Στασιμότητα ..

[Reef]

Θα έγραφα όσο πιο τεχνηέντως γίνεται τις δικαιολογίες μου , να πείσω πρώτα τον εαυτό μου και μετά εσάς τους υπόλοιπους ότι την αγάπη και τον έρωτα μπορώ να τα βιώσω τόσο απόλυτα ώστε το κάθε μου βίωμα να είναι στην παρυφή ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο , ανάμεσα στην ζωή και το τίποτα.
Η επιλογή να πονάμε και να υποφέρουμε ή για να χαιρόμαστε /λυπόμαστε είναι δική μας , ολότελα όμως και στην περίπτωση μου αφού πλέον έχω καταλάβει ως επί των πλείστων τα λάθη μου , είναι συνειδητή . Δεν είναι μια μαζοχιστική τάση , ότι κάνω και ότι επιλέγω το βασίζω στην πίστη μου.
Προσπαθώ να είμαι διπλωμάτης ανάμεσα σε δύο εκδοχές σε δύο πρόσωπα , μείνε στάσιμος , προχώρα μπροστά. Το έχω κάνει σαν να φαίνεται με αιώνιο εθνικό ζήτημα , στο οποίο ξέρουμε πως ούτε η ιστορία θα φέρει οριστική λύση. Απλά συμβιβάζεσαι ελέγχεις τα συναισθήματα και οι πτυχές της υπόλοιπης ζωής καθορίζονται με αργά βήματα , ορισμένες φορές αδιάφορα , άλλες βασανιστικά και ενίοτε με χαρούμενη διάθεση.
Είναι λάθος για σας να μην είμαστε αυτόφωτοι; Είναι λάθος να σκέφτομαι ότι εκείνη είναι το κλειδί για να κατακτήσω τις απολαύσεις τις ζωής και την ερμηνεία της; Να έχω μαζί της μια κοινή πορεία κατανόησης του κόσμου , να αναθεωρήσω την κοσμοθεωρία μου εν ανάγκη δεν έχω δογματικές διαθέσεις . Να αποκτήσω μαζί της ένα παιδί , να την γευτώ όχι μόνο σαν ερωμένη , αλλά και σαν μάνα σαν γυναίκα.
Είναι λάθος να θεωρώ που χωρίς εκείνη δεν δύναμαι να προχωρήσω ; Είναι λάθος , μα εγώ το κάνω συνειδητά , καταπατάω την λογική γιατί την βλέπω σαν ένα τοίχο μπροστά στο όνειρο. Ποιο είναι αυτό το όνειρο ; Να μπορώ απολαύσω την μετριότητα , ήσυχα όμορφα μέσα σε μια ροή γεγονότων και όχι στασιμότητας , να μπορώ να δω κατάματα τους ανθρώπους και αν και θα προσπαθούσα να τους αγκαλιάσω σε μια έκρηξη ενθουσιασμού , εγώ λέω πως απλώς θέλω να τους κατανοήσω.
Ό,τι στην ζωή μου έκανα συνήθεια , αγάπησα σκέφτηκα , προέρχεται από την ίδια πηγή , ωστόσο είμαι παρατηρητής του τίποτα , σαν να σέρνεται ο χρόνος μπροστά μου. Γιατί περιμένω εκείνη , πιστεύω σε εκείνη . . .

[liberchild]

Θάθελα να άκουγα και την άλλη πλευρά.

[anitak]

Originally posted by Reef

Είναι λάθος για σας να μην είμαστε αυτόφωτοι; Είναι λάθος να σκέφτομαι ότι εκείνη είναι το κλειδί για να κατακτήσω τις απολαύσεις τις ζωής και την ερμηνεία της;
Είναι λάθος να θεωρώ που χωρίς εκείνη δεν δύναμαι να προχωρήσω ; .................................................. ................................... Γιατί περιμένω εκείνη , πιστεύω σε εκείνη . . .

ε, κάτσε και περίμενε. Όσο περιμένεις δεν έρχεται. Πρεπει να εσύ να τη βρεις, και για να το καταφερεις, ειναι αναγκαιο να εισαι αυτοφωτος!

[Reef]

:) Πάντως η υπαρξή της υφίσταται !

Η άλλη πλευρά συμφωνεί με τον anitak, θεωρεί πως την δύναμη την αντλούμε απο μέσα μας, δεν αρνείται βέβαια τα έντονα συναισθήματα που την κατέλαβαν. Ωστόσο έχει άλλη προοπτική , προφανώς ….
Εγώ θεωρώ πως στον έρωτα και στην αγάπη δεν απαιτέιται μονισμός για να ξεκινήσεις κάτι δυνατό , διαφορετικά μιλάμε για μια συμβατική αγάπη , για έναν συμβατικό έρωτα . Κάτι επίκαιρο άνευ σημασίας πέραν μιας σαρκικής ικανοποίησης ή ίσως το πολύ ενός κοινότυπου σχεδιασμού για το μέλλον …
Θεωρώ το φαινόμενο αυτό κάτι σαν τον δυισμό . Έτσι ξεκίνησα – από πάντα – να πλάθω τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού. Έτσι ξεκίνησα να αντλώ την ενέργεια τα κίνητρα για ζωή και όλες τις διδαχές της , ακόμα και την κρίση ανάμεσα στους ανθρώπους. Και έτσι μεγάλωσα ώστε να μάθω πώς να συντηρώ και να δουλεύω το συναίσθημα μαζί της . . . βλέπεις 11 χρόνια είναι αυτά .

[perpatontas..]

Πάντως το συμπέρασμα μου είναι οτι είσαι πολύ καλός στον ποιητικό-φιλοσοφικό λόγο...δεν μπορώ να πω οτι κατάλαβα όλα όσα είπες...ίσως με τη δεύτερη ανάγνωση..
Έζησες κάτι πολύ έντονο, μάλλον, μαζί της.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι να μας εμνεύσουν, να εμπνεύσουν τη ζωή μας σε κάθε φάση της. Σίγουρα έχεις εξελιχθεί αυτά τα 11 χρόνια. Σίγουρα αυτό που περιγράφεις είναι ένα εμπόδιο που θέτει ο ίδιος σου ο εαυτός με σκοπό να διατηρήσει την τότε αίσθηση.
Το κενό που μπορεί να αισθάνονται πολλοί άνθρωποι μαζί μ\' αυτούς κιεγώ κατά περιόδους, προέρχεται από το ότι θέλουμε να ζούμε στο παρελθόν ή στο μέλλον. Το τώρα είναι όμως αυτό που μας δίνει ζωή. Αυτό που μας δίνει καινούριες υπαρκτές εικόνες και ως συνέπεια μια πληρότητα.

Τι λες πάνω σε αυτό;

[krino]

Originally posted by Reef

σαν να σέρνεται ο χρόνος μπροστά μου. Γιατί περιμένω εκείνη , πιστεύω σε εκείνη . . .

reef,

θυμησου κατι, και συλογισου το στις βαθιες σου σκεψεις,

\"ακομα και αν δεν θες, τα δευτερολεπτα περνουν.....\"