Δεν ξέρω τι να κάνω...

[ntakman]

Καλησπέρα παιδιά. Είμαι ο Θανάσης 29 χρονών και ΔΙΣΤΙΧΟΣ έχω φτάσει για πρώτη φορά στη ζωή μου να είμαι σε απόγνωση . Είμαι ένας άντρας που έχει κάνει πολλά λάθη στη ζωή του. Το τελευταίο και το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ λάθος το έκανα πριν από 3 χρόνια γνωρίζοντας τη γυναίκα μου (33 χρονών) κάτω από περίεργες συνθήκες. Γνωριστήκαμε από μια λάθος κλήση στο κινητό. Τηλεφωνιόμασταν για αρκετές μέρες στο μέχρι που μου είπε ότι θα κατέβει στην Αθήνα για να γυριστούμε και από κοντά. (έμενε στο Βόλο μόνιμα) Τελικά μετά από λίγες μέρες βρέθηκα να έχω νοικιάσει ένα διαμέρισμα και να μένουμε μαζί. Το σφάλμα το μεγάλο ήταν όταν έμαθα ότι είναι παντρεμένη και έχοντας αφήσει 2 παιδιά δεν την έδιωξα. Παρόλα αυτά τη δέχτηκα . Μετά από λίγους μήνες έμεινε έγκυος αλλά εγώ τότε χάρηκα όσο δεν έχει χαρεί πατέρας στον κόσμο. Το παιδί το κρατήσαμε και τώρα έχω μια πανέμορφη κορούλα. Το θέμα όμως είναι ότι μόλις γέννησε η συμπεριφορά της άλλαξε προς το χειρότερο. Όταν όμως μετά από 5 μήνες παντρευτήκαμε τότε άλλαξε 100%. Άρχισε να γκρινιάζει για το παραμικρό , να φωνάζει και να συμπεριφέρεται στο παιδί λες και είναι 20 χρονών , να τσακώνετε με τους γονείς μου για όλα και για τα πάντα και βέβαια με έδιωξε από το κρεβάτι. Εδώ και 2 χρόνια κοιμάμαι στο καναπέ. Μέσα σε όλη αυτή τη κατάσταση δουλεία έπιασε τον τελευταίο μήνα με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην ξέρω που χρωστάω. Έχω καταστραφεί οικονομικά. Αυτό όμως είναι το τελευταίο που με νοιάζει. Με έχει φτάσει στο σημείο να σηκώσω το χέρι μου αλλά ευτυχώς τελευταία στιγμή κρατήθηκα. Παιδιά δεν ξέρω τι να κάνω . Η ζωή του παιδιού μου και της οικογενείας μου έχει καταστραφεί. Δίστιχος…

[alexandros3]

Α ρε φίλε μου, λέμε εμείς για τα \"προβλήματα\" μας ενώ αυτά είναι προβλήματα. Τι να σου πω... Αυτό ακριβώς είναι το σενάριο που τρέμω εγώ. Παιδί στη μέση δηλαδή κι όχι αγαστή σχέση. Τι να σου πω. Κουράγιο.

[spiritandsoul]

Η γνώμη μου έιναι να επισκεφθείτε ένα ΄σύμβουλο γάμου, να κάνετε couple therapy, αν δεν δεχτεί, αν δεν αλλάξει τότε πρέπει να σκεφτείς τί θα κάνεις για να προστατέψεις το παιδί σου. η βια μέσα στην οικογένεια, που μπορεί μην ασκείτε μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά το παιδί το αντιλαμβάνεται και νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά. πόσο μάλλον όταν ίσως να υπάρχει και κακομεταχείριση.
πρέπει φυσικά να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου γιατί η συμπεριφορά ενός ατόμου δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς αιτία. Την στιγμή που αυτη η κοπέλα άφησε μια οικόγενεια πίσω της κάτι σημαίνει.

[Aphelia]

Νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να μείνει κανείς όσο περισσότερο γίνεται ψύχραιμος για να διαλέξει τις κατάλληλες ενέργειες.

