ ΕΝΙΟΤΕ Κ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟ ΕΝΙΟΤΕ

[Dalia]

cosmic σου εύχομαι κι εγώ να σταθείς δυνατός μπροστά σ\'αυτή τη δύσκολη κατάσταση που περνάς.Και να είσαι κοντά με τη μητέρα σου και τα αδέρφια σου,να συμπαραστέκεστε ο ένας τον άλλο,να μοιράζεστε τον πόνο σας για να το αντιμετωπίσετε όσο γίνεται καλύτερα.

[safety]

H ζωη συνεχιζετε ..... μπορει με αλλους ρυθμους ... μπορει σε καλυτερους ρυθμους ... μπορει σε χειροτερους ... αλλα συνεχιζετε

Κουραγιο φιλε

[cosmic]

Σίγουρα συνεχίζεται η ζωή αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με πριν.Τα άλλα δύο αδέρφια μου είναι μεγαλύτερα και έχουν παντρευτεί. Μόνο εγώ έχω μείνει στο πατρικό.Πως μπορείς να συνηθίσεις να ξυπνάς και να μην βλέπεις τον πατέρα σου; Ή να ξυπνάς τώρα ειδικά στην αρχή και να βλέπεις την μητέρα σου να κλαίει; Γίνετε να το συνηθίσεις αυτό το πράγμα;
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός λέμε όλοι αλλά ξέρουμε ότι αυτή η κουβέντα είναι μόνο για παρηγοριά.
Σήμερα μπήκε στο νοσοκομείο, μόνο ο θεός μπορεί να κάνει κάτι; Πού είναι λοιπόν ο θεός; Τόσες εικόνες έχουμε χρόνια τώρα στο σπίτι και στο δωμάτιο των γονιών μου διότι είναι θρήσκοι άνθρωποι και τρέχανε από εκκλησίες μέχρι μοναστήρια.Αυτό είναι το ευχαριστώ που μας λέει ο θεός; Καθόμουν και κοίταζα τις εικόνες που είναι στο δωμάτιο των γονιών μου και έλεγα \"τι κάνετε όλοι εσείς; κάντε κάτι\". Δεν πήρα απάντηση αλλά ούτε περίμενα να πάρω αμέσως.Περιμένω να δω αν με άκουσαν...

[ex_hus]

Οδυνηρό και ψυχοφθόρο αυτό που περνάς cosmic.
Η προαγγελία του θανάτου είναι κάτι που δύσκολα χωνεύεται.
Και όμως ακριβώς όλο αυτό το διάστημα που σου δίνεται έχεις την δυνατότητα να το δεις και από μία θετική όψη.
Δεν είναι ότι πιο εύκολο. Σίγουρα τα λόγια δεν γίνονται πράξη εύκολα.
Αλλά για δες το λίγο αλλιώς. Μη το αφήνεις να σε πάρει από κάτω. Κέρδισε το χρόνο που σας δίνουν οι γιατροί και το νοσοκομείο και η δύναμη του πατέρα σου.
Κάντο και για σένα αλλά και για τον σεβασμό που του έχεις.
Δείξε στον ευατό σου πρώτα και σε αυτόν μετά ότι έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι θα φύγει σε κάποιο διάστημα. Δώσε και σε σένα και σε αυτόν την πολυτέλεια να φύγει με ήρεμη την ψυχή του.
Ο πατέρας σου είναι ακόμα μαζί σας. Μη τον κλαίς από τώρα. Μπορεί να μην είναι όπως θα ήθελες σωματικά αλλά πνευματικά και ψυχοαισθαντικά μαζί σας είναι ακόμα. Για εσάς και για ότι αγαπά σε αυτή την ζωή είναι ακόμα μαζί σας. Σας θέλει δυνατούς και ας μη σας το λέει. Σας θέλει ευτυχισμένους και ας ξέρει ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο. Κάντου αυτή τη χάρη. ή έστω προσπάθησε να βρείς όπου μπορείς χαρά. ΝΑ σε βλέπει να χαμογελάς, όχι προσποιητά αλλά γιατί αναγνωρίζεις την αξία της ζωής, θέλει ίσως περισσότερο από κάθε τι.
Δύσκολο ακόμα και να σου γράψω πόσο μάλλον να κάνεις πράξη εσύ την χαρά μέσα σε αυτό που ζεις αλλά αλήθεια η ζωή, ακόμα και με τον θάνατο μέσα της, είναι η ίδια η χαρά

Κουράγιο

[interappted]

λαθος
μαλλον δεν προσεξες τι σου λεω απο πειρα
ο χρονος καθε αλλο απο τον καλυτερο γιατρο ειναι
ισως να ειναι κι ο χειροτερος
η συνηθεια του να συνεχισεις να ζεις με την απουσια του αλλου ειναι το σημαντικο

