...για γνωσιακή ψυχοθεραπεια σε ιδψ!!!

[lady in red]

ola idia einai... alla krata ta mporei na xreiastoun sto mellon....

e lefta exoyn den ta petame.... καποιοσ ισωσ τα χρειαστει , πραγματικα

[ioannis2]

Οταν οι ψυχολογικες καταστασεις τις οποιες περιγραφεις (ιψδ, φοβιες κλπ) εχουν ριζωσει εδω και χρονια μεσα σου, κι ετσι ειναι εντονες και κατευθυνουν συνεχως τη σκεψη και τη συμπεριφορα σου τότε η εφαρμογη της μεθοδου ψυχοθεραπειας που ειπαμε στην πραξη, παρα το οτι σε ενθουσιαζει και τη θεωρεις ακομα λυτρωτικη και ως το δρομο προς τη λυση του προβληματος, φανταζει δυσκολη. Ετσι κανεις ελαχιστα στην πραξη και συνηθως τα πιο ευκολα. Εκει που πρεπει να κανεις υπερβασεις αναβαλλεις. Σε δυσκολες καταστασεις ειναι εως εαν να μην αλλαξε τιποτα παρα το ότι ξερεις τον τροπο. Με την παροδο του χρονου διαπιστωνεις οτι οι αλλαγες που εγιναν ειναι λίγες κι οχι σημαντικες. Οι εσωτερικες αντιστασεις απεναντι στην αλλαγη ειναι ακομα μεγαλες. Τοτε μηπως χρειαζεται η υποβοηθητικη δραση των φαρμακων? Δλδ συνδυασμος της μεθοδου και των φαρμακων?

[betelgeuse]

Γιαννη θα διαφωνησω μαζι σου , νομιζω πως η ψυχοθεραπεια και οι αλλαγες που γινονται μεσω αυτης , μενουν για παντα , απλα πιστευω πως το ψυχιατρικο κομματι της νοσου δεν φευγει ποτε. Δηλαδη παντα θα εχεις τις ιδεοληψιες και τους ψυχαναγκασμους , απλα θα εχεις μαθει να τα αντιμετωπιζεις. Τα φαρμακα ειναι αλλη υποθεση , χρησιμα σε καποιες περιπτωσεις αλλα μερικες φορες αχρειαστα.



Παιδακια (lady , vassilis ) δεν χρειαζεται να μοιραζουμε φαρμακα μεσω νετ , ε?

[ioannis2]

Γιαννη θα διαφωνησω μαζι σου , νομιζω πως η ψυχοθεραπεια και οι αλλαγες που γινονται μεσω αυτης , μενουν για παντα , απλα πιστευω πως το ψυχιατρικο κομματι της νοσου δεν φευγει ποτε. Δηλαδη παντα θα εχεις τις ιδεοληψιες και τους ψυχαναγκασμους , απλα θα εχεις μαθει να τα αντιμετωπιζεις. Τα φαρμακα ειναι αλλη υποθεση , χρησιμα σε καποιες περιπτωσεις αλλα μερικες φορες αχρειαστα.

Χμ... μπορεί να συμφωνουμε. Η ψυχοθεραπεια σου προσφερει τη μέθοδο τόσο για να αναγνωριζεις το πρόβλημα όσο και στο πως το λύνεις. Αυτο που μαλλο θες να πεις ειναι πως ούτως ή αλλως το πρόβλημα πάντα θα υφίσταται. Αν συγκρινεις τον εαυτο σου σημερα με το πως ησουν πριν μερικα χρονια και η διαφορα που βρισκεις ειναι ελάχιστη ή λιγα πέτυχες απο τοτε μέχρι σημερα τότε σημαινει πως παρα το οτι κατεχεις πολύ καλα τη μεθοδο εντουτοις δεν κατορθωσες να λύσεις το πρόβλημα το οποιο παρεμεινε ως ειχε. Και ισως ειναι σ αυτο το σημειο που χρειαζονται τα φαρμακα ως υποβοηθητικα της χρησης της μεθοδου.