Καταρχήν συζητάς καθόλου με τη γυναίκα σου; Έχετε μιλήσει για το πως νιώθει; για το τι την οδηγεί σε αυτή την συμπεριφορά; Έχεις παρατηρήσει σημάδια κατάθλιψης ή κάποιας άλλης ψυχικής διαταραχής; Νιώθει ενοχές για την εγκατάλειψη των παιδιών της;

Το ερώτημα είναι αν θες να καλυτερέψουν τα πράγματα μεταξύ σας. Θέλεις να επανέλθει σε μία προηγούμενη κατάσταση; Μπορείς να προχωρήσεις σε νέες βάσεις, να κάνεις προσπάθεια;

Αν πια νιώθεις τόσο αποκομμένος υπάρχει περίπτωση να μη θέλεις πια να είσαι με αυτή τη γυναίκα; Αν ναι, τότε πρέπει να σκεφτείς τι θα γίνει στη συνέχεια με διαζύγιο και την επιμέλεια του παιδιού. Καλό είναι να συμβουλευτείς έναν δικηγόρο γιατί υπάρχουν διάφορα που μπορούν να γίνουν πριν μια αίτηση διαζυγίου.

Σκέψου τι θέλεις, τι είναι το καλύτερο να γίνει.

[Eagle]

Μίλησε με έναν παιδοψυχολόγο. Πες του για τη συμπεριφορά της μητέρας στο παιδί. Νομίζω ότι θα σου δώσει χρήσιμες κατευθυντήριες γραμμές. Το παιδί είναι πάνω από όλα.

[Dalia]

Με τα άλλα 2 παιδιά της έχει επαφές?Πώς είναι η σχέση της μαζί τους?

[ntakman]

Πραγματικά φίλε spiritandsoul και σε ψυχολόγο να πάμε δεν πρόκριτε να αλλάξει τίποτα. Εγώ στις σχέσεις μου πάντα ήμουν ειλικρινής και αυτό το λέω γιατί είμαι μονογαμικός. Θέλω όταν είμαι σε μια σχέση να περνώ καλά σε όλους τους τομείς , αν κάτι δεν μου αρέσει απλά το συζητάω και αν δεν βρω λύση τότε φεύγω.

Aphelia πίστεψε με ποτέ δεν έχω καταφέρει να μιλήσω με τη γυναίκα μου. Πάντα τελειώνουμε ή με τσακωμό ή με υποσχέσεις που τις αναιρεί σε 2 μέρες. Σίγουρα έχει κατάθλιψη και μάλλον ενοχές που άφησε 2 παιδιά. Δεν σου κάνει όμως εντύπωση που εγώ τις έλεγα να φέρει και τα 2 της παιδιά στην Αθήνα και εκείνη μου έλεγε όχι; Εμένα πάντως μου έκανε μεγάλη εντύπωση τη στιγμή που μου έλεγε ότι ο πρώην άντρας της την έβρισε και την έδερνε συνεχώς. Εγώ σίγουρα δεν θα άφηνα τι παιδιά μου σε έναν τρελό. (όπως τον αποκαλεί) Το σίγουρο είναι ότι πλέον νιώθω ξένος απέναντι της και σίγουρα θέλω να χωρίσω.

Eagle με παιδοψυχολόγο έχω μιλήσει και μου έχει δώσει πολλές χρήσιμες συμβουλές.

Φίλη μου Dalia με τα παιδιά της δεν έχει απολύτως καμία επαφή.

alexandros3 σε ευχαριστώ πολύ φίλε.

[Aphelia]

Το ότι συζητάς δε σημαίνει ότι επικοινωνείς κιόλας. Αν ας πούμε το μόνο που κάνεις είναι να της υποδεικνύεις τα λάθη της και να \"εκβιάζεις\" με τον τρόπο σου υποσχέσεις τότε δεν επικοινωνείς ουσιαστικά, δε μαθαίνεις πραγματικά ποιοι είναι οι προβληματισμοί του άλλου, τι σκέφτεται, ότι φοβάται να σου πει για να μην την κριτικάρεις.