η δυναμη της συνηθειας το οποιο εχει τεραστιες διαφορες απο το χρονο
η αλλαγη των δεδομενων οτι αυτος που \"εφυγε\"τη λεξη πεθανε δεν θα την χωρεσει ποτε το μυαλο σου κι αν προσπαθησεις...
δεν θελω κανεις να εχει την δικη μου καταληξη..για αυτο μην πεισεις τον εαυτο σου να το συνειδητοποιησει.
το πενθος ειναι το μονο συναισθημα που ειναι κοινο σε ολους μας
με μονη διαφορα ποσο θα κατσει κανεις στο καθε σταδιο κ την σειρα που θα τα περασει
να εισαι ετοιμος οτι θα κακιωσεις,θα θυμωσεις κ ταυτοχρονα θα γινεις μεγαλοκαρδος..πονεσιαρης
εχει περασει απο τις 1 φεβρουαριου του 2006 ποσος καιρος?για μενα αλλωτε 100 χρονια κι αλλωτε ζω στην ιδια μερα
το + σου ειναι οτι δεν θα περασεις το σταδιο του σοκ
ενα εχω να σου πω οτι σιγουρα θα αλλαξει ο ουρανος για σενα
πιο πολυ για να τα βαλεις με τον πλαστη μας κι αλλωτε να τον ρωτησεις

σπαω κ λυγιζω στο θεμα
γιατι κι εγω με ενα μωρο να ειναι ολοιδιο με Αυτον και ως ζευγαρι του κ μολις στα 26 του

γιατι εβαλες αυτο το θεμα κ γιατι μπηκα κ απαντησα?
συγνωμη

[cosmic]

interappted συγνώμη αν σε έκανα να πονέσεις.
Είναι ο δικός μου δρόμος, χωματόδρομος και με πολλές στροφές.Πρώτη φορά πάω απο κεί και απ\' ότι βλέπω δεν θέλω να περασω ξανά.Ελπίζω μετά να έχει και μία ευθεία.
Σήμερα το πρωί δεν μιλούσε καθόλου...
Θέλω να του πώ τόσα πολλά αλλά πιστεύω δεν υπάρχει λόγος γιατί βλέπει στα μάτια μου τα πάντα.Αποφεύγω να το βλέπω στην κατάσταση που είναι τώρα.Δεν θέλω να μου μείνει αυτή.
Θέλω να τον θυμάμαι Δυνατό, Όρθιο και με την βροντερή φωνή του να κάνει πλάκα όπως έκανε πάντα.
Σιγά-σιγά το μαθαίνουν οι φίλοι μου και απ\' ότι βλέπω δείχνουν ενδιαφέρον.

[Dalia]

Αν νιώθεις ότι θέλεις να του πεις πράγματα καλύτερα να του τα πεις για να μην σκέφτεσαι μετά \"αχ γιατί δεν του τα είπα\" και στεναχωριέσαι πιο πολύ.
Είναι καλό που έχεις και τους φίλους σου.Μακάρι να είναι δίπλα σου και να σε στηρίξουν τώρα που τους χρειάζεσαι.

[FreeSpirit1975]

Συμφωνω με την dalia..πολυ πιθανο μετα να σε τρωει μεσα σου το γεγονος οτι δεν του μιλησες για αυτα
που νιωθεις..Προσπαθησε να το κανεις!

[interappted]

Originally posted by cosmic
interappted συγνώμη αν σε έκανα να πονέσεις.
Είναι ο δικός μου δρόμος, χωματόδρομος και με πολλές στροφές.Πρώτη φορά πάω απο κεί και απ\' ότι βλέπω δεν θέλω να περασω ξανά.Ελπίζω μετά να έχει και μία ευθεία.
Σήμερα το πρωί δεν μιλούσε καθόλου...
Θέλω να του πώ τόσα πολλά αλλά πιστεύω δεν υπάρχει λόγος γιατί βλέπει στα μάτια μου τα πάντα.Αποφεύγω να το βλέπω στην κατάσταση που είναι τώρα.Δεν θέλω να μου μείνει αυτή.
Θέλω να τον θυμάμαι Δυνατό, Όρθιο και με την βροντερή φωνή του να κάνει πλάκα όπως έκανε πάντα.
Σιγά-σιγά το μαθαίνουν οι φίλοι μου και απ\' ότι βλέπω δείχνουν ενδιαφέρον.

ποναμε κι εγω κ ο μικρος μου ουτως η αλλως οποτε...
πες του οτι ειναι να του πεις οσο ειναι καιρος..μετα θα ειναι αργα
προετοιμασου!εχεις τον καιρο να το κανεις..
οι φιλοι που θα σταθουν μετα ειναι οι φιλοι της ζωης σου
κι εκει να εισαι προετοιμασμενος δυσαρεστες εκπληξεις
σε εχω αποθαρρυνει,ε?απλα σε προετοιμαζω
πιστεψε με μακαρι ναειχα καποιον να μου τα χε πει ολα αυτα παρα να εμειναοπως εμεινα..
καποια στιγμη θα με θυμηθεις..κ αυτα που σου ειπα για το θυμο...καποια στιγμη μεχρι κ με αυτον που φευγει τα βαζεις.
συνηθισε στην ιδεα χωρις ποτε να τη συνειδητοποιησεις