[betelgeuse]

Δεν νομιζω να προκειται για αυτο , οτι δηλαδη δεν κατεχεις καλα την μεθοδο. Παλια ειχα περασει μερες ολοκληρες ανοιγοκλεινοντας την μπαλκονοπορτα , και οταν λεω μερες εννοω μερες , μπορει και 12 ωρες καθημερινα ...
Τωρα οριζω εγω ποτε θα ενδωσω σε εναν ψυχαναγκασμο.
Οι ιδεοληψιες παλιοτερα μου εφερναν φοβο και κρισεις πανικου , τωρα πλεον δεν μου χαλανε την διαθεση ,αρα σιγουρα η μεθοδος αποδιδει απλα η ασθενεια παραμενει.
Τα φαρμακα προσωπικα τα χρησιμοποιω οταν φοβαμαι οτι θα ξαναπαθω καταθλιψη , γιατι την ιψδ την αντεχω μια τριτη καταθλιψη δεν θα την αντεχα.

[lady in red]

Χμ... μπορεί να συμφωνουμε. Η ψυχοθεραπεια σου προσφερει τη μέθοδο τόσο για να αναγνωριζεις το πρόβλημα όσο και στο πως το λύνεις. Αυτο που μαλλο θες να πεις ειναι πως ούτως ή αλλως το πρόβλημα πάντα θα υφίσταται. Αν συγκρινεις τον εαυτο σου σημερα με το πως ησουν πριν μερικα χρονια και η διαφορα που βρισκεις ειναι ελάχιστη ή λιγα πέτυχες απο τοτε μέχρι σημερα τότε σημαινει πως παρα το οτι κατεχεις πολύ καλα τη μεθοδο εντουτοις δεν κατορθωσες να λύσεις το πρόβλημα το οποιο παρεμεινε ως ειχε. Και ισως ειναι σ αυτο το σημειο που χρειαζονται τα φαρμακα ως υποβοηθητικα της χρησης της μεθοδου.

ιωαννη, μάλλον εχεισ εμπειρια μεγαλη σε αυτο...θελω να μου πεις τι εχεισ κανει πωσ το διαχειριστηκες...

[lady in red]

Δεν νομιζω να προκειται για αυτο , οτι δηλαδη δεν κατεχεις καλα την μεθοδο. Παλια ειχα περασει μερες ολοκληρες ανοιγοκλεινοντας την μπαλκονοπορτα , και οταν λεω μερες εννοω μερες , μπορει και 12 ωρες καθημερινα ...
Τωρα οριζω εγω ποτε θα ενδωσω σε εναν ψυχαναγκασμο.
Οι ιδεοληψιες παλιοτερα μου εφερναν φοβο και κρισεις πανικου , τωρα πλεον δεν μου χαλανε την διαθεση ,αρα σιγουρα η μεθοδος αποδιδει απλα η ασθενεια παραμενει.
Τα φαρμακα προσωπικα τα χρησιμοποιω οταν φοβαμαι οτι θα ξαναπαθω καταθλιψη , γιατι την ιψδ την αντεχω μια τριτη καταθλιψη δεν θα την αντεχα.