Η γυναίκα σου σε νιώθει δίπλα της ή απέναντί της; Έκανε μια δραστική αλλαγή στη ζωή της. Προφανώς δεν ήταν ευχαριστημένη με την προηγούμενη κατάσταση και διάλεξε τον τρόπο φυγής που της έπεσε εκείνη τη στιγμή στα χέρια. Για αυτό ίσως έχει τόσο πρόβλημα να καλέσει τα παιδιά της. Της θυμίζουν τις υποχρεώσεις της, νιώθει ήδη ενοχές προς αυτά και δε ξέρει πως να το διαχειριστεί και φαντάζομαι ότι παρόλο που κατηγορεί τον άντρα της νιώθει υπόχρεη προς αυτόν γιατί του έκανε τέτοιο κακό και δε μπορεί να του τα πάρει.

Έχει φίλες που μπορεί να μιλήσει; Σε ποιον λέει όσα την προβληματίζουν; Κρέμεται για όλα από εσένα; Μερικές φορές ο σύντροφος δεν είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να δώσει συμβουλές. Τις θα της πεις δηλαδή, βρες φίλες;

Το όλο ζήτημα είναι τι είσαι εσύ διατεθειμένος να πράξεις. Θέλεις να προσπαθήσεις να γίνουν καλύτερα τα πράγματα ή να χωρίσεις.
Στην πρώτη περίπτωση αυτά που σου είπαν οι υπόλοιποι είναι μια χαρά. Πηγαίνετε σε κάποιον ειδικό μαζί ή να πάει αυτή σε κάποιον αλλά να σταθείς δίπλα της. Το ότι εσύ συμπεριφέρεσαι και λειτουργείς διαφορετικά και πιστεύεις ότι δε θα βοηθήσει ένας γιατρός, δε λέει τίποτα. Μάλλον λέει τελικά ποια απόφαση έχεις πάρει γιατί δεν έχεις καν την ελπίδα ότι μπορούν τα πράγματα να αλλάξουν. Με την ελπίδα κάνουμε και τα πιο τρελά πράγματα για να γίνει ίσως αυτό που θα θέλαμε ακόμα και αν 99% είμαστε σίγουροι ότι δε θα γίνει.

Έχω την εντύπωση ότι θα είχες χωρίσει προπολλού αν δεν ένιωθες κι εσύ ενοχές απέναντί της, όπως ότι τα άφησε όλα για χάρη σου και δε ξέρεις πως να την αφήσεις μόνη της.

Στη δεύτερη περίπτωση φρόντισε τα βήματά σου για το χωρισμό, όπως είπα.

[krino]

δρομοληγησε το χωρισμο σου και μαλιστα αμεσα.
Αν θελεις και μπορεις παρε και το παιδι μαζι σου.
Οταν πια αποκτησεις την αυτονομια στο χωρο σου, εφοσον θελετε ξαναρχιστε να επικοινωνητε.

Δεν εχει νοημα να συζητατε αλλο, εχετε αποκλεισει την μορφη διαλογου οπως ο ιδιος γραφεις.
Το προβλημα σε αυτο, ειναι κυριως στην μορφη της σχεσης που εχετε.
Το καλυτερο για αλλους ειναι να την αλλαξεις αμεσα και να μεινεις μονος σου η με την κορη σου.
Οσο το παλευεις το μονο που κανετε ειναι να τριγυρνατε σε ενα φαυλο κυκλο....

[FreeSpirit1975]

Κατα την γνωμη μου καλο θα ειναι να κανεις οτι ειναι δυνατο για να προστατεψεις το παιδι και εσενα...Οτι και να σημαινει αυτο!
Σιγουρα για να πατε σε συμβουλο γαμο και τα σχετικα πρεπει να υπαρχει συνεργασια και να αντιλαμβανεται
και η ιδια την βαρυτητα της καταστασης...
Δεν μπορει μονο ο ενας να σωσει μια σχεση και ουτε αξιζει να θυσιασει ολη την ζωη του αλλα και του παιδιου του σε ακαρπες προσπαθειες χωρις την συμμετοχη του αλλου...

[ntakman]

Aphelia όπως είπα και ποιο πάνω δεν επικοινωνώ καθόλου. Πες μου όμως εγώ τι φταίω σε αυτό που είπες; προφανώς δεν ήταν ευχαριστημένη με την προηγούμενη κατάσταση και διάλεξε τον τρόπο φυγής που της έπεσε εκείνη τη στιγμή στα χέρια΄΄ εγώ ήμουν ο τυχερός…
Τώρα όσο για τις φίλες , δεν έχει καθόλου . Αν και από τον κύκλο μου υπάρχουν πολλές κοπέλες , εκείνη δεν έκανε καμία φιλία. Και μη μου πεις το θέμα ηλικίας γιατί από 27 μέχρι 35 χρονών Μόνο από τη δουλεία της έχει μια ‘ υποτιθέμενη ‘ φίλη.
Στο θέμα του γιατρού πλάκα κάνεις; Όταν της το είπα μου απάντησε : ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΜΕ; ΤΡΕΛΗ ΕΙΜΑΙ; και μετά έγινε μια μεγάλη φασαρία. Aphelia πραγματικά έχω κουραστεί να προσπαθώ να σώσω αυτό το γάμο.
Ενοχές δε νιώθω καθόλου. Όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα έκανα τα αδύνατα δυνατά για να μην της λείψει τίποτα. Την βοήθησα με το διαζύγιο της (ψυχολογικά ) και προσπάθησα να φέρω τα παιδία στην Αθήνα . Εκείνη δεν τα ήθελε.

Αγαπητέ krino περιμένω τη δικηγόρο μου να έρθει από διακοπές για να το συζητήσουμε. Το ωραίο ποιο είναι ; ότι μου έχει πει ότι θα μου καταστρέψει τη ζωή αφήνοντας μου το παιδί. Αυτό με βολεύει αφάνταστα. Ούτε δικαστήρια ούτε κόντρες.

Freespirit1975 ακριβός αυτό λέω και εγώ .Μόνο ο ένας δε μπορεί να σώσει έναν γάμο όσο εγωιστικό και αν ακούγετε.

[krino]

φυγε μακρια και μαλιστα οσο πιο γρηγορα μπορεις...
Οταν και αμα πεσει η σκονη, και θελετε απο κοινου να συζητησετε κατι το βλεπετε...
Προς το παρον, φυγε και μην κοιτας πισω σου.

Ελπιζω τωρα να ξερεις τι θα κανεις...
:P

[spiritandsoul]

ντακμαν, ποιοι είναι οι λόγοι που σε οδήγησαν να γράψεις στο φορουμ τότε αφού έχεις ήδη πάρει τις αποφάσεις σου για να χωρίσεις, αφου σε βολευουν όλα όπως γράφεις? εξάλλου φάσκεις και αντιφάσκεις με τις απαντήσεις σου. διακρινω ένα άτομο το οποίο ζητά βοήθεια για κάτι που έχει ήδη λύσει.
όσο για το γεγονός ότι εμφανίστηκες μπροστα της ως ο καλός σαμαρείτης για να τη σώσεις από τον τρελλο όπως τον αποκαλεί αυτη, ήταν δική σουαπόφαση και δεν βλέπω λόγο να μετανιώνεις αφού ήσουν ο σωτήρας της.
το ότι προβάλλεις με έναν εγωκκεντρικο τρόπο τα προβλήματα σου, φένεται ο εγωισμός σου για το ότι θες όλοι και οι πάντες να ασχολούνται μαζί σου, και να σου βρίσκουν δίκιο. είναι όμως έτσι? έχεις εσύ δίκιο? δεν ξέρουμε τί έχει να πει και η γυναίκα σου.
είναι φανερό ότι η γυναίκα πέρασε και μάλλον περνάει στάδιο προσαρμογής , στην αθήνα, στην καινούργια της οικογένεια, στην δουλειά της. μην είσαι τόσο σκληρός μαζί της. αναρωτιέμαι τί σόι βοήθεια της έχεις προσφαίρει ψυχολογικά για να έιναι γεμάτη νεύρα. επίσης οι γονείς σου τί λένε γιαυτην? την αγαπουν? βάζουν λόγια? την θέλουν μαζί σου? με ποιο τρόπο την προσεγγίζεις? γιατι την αηδιάζεις και σε έχει διώξει απο το κρεβάτι σας? το παιδί το ήθελε? ή εσύ την πίεσες να το κρατήσει?
λες πως έισαι μονογαμικός... ακόμα και τώρα? δεν την απάτησες ποτέ?