και συ εχεις εμπειρια φιλη μου.... ναι και γω συμφωνω οτι η καταθλιψη δεν αντεχεται γιατι απλα νιωθεισ πολυ ασχημα, ενω η ιδεοληψια δεν συνδεεται με κακαη διαθεση για ζωη, ισα ισα, μπορε να σαι ηρεμοσ ισορροπημενοσ να εχει σκεφια να κανεισ δραστηριοτητεσ ολα οπωσ ενασ φυσιολογικοσ ανθρωποσ, απλα αππγοητευεσαι λιγο οατν σου τρωει χρονο ενασ καταναγκασμοσ η οταν δεν θεσ να το κανεισ και ομωσ τι κανεισ...αυτο ειναι το συναισθημα που βιωνεισ απογοητευση... να σας πω και κατι και ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ και σε σενα...εχω ενα φιλο με ιδψ και πινει 3 χρονια εφφεξορ , και ομωσ τα ψυχαναγκατσικα του τα κανεισ ολα, δλ δεν θα ξενυχτσει δεν θα βγει για ποτο δεν θα παει διακοπεσ, πολυ κλειστη ζωη, απλα εργαζεται, λοιπον μου λεει βελτιωθηκα! πως? αφου δε συμμετεχει πουθενα. αΠΛΑ ΑΥΤΟΣ ΕΠΑΘΕ ΚΑΤΑΘΛψη προ τριετιασ και μαλλον εκει του εκανε καλο το χαπι και τον σηκωσε απο το κρεββατι αλλα περι ιδψ, καμμια προοδο...

[μανώλης]

Παιδιά αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς χρησιμοποιούν φάρμακα για την αντιμετώπιση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής; Προσωπικά χρησιμοποιώ. Θα ήθελα να ανοίξω ένα θέμα αλλά δεν θυμάμαι τον τρόπο.

[betelgeuse]

Πας στην αρχικη σελιδα του φορουμ , διαλεγεις το subforum που θες ( πχ ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη) και πανω αριστερα ειναι ενα κοκκινο κουτακι που λεει + Δημοσιευση νεου θεματος.

[lady in red]

Παιδιά αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς χρησιμοποιούν φάρμακα για την αντιμετώπιση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής; Προσωπικά χρησιμοποιώ. Θα ήθελα να ανοίξω ένα θέμα αλλά δεν θυμάμαι τον τρόπο.

Μανωλη, γεια σου, εχεισ χχρονια αυτο το προβλημα? τι αγωγη κάνεις? εισια λειτουργικος στη ζωη σου παρα το προβλημα η σε απασχολει για ωρες?

[ioannis2]

lady in red, για το θεμα ΙΨΔ έχω ξαναγραψει αρκετες φορες στο φορουμ. Εχω μιλησει επανηλημμενα για τη μεθοδο της εσωτερικής παρατηρησης, την οποια εμαθα στη γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδο ψυχοθεραπειας. Αν θες ψαξε σε πιο παλια θεματα στην ενοτητα ιψδ, ηδη χθες σου εδωσα και ενα λινκ. Στην ιψδ η θεραπεια με τη μεθοδο αυτη ξεκιναει απο το να μαθεις να αναγνωριζεις/ξεχωριζεις τη διαστρεβλωση στη σκεψη και στη συμπεριφορα και να σαι σε θεση να το κανεις αυτο όταν αυτα βρισκονται σε εξελιξη. Κι οταν λεμε διαστρεβλωση εννοουμε πχ την υπερβολη στο πως ερμηνευουμε κατι, φανταστικα σεναρια για το τι εγινε ή τι θα συμβει τα οποια ειναι αυθαιρετα χωρις πραγματικο ερεισμα, παραλογες σκεψεις, πραγματα που δεν ανταποκρινονται στην πραγματικοτητα, εμμονες ιδεες, συνηθειες που νομιζουμε πως ειμαστε υποχρεωμενοι να τις κανουμε, αισθηματα οπως οτι θα μας βλαψουν ή θα παθουμε κακο που δεν εχουν όμως ερεισμα στην πραγματικοτητα κλπ. Διασταση δλδ μεταξυ σκεψης και πραγματικοτητας, λανθασμενη αντιληψη της πραγματικοτητας. Αφου μαθεις τη σκεψη σου να τα αναγνωριζει/ξεχωριζει ως τετοια (εκει που βρισκονται σε εξελιξη) το επομενο βημα ειναι να εκπαιδευσεις τη σκεψη σου στο να τα διωχνει ή να μην τα αφηνει να συνεχισουν αντικαθιστωντας τα (ως το επομενο τριτο βημα) με αλλες σκεψεις ή συμπεριφορες πχ φερνοντας μια αλλη σκεψη πχ ενα στοχο ή ενα ευχαριστο γεγονος ή φευγοντας απ εκει που εισαι ή κανοντας κατι αλλο.
Εχω ξαναπει πως δεν ξερω, αν, αμα το προβλημα ειναι εντονο κατα ποσο το ατομο θα πρεπει να παιρνει φαρμακα, μου φαινεται πως θα χρειαζονται ιδιως αν το προβλημα του εχιε γινει βασανιστικο και ριχνει την αποδοση του σε καθε τι που κανει στην καθημερινοτητα, στη δουλεια του κλπ, όμως ταυτοχρονα ειμαι βεβαιος πως θα πρεπει να εκπαιδευσει και το μυαλο του και μια πολύ καλή μεθοδος προς την κατευθυνησ αυτη ειναι αυτη που προτεινω.