[krino]

spiritandsoul,

Καταρχην προς τι ολο αυτο το ερωτοδικειο???

Κατα δευτερον πως τα καταφερες και εκανες ολες τις ιντερνετικες γνωματευσεις που αναφερεις???

Κατα τριτον, σε ολες τις αφηγησεις που αφορουν σχεσεις, προφανως θα υπαρχει και ο αντιλογος, αλλα σε ενα φορουμ πως μπορουμε να λυσουμε αυτο το προβλημα??? Να ψαχνουμε να βρουμε την Χ συντροφο της Χ σχεσης και να την κανουμε μελος με το ζορι για να μπορεσει να πει την αποψη της??? Ετσι ωστε να μπορεσουμε ολοι να εχουμε ολοκληρωμενη και ακριβη εικονα της σχεσης???

Κατα τεταρτον οι τελευταιες ερωτησεις σου, μου θυμιζουν εκπομπη των καναλιων της απογευματινης ζωνης κατι που για μενα ειναι τηλεσκουπιδια.

Κατα πεμπτον, το σχολιο σου, \" διακρινω ένα άτομο το οποίο ζητά βοήθεια για κάτι που έχει ήδη λύσει.\" δεν ισχυει ουτε στο ελαχιστο. Πολλες φορες οταν ημουν προβληματισμενος για μια σχεση και ενω εβλεπα καθαρα οτι επρεπε να την διαλυσω, δεν ειχα την δυναμη να το κανω. Χρειαστηκα την βοηθεια φιλων για αυτο. Και οχι απλα για να μου το πουν, αλλα στην ουσια γιατι μου ελειπε ενα μικρο κομματι απο το παζλ το οποιο εγω δεν το εβλεπα.
Αγαπητε μου, η επικοινωνια των ανθρωπων ειναι αυτο που λειπει και αυτο που προκρινεις. Φυσικα εδω μεσα δεν εχουμε την πιο σωστη επικοινωνια μιας και οι αληθινοι μας φιλοι δεν μπορουν να αντικατασταθουν απο ενα φορουμ. Ωστοσο οταν βαζεις ενα προβλημα θα μπορεσεις να ακουσεις πολλες γνωμες και οπτικες για αυτο. (οπως και η δικη σου γνωμη/οπτικη) Το πως θα διαχειριστει αυτος που εχει το προβλημα, και αν βοηθηθηκε απο αυτο ειναι κατι που ειναι εντελως προσωπικο και ξεχωριστο στο καθενα μας.

τελος, εγω μεσα απο καμποσες σχεσεις που εκανα στην ζωη μου, εμαθα πως ποτε δεν εφταιγε μονο ενας αλλα και οι δυο.
Τι σημασια εχει ομως αυτο??? Ας υποθεσουμε οτι φταιει 100% ο ντακμαν και οχι η συντροφος του, τι αλλαζει στην υποθεση???
Ποσο μπορει να λειτουργησει μια σχεση που ειναι κατω απο ψυχαναγκασμους???
Σκεφτηκες εσυ τι ψυχαναγκασμους βαζεις οταν λες στον αλλον, \"μην είσαι τόσο σκληρός μαζί της.\"
Στην ουσια προτρεπεις, να κανει πισω στα θελω του και να ανεχθει συμπεριφορες που δεν του κανουν....
Θα σου πω ομως οτι σχεσεις που βασιζονται σε υποχωρησεις οι οποιες τις κανουμε οχι γιατι τις θελουμε αλλα επειδη οι περιστασεις ειναι τετοιες (οποιες και να ειναι αυτες) ειναι σχεσεις που αποτελουνται απο καταστραμενους ανθρωπους...

[Aphelia]

Ντακμαν, όπως έγραψες είσαι σε απόγνωση. Και εγώ θα ήμουν στη θέση σου, δε θα ήμουν σίγουρη τι να κάνω, είναι αυτό το σωστό ή το άλλο, είναι το καλύτερο για την οικογένειά μου, το παιδί μου, πως θα νιώσω μετά, αποτυχημένος; Υπάρχουν πρέπει μέσα μας που ούτε οι ίδιοι τα συνειδητοποιούμε, υπάρχουν φοβίες για την ανατάραξη της ζωής μας, για το μέλλον, όλα αυτά που μας προβληματίζουν μπροστά σε μια μεγάλη απόφαση. Και έχουμε και το βάρος της ευθύνης για ζωές άλλων, για το αν φταίμε, αν κάναμε ότι έπρεπε κλπ.
Εμείς αυτοί τη στιγμή είμαστε έξω από το χορό, δε μας επηρεάζουν όλες αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα που κατακλύζουν εσένα. Και σε προτρέπουμε να σκεφτείς. Όπως κάνω πάντα με τις φίλες μου. Έρχονται ας πούμε και μου λένε, δεν τον αντέχω άλλο, μου κάνει αυτό, μου κάνει εκείνο. Και τις προτρέπω να κοιτάξουν και την άλλη πλευρά. Γιατί όταν δεις και την άλλη πλευρά υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις κάποια πράγματα, να σου αλλάξει και η δική σου οπτική γωνία αλλά μπορεί και όχι.
Όταν αποδεχτείς και τα δικά σου λάθη ή τέλος πάντων τη διαφορά στο χαρακτήρα τότε είναι πιο εύκολο να προχωρήσεις γιατί καταλαβαίνεις ότι απλά δε ταιριάζεις με τον άλλο. Μπορεί να πεις δίκιο έχεις δεν είμαι άτομο της επικοινωνίας, ίσως με κάποιον άλλο να ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αλλά έτσι είμαι εγώ και δεν είμαι διατεθειμένος να αλλάξω. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί ίσως κάποιος άλλος να ήταν διατεθειμένος να αλλάξει (ίσως να ήσουν κι εσύ, δε πρέπει πρώτα όμως να σιγουρευτείς;). Δεν υπάρχει θέμα να σε κατηγορήσει κάποιος αλλά για να είσαι εσύ σίγουρος τι θέλεις. Μπορεί να ένιωθες ακόμα δυνατά συναισθήματα για τη γυναίκα σου και να ήθελες να δοκιμάσεις γιατί υπήρχε η ελπίδα μέσα σου.
Ας πούμε ότι δεχόταν η γυναίκα σου να πάει σε γιατρό, ότι κάνατε προσπάθειες και οι δύο και μετά από 2 χρόνια υπήρχε θεαματική αλλαγή στη σχέση σας. Μπορείς να φανταστείς ένα τέτοιο σενάριο, το θέλεις πια; Όταν έχουμε προβλήματα με κάποιον μετά από ένα σημείο υπάρχει αυτό που λέμε δρόμος χωρίς επιστροφή, όχι γιατί δεν υπάρχει η διάθεση αλλά γιατί έχουν αποξενωθεί τόσο οι άνθρωποι μεταξύ τους, έχουν γίνει τόσα πολλά που τους έχουν πληγώσει που αυτές οι μνήμες δε μπορούν να ξεχαστούν.
Όταν πια τα σκεφτείς όλα αυτά και είσαι σίγουρος ότι αυτό θέλεις, τότε τα πράγματα θα ξεδιαλύνουν κατά πολύ. Γιατί πια όταν θα σκέφτεσαι πως είναι το μέλλον θα νιώθεις ανακούφιση, προσμονή. Θα βλέπεις ένα ξεκάθαρο στόχο που θα πρέπει να βρεις τον καλύτερο τρόπο για να φτάσεις εκεί και το βάρος της αβεβαιότητας θα φύγει από πάνω σου.
Αλλά πρόσεξε. Το τι λέει η γυναίκα σου τώρα με το τι θα πράξει μπορεί να είναι τελείως αντίθετα. Αν έχει πίκρα για σένα, αν σε μισήσει τότε για να εκδικηθεί μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, όπως το να ζητήσει επιμέλεια του παιδιού μόνο και μόνο γιατί κατάλαβε ότι εσύ θέλεις το παιδί να μείνει μαζί σου. Για αυτό συμβουλεύσου τον δικηγόρο. Όπως είπα υπάρχουν ενέργειες που ίσως πρέπει να γίνουν πέρα από την αίτηση διαζυγίου.