Σωστα λες, η καταθλιψη δεν αντέχεται ενω η ΙΨΔ δεν συνδεεται απαραιτητα με κακη διαθεση. Η καταθλιψη προκαλει ενα αισθημα εντονης μελαγχολίας που μπορει να φτανει στην απογνωση και σε ενα αισθημα ότι η συνεχεια στη ζωη θα ναι ενα χαος, ενα βυθισμα της ζωης σε μια μονιμη κατασταση μελαγχολίας χωρίς διέξοδο όπου θα κυριαρχει η μοναξια λόγω ψυχικής απόστασης από τους ανθρωπους και μια απαισιοδοξια για τα παντα σε βαθμο βεβαιοτητας. Η ΙΨΔ δεν ειναι βυθισμα στη σκεψη, ουτε προκαλει απαραιτητα απομακρυνση απο την επικοινωνια με τους αλλους, ουτε χαρακτηριζεται απο αισθημα αδιεξοδου όπως η καταθλιψη. Στην ιψδ το ατομο δεν ειναι αποκομμενο απ τους αλλους, δεν ειναι απαραιτητα βυθισμενο στη σκεψη ουτε ιψδ σημαινει απαισιοδοξια και απογνωση. Η ιψδ πιστευω εχει να κανει με το πως το ατομο αντικριζει και ερμηνευει περιστατικα στην καθημερινοτητα, συμπεριφορες των αλλων και τη δικη του, παγιωμενες συνηθειες του, με φανταστικα περιστατικα και σεναρια που φτιαχνει στη σκεψη του, με υπερβολη στο πως ερμηνευει καποιες καταστασεις που του συμβαινουν, μπορει να συνοδευεται απο φοβια και χαμηλη αυτοεκτιμηση, δεν παυει να συναναστρεφεται με τους αλλους ή να περιοριζει τις πραξεις του όμως όλα αυτα εξωτερικευμενα ειναι μολυσμενα απ αυτο τον διαστρεβλωμενο τροπο σκεψης. Πιστευω, στην ιψδ η σκεψη ειναι σε συνεχη δραση ενώ στην καταθλιψη όχι, στην καταθλιψη ειναι ως να εχει κολλησει η σκεψη σε ενα συναισθημα και να παραμενει καθηλωμενη εκει, ενώ στην ιψδ υπαρχει διαδοχη στα συναισθηματα.

[ανεμος]

Μια ας πουμε εναλλακτικη θεραπεια ειναι και ο διαλογισμος.Η ουσια του διαλογισμου εγκειται στην προσπαθεια να σταματησουμε την σκεψη.Δηλαδη το συνειδητο κομματι του εγκεφαλου μας που εχει την ταση να δουλευει συνεχεια.Στη πραγματικοτητα κατα την δικη μου αποψη τομυαλο μας ειναι αυτο μας καθηλωνει και οχι τα συναισθηματα μας.Αν καποιος στεκεται συνεχεια στα αρνητικα του(εχω ΙΔΨ η καταθλιψη και πως θα ζησω?κτλπ) αυτοπου επιτυγχανει ειναι να ανατροφοδοτει αρνητικα συναισθηματα οπου φερουν αρνητικες σκεψεις και ετσι δουλευει ενας φαυλος κυκλος.
Αυτο που συμβαινει στην πραγματικοτητα ειναι οτι το μυαλο μας δεν μας επιτρεπει να ζησουμε στο παρον(εδω και τωρα) αλλα για να το αποφυγουμε σκεφτομαστε πραγματα που αφορουν το μελλον η κατι που μας κραταει στο παρελθον.
Με την χρονια ασκηση του διαλογισμου αυτοπου επιτυγχανεται ειναι οτι εστωκαι για καποιες στιγμες το σωμα χαλαρωνει και αναζωογονειται και οτι σταματαει η υπερδιεγερση της σκεψης.
Βεβαια ο διαλογισμος δεν ειναι θεραπεια με την εννοια της ψυχοθεραπειας και αλλωστε ο σκοπος του δεν ειναι αυτος.Για μενα ειναι μια πραξη αγαπης και φροντιδας του εαυτου μας.Και οταν μιλαμε για αγαπη να μην ξεχναμε οτι αγαπη ειναι να αγαπαμε τον εαυτο μας με τα ελαττωματα του και να αποδεχομαστε οτι καποια πραγματα σε εμας θα αλλαξουν με πολλη δουλεια και καποια αλλα ποτε οτι και να κανουμε......

[lady in red]

o dialogismos exei καποια μεθοδο ομωσ καποιοσ πρεπει να σε κατευθυνει να στη διδαξει, που γινεται αυτο?

[demis-demis]

Οταν οι ψυχολογικες καταστασεις τις οποιες περιγραφεις (ιψδ, φοβιες κλπ) εχουν ριζωσει εδω και χρονια μεσα σου, κι ετσι ειναι εντονες και κατευθυνουν συνεχως τη σκεψη και τη συμπεριφορα σου τότε η εφαρμογη της μεθοδου ψυχοθεραπειας που ειπαμε στην πραξη, παρα το οτι σε ενθουσιαζει και τη θεωρεις ακομα λυτρωτικη και ως το δρομο προς τη λυση του προβληματος, φανταζει δυσκολη. Ετσι κανεις ελαχιστα στην πραξη και συνηθως τα πιο ευκολα. Εκει που πρεπει να κανεις υπερβασεις αναβαλλεις. Σε δυσκολες καταστασεις ειναι εως εαν να μην αλλαξε τιποτα παρα το ότι ξερεις τον τροπο. Με την παροδο του χρονου διαπιστωνεις οτι οι αλλαγες που εγιναν ειναι λίγες κι οχι σημαντικες. Οι εσωτερικες αντιστασεις απεναντι στην αλλαγη ειναι ακομα μεγαλες. Τοτε μηπως χρειαζεται η υποβοηθητικη δραση των φαρμακων? Δλδ συνδυασμος της μεθοδου και των φαρμακων?

σωστος!!
συμφωνω απόλυτα μαζί σου.....

[lady in red]

σωστος!!
συμφωνω απόλυτα μαζί σου.....

ωχ και συ ε??? ωραια και φαρμακα να παρει κανεις, εχει μεγαλυτερο αποτελεσμα, η μαλλον γενικα αποτελεσμα??? η τσαμπα και η χρηση του φαρμακου? το φαρμακο τι θα κανει? θα σε χαζεψει λιγο θα σε θολωσει και δεν θα "εμμενεισ" σε ψυχαναγκασμο??? δεν ειμαι και σιγουρη ρε παιδια οτι ειναι ετσι...εχω φιλουσ που παιρνουν αντικαταθλιπτικο για ψυχαναγκασμουσ και ακομα κανουν τα ιδια και τα ιδια... δεν ξερω...εσυ demis τι εμεπιρια εχεισ και τι γνωμη επ αυτου?